Morgunblaðið - 10.06.1971, Side 6

6
MORGUNRLAÐrÐ, FIMMTUDAGUR 10. JÚNÍ 1971
„Ég held að
íslandstaugin
sé meðfæddu
Spjallað við séra
Valdimar J. Eylands
„MKR w eifst í huga hversu
glæsilejgt *tr á íslandi i dag
og hversu framfarirnjir hafa
verið niikJar og iindiirsamleg
ar.“ Svo mælti séra Valdimar
J. Eylands, fyrriim prestur
Fyrstu I.útlierskn kirk.iiinnar
í Winnipeg í viðtali við Morg-
imblaðið í gær.
Séra Valdimar og eigin-
kona hans frú Lilja, eru'stödd
hér á landi um þessar mund-
ir í boði biskupsembættisins
og Þjóðkirkjunnar, og mun
hann flytja erindi hér á landi
og prédika á nokkrum stöð-
um. Valdimar flutti í gær fyr-
irlestur í Háskóla Islands, sem
hann nefndi „Sjónarmið sjö-
tugs manns", þar sem hann
túlkaði sjónarmið sín, byggð
á lifsreynslu síðustu 70 ára.
— Hvenær fluttuzt þér vest
ur um haf?
— Það var árið 1922, er ég
var 21 árs að aldri. Ég var
þá búinn að ljúka Gagnfræða
prófi frá Akureyri og sat í
4. bekk Menntaskólans í
Reykjavík. Ég hélt áfram
námi, er til Kanada kom og
lauk guðfræðiprófi 28 ára og
tók sama ár prestvigsiu. Eft-
ir það þjónaði ég sem prest-
uir á ýmsum stöðum, unz ég
varð prestur Fyrstu Lút-
hersku Kirkjunnar árið 1938
og þeim söfnuði þjónaði ég
þar til ég lét af embætti á
sl. ári fyrir aldurs sakir, en
ég varð 70 ára i marz sl.
— Vilduð þér segja okkur
eitthvað frá söfnuðinum?
— Söfnuðurinn var stofn-
aður árilð 1875 og hieldur þvi
hátíðlegt aldarafmæli sitt eft-
ir 4 ár. Safnaðarmeðlimir eru
nú um 1500, þ.e.a.s. skráðir
safnaðarmeðlimir, sem veita
söfnuðinum stuðning, fjár-
hagslega eða á annan hátt. Hér
er um eins konar fríkirkju-
söfnuð að ræða, þvi að hann
fær engan ríkisstyrk.
— Er þetta ísienzkur söfn-
uður?
— 1 upphafi var hann það,
en eftir því sem timar hafa
liðið hefur hann breytzt, að
því leyti að nýtt fólk hefur
komið inn í hemn í gegnum
hjónabönd og önnur fjöl-
skyldiutengsl. Að sjálfsögðu
hefur einnig fólk úr söfnuð-
inum á sama hátt. Gegnum
árin hefur þetta svo þróazt
og nú er kormið fólk af fjórðu
kynslóð, þannig að vart er
hægt að kalla söfnuðinn ís-
lenzkan. Hitt er svo annað,
að allir, sem í söfnuðinum
eru eiga það sameiginlegt, að
Séra Valdimar J. Eylands og frú l.ilja.
þeir eru á einhvern hátt
tengdir Islandi og unna því
og íslenzkri arfleifð, og allir
í safnaðarstjórninni eru af is-
lenzkum ættum.
— Er messað á islenzku?
— Já, það er alltaf mess-
að á íslenzku öðru hverju,
en á hverjnm sunnudegi er
messað á ensku.
— Hve margir Islendingar,
eða fólk af íslenzku bergi er
búsett í Winmipeg?
— Það er talið að þeir séu
10—15 þúsund, en íbúar borg-
arinnar eru um 250 þúsund.
— Hversu sterk er íslenzk-
an meðal afkomendanna i
Winnipeg?
