Morgunblaðið - 08.03.1970, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 08.03.1970, Blaðsíða 3
MOROUtNIBLAÐIÐ, SUNNUDAGWR 8. MARZ 1070 3 Séra Ólafur Skúlason: Brauð líf sins VAR það eíklki María Amtainiettie Fnakk- lainidlsdriortJtniinig, sem spurði, hwens vegraa fólkiilð borðaði ekki kökiur frekiar ein að sveita, þar sem brau'ð vanjtaði? Hvort sem sagan er rótt eða ekki, er Ihún gott diæmi um það, að orð flytja ekki endi- lega sörnu mierkimgru. Drorttningin var fulltrúi anmiarrar stéttar en m/egnið af þegtnum hienmiar, ag xneira en iþað, hún var sömiuteiðis fulltrúi annars heims, ammiarra viðíhiorfa. Orð urðlu þess vegna ekkd brú á mdlli, þar sem þaju þýddu ekkd hið sarna fyrir alla. Og þó orðin séu lykillinn til skilningS atburða og eim'staklinga, glerta þau eklcd aðtedme vald- ið mdsskdlndmlgi, beldur beimlimiis temit í amdihverfu siinni í túlkiuninmi. Þamrnig gertur líka farfð fyrir atburðum, eftir þvi hver á að túlka. Frelsd, isitríð, aðlsitoð, afiswknir eru allt orð, siem edlga að lýsa artburðum, sem við höfium nóg aí, en það veldur ölliu, hver lýsir bverju. hað er þeisis vetgnia emigiin fiurðia, þó að Nýja-Testamiemtið sé stöðugt emdurþýtt og breytt. Ekki aðaims þamdig, að það sé þýtt orði til orðe, heldur einnig þannig, að (hiugisiuninnd er smarað í nútímaibún- ing, en mdmina hirt um eimistiök orð. Díkirng Jesú, þá hamm talar um siig sem braiuð, faefiur áð miokkru glaitazt' hjá okkiur í diag. Brauð er ekki lemig- ur sú fæðiutegiund, sem allt anmað byggdst á. Á dögum Jetsú var nóg að nefina braiulð, og þar méð var höfðað til höfulðfæðiultegiuinidarinnar. Við yrðúm þvi að grípa tdl óbeinmiar þýðmgar í diag ag segja, að með orðlum símium eigi Jesúis við það, að hamn segiist vera mauð syniegur til viðhaldis lifsiiriis. Eða á meiikivæiðiain bátt, að án faams væri ekki mögiutegit að lifia lífinu. Þetta er mdkdi krafa. Enigin fiurðu, þó að Gyðimgunium blöskraði. Slik krafa í dag af munmi einhvers, miunidd sjálfsagt leiða af sér læknissícioðuini hjá gleðlækmi. Þó verður þunigi orðamtna enrnþó medri, ef við minmiumisit þess, að Jesús er líka áð hagnýta sér söguna, siem áheyrend- ur hams þekkrtu. Því mamrna, brauð, var forfeðirunum gefið í eyðdmerkurgöngu þeirra, til þess þedr færuist ekki úr humigri. Nú var nýtt lifisimis brauð kom- ið til að bjiarga frá diaulða og gefa edlíft líf. Og enn stenidur Jetsúis hér á rneðal okkiar og segdr: Ég er braiuð lífsiins. Þamm rniun ekki hiumigra, siem tii min kiemuir, ag þann aidrei þyrista, sem á mig trúir. Og enn eru viðforögðSm ólík. Sumir trúa orðum bans og gerast ein- lægir fylgtjiemidur hamis, áðrir verða ókvaéðla við og telja fáisdinnu edna, en þeir eru þó lamigfleisitir, sem lieiða þetta hjú sér og gera hvorki alð járta mié nieita. Það kiann líka að vera, áð það sé þægi- teigt að tállbieyra þedm hópnium, og margir finni í (því fróum að leiða ekki huiganm að brauði 1‘ífisámis, en aldreá hef- ur nú þóifit í því fyrÍThyggja að vilja í emigu huigisa um næista dag eða næstu ár. Saninleiksgildi orðanma er fólgið í sönnum þedrra. í trúmiálum er oftast niær erfitit að skrifia svo