Morgunblaðið - 25.07.1969, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. JÚLÍ 1969
Nieljohníus dlafsson — Kveðja
Fæddur 21. des. 1890
Dáinn 20. júlí 1969
NU ER NILLI okkar horfinn.
Ástvinir hans og ótal vinir eiga
að baki að sjá sérstæðum per-
sónuleika, sem var öllum kær.
Borgarlifið okkar ber ekki sama
svip og meðan hann var meðal
okkar, en eftir lifir minningin
um góðan dreng, síglaðan og
ljúfan.
Sem innfæddir Reykvíkingar
teljum við okkur hafa þekkt
Nilla allt okkar tíf, en náin
kynni okkar tókust, er við hóf-
um samstarf hjá h.f. Kol & Salt
fyrir réttum 30 árum. Það sam-
starf hélzt allt til dauðadags
Nilla og er gott til þess að hugsa
að á það féll aldrei skuggi.
Nilli var öllum öðrum nátengd
ari kolaverzlun Reykvíkinga.
Árið 1905, þá 15 ára að aldri, hóf
hann sendilsstörf hjá félaginu
Timbur- og kolaverzhin Reykja-
vikur, Sem þá var í norskri eign.
Þegar Björn heitinn Guðmunds-
son stofnaðí verzlunina „Timbur
og köl‘*j réðst Nilli þangað, og
þegar Hf. Kol & Salt var stotfn-
að árið 1915, með því að keypt
var verzlun Bjöms Guðmunds-
sonar af ekkju hans, var efckert
sjálfsagðara en að Nilli fylgdi
þeirri þróun.
Nilli var sem sé jafn gamall
starfsmaður fyrirtaekinu Kol &
Salt, og lifði og setti svip á alla
þess sögu. Fyrstu árin annaðist
hann dreifingu kola, en 1921 tók
hann við sölumannsstarfi.
Meðan kol voru nauðsynja-
t
Faðir ofckar,
Jón Þorvarðsson,
kaupmaður,
Öldugötu 26,
andaðist í Landakotsspita’a
23. þ.m.
Börnia.
t
Sigurbjörg
Steingrímsdóttir,
frá Svalbarðseyri,
Laugavegi 74, Reykjavík,
andaðist aðfarauTvótt 20. jútí.
Jarðarförin fer fram frá Foss-
vogskirkju laugardaginn 26.
jútí kl. 10.30.
Bjamey Steingrímsdóttir,
Guðný Steingrímsdóttir.
t
Eiginkona mín,
Ingibjörg ólafsdóttir
frá Kolbeinsá,
Sólvallagötu 43, Reykjavík,
andaðist sunnudaginin 20. júlí
að Eltíheimilinru Grund.
Jarðsett verður fra Fossvogs-
kirkju mánudaginm 28. júlí
kl 10.30.
Jón Jónsson.
t
Jarðarför
Kristins Ólsen,
sem fórst af slysförum laugar-
daginn 19. júlí sL, hefur íar-
íð fram.
Aðstandendur.
Ivara allra heimila í Reykjavík,
er vart ofsögum sagt, að Nilli
sem sölumaður Kol & Salt,
þekkti hvert mannsbarn í borg-
inni. og nöfnin Nilli og Kol &
Salt stóðu í hugum fólks í órjúf-
anlegum tengslum.
Hjá félaginsu urðu mörg starfs
mannaskipti á langri leið, en
Nilli var alltaf á sama stað og
sjálfum sér samkvæmur. Við
minnumst þess, að skömmu eft-
ir að við hófum störf hjá Kol
& Salt, þá var félagið 25 ára og
Nilli átti þar með 25 ára starfs-
afmæli, þá ávarpaði hann m.a.
okkur í smellinni ræðu, sem
hann hélt í hófi, er haldið var
af þessu tilefni. Er hann hafði
árnað okkur, tiltölulega ungum
mönnum þá, heilla í starfi, bætti
hann því við, að hins vegar
væri það honum engin ofraun
að hrista af sér þessa nýju for-
stjóra, einsJ og hann hefði svo
oft gert áður með fyrirrennara
þeirra. Að vissu leyti gerði
hann þetta líka, því síðustu tæp
2 árin í lífi hans, var hann eini
starfsimaður fyrirtækisins Kol &
Salt.
