Morgunblaðið - 26.11.1971, Side 3

MORGU'NBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. NÓVEMBER 1971
3
Fangelsaður
í Rúmeníu
fyrir trú sína
Norðmenn keyptu hann út
RICHARD Wurmibrand heitir
lúterskur prestur frá Rúmen-
íu, sem hingað er kominn
með konu sinni. Sjálfur sat
hann í fangelsi kommúnista í
Rúmeníu i 14 ár, þar sem
hann var hafður í einangrun,
pyndaður og heilaþveginn.
Kona hans var 3 ár í vinnu-
búðum. En árið 1966 keyptu
norskir trúbræður hans þau
hjónin út úr Rúmeniu og síð-
an hafa þau unnið að þvi að
styrkja trúbræður sina í
kommúnistaiöndunum og
hjálpa þeim, sém eru ofsóttir
íyrir trú sína. Hafa þau stofn-
að samtök „Jesús inn í komm-
únistalöndin".
Séra Wurmbrand ætlar að
kynna samtökin hér á Isiandi
með fyrirlestri i Frikirkjunni
á laugardagskvöld kl. 8.30 og
likilega víðar i kirkjum og
vonast til að fá íslendinga til
þátttöku í þeim. En samtök-
in til hjálpar ofsóttum kristn-
um mönnum í kommúnista-
löndum staría í 30 löndum
um viða veröld. Þau vinna
m.a. að þvi að smygla kristnu
lestrarefnd, eins og ESbllunni,
inn í þessi lönd og hjálpa fjöl-
skyldum þeirra, sem settir eru
í fangelsi eða geðveikrahæli
fyrir trú sina, að því er séra
Wurmbrand tjáði islenzkum
blaðamönnum á blaðamanna-
fundi í gær.
Og hvernig fara þeir að?
Sá, sem ætlar að smygla, get-
ur ekki sagt frá þvi hvernig
hann gerir það, en við getum
sagt frá því, sem rússneska
pressan til dæmis segir um
okkur, segir sr. Wrumbrand.
Hér höfum við úrklippur úr
rússneskum biöðum, sem
segja að loftbelgir séu sendir
yfir landið og plastpokar finn-
ist á ökrum með kristnu les-
efni. Einnig er sagt frá pok-
um, sem rekur á land. Þannig
reiknum við með að um helm-
ingur tapist. Svo þetta er dýrt
fyrirtæki. Sl. ár fóru 4%
milijón túrista inn í kommún-
Richard Wurmbrand á blaðamannafiindinum í gær.
istalöndin í Austur-Evrópu og
ekki er hægt að leita nákvæm-
lega hjá svo mörgum hvort
þakið er tvöfalt í bilnum eða
gólfið, hvort vanfær ko.na
gengur með dreng, stúlku
eða bibliur. Það eru f jölmarg-
ar leiðir. Og á góðum dögum
reiknum við með að koma um
200 þúsund biblíum eða öðru
kristnu lesefni inn í kommún-
istalöndin.
— Þetta hlýtur að vera
ákaflega dýrt. Hvernig fáið
þið fé i þetta?
— Enginn fjárhagur hefur
vænkazt eins vel síðastliðið ár
og okkar. Gjafir frá einstakl-
ingum og kirkjufélögum hafa
vaxið um 400% til þessara
starfa. Ég sbrifa bækur;
hefi gefið út 6 bækur, þar á
meðal „Pindur fyrir Krist",
sem hefur orðið metsölubók,
gefin út í meira en milljón
eintökum. Hún hefur verið
þýdd á íslenzku og er að koma
út. Konan mín hefur skrifað
bókina „Kona sóknarprests",
þar sem segir frá dvöl henn-
ar í þrælkunarbúðum innan
um þúsundir kvenna, sem
ekki voru þar allar vegna trú-
ar sinnar. En það er ekki af
því að við hötum kommúnista
fyrir það, sem okkur var gert,
að við gerum þetta, því að við
erum hólpin. Okkur var bjarg-
að. Heldur af þvi að svo marg-
ir Mða í þessum löndum í
íangelsum og á geðveikrahæl-
um íyrir það eitt að trúa og
þeim þarf að hjálpa. Og trú
in er mikil hjálp i nauðum.
Um 1 milljón kristinna manna
eru til dæmis í fangelsi i
Rússlandi af trúarástæðum
og fleiri í öðrum löndum.
