Morgunblaðið - 23.11.1969, Qupperneq 3

Morgunblaðið - 23.11.1969, Qupperneq 3
MORG-UNBLAÐIÐ, SUNJSFUDAGUR 23. NÓV. 1060 3 Sr. Ólafur Skúlason: HVERJAR miumdu hangsamimar vera, el við vissuim, að semai kænu sú stuind, a® við yrðum þá að kiveðja, sean ruæstir baiía staíðið og kærastir eru, gaimtfaira því að veirða að takia upp mei-kið, þar ðeim þeir létu þatð náðiur faflflia? Væri það tregi saikmaiaðarinis, huigsamir urn aílian þainm tímia, sem hægt hetfði verið saimian aið njóta, heifði þetta stóra ef eiklki kxymið imm á málili? Eða muinidi huigiurimin líða til baikia til þess að skoða með þeim, sem það hafa átt eimnág, liðlniar ham- inigj'Uistumidir, sameigináegt átalk að verð'uigum verlketfniuim, eðia væri hægt aið ætlast tiá þass, að svo tyfllti ffcnam- tíðin huigamm, að þaæ kæmist eflflki einu sinmi að myndbrot fortíðarinmiax? Sjáltf- sagt þamfl’aiuisair spuirni'nigar, því- svo muindu svörin mamgvísleg sem menm- irnir eru, og einis og menmiimiir eru ólíkir og framigamigsmátinn yrði aí því mótaiður, svo munclu og þeir, sem taifca ættu a móti, einindg hatfa sá-tt að segja, þvi ekki kiall'a allir að heldur flram hið sama né leyfa himurn sörnu hu'gsunium og tiMinmi'mgum frjálisum alð streyma, án þetss að legja í farveg þeiinna einhverja þá himdruini, er stemmir framrás og stifl'ar. Margar eiru sögum'ar um mæðUr, er átt haifa með sornium simum siðustu samiveimstundinya, áður em þeir haifa hieypt iheimdriaigainium táfl. þess að kanima ókuirunar slóðir. Hafa orð þeinra þá á stundum virzt harta hafldliltil, þegar þau hafa veráð skoðuð með æsandi fnamihíðimia að batogrumini Hefur þá miamgt orðið falMið á dautft eynað, maaigt tárið hrunið, svo að ekiki sprytti upp atf mós. En svo er sálarfllíf mannsins margskunigið, að það sem kainm í dag að verðia hairi'a léittvægt og rétt llátið sem blíður asidblær igolummiar leátoa um vainiga, getur seininia meir orðið að þeim storrai, sem lætur seglin þenjast og gefur 'þainn byr, sem þamf tii þess að frá hættunni sé ságltf eða á þann stað, sem kalll'að er frá. Qrð, sem elkki hatfði verið huigsað til lengi, kiann aíllt í einu að íá þann hljóim, að það nói loks vit- umdarlífimiu. Hlufur sem kaistiað hatfði verið frá sér, hu'gsumiaæiaiusit, kaemfliaust, igetur alflt í einiu höfðað sivo til eiganda •síns, að hamm nái tál hans og fái máilið. Þanniig hefur það, sem síðast er mælt, síðast umnið, síðast igetfið, einlhveim þann töframátt, að þessi tími hllýtiur að homa með mangföfld'um kraíti og maatiti. Og um leið verður það, sem var, eflflki aðeimts tenging við eitthvað, sem áðUr fynr þekktist, heldur verður það einmig og elfcki síður, teniging við það, sem framu'nidan er. Hið siðasta, sem mæflt var eða sagt, þairunig að það hefiur niáð til viðtaikamdia síns og 'temgir hgnn þeám, sem mælir eða framkvæmir, verður að brú, er temgir bakkamia tvo, bæði þann baíkbanin, sem farið er frá, svo og hámm, sem haldið er tifl. Eiinstaflflliinigurmn, sem hefur lært að mefa eittflivað það, er hamin hefur blotið í arf, hagnýtir þetita sér tí.1 framdráttar, þegar haldið er í áttima til hins óþefclcta. Oirð og atliafnir, sem einfcenindu einfliverm þamn, sem kær var og virtur, en niú eT horfinn, gjönast hluti þeirra arfleifðar, sem er vegamesti á þeirri lteið, sem haldin er til móts við hið ókomnia. Þeigar Jesús kvaddi læriisveina sína, igeirði 'hainm það með því að höfða til hollustu þeiima á þeim tímia, er þeir sæju hainin eikki, og eins roeð þvi að heita þeim þvi, að hann mumidi komia aftur í rnætti og með valdi. Þegar Stuedagias hans fór að tæmiast, voru huigsanimiar enn