Þannig vildi til ,að öll persónu
leg merkistímamót í ævi Nilla
voru jafmhliða merkisáfangar í
starfsferli hans hjá Kol & Salt
og í sögu þess félags. Sjálfur var
hann fæddur á réttum tug, árið
1890. Starfið hjá Kol & Salt hóf
hann 1915, þá 25 ára að aldri,
en sama ár kvæntist hann eláku-
legri kðnu, og lifði að halda há-
tíðlegt gullbrúðkaup þeirra ár-
ið 1965, en á því ári varð hann
75 ára og átti 50 ára starfsaf-
afmæli hjá Kol & Saít.
Við teljum það lán í lífi okk-
t
Hjartans þatokir fyrir auð-
sýnda samúð og vináttu við
andlát og wðarför
Guðrúnar Ó.
Sigurðardóttur,
Brekkustíg 7.
Sólveig Axdsdóttir.
t
Hjartans þakkir til állra, nær
og fjær, sem auðsýndu okkur
samúð við andiát og jarðarför
Jóns Kristjánssonar,
Hvanneyrarbraut 25C,
SiglufirðL
Sérstaklega viljuim við þakka
læknum og hjúkrunar,:ði
sjúkrahú.9s SigVuf j irðar fyrir
frábæra hjúkrun og umörmun.
Einnig þökkum við Ingvari
Jónassyni, kvartett Tónlista-
skólans í Reykjavik og karla-
kómum Vísi fyrir ógleyman-
lega áðstoð.
Guð blessi ykkur öIL
Anna Sigmundsdóttir
og börn hins látna.
ar að hafa átt svo löng og náin
kynni af Nilla. Hjá honum fóru
saman óvenju létt skaphöfn og
samvizkusemi, dugnaður .og ráð
vendni, eins og þeir eiginleikar
gerast beztir af gamla skólanum.
Við höfum misst góðan vin;
trúan og dyggan starfsmann, en
unnum honum hvíldar eftir
langa og merka ævL
Nilla mun lengi minnzt, en við
vottum ástvinum hans samúð
við fráfall hans og biðjum guð
að blessa niðja hans.
Ásgeir Jónsson
Geir Borg
HVAÐ datt mér fyrst í hug, er
ég frétti lát Nilla? En undir því
nafni var hann bezt þekktur,
enda nafnið geðfellt og látlaust,
eins og maðurinn sjállfur.
Það fyrsta sem kom í huga
minn, var tryggðin og trú-
mennskan. Þessir kostir voru
svo áberandi í fari Nilla, að þeir
gátu ekki farið fram hjá nein-
um, sem kynntist honum.
Augljós sönnun þessara kosta
hans, var t.d. það, að hann vann
hjá sama fyrirtæki, þótt það
breytti um nafn og eigendur,
frá þvi að hann var drengur og
allt til dauðadags. Hann fæddist
í Vesturbænum og átti heima í
Vesturbænum alla ævi. Hann
bjó svo að segja allan sinn bú-
sfcap á Vesturgötu 26 C, með
sinni ágætu eiginkonu, Ólötfu
Sigurðardóttur, sem hann missti
fyrir réttum 2 árum. Hann var
starfandi félagi í Karlaikór
Reykjavíkur frá stofnun hans og
þar til hann sjálfur taldi rödd
sína ekki lengur hæfa þeim
góða kór. En meðan Nilli starf-
aði í kómum, var hann talinn
með beztu kröftum hans. Hann
var kjörinn heiðursfélagi karla-
kórsins og sömuleiðis vaT hann
heiðursfélagi Knattspyrnufé-
lags Reykjavíkur og Verzlunar-
mannafélags Reykjavíkur. Sýn-
ir þetta að Nilli var félagslynd-
ur og vel metinn í þeim félögum
sem hann gerðist félagi í. Hann
var að sjálfsögðu sjálfkjörinn
félagi í Reykjavífcurfélaginu,
enda var hann einlægur Reyk-
víkingur og Vesturbæingur, og
manna fróðastur um æskustöðv-
ar sínar, sem hann unni heilum
hug.
