Morgunblaðið - 22.09.1971, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐUD, MIOVIKUDAGUR 22. SEPTEMBER 1971
Spakmæli dagsins
Öeigringimi. — Kœrleilkissnautt
ííí er eins og ösfcuhrúga 4 yíir-
gaflnum arni, þar sem eWurinn
er Mnaður, hláturinn þagnaður
og Ijósið slökikL Það er Mlkt og
Jöiðin i vetraixtvala, sólariaus-
an dag, froistliarðan, þegar vind
urinn næðir uma sinuna. . .. í>að
veit Guðl, að vér þörfnuim.st all-
ir alls þests óeigingjama kær-
leiika, sam otss er unnit að ððiiast,
því að kiærleikuirinji er sjaldn-
ast óeigingjarn. Venjulega á
Ihann sftnar sángjörnu hvatir og
tereíLst enduirgjaldls. — Munið
þér William Morris og hvernig
hann liifði llfinu og jós út
ei.gum sínum og var önnum kaf-
Inn í anmarra þjlónustu! Hann
ótti hugmyndina að samiþygging-
tun verkamanna, neistuim á sam-
vinnugrundvielli, og blés nýju
Iffli í listir og iðnir vorra daga.
'Hann var „striðlsmaður almienn-
ingsheilla". Þegar hann var all
ur, stneymdi geislaSóð og kraft-
u*r fná minningu hans, likt og
íná vita, sem ber hátt á hættu-
strömd. — Undir sevitevðldið rit-
aði hann þetta, sem mér finnst
að verið hafi trúarjátning hans
— og mSn: „Ég á samiteið með
þér, svo að við skulum leiðast.
Vsð skuiuim hjálpa hvor öðrum.
Okkur er ekki ætlað að dvelj-
aist hér lengi. Hin gamila, góða
lóstra, dauðinn, kemur brátt og
rugigar okkur í svefn. Við skul
um þess vegna hjálpast að, á
meðan færi geftst.“
— F.T. Tabbetts.
ARNAÐ HEILLA
Guðmunduir Benónýsson,
Digranesvegi 48 verður 70 ára í
dag.__________________________
VISUKORN
Bólgnar alda, boðinn rfe
brotna faldar háir.
Þeim er sjaldan voðinn vis
sem vel til la,ga gáir.
Gujonhuigur G imnlaugsson.
Heyskapur áður fyrr
Fyrir tveimur öldum var bú-
skaparlag mj'ög með öðrum hætti
hér um slóðir heMur en nú er.
Þá fóru hændur i Moisfellssveit
o<g í Kjós til sjóróðra á vorin,
annaðhvort út á Seltjarnames
eða til Suðumesja, svo að ekki
voru heirna á búunum nema kon
ur og unglimgar. öll vorverk
toomiu þvl I þeirra hlut, svo sem
að taka upp mó, gæta sauðfjár
og vinna á völlunum, hreinsa
túnin og bera afrak af þeim.
Bændur komti ekki heim aftur
íyrr en siáttur skiyldi hefjast.
1 búskaparalmanaki íslend-
inga var þá ákveðdð hvenær
sláitur skyldi hetfjast, í fýrsta
lagi 13. júlí, en í sieinasta lagi
20. júlí. Þó fór þetta mokkuð eft-
iir grassprettu. Ljúka skiyidi
siætti í fyTsta la,gi á jafndiægr-
um, en í seinasta lagi i septem-
berlok.
Þá var eingöngiu slegið með is
lemzkum Ijáum, spikunum svo-
meíndu. Voru þeir ein istenzk al
m á lengd og tveggja þumlumga
breíðir. Þessa ljái þurfti að eld-
bera og demgja einu sinni á dag,
en erlend siteintorýni höf ðu
menm til þess að hvetja þá.
Hér voru aðeins notuð lang-
ortf, 214—3 áina löng. Ekki
þekktust þá orfhölkar, heldur
voru ljáirnir bundnir á orfin
mieð fingurthæðar breiðri ól.
Samkvæmt Búalögum var það
metið meðat dagsverk fyrir
sláttumann að slá í slé:tu túni
skák, sem var 30 Saðmar á hvern
veg oig var það kallað vallar-
dagslátta, en á greiðlfæru engi
var dagslátta þriðjungú stærri
og kölluð engjadagslátta.
