Morgunblaðið - 27.11.1971, Síða 20

20
MORGIXNBLAÐH), LAUGARDAGUR 27. NOVEMBKR 1971
*
Attræður í dag:
HÚNBOGI Halliðason írá Hjálms
ptöðum í Laugsrdal er læddur
27. nóv. 1891 og er þvi áttræður
í dag.
Lengst af ævi sinni hefur Hún
bogi stundað landbúnaðarstörf,
meðal frændliðs og venzlafólks
að Hjálmsstöðum. Lika sjó-
rmennsku á ýmsum stöðum. Segir
hann sjálfur að sitt mesta yndi
wn ævina hafi verið að hugsa um
búfé.
Alfarinn fluttist Húnbogi úr
eveit til Reykjavíkur haustið
1959, enda mæðuveiki búin að
geisa og fé aiit skorið niður.
1 Reykjavík stundaði Húnbogi
fyrst aðailega byggingavinnu, en
hefur núna sl. 5 ár verið starfs-
rnaður Coca Coia verksmiðjunn-
er.
Húnbogi hefur átt þvi láni að
fagna að hafa aldrei orðið mis-
— Gunnar
Kvaran
Framhald af bls. 17
hana, það er eins með barna-
gæzlu og margt annað. t>að er
hægt að læra meira aí henni en
10 Beethoventónleikum. Mik-
11 liísspeki í hvoru tveggja.
— Má vera, en ég held að það
þurfi föðureyra til að líkja
barnsgráti við tónlist Beethov-
ens. En hefurðu verið að leika
eitthvaö á tónleikum nýlega?
— Já, ég hefl haft mikið að
gera siðan ég lauk prófi í vor.
Ég kenni i tónlistarskólanum og
hefi sellónema í einkatimum. Svo
hefi ég leikið á einum tónleik-
um á viku að meðaltali, hæði
sem einleikari og á kammertón-
ieikunn. Við höíuim Jeildð víða
dægurt um ævina, enda léttur á
íæti sem ungur maður. Hann er
víðlesinn, glaðvær og góðviljað
ur og fylgist vel með öllu, sem
ekki er svo lítils virði meðal
virmufélaga. Sá sem þeasar fáu
línur ritar, hefur spurt Húnboga,
hvort hann sé ekki hagmæltux
sem margir frændur hans. Ekki
þvertekuir hann fyrir það, og læt
ég hér eina vísu fylgja, sem hann
er höfumdiur að. Hún er ort þeig-
ar Hekla gaus 1947.
„Elds úr bákni ógna reykur
upp til himins stíga vann
hér er háður hrika leikur
hikar hvergi loginn bleikur
stoðar ekki boð né bann“.
Við vinnufélagar Húnboga ósk
um honum hjartanlega til ham-
ingju með þetta mesrkisafmæli
og góðs í allri framtið.
Steingr. Þórðarson.
1 Ðannnörfctt. EJkfci neitt
erlendis nýJega. En meðan ég
var í skólanum var ég sendur í
þriggja manna hópi til ýmissa
landa, Svíþjóðar, Noregs, Finn-
lands, Þýzkalands og Hollands,
til að leifca á tónlistarháskólum
í þessum löndum.
— Hvað er fleira að frétta af
þinrum högum?
— Eiginlega má ég til með að
segja frá þvi, að ég var
að kaupa mér nýtt hljóðíæri íyr
ir nokkrum dögum. Það er Sel-
vestre seilo írá árinu 1SS7 og
kostaði 600 þúsund krónur. Ég
keypti það í Danmörku. Það má
segja að 600 þúsund krónur séu
mikiH peningur fyrir roann, sem
er að koma frá námi. En eins og
danski kaupmaðurinn sagði:
„Þetta er þín verzlun". Og það
má til sanns vegar fteera.
Ég fékk Gadeverðlaunin fyrir 3
árum, 25 þúsund krónur dansk-
ar, og þær fóru núna i hljóðfær-
ið. Svo var ég svo heppinn að
fá 70 þúsund íslenzfcar krónur
frá dönsku verkfræðifyrirtæki
nýlega, svo að ég býst við að
geta farið i nokkra einkatíma til
Pierre Fournier, sem er þekkt-
ur franskur selióleikari, sem
býr í Sviss. Ég roundi þá íara á
milli nokkrum sinnum.
— Það er gaman að koma
heim, sagði Gunnar Kvaran enn
fremur og sjá hvað er að gerast
hér í tónlistarlífinu. Mér virð-
ist hér vera mikil gróska, sér-
staklega i samningu nýrra is-
lenzlkra tónverka og það er mik
ið gleðiefni. Ég er að vonast til
að geta frumflutt tvö íslenzk
verk fyrir selló og píanó á næsta
ári. Þau eru eftir Þorkel Sig-
urbjörnsson og Jón NordaL Ég
bað þá um að semja slík verk
fyrir mig og þeir hafa gert það.