skarpari varðandi timabilið mifllli 'þessara iþátta. Við sjáum öl.l 'Svo umdur sflcammt, oftasit ruær bæt- uim við við, sem bötur fer, en á stumd- um vildum við emgu að síður gjartraan^ að eimlhver hetfði sú váð'vörum borizt, einn hver sú vísibemdimgin lenzt er við heiCð- um jatfravel í skaimimsýni oflflkar mlátt ráða svo, að við gterðum okkur grein fyrir næsta þætti. En svo er eflflki, nemia rétt á stundium uimdamtelkninigainnia. Þvi kamn hver samverustund að hatfa yfir sér svip hims leymdardómsfu'lila, ef við leiðum huiga að hinu ótrygga í lífi og < samveru. Sumir segja það murndi holfllt að hatfa þetita æitáð í huiga, en ekki þartf það að vera, því slíkt samspil ti'l- finmiiinga, þar sem óttímn er í ömdvegi, hikið vegrna þess við vitum ei töiu sand- komamma, sem etftr eru, kynni að sicapa spemmu, er ekki reymiist til góðs. Hinu ber þó elkki að raeiba, að oft miutradi það sagt vera, sem anmiams laegi kynrt, ef við vissum, að það væri hið síðasta tækifæri tií þess að tjá þaflflkflæti, til þess að vottia vrðSmigu, túöka kærleikia. AMt hlýtur að endia, sem uppíhaif hetf- ur. Svo heimsmyndim sjáfltf. Em um leið og horft er fram á leiðiima, fram til þeirrar vörðu, sem kammsltí mum sedmast verða gireind, er einmig litið til baflca, í þaflflklæt og bæe, biðjamdi um það, að lærdómur ag fyrirmynd liðims tíma, me,gi veita brautarigemigi komianidi ára — roeðam enm er verið á leiðirani, sem < Kristi sflcyld heliguð. Hagnýting á litlum kartöflum — getur sparað veitingamönnum um 50% aði til annarrar neyzlu, Verður þvi á mæistiuimni að flytj'a imm stór ar. fcantöffljur ertemdis frá til að fiuflílniætgja eflirspum þeiirra immiamlliaimdis, því að það Ditflia magim, sem var til af þeim í haust af SuðUrliands- svæðinu, er þegar búið og þvi tilfinnamleg vömtun á kartöfilum í fyrrgreinda matreiðslu. Hið erfiða tíðarfar í sumai oflli eins og kunnu'gt er því, að kartöfluuppskera sumnanl'ands á aiðaíl toartöfiuiræktarisvæð- um landsins, varð mjög léfleg. Til töfliuflega stór hhi'ti uppskerummar er litlar kartöflur, sem henta ilia til dreifingar og sölu, því að geymsiLuiþol þeirra er mijög tak- markað nerna í köidum geymsi- um. í viðtali við Mongumblaðið kom E. B. Maimquist yfiirmaitsmaðuir garðávaxta inn á það hvernig hægt er að hagnýta þasear litíu kartiöfiiur. En flestir eru sam- mála um að litlu kartöflurnax eru í fflestum tiflfellum bragð- betri, þéttari og þurrefmarí'karj en stærri kartöflur ag á þetta t.d. við uim „rauðar ísiienzkar“. — Þaið er eðliifliegit a!ð húsmœðr um og öðru heiimilliisfóiki finmisit tafsamt í önnum dagsins að af- hýða 70—80 kartö'flur fyrir hverja miáitíð, ef miðað er við 5—6 manna fjölskyldu sagði Mailmquöist. En um veitiiinigastað- ina gegnir öðru máii. Þar eru nú víðast fyrir hendi afhýðingar vélar (sem aflhýða kartöfflurnar hráar), sem leysa þennan vanda. og sé jöfn staerð og lögun á kart öflunum verða afföllin mjög l'itil. — En bernta ldtiiar kartöfflur eins vel og stórar til þeirrar framleiðsilu, sem algengust er á veitdimgalhúsuim? — Það er rétt að litlar kartöfl ur, sem oft eru nelndar smælflri, henta ekki alitaf, — t.d. ekki bakaðar í of,ni eða þá sem fransk air kartötfiur. Em atftur á mótí eru þær eftirsóttar sem brúnaðar. En nú er sú breytinig að verða á er- flendiiis, að ýmsir betri veitiimga- staðir eru farnir að framreiða litilar kartöfiliu r, um 30 mm í þver mtál, soðnar og þykir yfirleitt mjög simeflöklegt að bera þær þónmáig 'fnam og hamtuigt umdiiir mörgum kringumistæðum. í sum- ar og 'haust hafa nokfcrk vteit- imgamenn í Reykjavík oig ná- greinni tekið upp