Morgunblaðið - 25.01.1970, Blaðsíða 16

16
MORGUWBL.A.ÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. JANÚAR 1070
J$0rj0iit#í&M§í
Útgefandi
Frainkvæmdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrói
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgreiðsla
Auglýsingar
Áskriftargjald kr. 165.00
I lausasölu
H.f. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Björn Jóhannsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6. Srmi 10-100.
Aðalstræti 6. Simi 22-4-80.
á mánuði innanlands.
kr. .10.00 eintakið.
ÚTFLUTNINGUR Á ÞEKKINGU
Tj’ins og frá hefur verið skýrt
^ í fréttum hefur íslenzkt
verkfræðifyrirtæki komizt í
samstarf við st issneskt verk-
fræðifirma og á kost á ýmiss
konar verkefnum erlendis
vegna þess samstarfs. Jafn-
framt munu þessi tvö verk-
fræðifyrirtæki hafa boðið
þjónustu sína við tmdirbún-
ing að Sigölduvirkjun í
Þjórsá.
Vegna samvinnunnar við
hið svissneska fyrirtæki mun
þegar afráðið, að íslenzkir
verkfræðingar taki að sér
hönnun á verkefni í Alsír.
Jafnframt munu okkar verk-
fræðingar eiga kost á ýmsum
minni verkefnum, sem taka
stuttan tíma, svo og eftirlits-
störf víða um heim með fram
kvæmdum, sem hið svissn-
eska fyrirtæki annast.
Þegar verkfræðifirmað
Virkir h.f. var stofnað sl.
sumar af allmörgum verk-
fræðingum og öðrum sér-
fræðingum var annar megin
tilgangur þess að leita eftir
verkfræðilegum verkefnum á
erlendum markaði. Það hefur
nú tekizt, og ber að fagna
því. Verkfræðingar okkar
munu öðlast dýrmæta
reynslu og margbreytilega,
og sú reynsla getur komið
þeim að góðu gagni í starfi
þeirra hér.
Allar þjóðir og einstakl-
ingar leitast nú á dögum ekki
síður við að selja þekkingu
sína en framlei ðsluvörur. Á
undanförnum árum hafa ís-
lendingar selt sérhæfða þjón-
ustu erlendis. íslenzkir sér-
fræðingar á sviði jarðhita
hafa verið eftirsóttir mjög,
og íslenzkir skipstjórar hafa
kennt þróunarþjóðunum
vinnubrögðin við fiskveiðar.
Sumum kann að sýnast sem
við séum að missa þekkingu
úr landi, en það mun nær
sanni, að með slíkum störfum
okkar manna erlendis fáum
við mikilsverða reynslu og
raunar þekkingu einnig. Þá
er það einnig ánægjuefni, að
ungir og velmenntaðir menn
skuli sýna það framtak að
leita sér slíkra verkefna út
fyrir landsteinana og finna
þau.
Hvar er þörfin?
Að undanfömu hafa staðið
nokkrar umræður um
það, hvort fjölga beri borgar-
fulltrúum í Reykjavík. Til-
laga um það efni var flutt af
minnihlutaflokkunum fyrir
skömmu og feild með at-
kvæðum Sjálfstæðismanna. I
rauninni þarf aðeins að svara
einfaldri spumingu í þessu
efni: Hefur komið fram
í störfum borgarstjómar
Reykjavíkur ótvíræð þörf á
að fjölga borgarfulltrúum?
Geta 15 borgarfulltrúar ekki
annað þeim störfum, sem á
þá eru lögð?
Þetta eru þær spurningar,
sem svara verður og máli
skipta. Það em engin rök að
vísa til þess, að borgarfull-
trúar hafi verið 15 fyrir
nokfcmm áratugum og þess
vegna hljóti að vera nauð-
synlegt að fjölga þeim. Þeir
kunna einfaldlega að hafa
verið of margir í þá tíð. öll-
um, sem þekkja störf borgar-
stjómar Reykjavíkur er
ljóst, að engin knýjandi þörf
er á því að fjölga borgarfull-
trúum. Miklu fremur er
nauðsynlegt að gera hvem
og einn þeirra borgarfulltrúa,
sem fyrir eru, virkari í starfi
sínu. Tillaga um fjölgun
borgarfulltrúa nú er því að-
eins tillaga um að auka að
óþörfu við yfirbyggingu
Reykjavíkurborgar; tillaga
um að sóa íé borgarbúa að
nauðsynjalausu. Sjálfstæð-
ismenn í borgarstjóm Reykja
víkur hafa jafnan lagt
áherzlu á að halda kostnaði
við yfirstjórn borgarinnar í
algjöm lágmarki, og það hef-
ur tekizt svo vel, að kostn-
aður við yfirstjóm borgarinn
ar hefur farið hlutfallslega
lækkandi.