Ég reikna með að frumflytja
þau hér heima, en markmiðið er
að kynna íslenzka tónlist er-
lendis. Hér eru góð tónskáld,
sem eru íarin að semja af kappi
og við þurfum að kynna verk
þeirra.
Og svo átti ég að skila ákaí-
lega góðri kveðju frá Eriing
Bíöndal Bengtson, til Is-
lendinga, sagði Gunnar Kvaran
að lofcum. Gunnar ætlar að vera
hér heima til 9. desember, eí guð
Og verkíöJl lofa. — E. Pá.
— Nytsamir
Frunhald af bis. 17
sinu á meðan kommúnistabrodd
arnir, sem fyrir hópgöngunni
stóðu, sátu i makindum heima i
hægindastóium sínum, jafnvei
horfandi á Keflavikursjónvari)-
ið.
Og ekki verður það siður sorg
legt, ef þjóðin á eítir að heyra
það i útvarpinu 1. des. n.k., að
ungir og vel menntaðir menn,
Játi hafa sig til þess aí ungæð-
áshastti og misskitónni þjóðern-
iskennd, að ganga erinda komm-
únista i áróðri fyrir brott-
för varnarliðsins, eins og á
stendur, án þess að geta iært
nokkur rök fyrir því, að hið fá-
menna vamarlið á Kefiavikur-
velli hafi eða hafi haft nokkur
neilkvæð áhrif á þjóðlíf íslend-
inga, eða að ekki sé þörf fyrir
það eins og á stendur.
STAÐA LANDSINS
Eins og heimsmálunum er kom
ið, verða Islendingar, hvort sem
þeim líkar það betur eða verr,
að gera það upp við sig hvort
þeir vilja áfram vera í tengslum
við vestrænar þjóðir eða ekki.
Hlutleyssi vamarlausrar þjóð-
ar er úrelt hugtak, sem stangast
á við raunveruleikann, enda við
uxkemndi mifcili mewáhJutí
þjóðarinnar þetta, er lýðræðis-
fiokfcarnir tóku þá ákvörðun að
ganga í vamarbandalag vest-
rænna þ jóða.
Ko(mímiúndista>r hafa neynzt hús-
bændum sinum hollir í þessu
sem öðru. Þeir hafa frá fyrstu
táð barizt gegn þátttöku Islend-
inga í Nato, ekki af neinu ’pjóð-
arstolti þvi það geta þeir ekki
átt til samkvæmt grundvallar-
kennángum. sámun, heldfur í þeim
tilgangi einum, að veikja einn
hlekkánn í samstöðu vestrænna
þjóða, sem alveg liggur ljóst fyr
ir, að komið heíur í veg fyrir,
að Sovétrikjunum hafi tekizt að
svipta fleiri smáþjóðir frelsi
sánu en orðið var, er Atlants-
ha fsbandalagið var stofnað.
Það viðurkenna allir, að varn
arlið skuli ekki vera hér á landi,
ef viðhorf í heimsmáhmum eru
í þann veg, að slikt geti talizt
áhættulaust.
En sJíkt á Alþingi Islendinga
að meta og má aldrei láta áróð-
ur eða hótanir kommúnista hafa
nokfcur áhrif á sig í þeim efn-
um, því þeár verða þar aldrei
hlutlausir, því eins og frú Ragn-
hildur Helgadóttir, alþm. benti
réttilega á i þingreeðu sl. þriðju-
dag, eru samtök vestrænna
þjóða stofnuð til að koma í veg
fyrir yfiraang aJþjóðakommún-
ista og þá að sjálfsögðu jafnt is-
lenzkra sem annarra og því eðli
legt að þeir og hinir nytsömu
sakleysingjar herjist fyrir úr-
sögn okkar úr þessum samtök-
um og brottför vamarliðsins, al-
veg án tillits til þess hvort á-
stand heimsmála sé á þann veg
að nauðsyn sé á slikum samtök-
um eða varnarliði hér á landi.
— Alþingi
Framhald af bls. 11
landi. 1 fyrsta iagi væri um að
kenna lágu kaupi hinna lægst
launuðu, sem ylli því, að þeir
leituðu eftir yfirvinnu. 1 öðru
lagi væri ein meginorsökin sér-
stakt eðli islenzkra atvinnuvega,
svo sem vertíðaskipti o. fl., sem
hefði i för með sér Jotuvinnu.
Það væri af þessu ljóst, að þetta
frumvarp stefndi ekki að minni
vinnuþrælkum, hafi verið um
hana að ræöa á annað borð.
