Morgunblaðið - 12.04.1970, Side 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. APRÍL 1970
GEORGES SIMENON:
EINKENNILEGUR
ARFUR
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Þú græðir talsvert á bréfaskriftum í dag, og sama skeður ef þú
ferðast eitthvað.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Kynntu þér málefni, sem hafa verið dálítið ógreinileg, og reyndu
að leggja dálítið hart að þér. Síðan skaltu hvila þig vel.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Þú ert ógurlega bráðlátur I dag, og það dugar alls ekki.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Ef þú ert að gera fjársamninga við vini þína, lendirðu aðeins í
klandri er fram I sækir.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Tilhneiging þín til þess að vera staður kemur þér í bobba.
Reyndu heldur að sinna daglegu starfi og einbeita þér.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Smekkvísi og forsjálni eru þér bráðnauðsynleg í dag, einkanlega
gagnvart tengdafólkinu. Leggðu heilann í bleyti og útkoman verður
góð.
Vogin, 23. september — 22. október.
Fjármái og áhætta líta girnilegar út, en raun er á þegar öil kurl
koma til grafar.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Ýtni þín skapar mótþróa. Því nánara sem samband þitt er við
fólk, því flóknari verða atvikin.
t Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Það verður eintóm vitleysa úr því að treysta um of á gæfuna.
1 Farðu vel yfir öll smáatriði í dag. Einkamálin hafa talsverð áhrif á
1 útkomuna.
1 Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Þér er hollast að velja það sem erfiðast er í starfi þínu úr, og
I sem kallar mest á sköpunargáfu þína, og snúa þér síðan alvarlega að
/ því að framkvæma verkið.
1 Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
/ Það þýðir ekkert að setja heimilisáhyggjurnar fyrir sig. Sinntu
1 því, sem nauðsynlegast er án þess að mögla.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
I Ættingjarnir og þeirra mál hindra viðskiptamál. Þú þarft að hugsa
vandlega um fjármálin í framtíðinni.
Finguimir á Calette voru eátt-
hvaið ókyrtrir og þaið vair eiins og
hún væri að herða sig upp í að
segja eitthvað.
— Þarftu ekki að spyrja mig
neins? sagði hún loksins.
Hvers vegna voru þau bæði
svona hrærð? Þegar Gilles
heyrði til hennar, roðnaði hann
og á næsta augnabliki hóstaði
hann og frussaði, því að hon-
um hafði svel^t á súpunni. Það
var ekki fyrr en hann hafði
jafnað sig, að hann gat svarað:
— Hvers vegna ætti ég að
þurfa að spyrja þig nokkurs?
— Þú veizt vel, að ég
kom ekki inn ein.
— Þú héfur leyfi til að koma
með hvern sem þú vilt inn í hús-
ið. Það er eins mikið þitt heim-
ili og mitt.
— Nei, Gilles, þetta er þitt
hús. Að ég kom með hann
Maurice með mér í kvöld, þá
var það vegna þess, að ég er
þér skyldugur um útskýringu.
Þó að þú haldir það kannski
ekki, þá hefur Maurice aldrei
komið hingað að heimsækja mig.
Hún áttaði sig á því, að hann
var að tala um kvöldið áður, og
flýtti sér að bæta við:
— Ég veit, hvað þú ert að
hugsa. f gærkvöldi var það ég,
sem fékk hann til að koma. Ég
var að vona að geta bundið
enda á þetta.
Gilles fannst frú Rinquet líta
ásökunaraugum á frænku hans,
rétt eins og henni væri það móti
skapi, að veita honum trúnað
sinn.
— Þegar við erum búin að
borða, ætla ég að kalla á hann
Maurice hingað inn, og segja þér
að honum áheyrandi, allt, sem
þú þarft að vita.
Rómur hennar var áherzlu-
laus og tónlaus. Hún hafði tek-
ið saman ræðu sína fyrirfram,
vegið allt og metið og komizt að
niðurstöðu. Það var rétt eins og
einhver sorgarhula umlyki hana
alla.