matröiðsilu á liitllum kartöfium með mljög góð- um árangri. Telja þeir að með núverandi verðlagi á kartöflum geti þeir sparað mikið á þvá að kaupa fremuT kartötfiur, sem eru um 30 mm í þvermáil en þær, sem eru 35 mm og atærri. V'erðið á þessium litlLu kar'tiöfflium er nú um 50 prs. laagra en á þeim, sem stiænri eru. — Vandamiálið er þó það að fies'tir veitingaroenn hér standa í þei-rri trú enmþá að viðskipta- vininum, sé illa við litfliu kartiöfl- uirnar — teljd að þarna sé verið að bjóða þciim lélega vöru, smælflri. En þettia er hinn mesti misgkiliningur, því að í l'jós hefur komið að matargesbirnir viija engu að síður litlu kartöflurnar en þær stóru — því að ek'ki þurfa þeir að hafa fyrir því að aiflhýða þær. — Það er líka ástæða til að benda á að þessar kartöfflur þurtfa mjög litla suðu, aðeins um 10 mínútur, og henta þvi mjög vel í „skyndiréttd" á veitimgastöð um. Er rnQÖg mikiflvægit að þær séu ekki látnar sjóða lengur, ef vel á að vera. — Bn verða eflflki stórar kar- töfiur á miarkaðnum í vetuT? — Jú. Það er ljóst að veitin.ga hús, stærri mötuneyti og sjúkra- hús þurfa að hafa greiðan að- gang að stórum kartöfluim og einnig þurfa þær að vera á mark Brezkur stuðningur við brottvísun Grikkja London, 21. nóv. AP. UTANRÍKISRÁÐHERRA Breta, Michgel Stewart lýsti því yfir í viðræðum við semdiheirra Dan- merkur, Noregs og Svíþjóðar í Bretlandi, að brezka stjómin hefði það mál mjög til athugun- ar að styðja að Grikklandi yrði vísað úir Evrópuráðinu, nema því aðeins, að lýðræði yrði endur- reist í landinu hið bráðasta. Ut anríkisráðherrar Evrópuráðsins munu koma sanian á fund á Far- is dagana 12. og 13. desember og mun eitt aðalumræðuefni þeirra vera, hvort eigi að reka Grikkland úr ráðinu vegna ríkj andi stjómarhátta þar nú. Stewart hafði fyrr á árinu ósk að eftir því, að grásfleu stjóm- inni yrði gefið tæikitfæri til að sýna einhvern vott þess að hún vildi að lýðræði yrði aftur kom ið á í landimu en frestur skyldi ren n a út í ánsioflc. Brezkir embættisimenn söigðú efitir fund uitanríkiisráSfherrans og sendifaerranna, að Bretland igroididi &ð öllum Ukkiidlum ait- kvæði með því að Grdkkland yrði útiiloikað firó náiðiimu. Suður heiðar komin út í 4. útgáfu NÝLEGA er út komin 4. útgáfa af drengja- og unglingabók Gunnars M. Magnúss „Suður heiðar“. Bókin kom fyrst út 1937 og hlaut þá þegar mjög góðar viðtökur 0|g nýjar kyn- slóðir hafa ávallt kunnað að meta þessu sögu, svo að allar út- gáfur hennar hafa horfið á stutt um tíma. í fyrra las höfiuimdluir söigu þesisia í Sjómivarpimu og fyigdlu þó með yflir 100 tieiikniiinigair eftir Þóirdísd Tryggvadóltltiur. Prýða þær þeasia 4. útigáiflu Ibólkairdniraar. IBóflciin húiault mijöig igóðla dlóma þá er húm tfyinsit Ikom út. Þá saigðfi. Straonri Siiglflúsaan m. ai: Meðöin ég stQÓnma sflcóiia faér á Alkuneyni, miun ég ékfltí láfca nieiltt 'bam flenmiaisit úir sflcóHainium án þtess aið Ihatfla iesið Sulðluir Ihiediðar. Sagan siegir tfiró unigMimgum á Vestfjöirðum og er sögusviðið Suiðuirteyni váið Súigaimdatfjlör©. — Hún lýsir Hfli utragfliiinjgainíraa „ ... ifljúgamidi æviimtýTilð í venuileiiican um, eggjamidi venuieikinn í ærv- sögunnar. initýrimu“, eSns oig Jófaammiets úir Kötiium kamisit að oröi um 'bók- iraa. IBóflciin 'hieflur veráið þýdid á nofldkur erlernd máil og ejnnág getfin út á blinidnalieitiri Ihér á Itelnldd. HAFIÐ ÞÉR ATHUGAÐ með hvaða kjörum Jbér getið fengið hjá oss svefnherbergissett? Hér til hliðar sjáið Jbér eitt af vorum fallegu settum aaonoi Ul.«_ Q~ Q Sími-22900 Laugaveg 26 (

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.