sönnumarstafi, áð algildir séu, eins og í stærðfræði. En um kraft orðanna, ag þar mieð sann- leik þeirra, er hæigt að tedita fajá þedm, sem bafia iarið eftir þeirn. Trúiin er að vísu miáðargjöf, siem þegin er, en þó er haegt að sœkjast eftir henni ag keppa eftir henni. Og gott er oft að hafa und- irstöðu trúiariinmiar traustar fyrir stooðun á ýrnsu. Sögð er saga um gamlan fylgdar- mamn, sem var að vetrarlagi að fara imeð oflátung nokkurn laniga leið. Morg- um eimmi knmu þeir út og var þá ný- fiallim fiöl yfiir öllu. Sá umigi máðiurinn fylgjdartmiamn simm. takia ofam húfiuna, signa sig og biðja ferðabæn. Hemtd hann gamian að og spurði, hvers vetgmia í ó- sköpumJum hainm væri mieð slíka heiimsku. Hiann gæti hrednt ekki vitað, hvort mokkur guð væri tiL Gamli maðurinm þaigði við, em benti srvo á smjóimn og spurði fierðaféiaga sámm, hvort hann gæti sagt sér, hivort mokk- ur dýr hefiðu farið þar um um morg- uminin. Sá ynigri sagði öruiglgt, áð svo hefði verið. „Hér hafa hestar hlaupið um hiað“. „Og hvemág gieturðu vitað það“, innitá hiinn efitir, „hvergi eru þeir sjáamiLegir." „Ég sé förin efitir hófa þeirra hér í smjónum“, svaraði umgi miaðlurinni. „O, já, ætli það ekki,“ kom frá fyigdiarmanininum, „skyldi ekki lífea mega greina eimlhiver verksium- mertki efitir þamrn Guð, sem ég trúi á ag tilbið“. „Ég er brajuð lífsins," segir JielsiúB emn, og dæmiim sanna, að hamm hefur haft rétt fyrir sér. Og enm feallar hanm til fylgis víð sig. Hann ifeallar í kirkju sína. Kirfkjan er lífeami hamis. Vissuiega er hér um líkdmgamál að ræða í isama amda og talað er um brauðið. Em í þeim skilninigi er húm líkiamimn, að í gegnium kirkjunia srtarfar Jesús í dag og færir trúuðium lífefyllimigu og fyrir- heit. Braaiðið bíður þar, brauðið, sem veitir mærinigu þá, er varanleg er til eilifs lífs. ísland styður okkur Wilson svarar fyrirspurnum um yeiðar á Atlantshafslaxinum EINS og áður hefur komið fram í fréttum, hefur Harold Wilson, forsætisráðherra Bret lands sent persónulegan boð- skap til forsætisráðherra Dan- merkur og Svíþjóðar svo og til kanslara V-Þýzkalands og fariC þess á leit, að þeir kanni möguleika á því, að komið verði á algjöru banni við lax- veiðum í sjó, eins og mælt hefur verið með af Atlants- hafsfiskveiðiráðinu. 1 fyrirspurnartíma í brezka þinginu fyrir nokkrum dögum svaraði Wilson fyrirspumum um þetta efni. Þar tók brezki forsætisráðherrann það skýrt fram, að Isiand styddi Bret- Iand í þessu máli og að mál- inu yrði fylgt fast eftir við allar þær ríkisstjómir, sem hagsmuna ættu að gæta. Fyr- irspumimar og svör Wilsons fara hér á eftir. Daiyell (West Loithian, Verkajmarnniafioikkn-uim) spurði hvort forsœtisráðherrann myndi fara í opinlbera heiim- sókin til Daramierfcur? Wilson: — Ég faef enigin áforim um að gera það að svo stöddu. Dalyeli: — Hefur forsætis- ráðfaerrann haft ruokkurt sam- banid við forsœtisráðfoierra Dammerkur veigna deilunniar um veiðlar í sjó á Atlantshafs- laxinium, isiem siumir okkar hafa farið hörðum orðúm um? Ef svo er, hafa þá nokk- ur svör borizt? Wilson: — Jú, ég hef sent persúniuteg skálalboið til daniska forsiætisráðherranis, sæniska