Morgunblaðið - 01.04.1970, Qupperneq 28

Morgunblaðið - 01.04.1970, Qupperneq 28
23 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. APRÍL 1970 — Nei, við mamma getum ekkert teppi látið. Ef þér er kalt skaltu bara opna frá heita vatninu. — f fyrsta lagi þekkti hún nú aldrei föður þinn, Það eru ekki meira en fimm eða sex ár síðan hún fluttist til La Rochelle. Hvað frænda þinn snertir, þá skal ég sýna þér ljósmynd, og þá geturðu séð, hversu líkur hon um þú ert, eða hitt þó heldur! En ég held ég skilji þetta allt. Ég segi þér það einhvern tíma seinna. En ég verð strax að benda þér á að vara þig á Babin — og reyndar yfirleitt á öllu fólki, sem ætiar að ná taki á þér. Þegar Gilles leit við, sá hann, að Babin hafðd vandlega auga með þeim, og svipurinn á honum bar þess vott, að hann vissi alveg upp á hár um hvað þeir væru að tala. Gilles langaði mest til að vera kominn aftur til Jaja, í lélega herbergið þar, en vitanlega kom það ekki til mála. —Farangurinn þinn er hérna. Ég sendi eftir honum. Það voru myndir á veggjunum af risavöxnu fólki í einhverjum sögulegum búningum, og ein þeirra, sem var af einhvers konar skyttu, hafði ekki augun af Gill es, hvert sem hann fór. Honum leið illa. — Bragðaðu á þessu koníaki. Þú hefur gott af því. Á morgun. Hann var svo hræddur við að sofa í þessu húsi og svo altek- inn tilfinningunni af allri þessari fjandsemi, að hann hvolfdi því í sig í einum teyg. En þá fór allt að hringsnúast kringum hann og nú fann hann, að hann var að þrotum kominn. Hann fékk ekki einu sinni svig- rúm til að þjóta út úr stofunni, heldur losaði hann sig við koni- akið og allt saman á persneska teppið, og síðan fór hann að há- gráta. — Þú áttir ekki að láta hann drekka svona, Plantel, sagði Ger ardine. — Veslings drengurinn! Tárin gerðu allt, sem kring- um hann var, þokukennt. Ein- hver hélt í axlirnar á honum. — Fljótur, Jean. Glas af vatni! — Nei, gefðu honum heldur salt. — Ég . . mér þykir þetta svo leitt . . . hræðilega leitt. — Hringdu bjöllunni, Babin. — Patrice! Þetta var nafnið á kubbslega brytanum þykkieita. — Patrioe! Fylgdu hr. Mauv- oisin upp í herbergið hans. — Má ég koma inn? Gilles var kominn á fætur og klæddur. Höfuðið á honum var XI eins og galtómt, og Jean Plantel, sem var kominn til þess að fylgja honum, varð steinhissa á því að finna hann svona rólegan, rétt eins og ekkert hefði í skorizt. — Svaflstu vel? Hvers vegna hringdirðu ekki eftir morg- unmatnum? Ég er ekkert svangur. — Faðir minn bað þig hafa sig afsakaðan. Hann varð að fara í skrifstofuna, Ég hef verið að spyrjast fyrir og þrátt fyrir Allra heilagriamessuna, eru ein eða tvær búðir opnar. Svo að við skulum fara og kaupa það, sem þér ligg- ur mest á. Seinna förum við til Bordeaux eða Parísar og skinn- um þig almennilega upp. Frænka þín býst við þér í há- degisverð, og þá geturðu kynnzt dætrum hennar, frænkum þínum. — En hvað um hina frænk- una? — Hvaða frænku? — Þá, sem ég á að búa hjá. — Nú? Hana Colette? Þú þarft ekkert að hugsa um hana. Þú kemur ekki til með að sjú mikið til hennar hvort eð er, enda eins gott. Hún er ekkjan hans Octave frænda þíns. Ég skal segja þér betur af henni seinna. Árum