Víða um heim hafa menn
reynsiu af bæði fjölmenn-
um og fámennum borgar-
stjómum. Og alls staðar er
niðurstaðan sú, að fámenn
borgarstjóm gefst betur. I
stórborginni New York era
borgarfuHtrúar 27 og í Los
Angeles em þeir 15.
í grein, sem Birgir ísleifur
Gunnarsson, borgarfuHtrúi,
ritaði um þetta mál í Mbl. í
gær, sagði hann m.a.: „. ...
það er athyglisvert, að nú
þegar minnihlutaflokkarnir í
borgarstjárn geta sameinazt
um stórmál, þá er það urn að
fjölga borgarfulltrúum og
borgarráðsmönnum. Þetta
sameiginlega hugsjónamál
minnihlutaflokkanna gefur
vissulega góða vísbendingu
um hvers vænta megi, ef
þessir flokkar fá sameigin-
lega meinhluta í borgar-
stjóm Hætt er við að emb-
ættum og stöðum mundi ört
fjölga í þeim hrossakaupum,
sem hefjast mundu milU
þessara flokka.“
BOKMENNTAVERÐLAUN
DAGBLAÐANNA
í BYRJUN hver'S árs krjma bóikimiennt'a-
‘gaigmr-ýnienjdiur diaigblaðiamnia saimain og
grieiðla atkvæði um besitu bóik áirsiinis á
uinidian. Eimin gagmirýniamidi frá bveirju
blaði hefuir hedmiild til að gtreiiða at-
kvæ-ði. Atkvæða'grei'ðisiian, sem er leyni-
leg, fer þamnjjg frarn, a@ hver gagnrýn-
amidá tifflgreimi'r þa-jár bækiur, og eru stiiga-
töliuimiar 100, 75 og 50. Að þessiu sdmmi
hlutu Shaikespearesþýðimigar Heiga
Háilfdiamiaírsioniair íQlest stdig, 3*50, em skiáld-
saga Svövu Jakiobsdóttiuir Leigj amd'inirb,
féklk 250. Þeir, sem áð'uir haía hiiotið
verðiaumjin, eriu Smiorri Hjairtainsiom fyrir
Ijóðabókiima Liaiuif og stj'örmiur, Guðberg-
ur Bergsson fyrir Ástir samilymdma hjóna
oig Haffldiór Laxiniess fytriir Kirilsitniilhaid
urudiir Jökii. Verðiliaiumin ©riu silifujiiheistiur,
smiíðaðtur af Jóhiamniasi Jóthanmiassymi, og
eir hiestuirimm brteytilegur frá ári tiil éms.
Þetita er í fýmsta sinrn, sem Siilflurhiest-
uirkiin er veittur fyrir þýðdmigtar einar
saman, en hvað veitimiguma til Heliga
Hálfdianarsiooar varðar, er rökistuðmdng-
ur ólþartfiur. Hellgi er liöragu kiuminiur sem
hiellsti múQiifamdá Ljó'ðaþýðamidii okkar og
þýðimigar hiamis á ieikmitum Shakiespeairieis
hafa flenigið mieiira lof en fllest önmiur
bókmienmitarverk, sem hér hiafa kiamið út
árum saman. Á árimiu sem leilð 'kiom út
fjórða bimidi Shaikespeareislþýðimiga Heiga
og hlý'tur hamm verðilauiniin fyrir það.
Si/Murlhiestdinm er aðieimis hæigt að veáita
fyrir verk, sem kiomið hieflur á ixriemti, svo
ieikiriit komia yfirOleitt ekki tid gmedrna, em
óhiætt er að sagj'a, að þý'ðirug Helga
HáMdaniairisoiniar á Amtígómiu, siem nú er
leikim hjá Leiklféiagi Rieykjaviíkur, hafli
haift áhirif á veitinigu Silllfuirlheistsiiinis fyr-
ir árið 1069. Eiinis og kummiuigt er, hiefur
Heigi haifiniað verðiaiuoumium, en það
breytir að sjállflsiögðiu ekki ákvörðum
gagmrýnienda.