Það var kvennaverk að raka
upp slægjuna með hríiflum og
koma heyinu í flekík; þar sem
beatur var þurrkvöllur. En ef
rigning var eða rigningarlegt,
þá var heyinu hlaðið i smásæíi,
sem kölluðuBt lanir og voru
fang’breiðar, um 2 áinir á hæð
og 4—5 áinir á lengd. (Þetta
voru viða kallaðar sátur, en stór
sæti kölluð lanir.)
Þegar heyið var orðið þurrt,
var það bundið og baggarnir
bormir á bakimu heim í heygarð,
en af engjum var heyið flutt á
hesium. Bar þá hver hestur tvo
bagga, en hestburðurinn kallað
3st kapiall, og menn töldu yfir-
leitt heyfeng simn í köplum, og
reiknuöu eftir þvl hve margt
þeir gætu sett á vetur. Þó höfðu
aðrir þann sið, að miæla heyín
fuilis aðiin í heygarOi. Venjulegt
Sjötugur er I dag, 22. sept.,
Páll EyjÓlfssion', Heiðavegi 28,
Ves lmannaeyjiumi. Hann erstadd
ur á Austurgötu 11 i Keflavák.
Si.grún Hannesdóttir, Baldiuirs-
götu 2,-Kjöfíavik á sextugsaímæli
i dag. Hún verður að heiman.
var þá að ætla kiúnni einn Per-
íaðm í heystáli. Kallaðist það
málíaðimur,, en þetta mundi
þykja Htið vetrartflóð'ur handa
kú nú á tímum. Og ekki var hey-
ið alltaf jafn vel verkað, og mis-
jafnt var það að gæðum, þar
sem kúnum var gefið úthey sam-
an við töðuna. Var ekki von að
kýr mjölkuðu vel á þeim árum.
Verðlag á heyi var þá lágt
Gert var ráð fyrir að kapall af
vel þurru heyi skyldi vega 160
kjg og var verð hans sem jsam-
svarar einni krónu nú, en á vor-
in var verðið helmingi hærra,
Upptoorin hey voru tyrfð og
hnausum hlaðið uipp með þeim.
Til þess að rista torf höfðu
menn torfljá, en i>ál tid þess að
stinga hnausa. Gerður var
greinarmunux á torfi eftlr því
hvar það var rist, ýmdst kallað
miýraforf eða grundatorf. Heyja
torf var oftast rist í iraýrum, þvi
að torfumar þuriftu að vera
langar, 7—9 feta og þriggja feta
breiðar. Þurfti því að vera seigt
í þeim. Tonfiiið var flutt heim i
svonefndum torflkrókum, sem
hengdir voru á Klakka. Þessir
torflkrókar voru smíðaðir úr tré
og lílktust í lagimi hálfum rimla-
kassa, þar sem ekki er eftir ann
að en botninn og öirnur hliðin.
En s.erkir voru þeir, enda veitti
ekki af þegaT í þeim var flutt
aligblautt miýrartiorí. Það var tal
ið dagsverk að rista 700 heyja-
torfur, en þá mátti ris umaður
haía mann sér til aðstoðar að
að velta torfunum úr flaginiu.
Þetta þót'.d þó erfitt vierik, en til
samanburðar má geta þess, að
dagsverk stúlku var að raka á
eftir þremur sláttumönnum,
tooma heyinu i fieíkik og sjá um
þutrrkun á þvi.
Talið er, að bændiur hér um
slóðir hafi á þessum tkraa verið
trassafengnir með heyverkun,
hirt það illa þurrt og það svo
inyglað. Þeir þóttu iáka kasta
höndum til þess að bera upp
hey sín, svo að vatn komst í
þau. Þá voru hlöður ekki tád hér
um slóðir. Fóðrið var þvl bæði
slæmit og lítið og ekki við þvi
að búiast að mikill arður yrðd atf
toúahaldi, enda segir i Feröabók
EggeríB og Bjama, að meðaikýr-
nyt sé 2 pottar í méii, og sjadd-
gæfar séu þær kýr, er mjöiki
4 potta í mák
Frá
horfnum tíma
Nýlega voru getfin saman í
hjönaband í I.andakirkju atf séra
Jóhanni Hliðar, ungtfrú Þórdns
Bjarney Jóhannsdóttir, Kirkju-
bæjai'braut 19 og Helgi Her-
mannsson, Vestmannabnaut 22.