— Viltu ekki fá þér meira?
— Ég er ekkert svöng.
— Ég er hræddur um, að það
sé mér að kenna.
Þetta var undarlegt, allt sam-
an. Hann var nítján ára. Alla ævi
sína hafði hann ekki þekkt ann-
að en lítil gistihús og matsölu-
hús, sem voru sótt af fimleika-
mönnum og trúðum.
Það sem gerðist í húsum borg-
arinnar, sem hann var kominn
til, og hvemig fólkið í þeim
lifði í raun og veru, var honum
enn lokuð bók.
Og nú var hann í einkahúsi
sjálfur og því dularfullu í meira
lagi. Og í þokkabót var það
hans eigið hús. Hann stóð við
arininn, rétt hjá bronsklukk-
unni, sem vísaði hálf átta, og
hallaði olnboganum á arinhill-
una. Fyrir utan ljóskringluna,
sem lampinn varpaði yfir mat-
borðið, sat Sauvaget læknir úti
í homi, með hendurnar kross-
lagðar á hnjánum, en skæru
augun horfðu fast á grann-
vaxna piltinn.
Svartklædd og fitlandi við lít
inn vasaklút, sat Colette og var
að tala. öðru hverju beit
hún á vörina, og sem snöggvast
sýndist Giiles blóð á vörinni.
— Hlustaðu nú á, Gilles, þú
verður að vita þetta. Það eru
átta ár síðan við Maurice urðum
ástfangin hvort af öðm. Ég ætla
ekkert að fara að réttlæta það.
En mergurinn málsins er sá, að
við gættum okkar ekki, og
frændi þinn komst að öllu sam-
an.
— Ég ætlaðist til, að hann
skildi við mig, en það sýnir
XXI
bara, hve lítið ég þekkti hann.
Þvert á móti heimtaði hann,
að allt yrði óbreytt. Tvisvar á
dag, á ákveðnum tíma, hittumst
við hér við borðið og borðuðum
saman. En hann sagði aldrei orð
við mig.
— Ég gat ekki hlaupizt á
brott, og meira að segja er ég
enn neydd til að búa hér í hús-
inu.
Þau gátu heyrt til frú
Rinquet, þar sem hún var að at-
ast í eldhúsinu. Læknirinn var
nú farinn að stara á mynstrið í
gólfábreiðunni.
— Ég á gamla móður, sem á
heima í Evescotgötunni. Hún á
sjálf ekkert til. Hún hafði mik-
ið fyrir því að ala mig upp —
vann sem hreingemingarkona —
og það er erfið vinna. Frændi
þinn keypti hús handa henni að
búa í, og lét mig áður fyrr gefa
henni þúsund franka á mánuði.
Nú er hún orðin mjög lasburða
og fer aldrei út, en meðan ég
get hjálpað henni, líður henni
sæmilega.
— Það var hennar vegna, að
ég varð hér kyrr, og hennar
vegna, að ég er hér enn.
Gilles ætlaði að taka fram í
fyrir henni, en hún þaggaði nið-
ur í honum með handarbend-
ingu.
— Ég veit alveg, hvað þú ætl-
ar að fara að segja. En þú mátt
trúa því, að ég er ekki að segja
þér þetta allt saman til þess að
vekja meðaumkun hjá þér.
Frændi þinn reiknaði þetta ná-
kvæmlega út og skildi ekki eft-
ir meina opna smugu. Samkvæmt
ákvörðun í erfðaskrá hans, er ég
neydd til að vera hér, og þú til
að gera þér það að góðu. Þú
skilur, hvers vegna?
— Það var eina ráðið til þess
að tryggja, að við Maurice gæt-
um aldrei búið saman.
— Maurice á heldur ekk-
ert til. Faðir hans var bréfberi,
og aðeins með því að neita sér
um allt, tókst honum að ljúka
námi sínu og taka til starfa sem
læknir.
— Og það er heldur en ekki
vesældarleg atvinna. Tuttugu
frankar fyrir viðtalið. Mau-
voisin sá fyrir því — Mauvoisin
og Samtökin.