sam an voru þau sama sem skilin — bjuggu undir sama þaki, án þess að tala saman. Skrítnir lifnaðar hættir það! En . . . samt er það nú svona, að hún verður að búa þarna áfram, annars verður 'líf- eyririnn hennar tekinn af henni. — Hvað . . . var hún honum ótrú? — Já, smávegis, sagði Jean og glotti. Ertu tilbúinn að fara út? Við þurfum ekki bílsins með. Viðburðir dagsins orkuðu minna á Gilles en atburðir gær- dagsins, en þó varð að minnsta kosti eitt atvik minnisstæitt. Hann var með Jean Plantel í skuggalegri lítilli búð við eitt torgið. Þarna var úrsmiðsbúð öðru megin og apótek hinu meg- in, en það var lokað. Þetta var fatabúð, þar sem selt var takmarkað úrval af enskum tilbúnum fötum. Jean Plantel hafði orð fyrir þeim, sallaróleg- ur þó að þeir gætu engan svart- an yfirfrakka fengið þarna. — Það er engin þörf á að ganga alsorgarklæddur. Það veit hvort sem er enginn hér, að . . . Þessi grái frakki væri ágætur, og hér er hattur, sem á vel við hann. Giiles fann sjálfur, að hann var eins og bjáni. Hann var mjög fölur í morgunmálið. Augnlokin voru rauð og eins nefið á hon- um þar sem hann var enn ekki laus við kvefið. Hann sá sjálfan sig í óhreina speglinum þar sem hann stóð þarna, tággrannur og næst- um hvarf í stóra frakkann, sem virtist alveg ætla að kæfa hann. Það var í sömu andrá, að hann leit upp. í glugga á fyrstu hæð í húsinu á móti, voru tvær hlæj- andi stúlkur. Þær vbru í skrif- stofu þar sem nafnið Publex stóð á rúðunum. Gilles gapti, því að hann kann aðist við, að önnur þeirra var stúlkan, sem hann hafði séð við höfnina. — Hann þarf að fá gráar flún elsbuxur. Þær geta dugað hon- um þangað til hann fær saumað á sig. Og svo tylft að skyrtum, náttfötum, bindum og hönzkum. — Ég skal sýna yður, hvað við höfum, hr. Plantel. Og í herberginu bak við búð- ina umbreyttisc Gilles gjörsam- lega frá hvirfli til ilja. Hann and æfði þessu ekki einu orði. Með skuggalegu kæruleysi lét hann Jean fara með sig eins og hann vildi. Hann skyldi bara ekki gleyma því. Engu skyldi hann gleyma! Steinhissa á þessari þægð hjá honum, sagði Jean Plantel við sjálfan sig: Viljalaus bölvaður bjáni! Gerardine frænku hafði fund izt það viðeigandi að tilreiða við hafnarmáltíð. Hann gekk gegn- um búðina, þar sem hann kunni svo vel við þefinn, einkum þó af tjörunni. í skrúfustiganum, þar sem hékk ýmisiegt til útgerð ar, heyrði hann stúlkurödd segja: Fljót nú, Louise! Hann er að koma! Frænka hans brosti út að eyr- um og sýndi allar tennurnar. Hún kallaði hann „elsku dreng- inn sinn“ í hverju orði. — Nú færðu að hitta frænk- Ur þínar. Það er verst, að Bob skuli vera í París! En ég er viss um, að hnífurinn geng ur ekki milli ykkar, þegar þið kynnizt. Það var ekki líkt því eins fínt hér og i húsinu, sm hann var í í gærkvöldi — dimmara og með meiri smáborgarasvip. Frænkurnar tvær voru skreytt ar sínu bezta skrúði — sú til- eygða bláklædd en hin í ljósrauð um kjól. Það var flygill í setu- stofunni. — Nei, þakka þér fyrir, frænka, ég vil ekki neitt að drekka. — Æ, þú mátt ekki vera að fár ast um þetta í gærkvöldi. Það er ekki nema eðlilegt, eftir allt, sem þú hefur orðið fyrir. Hann afþakkaði humarinn. Hann svaraði