Morgunblaðið - 04.04.1970, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. APRÍL 1®70
margir til þess að minna þig á
það seinna, hvort sem er.
Ofurlítill bjarmi af hálfbyrgð
um ljósum sást á efri hæðinni.
Gerardine hringdi bjöllunni og
hátt bjölluhljóð, líkast og
í klaustri, heyrðist inni í húsinu.
En ekkert gerðist. Loksins kom
lítil gömul kona og opnaði dyrn
ar, og stóð svo kyrr, án þess að
heilsa gestunum einu orði.
Gerardine gekk inn og kveikti
sjálf ljósið í forsalnum. Gamla
konan lokaði dyrunum og skokk
aði síðan burt.
— Þegar Bob kemur
aftur frá París, getur hann hjálp
að þér að koma húsinu í stand.
Hann er svo smekklegur í sér.
Frændi þinn skeytti ekki
mikið um þess háttar.
Hún opnaði hverjar dyrnar
eftir aðrar og þau komu inn í
stóra sali, þar sem var rakalykt,
þar eð ekki hafði verið hitað
þama upp, árum saman. Octave
Mauvoisin hafði keypt húsið með
húsgögnum og öllu saman, og
hafði látið það afskiptalaust eins
og það var, jafnvel myndirnar á
veggjunum og skrautmunina á
arinhillunum.
Setustofan hefði vel getað ver
ið notuð fyrir danssal, með gyllt
um stólum fram með veggjunum
og heljarmikla kristalsljósa
krónu, sem glamraði í, þegar
gengið var eftir gólfinu.
— Við skulum fara upp, sagði
Gerardine.
Á efri hæðinni var svipað um
að litast. Mikið af vanhirtum
húsgögnum og skrautgripum, sem
Octave Mauvoisin leit varla
nokkurn tíma á, þar eð hann hafð
ist mestmegnis við á hæðinni fyr
ir ofan.
— Eruð þið þarna, telpur?
Eloisysturnar tvær höfðu ver-
ið að hjálpa stúlkunum til að
taka til í herbergjunum. Þegar
móðir þeirra kallaði á þær kom
Louise fram á stigagatið með
klút bundinn um höfuðið.
Það liði nú ekki á löngu áður
en Gilles væri orðinn þarna
einn. Og þá stund þráði hann.
Fingumir skulfu af óþolinmæði.
Hann hlustaði ekki einu sinni á
það, sem sagt var við hann.
Var það ekki skrítið, að Mau-
voisin, þessi ríki maður með alla
bílana, skyldi hafa sniðgengið
greifahúsgögnin og notað held-
125 g smjör
3 msk. kavíar
1 msk. rifinn laukur
Hrærið saman smjöri, lauk og
kavíar. Skreytið með kiipptum
graslauk og notið á smurt
brauð, með köldum eggjarétt-
um og steiktum fiski.
Hrært smjör með mismunandi 5
bragðefnum gerir matinn fjöl- JL
breyttari, fyllri og bragðbetri. i
KSKUR
V.
BÝÐUlt
YÐUR
G IjÓÐARST. GRÍSAKÓTELE'TI' 11R
GRIUAÐA KJÚKUNGA
ROAST BEEF
GIXÍÐARSTI'JKT LAMB
IIAM BORGARA
DJIJPSTEIKTAN FISK
.luðurlandsbrauí H simi 38550
r
Ný námskeið
hefjast
í næstu viku
Sex vikna námskeið fyrir
ungar stúlkur.
■Jc Fjögurra vikna dagnáms-
skeið fyrir frúr.
★ Fjögurra vikna námskeið
fyrir táninga 13—15 ára
stúlkur.
★ Nýtt — Nýtt
Sex vikna námskeið fyrir
verðandi sýningafólk og
fyrirsætur, dömur og
herra.
Innritun daglega í síma 33222
og 82122 frá kl. 10—12 f.h. og
5—7 e.h.
ur húsgögn alþýðufólks? S|mir
sögðu, að það væri dót for-
eldra hans, sem hann hafði flutt
með sér hingað. f borðstofunni
var kringlótt borð, útskorið hlað
borð úr eik, og skinnfóðraðir
stólar og naglar í með leðurhaus
um.
Frú Eloi, sem var vön að líta
vel eftir öllu, aðgætti nú allt tii
þess að sjá, hvort vel hefði verið
tekið til og hvort blómunum, sem
hún hafði sent, hefði verið vel
fyrir komið.
— Eruð þið búnar að þessu?
spurði hún. — Við skulum at-
huga svefnherbergið.
Þar var sveitarúmstæði, sem
hafði verið í eigu afa og ömmu
Octaves í Nieul. Lélegur hæg-
índastóll. Á veggnum tvær mynd
ir í sporöskjuumgerðum —
gamall maður og gömul kona
með hatt á höfði. Gilles varð
hissa að sjá, að afi hans hafði
verið stuttur og þrekinn, með
hörkulegan munnsvip skógar-
bóndans.
— Veslings Gilles minn . . . við
verðum að . . . .