Nilli og Vesturbærinn voru
eiginlega óaðskiljanlegir. Það
er því auðskilið að Vesturbæn-
um er mikill sjónarsviptir að
Nilla og Lóu á Vesturgötu 26 C
og mun þó mestur sjónarsviptir
imi þeim, sem þekktu þau bezt.
Þessi glaðlyndu og el.dkulegu
hjón, setja nú efcki lengur svip
sinn á Vesturbæinn og Vestur-
gata 26 C hljómar ekki lengur af
glaðværð þeirra og frábærri gest
í
Systir okkar,
' Guðrún Zoega,
BólstaðarhJið 50,
lézt í gser.
Systkinin.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vinarhug við and-
lát og útför
Sæniundar Eggertssonar,
Hringbraut 103.
Þuríður Þórðardóttir,
Sveinn Sæmnndsson,
Auffur Sæmundsdóttir,
Eggert Sæmutidsson.
risni. Þar leið öllum vel í návist
ágætra húsbænda, barna þeirra
og bamabarna, þegar svo bar
undir, en að sjálfsögðu lifðu Lóa
og Nilli fyrst og fremst fyrir af-
komendur sína.
Þó að mér dytti fyrst í hug
tryggðin og trúmennslkan, þegar
ég minnist Nilla, þá finnst mér
hann, auk þessara ágætu kosta,
hafa verið prýddur flestum þeim
kostum, sem prýða megi góðan
dreng. Mér er því ánægja að
geta sagt með sanni, að ég og
fjölskvlda mín, höfum alltaf
metið mikils vináttu Nilla, og
verið þakklát fyrir að hafa átt
hann fyrir vin frá fyrstu kynn-
um fyri-r 37 árum síðan.
Lífið hefir sína töfra og Nilli
hafði sína töfra. Hann tók þátt
í gleði og sorg annarra, með
sinni einlægni og innileik. Hann
Framhald á bls. 16
Georg Kjartan Hannes
son — Minning
Fæddur 8. apríl 1946.
Dáinn 19. júlí 1969.
f dag' verður til moldar borinn
Georg Kjartan Hannesson, skrif
stofumaður, Hraunbæ 130.
Hanm var fæddur 8. apríl 1946,
en foreldrar hans eru hjónin Jón
ína Halldórsdóttir og Hannes
Ingibergsson, íþróttakennari,
Hjarðanhaga 60.
Hanm var þvi aðeins 23ja ára,
er hann lézt af slysförum 19.
þ.m.
Að námi loknú stumdaði Kjart-
an ýmis störf, en hóf störf við
tryggingamál fyrir liðlega fjór-
um árum, þar af starfaði hann
hjá Tryggingamiðstöðinni h.f. síð
aistliðdn þrjú ár.
Fyrir rúmu ári kvæntist Kjart
an Jóhönnu B. Jónsdóttur og
eignuðust þau einn son, sem nú
er nokkurra mánaða gamall.
Kjartan starfaði mikið að fé-
lagsmálum og var meðal annars
mjög virkur meðlimur í Knatt-
spyrniufélagi Reykjavíkur.
Kjartan var einstaklega hjálp-
fús og bóngóður og ætíð reiðu-
búinm að veita öðrum aðstoð eftir
tölulaust.
Hann var vinsæll meðal sam-
starfsmamna sinmia, sem bjuggust
við að sjá hann aftur að lokniu
sumarleyfi, hressan og glaðvær-
an að vanda. Fréttin um hið svip
lega andlát þessa lífsglaða manns
kom sem reiðarslag yfir okkur
öll.
Fráfall hans er mikið áfall
fyrir okkur, en að sjálfsögðu er
harmur eftirlifandi eiginkonu
enn meiri.
Við vottum eiginkonu, barni og
öðrum ættingjum okkar dýpstu
samúð og vomumst til, að þau hafi
styrk til að mæta þessum ó-
vænta atburði.
Samstarfsfólk.
í dag verður gerð útför Georgs
Kjartans Hannessonar, sem lézt
af slysförum laugardaginn 19.
júlí s.l., aðeins 23 ára að aldri.