Atkvæð'agredð'slain í ár banidir til þeiss,
að gagnirýmiemidur mieta flieiri bækiur til
verðlaiumia em skáidverk. MammiMfsmymd-
ir Tómjasar G'Uiðimiundssaniar og Svenris
Kristjánssaniar, og Vér íslamidis börn, eft-
ir Jón Heilgaisiom, ritstjóra, flemigu sam-
tais 125 stig, og er það í fyrista sirm, sem
Olistræmar flrásagniir sammira atbuir'öa
hljóta aitkivæði. Endiuirmdmmimigar Jóns
ÓSkars, Fumdmiir smilldmgar, korniu eimmig
til áiita. Eiraa ijóðabókáin, sem attevæði
hliaut í þetta steipti, var Inraam hriinigsims,
eftir Guðlrraumd Böðvamsisom, 125 stig.
Veitirag Sillflurlhiestsims er raú orðdm flaist-
uir iþátbur í ístensiku bókimienmtatiítfi og
eragin ástæða er til ammiars en ætla, að
hún verðd bókimiemmtumium í iandimiu til
örvuiraar, þótt ökoðamir verði að sjálf-
sögðu aiitaf sikiptar um miiðuirstöður
'gagnirýmerada.
FORDÆMI PROFESSORS
MITCHELLS
Hér var nýlega á fer’ð baradarísteur
prótflesisor, P. Mitciheil að naflrai, siem
uniraið heifur að því umdiamiflairim ár að
sterásetja prentaðar þýðimigar íslensikra
flagurbóikmeranta flrá siðajsfciptum til
þessa diaigs. P. Mithceil er prófessor í
miorræmium fræðum við háskólanm í
liiiraois. Hairan féklk fyrist ábuiga á ís-
ienskium bókmieraratum þegar hamn
Stundaði miám váð Cormieiiháskólamm og
kymintijsit þar bókiav erðinum í Fiskiesafmi,
Haiidóri HermiammisiS'ymiL Síðasibliðimm
fimmtudaig hél't P. MitcheM erámdi í Nor-
ræraa húsiirau um hið mierkia söfmiumeur-
stairtf sitt. Margir ísiiemisfcir rithöfumdjar
flengiu brétf flrá Miitöheil í fymra, þar sem
haran fór þesis á ieit vi!ð þá, að þeir
veittu upplýsimigar um þýðimlgar á verk-
um þairra. En ég geri róð fyrir, að fliest-
ir þeirra hafi vierið Mitchiell ótfiróðari um
þýðiiragarniar, því haran hetfiur atf miikiiili
eijuisiemá diregið fjöimargt firtam í diags-
Ijósið, sem airaraars hefði flailílið í
(gieymisku. Mitchéil stefrair að því, að
skrá haras, sem á að vera tfiuillliraægjaindi,
komi út að ári. Verður hún ötiium þeim,
sem láta sig ísiemslfcar bókmiemmitir steiptia,
kærikomin, og um ieilð órraetamilieg hjólp
við ramirasókinir ísdienskira bókmiemmita.
Frumkrvæði um útgáfu atf þessiu tagi á
auðvitað að fcomia frá ísfliairadi, en það er
tékirarærat uim ísiemiska flræðimienmiskiu,
að útiendíiragur skiuli veira fynstur tdl að
átta sig á, að jaifln verðmætar hieimildir
iraaga eklki giatas't, þurifla aliitatf að vera
tiitækiar. Mér er ek'ki kiuiraniugt um, að
Laradislbókasatfin ísiamids hatfi látið gera
mieiraa samibæriliaga skrá, em það fer afð
verðá aiðkiaMamdá að hægt sé að ieiba til
saiflnisiras um flietst það, sem varðar ís-
leraslkar bókmiemmtir, fomiar og mýjar. Eg
á ekki við, að Lamdsibókiasiatfln eiigi að
geta ieyst úr ölHium spurraiiragum um is-
iaraskar bókmemmitir, ihieidiur það að flor-
ráðaimieinm þesis geri sér ignein fyrir þörf-
imirai á raothæifum skirám um útgáfu is-
iiemiskira bóka og gagraiegu yfiriiti um
'gneimiair í blöðium og tímiariitum um bók-
merarataieg efni. Spjaldisfcjnáin er til
dærruis eklki móigu nákvæm, og að miörgu
leyti er hún skiammt á vteg 'komiira, erada
þótt íBÍemskiur rithöfuradiur hafi nýfllega
'kvartalð yfir því á prerati, að siatfiniverðdr
bafi gnafiö upp giamlam leirbuirð efltir sig
í Vísi og sett á slkrá. Það er að sjáltf-
sagðu lofisvert, að safraveirðir séu svo
vakaindi, að j'afruvei Visir fari ekiki fram-
hjá þeim!
