Morgunblaðið - 22.08.1969, Qupperneq 26

26
MORGUNBIAÐIÐ, FöSTUDACrUR 22. ÁGÚST 1W
/
í Óðinsvéum
— Kristín hljóp á 26,6 sek.
NÝLEGA var háð í Óðinsvéum í
Danmörku vinabæjamót í frjáls
um íþróttum. Keppti þar íþrótta-
fólk frá Tampere í Finnlandi,
Þrándheimi í Noregi, Kópavogi
og Norrköping í Svíþjóð, auk
heimamanna. Frá Kópavogi fóru
Kristín Jónsdóttir, Trausti Svein-
björnsson og Lárus Lárusson.
í ikieppniinni setti Krisitín Jónis-
dótrtáir nýtit íisl©nzikit mieit í 200 m
IhHaiupi, (hljóp á 26,6 sefc. Gaimla
mieitið átti hún sjiállf og var það
sett í Danim'öirfciu í fyinria, 26,8 siefc.
Kiristín varð öininiur í þesisiu htoupi
og hiún varð ekiiniig önmiur í 100
m hiLaiupiniu á 12,7 ssfc, 1/10 úr
sefc. lafciacri tímia en íslainidisimiet
heniroar er.
Trauisti sigraði í 100 m hilaiupi
á 11,3 siefc,, oig í 200 m Maiupi á
23,0 sefc., sem ©r hanis beziti tími
í 'gneiniiinini. Dánuis silgma/ði eámmilg
í siiruni igtreim, fcúiiuvairpiiniu, fcasit-
aði 13,74 m.
— e/fiii mesti íþróttaviðburður
frjálsíþróttafólks
— ekki ósennilegt að met verði slegin
BIKARKEPPNI F.R.Í. verður
háð á Laugardalsvellinum í
Reykjavík á laugardag og sunnu-
dag. Má segja, að keppni þessi
sé einn mesti frjálsíþróttavið-
burður ársins hérlendis og senni-
Akureyri
vann 1 -0
Afcureyri, 21. ágúisit.
í KNATTSPYRNULEIK í 1.
dieiild, sem fmam fór á Akiuineyri
í igaertovöldi, siigtnaði ÍBA li!ð Kefl-
vífciniga með 1 miairki gegn emigiu.
Marfcið var gerrt úr viitaispyrrou
á 3'2. míniúitiu síðatri hálifflieiks.
Iega hefur hún aldrei verið eins
jöfn og úrslit eins tvísýn og verð
ur nú. Lið frá 6 félögum og
bandalögum taka þátt í keppn-
inni, Reykjavíkurfélögin þrjú,
KR, ÍR og Armann, og þrjú ut-
anbæjarsambönd, Héraðssam-
bandið Skarphéðinn, Ungmenna-
samband Kjalamesþings og Hér-
aðssamband Snæfelis- og Hnappa
dalssýslu.
KR-imgar haifa veri'ð bitoar-
meistarar frá því að keppni þessi
hóifsit og ónieiiitainillega eru þeir
eirunlig sigiuirstraininglegaisiti'r í ár,
jiafmivel þótit þeiir hafi miisst fjöl-
hæifiasta fþró'ttaimiainin sikm, Vail-
bj'örn Þorfllákisisian, ytfir í ammað
tféliag. Himir um/gu og efmiiiegu
hlaiupanar félagis'ims mumiu viatfá-
la/uisrt satfnia mömgum dýmmiætuim
stigum fyrir féfliagið í þeasiari
fceppmi. Em efcki mé imikið últ atf
bena til þesis að KR-imigar miisisá
atf bikiarmiuim, því mijöig mjótí
Islandsmet sett
verður á mumumium millli þeiæra
og ÍR-imiga og UMSK-fófllksinis.
ÍR-imigar uæðu í fjórða sæti í
toeppnlimmi í fyrr'a, entda voru þá
töluverð foirtföM í liiðiimu. Nú er
lið þeirria til imiumia 'barðsmiúniara
mieð þá fcappa Erfliemd Valdkmars-
Framhald á bls. 27
VÍKINGUR komst ekki bar-
áttulaust í 1. deild, enda varla
von til þess. En með sigrinum
er Víkingur, tvivegis Islands-
meistari, aftur á meðal
fremstu liða og gamall draum
ur margra frægra leikmanna
rættist.
Hér eru tvær myndir frá
leiknum. Á annarri sést er Jó-
hannes Tryggvason (með nr. 6
á bakinu) skallar í marli
Aratuga gamall draumur rættist
fyrsta mark Víkings, sem kom
upp úr hornspymu, sem Jó-
hannes sjálfur hafði „fiskað".
Hann var, að öðrum ólöst-
uðum bezti maður Víkings-
liðsins.
A hinni myndinni eru ný-
liðamir í 1. deild. Það var
fögnuður meðal margra gam-
alkunnra og frægra knatt-
spymumanna í fyrrakvöld er
úrslitin voru loks kunn, en
sömu menn höfðu horft með
angist á leikinn í fyrri hálf-
leik. En svona er knattspyrn-
an, býður upp á spennu og
vonir, vonbrigði og sorgir.
(Ljósm. Mbl. Sv. Þorm.)
Tvísýn úrslit í bikarkeppni F.R.I.