Það er öllum þungbær raun að
sjá á bak ungum, gjörvulegum
manni í upphafi lífsstarfs hans,
en sárastur er hanmur unigrar
eiginkorm, sonar og foreldra. Hin
ir fjölmörgu vinir Kjartans ur9u
hljóðir við, er þeir spurðu lát
hans. Þeir kveðja hann nú með
hlýhug og þakklæti og hann mun
lifa i minningu þeirra, sem góðtrr
vinur og félagi.
Georg Kjartan var fæddur 8.
apríl 1946, sonur Hannesar Ingi-
bergssonar íþ rótt a keonara og
konu hans Jóníniu Halldórsdótt
ur. Hann kvæntist fyrir rúmu
ári Jóhönnu B. Jónsdóttur, og
eignuðust þau son s.l. vetur.
Snemma hneigðist hugur Kjart-
ans að íþróttum og gekk hann
í K.R., þegar hann hafði aldur
til. Hann lagði mikla rækt við
knattspymu og æfði og keppti
með félagi sínu til dauðadags, en
einnig stundaði hanm handknatt-
leik og körfuknattleik. Kjartan
bar hag K.R. mjög fyrir brjósti
og var ávallt reiðubúinn til að
vinna félagi sínu sem bezt gagn,
bæði utan leikvallar og i nnan
Hann var jafnan með fyrstu
mönnium til liðsinnis, þegar K.R.
ingar þurftu að sameinast um
stór verkefni eða framkvæmdir
og er skemmzt að mionast hins
mikla starfs hans í þágu félags-
ins við útbreiðslu og dreifingu
íslenzkra getrauna, svo og við
byggingu hins nýja íþróttahúss.
Við knattspyrmimenn í K.R. höf
um við lát Kjartans misst einm
af beztu og dugmestu félögum
okkar og við minnumst hans nú
með þakklæti og virðingu. Megi
minning Kjartans verða okkur
leiðarmerki í áfrarmhaldandi
starfi og leik fyrir K.R.
Stjórn KR.
Okkur setti hljóða síðastliðirun
laugardag þegar Tið fréttum að
Kjartan væri dáinm, þessi lífs-
glaði dugmikli unigi maður, sem
við höfðum verið svo lánsamir
að eiga að vini og félaga frá
barnæsku.
Kjartan sem alltaf hafði verið
okkar framtakssamastur og dug-
legastur. Harm hafði á sinni
stuttu ævi komið sér upp íbúð
og eignast fagurt heimili með ást
kæriri eiginkoniu sinmi og bami
og björt framtíðin blasti við, em
nú er hann horfinm. En minning-
in um góðan dreng mum lifa i hug
um okkar allra sem kynntumst
honum.
Með þessum fátæklegu líniu'm
þökkum við fyrir allar okkar ó-
gleymanlegu samverustundir, sem
því miður urðu færri en nokkum
óraði fyrir og biðjum við Guð
að blessa eiginkoniu hans, son,
foreldra og aðra ástvini og veita
þeim styrk í hinni þungu sorg.
Guffmundur og Victor.
Sól er gengin til viðar hjá
ungum manni, sem átti svo marga
hluti ógerða vegna lífsorku sinn
ar og trúar á mönmum og mál-
efnum.
Verður þeim er hornun kynmit-
ust litið til baka og endurminm-
ingin verður glögg. En nú er
hann horfinn, sem átti svo stóran
þátt í þeim mimningum, Georg
Kjartan Hannesson. Engum, er
til hans þekkti gat dulizt, að
venjuleg lognmolla var ekki að
hans skapL Djarfur í hugsun og
framkvæmd.
Hlutverk þitt í hópi okkar fé-
laganna í K.R. verður vandfyllt.
Hjálpsemi, ákafi og glaðværð,
að engir, er með þér voru gátu
hjá setið.
Þessar línur eru fátæklegar 1
harmi þeim, er kona hans, bam,
foreldrar og systkini búa við. Em
kynmi af góðum dnemg er von-
andi einhver huggun hanmi gegn.
Við vottum þeim samúð okkar og
þökkum þér, Kjartan, góð kynni
og sfcemmtileg.
Heimir og Kristinn.