XIV
Gerardine frænka þagnaði og
strauk sér um augun, rétt eins
og hún væri að stofna frænda
sínum í einhverja voðalega
hættu.
— Komið þið, stelpur. Ég ætla
að líta inn á morgun, Gilles, og
sjá, hvernig gengur hjá þér.
Og hún kyssti hann snöggt á
báðar kinnar og fór.
Loksins var hann orðinn einn
í þessu húsi, sem héðan í frá átti
að vera heimili hans.
Nú var hann orðinn einn og
dálítið órólegur. Það eina, sem
róaði hann var glamrið í disk-
um og borðbúnaði, sem kom frá
næstu stofu, þar sem verið var
að leggja á borð.
Gilles dró dökku flostjöldin
frá glugganum, og sá nú skugga
lega hafnarbakkann og ofurlitla
Ijósþoku kringum götuljósker-
in, sem lýstu upp miðbæinn. Og
svo yzt í hinni álmunni á húsinu
glugga, sem ofurlítil birta skein
út úr. Þarna var sjálfsagt her-
bergið hennar frænku hans —
þessarar frænku, sem hann var
enn ekki farinn að hitta.
Hann vissi ekkert, hvað tíman
um leið og hafði ekki hugsun á
því að líta á úrið sitt. Honum
þótti mikið til koma þessa her-
bergis — svefnherbergis
frænda hans. Var það ekki ein-
kennilegt, að enn skyldi enginn
hafa sýnt honum mynd af
frænda hans? Gilles velti
því fyrir sér, hvemig hann hefði
litið út. Hafði Octave Mauvois-
in verið hávaxinn og ofurlítið
lotinn, eins og bróðir hans? Eða
hafði hann líkzt föður sínum,
kubbslega manninum á mynd-
inni yfir rúminu.
Klukkan undir sjö, þegar
hörkulega ráðskonan barði að
dyrum, fékk hún ekki strax
svar. En svo kom rödd út úr
herberginu, sem var út frá svefn
herberginu:
— Kom inn!
Hún var eittvað efablandin
á svipinn, er hún nálgaðist, eins
og varlega, og augnaráðið var
strangt.
— Komið þér inn, frú Rinquet.
Eða það var mér sagt, að þér
hétuð.
Sannast að segja var frúar-
titilinn aðeins fyrir kurteisissak-
ir, af virðingu fyrir aldri henn-
ar og virðuleik, því að hún hafði
aldrei gifzt.
— Þér sjáið, hélt hann áfram,
— að ég er fluttur hingað inn.
Og í þetta herbergi. Það er
minna og mér finnst það vist-
legra.
Það var ekki hægt að sjá,
hvort henni líkaði þetta betur
eða verr því að hún snuggaði
aðeins ofurlítið.
— Þér eruð húsbóndinn hérna.
Ég kom til að spyrja, hvenær
þér vilduð fá kvöldmatinn.
— Hvenær er hann venju-
lega?
— Hálfátta.
— Það er allt í lagi, hvað mig
snertir.
Hann hefði mest langað til að
spyrja hana dálítið um frænda
sinn og frænku, en það mundi
áreiðanlega taka talsverðan tíma
að toga það upp úr henni.
- ég ætla þá að segja frú
Mauvoisin til.
Hann var þegar kominn inn í
borðstofuna tuttugu mínútum yf
ir sjö, hissa á spenningnum, sem
hann fann til. Stofan var hlý og
eitthvað einkennilega viðkunn-
anleg. Góður matarilmur barst
frá eldhúsinu, þar sem frú Rinq
uet var á stjái í flókaskóm.
Nú brakaði í gólffjöl við end
Hrúturinn, 21. marz —.19. apríl.
We langar æ mcira að skemmta þér. Reyndu því að koma sem
mestu frá, og eiga svo frí.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Reyndu kostnaðarliðina, og kannaðu síðan þróun málanna, siðan
þú skoðaðir þig um síðast.
Xvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Samkvæmislifið er núna í hámarki, en samheldnin gildir mestu.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Reyndu að bæta þér fyrri óþægindi upp á sem cinfaidastan hátt.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Gerðu ekki ráð fyrir að koma mjög miklu i verk. Reyndu heldur
að fá þér dálítið frí.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Rómantíkin er i hápunkti í dag. Láttu berast með straunmum.
Vogin, 23. september — 22. október.
Það virðist allt snúast um orðna hluti Kannske geturðu hætt
fyrir gamalt brot.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Fjármálin eru á uppleið, gerðu upp, allt sem útistandandi er.
Bogmaðurinn, 22. nóvemhsr — 21. desember.
Vertu kröfuharður við sjálfan þig varðandi ólokin störf.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Þú ert i betra sambandi við umheiminn, og þér semur betur við
fóik en fyrr, en mikið veltur á þvi, hve sveigjanlcgur þú hefur verið
undanfarið.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Nýir vinir og aðrar kringumslæður eiga athygli þína óskerta.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Þú, sem innir af hcndi fiest störfin í dag getur gert þér vonir
um góðan árangur.