Heimili þeirra er að Hólagö.u
7, Vestmannaeyjum.
Ljðsm.st. Óskars, Vestm.eyjum.
Þann 5. júní s.l. voru gefm
saman í hjónaband í Dómkirkj-
unni af séra Óskari J. Þorláks-
syni ungtfrú Elsa B. Ásmunds-
dóttir og Þorsteinn S. Ásmunds-
son. Heimáli þeirra wu-ðiur
að Sanntúni 24, ReykjaVík.
LjósmÆt. Óli Páll.
Nýlega opintoeruðtu trúlotfun
sina Heiiga Hansdóttir, fóstra,
Efstasundi 78 og Árni Fimnisson,
iðnnemi, Bragagötu 22.
KENNSLA
Tek að mér framborðar-
toenn*sku i dömsku, heotugit fyr
■ir skólafólk og þá sem hyggja
á dvöd í Denmöpku. Próf frá
dönskum kennarask. S. 15405
m. kl. 5 og 7. Ingieb. Hjartars
IBÚÐ ÓSKAST
Vantar 2ja tíl 3ja herb. !búð
I 9 mánuði. Fyeirframgr. Tilb.
merkt 3056 leiggist inn á af-
greiðslu Mbl.
HÚSMÆÐUR Stórkostteg leekkun á stykkja þvotti. 30 stk. -á 300 kr. Þwott ur. sem kemur í dag, tUbúrnn á morgim. Þvottahúsið f'mrwr Síðumúla 12, sími 31460. BROTAMALMUR Kaupi allan brotamáim lang- toæsta verði, staðgreiðsla. Nóatún 27, sími 2-58-91.
BlLAR TtL SÖLU Mo&kv itoh, áng. *Ö8. Skoda station 12CC., árg. '66. Uppd. í simia 52140. ÉG ER RÚMLEGA ÁRSGAMAU. Hlim og þaagur dr-e-rwgur. Vfll edokii eifíhver barngóð kona, befct í Norfturmýranbv. pas®a irA’ig meðan manvma virviHi útJ 5 daga vikurvnar frá kl. 9—5. Slími 1437B editir k/i. 5.
HMMIHURÐiR in-nihurðtr tíl söHu. 'Uppl. 1 sima 52391 rrvrllu kJI. 7—8 á kvöBdin. BÁTAR TIL SÖLU 4,5, 5, 6, 6,5, 8 aldekkaður 10- 11 nýr slálib., 11 nýr eiik, 14- 15-18-20-21-29-36-37-381 42-44-45-48-52-58-59-61 -64 66-66-6.7-87-120-190-230-250. 140 heista Volvo vél með trfh. Fasteignamiðstöðin, s. 14120.
Verkamenn óskast
Okkur vantar verkairuenn í byggingavinnu.
TJARNARBÓL HF.,
Skúlagötu 63,
símar 217S5 og 36329.
Þórir Baldursson
leikur vinsæl íslenzk iög
ú HAMMOND - ORGEL
Sérstaklega vöuduð stereo hljóðritun.
Átta lagasyrpur, 27 lög: Blítt og létt — Setja litla — Viltu með
mér vaka t nótt — Söngur jólasveinanna — Bláu augun þín —
Hún var svo sæt — Þú og ég — Ship-o-hoj — Vertu sæl mey
— Þórður sjóari — Ljósbrá — Sveitin milli sanda — Ást t
meynum — Gvendur á eyrinni — Laus og liðugur — Fyrsti
kossinn — Brúnaljósin brúnu — Mikið var gaman að því —
Játning — Við bjóðum góða nótt — Sjómannavalsinn — Síidar-
vateinn — Sildarstúlkan — Landleguvalsinn — Agústnótt —
Við eigum samleið — Bjantar vonir vakna.
ÞETTA ER HLJÓMPLATA FYRIR FÓLK
Á ÖLLUM ALDRI.
ÞETTA ER SÉRSTAKLEGA HEPPILEG
GJÖF FYRIR ÍSLENDINGA OG ÍSLANDS-
VINI ERLENDIS.
SG-hljómplölur
BEZT að auglýsa í Morgunblaðinu