Geir Hallgrímsson sagði, að
það hefði gengið sem rauður
þráður i gegnum mál talsmanna
stéttarfélaganna, að meginkrafa
þeirra væru kjarabætur handa
hinum lægst launuðu. Nú hefði
í pólitisku sfcyni verið teldð fram
fyrir hendumar á þeim og kröf-
urmar um vinnutimasityttiniguna
settar fram fyrir. Það væri ein-
kenni á þeim kafia stjórnarsátt-
málans, sem fjallaði um kjara-
máUn, að öH kjaramál sfcyldu
ákveðin af rikinu sem mest.
Þingmaðurinn sagðist að lok-
um vilja þakka ráðherra yfiriýs-
ingu hans um, að kjaradeilan
yrði efcki Jeyst með lagasetn-
ingu.
Eggert G. Þorsteinsson sagði,
að það væri erfitt að korna
stjóminni til Uðs í góðum mál
um, sem hún filytbi. Ráðherra
ryki upp á mef sér við hverja
sakleysislega spumingu, sem til
hans væri beint. Sagðist hann
hafa spurt þessara spuminga í
upplýsingasJtyrd, en ekki til að
ráðast á ráðherrann eða aðra
aðila. Fhllt tilefni hefði verið til
að bera ficim íyrirspumina um
hvort rildsstjómin hygðist Jeysa
deiluna i heild með lagasetn-
ingu, þar sem allir ábyrgir for-
ystumenn deiluaðilanna, hvoru
megin borðsins þeir sætu, heíðu
lýst því yfir í f jölmiðlum, að
ek'kert miðaði í samkomulags-
átt.
Magnús Jónsson spurði, hvort
hann hefði skilið Hamnibal rétt.
Hann hefði tekið undir með
Bimi Jónssyni, að opinberir
starfsmenn hefðu farið fram úr
öðrum stéttum, er samið var við
þá og nú ætti að lagfæra það.
Ráðherra hefði minnzt á V.R. í
þvi sambandi. Þar sem opinberir
starfsmenn hefðu þegar fengið
vinnutimastyttinguna í 40
stundir á viku, hlytu m«n að
skHja þetta svo, að ekki væri
fyrirhugað, að opinberir starfs-
menn fengju neinar kjarabætur
í kjölfar þeirra samninga, sem
nú stæðu yfir.
Hann minnti á, að fyrrverandi
ríkisstjórn hefði ávaHt reynt að
halda launum hálaunafólks í land
inu niðri. M.a. hefðu hún lent í
deilum við lækna og verkfræð-
inga, vegna kjaramála þeirra.
Það væri vissulega gleðiefni ef
núverandi rikisstjórn tækist
þetta.
Að lokum ítrekaði þingmaður-
inn fyrri spumingu sína um,
hvaða hliðarráðstafanir rikis-
stjóroin hygðist gera til að
tryggja 20% kaupmáttaraufcn-
inguna á 2 árum, svo sem lt>oðað
hefði verið í stjórnarsáttmáian-
um. Höfundar þess plaggs hlytu
að hafa gert sér einhverja grein
fyrir i hverju þær aðgerðir yrðu
fólgnar, er þeir sömdu plaggið.
Ingvar Jóhannsson kvaðst
vUja taka það fram vegna um-
mæla Hannibals Valdimarssonar
um reynsluleysi sitt í samninga-
viðræðum á vinnumarkaðinum,
að hann hefði ekki verið að
leggja dóm á þá menn, sem 1
samningaviðræðunum stæöu,
heldur hefði hann verið að gagn-
rýna vinnubrögð ríkisstjómar-
innar.
Að umræðu lokinni var frum-
varpinu visað til 2. umræðu og
heilbrigðis- og íélagsmálanefnd-
ar.
NYKOMIN
frönsk og þýzk nœringarpermanett
fyrir állar hárgerðir.
Hárgreiðslustofan PERMA,
Garðsenda 21 — Sími 33968.
„Verzlíngar '69"
4-bekkur V. í. úrskrifaður 1969.
Skemmtun verður haldin i ÚTGARÐI/GLÆSIBÆ í kvöld
laugardagínn 27. þ. m. kl. 8.00 e.h.
Aliar veitingar á staðnum. — Gestir velhomnir.
STJÓDNM.
Húnbogi Hafliðason
ADALFUNDUR
Landsmálafélagsins Varðar
verður haldinn að HÓTEL SÖCU, SÚLNASAL,
29. nóvember klukkan 20.30
Fundarefni:
f. Venjuleg aðalfundarstörf
2. Rœða: Magnús Jónsson, aiþm.
ERU AUKIN RÍKISAFSKIPTI
YFIRVOFANDI?
Stjórnin
Magnús Jónsson