Séra Wurmbrand er spurð-
ur um hans eigin feril, fang-
elsun og björgun. Hann
kvaðst vera Gyðingur, sem
síðar smerist til kristimnar
trúar, og gerðist lúterskur
prestur við „Norsk-Israel
Mission i Búkarest. Á striðs-
árunum var hann þvi hvað
eftir annað í fangelsum nas-
ista, þvi að hann var tvennt.
FramhaJd á bls. 20
STAKSTEINAR
Forsætis-
ráðherra
fór að sofa
Almenna undrun hefnr vakið,
að forsætisráðherra skyldi
hverfa á brott af þingfundi, eft-
ir að halla tók að kveldi, þegar
til umræðn var skýrsla ntanrik-
isráðherra um utanrikismál. Lá
þó Ijóst fyrir, að uppi var alvar
legnr ágreiningur niilli tveggja
ráðherra um skitning á stjórnar
sáttniálannni um liin þýðingar-
mestii mál, þar seni voru varnar-
og öryggismál landsins.
í.ins og eðlilegt var fór .10-
hann Hafstein þess á leit við
forseta sameinaðs þings, Eystein
Jónsson, að fnndi yrði frestað
til þess að forsætisráðherra gæti
gefið úrsknrð nm það, hvor ráð-
herranna færi með rétt niá.1. Ey-
steinn Jónsson sá þó ekki ár
stæðn tli þess að verða við þess
ari beiðni. Hlýtur þó jafnþrant-
reyndnm stjórnmálamanni »ð
vera það Ijóst, að forsætisráð-
herra er enginn greiði gerðiwr
nieð því, að komið sé í veg fyrir,
að hann geti gefið úrskurð um
stefnu stjórnarinnar í jafnör-
lagarikii máli. Öðru verður a.m.
k. naiimast trúað, fyrr en full-
reynt má teljast, einkum þegar
þess er gætt, að á stangast ann-
ars vegar skilningur lýðræðís-
sinnans Einars Ágústssonar og
hins vegar komniúnistans Lúð-
víks Jósefssonar.
Ráðherra-
nefndin
Nú hefnr það verið upplýst
af ritstjóra Þjóðviljans, að ráð-
herranefndin svonefnda fjalli
ekki aðeins um varnarmálin,
heldur einnig um utanríkismál
almennt og komi sama.n til regln
legra funda einu sinni í viku.
Það fer þvi að verða nokknð
örðngt að trúa utinríkisráð-
herra, jafnvel fyrir einlægiistu
stuðningsnienn hans, þegar hann
lýsir því yfir, að verkaskipting
ráðherranna sé með eðlilegiim
hætti og að valdasvið lians sem
utanríkisráðherra sé óskert.
Þess hefnr lika orðið vart hjá
stiiðningsniönnum r íkisstjórnar-
innar, — þeim hluta þeirra, sem
telja það friimskyldu hverrar
ríkisstjórnar gagnvart þjóð
sinni og eft'rkomendum að sjá
svo um, að Islendingar hér eft.ir
sem hingað til skeri s!g ekki úr
samstarfi þeirra þjóða. sem þeim
ern skyldastar að unpriina, eðli
og stjórnarháttiim, — að ráð-
herranefndin er þeim niikill
þyrnir i aiiguni. Fá menn og
trauðla skilið, livernig hiin varð
tti, hvers vegna og hver sé til-
gangur hennar.
Hins vegar eru T.úðvík Jósefs
son og kiimpánsir hnis hinir
kanipakátiistu. Enda \akir allt
annað fyrir þeim. r>eir leggja nú
sem fyrr ofurkapp á að koma
fleyg á miili feiendinga og ná-
grannaþjóðanna. Það annar svo
ekki verður nm sillzt langur
stjórnmálaferi’l Lúðiíks Jósefs-
sonar, — sriórnmál-f u-ill, sem
hann vill nú sem minnst tala um,
þar sem það er lín-’n núna, að
úlfurinn bregði sér í «auðagær-
una og verður það eð segjast
eins og er, að þenn-
an ráðhérra eng-n ve i n.
Hins vegar er Lúðvík Jósefs-
son í essinu sí’ui, h-gar hann
gerir lítið úr ntanríkisráðherra i
augnm þings og þjóðar — segir,
að hann kunni ekki að „skilja
mæK mál“, sknrti „mið'ungsdóm
greind“ og lialdi fram .algerlega
ra.ngri túlkun •uálei'nssaninings-
ins“.
Naumast r uv ' A dregizt
miklu lengur að utanríkisráð-
herra fari að sýna, hvert geff
í lioniim býr.
V