60 m í kringlu- og sleggju
kasti er takmarkið í bili
— Rœtt við Erlend Valdimarsson, sem
setti glœsilegt íslandsmet í kringlu-
kasti í fyrrakvöld 56,25 metra
ÍSLENZKT frjálsíþróttafólk
lét skammt stórra högga á
milli í fyrrakvöld, en þá setti
það þrjú ný íslandsmet. Eitt
þeirra var met Erlendar Valdi
marssonar, ÍR, sem kastaði
kringlunni 56,25 metra og
bætti þar með eldra metið
sem Hallgrímur Jónsson átti
um 20 cm. Er afrek Erlendar
eitt það bezta sem unnið hefur
verið í frjálsum íþróttum, en
Erlendur hefur tekið stórkost-
legum framförum í sumar og
lætur örugglega ekki staðar
numið við svo búið. Framund-
an hjá honum eru nú tvö stór-
mót, landskeppnin og Evrópu-
meistaramótið, og ef til vill
koma 60 metramir þá þegar.
Við hiibtwn Erflierud að máli
í gææ og spurðiuim þó fynsit
hvorit hainin heifðd áitit von á því
alð mietið kæmni swcxnia fflj'ótit.
— Ja, siaigtði Erflieinidur —
þeitita áutrti miú a@ kioimia sitrax
í vor, em betfur láitiið stamidia á
sér. Ammiars átrti ég tæpast vom
á því að þeitita taast væmi svomia
lamigtt, þar sem ég lnaifðd ektoi
njgagdilaga gotft jiatfnivaegi í út-
kiastiniu. En ég er búdmm að
ætfa mjög vél að umidamtförmiu
og þetitia vairð eigimfliega að
kiomnia.
— Hvemniig haigaæ þú ætfimg-
uim þíroum?
— 1 suimiar heí ég ætft lytft-
imigar þriisviar í vitou, tvær
klnktouigbumdir í semm, og sivo
f jóruim siinmium í viltou það sem
viðví'klur tækinii í gtneiniumium.
Þa'ð hatfa fairið að jatfniaði um
20 ikíliulktoustumidir á vikiu í æf-
imgair.
— Hveniær byrjaið’ir þú að
ætfia oig kieppa?
— Það var veturimm 1962,
þeigar éig var 15 ára. Ég hatfði
verið að leitaa mér inmi á Ár-
miammisveflili og Hneiðar JúMus-
som, sem þé var að byrja að
ætfa stamigamstöikk mieð ÍR,
vildi eniddiLaga fá mig með sér
á ætfinigu þamigað. Ég var nú
'heldur feimiruni við að fara, og
taflidi það ekltoent þýða. Lét þó
tilflieiðiasit oig þá var þesis etoki
lanjgt að bíða að óg væri bú-
inm að fá ,,dieflillumia“. Vilkiu síð-
ar tók ég svo þáitit í mimmi
fyirtsltu keppmi — hásitökíki á
sveiiinaimieistainamó'timiu immiam-
húsis — og stökk þá 1,55 m.
Þagar þertita var, þá var Gábor
þjéltfari ÍR-imiga og hamm
toemmidii m;ér bnáitt halztiu umid-
irstiöðiuiatniðim í ikúfllu- og
'krimigfliu/kasitá.
— Byrjia'ðdr þú mokku® að
æf a sileiggjufcaisit fyrr en í sum-
ar?
— Nei, etoki af roeimmi al-
vönu. Ég viar að igtuitlla við að
Erlendur Valdimarsson.
kappa í þv'í sl. 3—4 ár. 1966
kasitiaði é'g 43,33 m, 1967 48,57
oig 1S68 51,31 m.
— Entu búinm a@ sertja þér
eimlhvar takmönk í þassum
gnaimum?
— Já, miaður verðiur að
setj-a sór talkmiörlk til þess að
áhuiginm halldiisit. Ég æitflia már
að nlá 60 mietmum í báðium
þessum grekuum og hielzit í
suim'ar. Stoemmrtdfliagasit væri að
nó iþví í fliamidlskieppmiinmi eða
Evrópumieisrtiariamóitimu. Ég er
visis uim að ág hetf góða mögiu-
leitoa á því að nó þassu manki,
a.m.k. í sileigigjulkiasitáiniu.
— En búLam?
— Ég hetf akkarit gertað ætfrt
hainia í sumiar, vegmta maiðsilia
í hamidiarþakiniu, Ef már batfn-
ar mium ég taflaa atfltuæ til við að
æfla bamia atf fluílflium knatftfi.
— Hvermiiig er aiðistfaðam til
ætfimiga í þínuim igneinium?
Nú brosár Erlandur, en Svar
ar síðiami: — Maður æitti semmd-
laga bama að viema góða barm-
ið og sagja sem mdnmist. Eni því
ar þó etaki að leymia, að mamini
tfinmsit það Ihamt aðigömigu að íá
elklki keppmiiissllaggjiu til þasts -að
sefa siig mieð. Bg hetf veóð að
kinía úit dmemigjaisilieggju é æif-
inigum og síðam ætft mietð ætf-
imigasOlaggju mieð isitórum haiuis.
Þeigar keppniiisisflleiggjiam er sJð-
am drieigm tfriam Iþetgar keppa
á, kanm miaður tfæpasit á (hemmi
töikiim. Úr þeasiu þynfitd roaiuð-
symiLaga að bætfa.
>— En hvað um firjálisar
iþæióttir aflmianmit?
— Það er ónieiiitamllaga
dmumigi ytfir þeim. Það er svo
Framhald á bls. 27