Laradsbókasa'fin ísiands þartf í framtíð-
inni að fá betri aðstöðu tád að siinmia
verkeflnium, sam sitanda því raæst. Bg hietf
eddki trú á, að iranian veggj'a þesis ríki
siraniuieysd um ísianiskar bótemiemmitir og
bókimenintastairtflsemi. Arbók Laimdsbóika-
saiflnsimis, 'er til alð myndia gflöiggt dæmi
um marikvisst og val urandð stairtf, hieiig-
að þeirri uppflýsiinigamiiðliun, sem ekikiert
menirairagarþjóðféiag gebur án verið.
■
Jes Zimsen breytir
starfsháttum
Annast almenna fyrir-
greiðslu á vörusendingum
SKIPAAFGREIÐSLA Jes Zim-
sen hefur nú fyrir nokkru breytt
starfsemi sinni, og tekið upp ný-
breytni í þjónustumálum hér-
lendis. Er hún fólgin í almennri
fyrirgreiðslu við hvers konpr
vörusendingar, sem fyrirtæki eða
einstaklingar þurfa að semda frá
sér, eða fá aðsent og á þetta
bæði við um flutning milli landa
og innanlandsflutninga. Ekkí er
til samheiti yfir þessa þjónustu
í Lslenzku rnáli, em í nágranna-
löndum okkar er hún nefnd
„spedition“ eða „forwarding ag-
ency“. Fyrirtækið býður þessa
þjónustu hvort heldur sem um
er að ræða flutninga loftleiðis,
landleiðis eða sjóleiðis, og bæði
í fragt eða pósti.
f útfLutrairagi rieynir fyrirtækið
að firana sem hagflcvæmasta leið
og aranast f.rágarag úffLuitnirags-
pappíra. Var.niragur sá sem senda
á, er sóttur til s’endianda, ef þess
er óskað, og homum komið til
fluitninigsaðila, ag séð um afli'end
iragu haras eð.a fria'mhaldsffl'utrainig,
en fyrirtækið hefur liáltið sendia
bréf til um 300 fyrirtækja, sem
starfa á sama sviði í hélztu við-
Skiptalöndium ofldkar, og óskað
efltir samvinrau.
Varðandi iraraflluitnirag annast
fyriirtaókið frágang aðtfLutnings-
gjalda til tolimeðfierðar og fram
vísun vara til skoðunar, og ef
þess er óskað, alla nauðlsynlega
vinrnu við iranlausn inn.fl'Uitniirags-
pappíra í tolli og hjá ffluitningis-
aðila, svo ag heimseradiragu á vör
m
í þriðja lagi tekur fyrirtækið
að sér að kama vörum frá eiira-
um fflutningsaðila til aranars í
Reykjavik og nágrenrai, frásend
anda til fhiitniragsaðila, eðá ffluitn
in,gsaðila til móttakarada.
Loks er fólgin í þessari þjón-
uistu Skipaafgreiðlsl'U Jes Zknsen
vönugeymsla — þ.e. að taka til
geymsliu vöru.r, búslóðir, favang-
ur, pateka o.fl., hvont heldur ‘sr
stuttan tíma eða langara.
Forstöðlumiaður fyririt'ækisins
er Guranar Sigurðsson', en hairan
var um langt Skeið umiböðtem-að-
ur Sameinaðia guifluskipafléLagS’-
ins danska hér á landi, og aran-
aðist aflgreiðsl'u á skipum þess.
Skipaafgreiðsla Jes Zimisen er til
húsa á aus'turbafcka Reytejiavik-
unhafraar svo að segja beinit á
móti varðiskipalegiunmi. Aranans
er heimilisfairag fyririæfciisina
mjög á neiki. Er húsið var byggt
var það nefnit Sjávar'braiut 2, era
Starfsmienn borganvenkfræðinigh
viflija nefraa götu þá, er húsið
steradur við, Batteriisgarð. Raí-
magnsveitan kallaT haraa á hiinm.
bóginn Ausiturbaklka en GjaLd-
Weimltan Faxaglöftu.