forsiærtisráðfoiernamis og kansl- ara þýzfea sambandslýðveldiis- inis. Þá hafa regluteigar við- ræður við Dainmörkiu, Svíþjóð ag Þýzbaland farið fram af hálfu embættisimannia. Ég er nýbúdnn að fá svar frá forsætiisráðherra Danmerk ur og hef það nú til athuigun- ar. Ég tel, að það verði unnt að fiinna eimhverja lausn. Gordon Campbell (Moray and Nairn, Ihaldsflokknum): — Þar sem rrueirifhluti Atlants hafisfisk/veiðiráðlsins hefur fiallizt á bantn, hyggst ríkis- stjömin þá fylgj'a þeisisu máli eftir gagnivart Dammiörku ag ruota sérhvert tækifæri til þesis að tafca það upp við Vegitur-Þýzfcialand, sökium þess að þessi lörud eiga enigar laxveiðiár? Wilson: — Ég faef gert grein fyrir þesisiu artriði fyrir við- komianidi forsætiisráðherru,m. Ég voniast til þeas að geta átt frekari viðræðúr við forsært- isráðherra Danmerkur til þeisis að feanna, hvort lauisn sé fimnanleg. íslanid styður okk- ur í þessiu móli. Því verður fylgt eftir af krafti við allar þær ríkisstjórnir, sem hag's- muna hafia að gæta. Harold Wilson I>ing- maður sakaður um njósnir Landon, 5. marz. — NTB. WIIXIAM Owen, einn reyndasti þingmaður Verkamannaflokks- ins í Neðri málstofu brezka þingsins, kom í dag fyrir rétt í London sakaður um að hafa af- hent starfsmönnum sendiráðs Tékkóslóvakíu þar í borg ríkis- lieyndarmál. Að sögn ákæru- valdsins stundaði Owen þennan starfa frá árinu 1961 þar til í fyrra. Við réttarhöldin í dag lýsti Owen yfir að hann væri saklaus af ákærnnni. Saksóknari hélt þvi fram í dag að Owen hefði átt aðgang að leymileguim upplýsiirugum sem fulltrúi í fjárlagaruefmd Neðri iruálstofunnar, en meðal hlut- verka þeirrar nefrudar er eftirlit með útgjölduim til vamarmála. Á Owen að hafa afihent tveimur fulltrúum við tékkóslóvakíska sendiráðið upplýsingar aínar en menn þessir voru skráðir verzl- unarfiulltrúar þótt þeir að sögn saksóknara hafi í rauninmi verið yfinmenn teyniþjónuistu Tékkó- slóvakíu í Bretlandi. Með ÚTSÝN til annarra landa Ferða-almanak 1970 Marz: 20. Páskaferðir: — Kanaríeyjar — London 19 dagar — 24. Sigling um Miðjarðarhaf 19 dagar Maf: 30. Costa Brava — London 17 dagar Júní: 9. Portúgal — London 15 dagar — 21. Costa Brava — London 17 dagar — 23. Norðurlandaferð 15 dagar JúK: 16. Kaupmannahöfn — Amsterdam — London 15 dagar — 16. Norðurlandaferð 15 dagar — 19. Costa Brava — London 17 dagar — 31. Costa del Sol 15 dagar Ágúst: 13. Norðurlandaferð 15 dagar — 14. Costa del Sol 15 dagar — 23. Costa Brava — London 17 dagar — 28. Costa del Sol 15 dagar September: 3. Sigling um Miðjarðarhaf 17 dagar — 5. Júgóslavía — London 18 dagar — 6. Costa Brava — London 17 dagar — 6. Róm — Sorrento — London 17 dagar — 11. Costa del Sol 15 dagar — 25. Costa del Sol 15 dagar Október 9. Costa del Sol 21 dagur ÚTSÝNARFERÐ: ÓDÝR EN FYRSTA FLOKKS BEZTU FERÐAKJÖRIN: 15 dagar á Suður-Spáni með eigin btl —Kr. 12.500.00 Allir farseðlar og ferðaþjónustan, sem þér getið treyst. Munið ÚTSÝNARKVÖLDIÐ að Hótel Sögu FERÐASKRIFSTAFAN ÚTSÝN í kvöld. Sjá auglýsingu á blaðsíðu 4. Austurstræti 17. Símar 20100 og 23510

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.