— Það verður nú að segj-
ast, að hún er á undanhaldi,
enda eðlileg þróun eftir því
sem unga fólkinu fjölgar og
við fjarlægjumst frumherj-
ana. En þar með verður
ekki sagt, að áhugi á Islandi
sé á undanhaldi, heldur þvert
á móti. Ég held að í fólki, sem
er af íslenzku bergi brotið, sé
meðfædd Islandstaug, sem er
mjög sterk. Ég hef tekið eftir
þessu meðal barnabarna
minna, svo ég nefni dæmi.
Þau eru íslenzk i aðra ættina,
en það má ekki orðinu halla
að Islandi, svo að þau séu
ekki strax komin því til varn-
ar. Sama hef ég einnig orðið
var við meðal annarra barna
og þetta er vissulega ánægju-
legt.
—• Hvar búið þið hjónin
núna?
— Við búum i Rugby í N-
Dakóta og fluttumst þangað
er ég lét af embætti. Sonur
okkar, Jón Valdimar, er þar
starfandi skurðlæknir. Rugby
er í um 300 km fjarlægð frá
Winnipeg.
— Hvað er yður minnisstæð
ast, er þér lítið yfir farinn
veg?
— Æska mín og uppeldi
og föðurlandið. Ég hef alltaf
verið rótgróinn Islendingur,
þó að ég hafi búið lengi á
erlendri grund. I dag, þegar
ég er hér í heimsókn, grípur
það allan huga minn hversu
glæsilegt allt er hér, því að
þetta er nýtt land miðað við
mín uppvaxtarár. I fyrir-
lestri mínum í háskólanum
fjallaði ég um þessi mál og
benti með dæmum á hina gíf-
urlegu breytingu, sem orðið
hefur á lifskjörum manna.
Það er sem við höfum stokk-
ið út úr frumstæðum lifnað-
arháttum inn í undursam-
lega tækniþróun. Ég fjallaði
einnig um menningu Islands
og vakti athygli á því, að ekk-
ert land, sem er á svipaðri
breiddargráðu, býr yfir ann-
arri eins menningu og Island.
— Ætlið þér að flytja fleiri
erindi meðan á dvöl yðar
stendur?
— Ég flyt erindi á presta-
stefnunni hér, sem hefst
seinna í mánuðinum. Auk
þess prédika ég við hátíöar-
guðsþjónustu i Dómkirkj-
unni 17. júní. Á Akureyri
prédika ég 13. júni og 15. júní
í Víðidalstungukirkju, en
æskuslóðir mínar eru í Húna-
vatnssýslu og kirkjan í heima
byggð minni.
— Þér hafið nóg fyrir stafni
meðan á heimsókninni stend-
ur.
— Já, það má segja það og
það er gott. Ég vil að lokum
færa biskupinum, herra Sig-
urbirni Einarssyni, hjartans
þakkir fyrir að hafa stuðlað
að þessu boði og fyrir þá gest-
risni, sem við höfum notið á
heimili hans, og einnig þakka
ég innilega öllum, sem hafa
sýnt okkur vináttu og hlýhug
hér heima.
KOSNINGAHÁTÍD I HAFNARFIRÐI
Sjálfstœðismenn í Hafnarfirði efna til kosningahátíðar
í SKIPHÓL nœstkomandi föstudagskvöld klukkan 21,00
GEIR
ELÍN
MATTHÍAS
DAGSKRÁ:
1. ÁVÖRP FLYTJA:
GEIR HALLGRlMSSON,
varaform. Sjálfstæðisfl.
ELÍN JÓSEPSDÓTTIR, frú,
MATTHlAS Á. MATHIESEN,
alþm.
2. SKEMMTIATRIÐI.
3. DANS.
Aðgöngumiðar afhentir 1 kosningaskrifstofu Sjólfstæðisflokksins í Hafnarfirði og öðrum kosninga-
skrifstofum í Reykjaneskjördæmi