— Þess vegna reyndi ég að ná
í skjölin í gærkvöld. Ég hafði
heyrt þig segja, að þú hefðir
lykilinn að skápnum, og frú
Rinquet sagði mér, að þú hefð-
ir lagt hann á kommóðuna.
Hún talaði rólega, en þó með
ákafa, sem kom einkennilega fyr
ir sjónir, hjá þessari veik-
byggðu postulínsbrúðu.
— Veizt þú, hvað er í skápn-
um? spurði Gilles.
— Já. Það vita allir.
Svipurinn á henni harðnaði og
það mátti sjá tvær hrukkur á
enninu.
Datt þér aldrei í hug að velta
því fyrir þér, hvernig frændi
þinn, sem byrjaði sem bílstjóri,
gat orðið svona forríkur?
— Nei, ekkert sérstaklega.
Það eru svo margir, sem vinna
sig upp af eigin rammleik.
— Nú jæja, það veltir því víst
enginn fyrir sér- hér í La Roch-
elle. Því að allir vita það. Og
það er eins gott, að þú fáir líka
að vita það. En þegar ég giftist,
var ég álíka ófróð um það og þú
ert nú. Ég hafði enga hugmynd
um, að í öllum fyrirtækjum hér
— hvort það er útgerð, kola-
verzlun, vegagerð eða hvað sem
maður vill nefna — þá er það
alltaf sami smáhópurinn, sem
hirðir ágóðann. Og þú þekkir
suma þeirra.
— Plantel? spurði hann.
— Plantel, Babin, Rataud,
Hervineau. Og margir fleiri, sem
þú heyrir bráðlega nöfnin á.
Frændi þinn gerði sér ijóst,
að þessi litli hópur hélt alltaf
saman, ekki sízt ef um það var
að ræða að halda hve*rjum að-
Dropi merkir lítið, ofboð lítið af einhverju, segir orðabók-
in. Og dropinn er merki græna Hreinoisins, vegna þess,
hve ofboð iítið, örfáa dropa þarf af þvi [ uppþvottinn og
viðkvæma þvottinn. Nýja græna Hreinolið hefur auk þess
fengið nýja dropa, sem gera það betra en fyrr, hlífir
höndunum, léttir erfiðið, styttir tímann. En grænt Hreinol
er þó enn jafn ódýrt .... dropi f haf útgjaldanna. Og
Hreinol dropinn fer í hafið eins og allir aðrir dropar að
lokum . . . lúnari en allir hinir.
NÝTT. BETRA OG JAFNÖDÝRT
GRÆNT HREINOL, ÞVOTTALÖGUR [ UPPÞVOTT OG ALLAN
VIÐKVÆMAN ÞVOTT. MILDARI FYRIR HENDUR YÐAR.
HF HREINN
Bifvélovirhjnr ósknst
eða menn vanir þungavinnuvélaviðgerðum.
HEMLASTILLING, Súðarvogi 14
Símar 30135 og 33359.
Verzlunarstarf
Dugleg og áreiðanleg stúlka, ekki yngri en 20 ára (20—45 ára)
getur fengið atvinnu, hálfan eða allan daginn, við sérverzlun
og innflutningsverzlun í Miðbænum.
Æskilegt, en ekki nauðsynlegt, að viðkomandi geti skrifað
verzlunarbréf.
Upplýsingar um menntun, fyrri störf (nöfn fyrri atvinnu-
veitenda og hve lengi unnið á hverjum stað) og aldur sendist
afgr. Morgunblaðsins merkt: „Afgreiðslustarf — vélritun —
8761".
HAFNARFJÖRÐUR
Skrifstofu- og innheimtustorf
Ungur maður 19—25 ára óskast til starfa á skrifstofu
í sumar. Nokkur þekking á skrifstofustörfum nauðsynleg.
Bílpróf æskilegt.
Tilboð er tilgreini menntun og aldur óskast sent i póst-
hólf 67 Hafnarfirði.