öllum spurningum þeirra, en talaði ekki stakt orð um nauðsyn fram. 12Z-2Í »30260-32262 LITAVER 7 tegundir af nylon- gólfteppum. Óbreytt verð, verð frá kr. 298. pr. ferm. FYRIR AÐEINS KR. 620,00 OG TVÆR MÍNÚTUR Á DAG _,a ER ÁRANGURINN VÍS ''' ' LÍKAMSRÆKTARHJÓLIÐ GRENNIR OG STÆLIR MITTIÐ STYRKIR MAGA OG BRJÓSTVÖÐVA LÆKNAR og LÍKAMSÞJÁI.FARAR vita að flest fólk eyðír of miklum tíma í setu og hefur of lítinn tíma aflögu til líkamlegra hreyfinga. Vöðvavefimir, sem ættu að styðja og halda saman kviðarholinu, taka smám saman að rýma. Hin innri líffæri þrengja sér út undan eigin þunga og hvelfa hina slöppu bindivefi með sér. Afleiðingin, iyrir utan líkamslýtin, er spenna eða tak á hryggnum, sem veldur stöðugri bak- þreytu. Ungir og gamlir, karlmenn sem konur — burt með bil- og setu keppina . . . Fram úr rúminu, — niður á hnén -— rúlla hægt fram — rúl!a aftur, — aðeins í tvær mi'nútur. Engin þreýta, enginn bakverkur. Byrjið í dag — NJÓTIÐ ÞESS — finnið muninn á morgun. BODY-ROLL líkamsræktarhjólið — Nýjasti og ódýrasti munaður Evrópu. SELST MEÐ TVEGGJA ÁRA ÁBYRGÐ! GJÖRIÐ SVO VEL AÐ PÓSTSENDA MÉR BODY-ROLL LÍKAMSRÆKTARHJÓLIÐ STRAÍC HJÁLAGÐAR ERU KR. 620,00 SEM GREIÐSLA □ SENDIÐ MÉR GEGN EFTIRKRÖFU í PÓSTI □ (Merkið X í þann reit sem við á) NAFN; ................................ HEIMILISFANG:.................................. (Sendist til) BODY-ROLL UMBOÐIÐ, LAUFÁSVEGI 61, REYKJAVÍK * * * * Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl. Þú ert bjartsýnn, en það er ekki tímabært. Þess vegna hættir þér til að eyða um efni fram. Nautið, 20. apríl — 20. maí. Alis kyns sleggjudómar eru bara eitt af því, sem maður þarf að búa við. Þú hefur ekkert að óttast. Tvíburamir, 21. maí — 20. júní. Einhver atvik hindra þig i starfi. Reyndu að starfa eins eðlilega og þér er unnt, þrátt fyrir aðstæðurnar. Krabbinn, 21. júní — 22. júlí. Þarfir fjölskyldunnar og starf þitt togast á um þig. Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst. Þú skalt ekki nndirskrifa neitt, aðeins til að losna við máiæði annarra. Það vcltur allt á þolinmæði þinni. Meyjan, 23. ágúst — 22. september. Forðaztu allt, sem gæti komið þér í kast við réttvísina. Reyndu að vera dálítið skilningsríkur. Vogin, 23. september — 22. október. Ef þú finnur óvæntan mótþróa, skaltu reyna að komast að ástæð- unni. Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember. Þú verður bara að feta þig áfram í dag, þótt allt sé flókið. Það er ekki eins slæmt og þú heldur. Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember. Gættu þín á öllum aðskilnaði i dag. Segðu t.d. ekki upp starfi. Fólk gæti tekið þig hátíðiega, og þá er ekki aftur snúið. Steingeitin, 22. desember — 19. janúar. Þú verður að finna eitthvert jafnvægi milli einkamála og við- skipta, þannig að hvorugur flokkurinn gjaldi afhroð. Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar. Skrifaðu varlega undir I dag. Komdu þér að efninu og forðastu tímasóun. Þú þarft meira þrek til að glíma við einkamálin. Fiskamir, 19. febrúar — 20. marz. Félagsleg málefni eru eitthvað óviss í dag. Fólk veit ekki hvar það stendur.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.