Morgunblaðið - 06.01.1970, Síða 5

MORCrUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAG-UR 6. JANÚAR 1970
5
Biddi baddi baddi...
Jóhann Ingimarsson hjá stórviðarsög: og rekaviðarbút.
Leósson verksmiðjunni forstöðu.
— Við byrjuðum stanfsemina í
litlu húsnæði í miðbænum, flutt-
um þaðan í annað leiguhúsnæði
á Oddeyrarta-nga, en byrjuðum
að neisa eigið húsnæði við Gler-
árgötu árið 1959. >að vair reist í
áföngum og er raunar ekki ful-
gert enn, vantar tvæir hæðir yfir
hluta þess, en þær eiga að vera
eingöngu vegna skipulags bæjar
ins og bíða enn óákveðinn tíma.
Byggingunni eins og hún er nú
vair lokið 1967, verkstæðishús-
næði, verzlun og skrifstofum,
1700 fenmebrar á einni hæð, verzl
un og trésmíðasalur, og 500 fer-
faTa verkefnin samkvæmt á-
kveðnu keirfi, þar til varan er
fuiltbú'in til söliu í verzllluin., eftrr
að hafa komið við í hinum ýmsu
vélum. Starfsmenn eru sérþjálfað
ir, hver maður vinnur við sér-
staka vél, þannig að þeir ná
mikilli leikni og afköstum. Svo
fylgjast verkstjórar náttúirlega
með því, að engin mistök verði í
handverkinu.
— Hins vegar hefir verið mjög
erfitt að geira áætlanir fram í tím
ann vegna örðugleika á að kaupa
inn æskilegt magn af ýmsum við
artegundum, og hráeflni hefir
okkutr eklkii a Lltaif tekizt að fá
Ekki bara draumur í leikhúsi.
Vinningsmiði í happdrætti SÍBS
getur breytt draumnum í
gleðilegan veruleika. íbúð, bíll.
ferðaiag. Vandalaust að koma
vinningnum í lóg.
Hæsti vinningur í happ-
drætti SÍBS er ein milljón
króna.
I
AkureyTi, 21. desember.
Eins og menn rékur minm til,
birtist í Mbl. um daginn viðtal
við Jóhann Ingimarisson, for-
fltjóra Valbjarkar h.f., þar sem
það kom fram m.a., að þúið væri
að segja upp öllu stairfsfólki fyr-
iirtækisins vegna rekstrarfjár-
flkorts miðað við næstu áramót.
Skorturimn á rekstararfé á hins
vegar einkum rætuir að rekja til
genigiisfeíHngarininar fyrir rösiku
ári, þar sem allt hráefni stór-
hækkaði þá í innkaupi, þannig
að Valbjörk hafði ekki bolrmagn
til að kaupa æskilegt magn af
trjáviði til þess að vinnsla hans
og framleiðslu- og afkastageta
verksmiðj unnar yrði með eins
hagfelldum hætti og vera þyrfti.
Mbl. leitaði aftur frétta hjá
Jóhanni Ingimarssyni um horfurn
ar nú í dag, og gaf hann sér
Unnið að gerð húsgagna í Valbjörku.
Mikillar hagkvæmni
gætt 1 rekstr i V albj arkar
stutta stund til viðtalsins þrátt
fyrir mikið annríki.
— Við stofnuðum Valþjörk 4
ungitr menn árið 1952, þar af 3
bekkjarhræður úr Iðnskólanum á
Akureyri. Það sumar sýndum við
húsgögn á iðnsýningunni miklu
í Reykjavík. Ári síðar var fyrir-
tækið gert að hlutafélagi og þrír
menn til viðbótar teknir inn í
það. Síðan hafa ýmsar breyting-
ar á orðið, og nú veitum við Torfi
rmetrar á annarri hæð, bólstrun,
skrifstofur o. fL
— Sigvaildi heitinn ThordarsO'n
teiknaði húsið, en það var skipu
lagt af Iðnaðarmálastofnuminni og
einnig af noirskum tæknifræðingi
á vegum Industrikonsulenten.
Efnið eir tekið inn um austuir-
endann og er síðan flutt til og
unnið eftir eins hagkvæmu skipu
lagi og unnt er. Merktar akmein
ar eru á gólfum, og eftir þeim
vegna nekstrarfjárskorts. Ef því
hefði verið að heilsa, hefði rekst
urinn orðið miklu hagkvæmari og
auðveldara að láta framleiðslu-
áætlanir standast.
— Jú, ég teikina meginhlutann
af þeim húsgögnum, sem fram-
leidd eru hjá okkur, og þau hafa
yfirlieitt selzt ágætlega, aldrei
hafa safnazt fyrir óseljanlegar
vÖrur. Framleiddar hafa verið
allar hugsanlegar tegundir hús-
gagna, og það er vissuiiega galli,
að svo skuli þuirfa að vera. En
marikaðurinn ©r svo lítill hér á
landi, að þetta hefir reynzt nauð
synlegt. í>að væri miklu hag-
kvæmana að framleiða meira
magn af faanri gerðum. Við hugs
um okkur eindregið að fækka
gerðunum, ef einhver tök verða
á að flytja út húsgögn, sem ég
vonast eindregið til.
— Yfirleitt þurfum við að
þu-rrka allan efnivið. Hér eru
engar veirzlanir með harðvið til
húsgagnagerðar, svo að við höf-
um þurft að kaupa mikið af heild
sölum í Reykjavík og flytja á
bílum norðuT, sérstaklega 2 síð-
ustu árin, og það er mikill auka-
kostnaður við það. Við verðum í
framtíðinni að geta keypt efni
beiinf frá útlöndum og skipa því
'upp hér á Akureyri.
— Ég tel, að Félag ísl. iðnrek-
enda þyrfti að annast markaðs-
öflun erlendis fyrir íslenzkar tré
smiðjiuor sameiginlega, það er alllt
of dýrt fyrir hvert einstakt fyrir
tæki að standa í slíku. Einnig
þyrtfti að halda eða taka þátt í
sölusýningum erlendis sameigin-
lega til að dreifa kostnaðinum,
jafnvel með einhverjum stuðn-
ingi ríkisins. Þá á útflutningur
ísleinzkna húsgagna áreiðanlega
mikla finamtíð fyrir sér.
— Nú starfa hjá Valbjörk 40
manns, þar af 30 smiðir og lærl-
Framliald á bls. 21

ætti milljón