Morgunblaðið - 30.04.1972, Qupperneq 2

Morgunblaðið - 30.04.1972, Qupperneq 2
2 MOKGUNÖLÁélÐ/SUI^tjÖÍv'ÖtríS-3Ó! Apáí£'!Í97áKm Don Corleone hnígrur meðvitundarlaus niSur eftir skotsár í myndínni. inu. Við það Iéttist skapið óð- ar, þeir yfirgáfu Mott-stræti í skyndi og héldu til fundar Við „húsbóndann“. • FJÖLSKVLDUMYND MAFÍUNNAR Það kann að vera að metsölu bóik Mario Puz»s hafi í byrjun verið eins og hiver önnur milljóndollara mynd í augum þeirra Paramountmanna, en það leið ekki á löngu þar til framleiðendunum varð Ijóst, að í augum Mafíunnar var gerð „guðföðurins" edns konar fjöl- Skyldumál, eins og sjá má hér að fraonan. Saga Puzos var frá brugðin öllum öðrum bókum um skipulagða glæpastarfsemi. Fljötlaga eftir útkomu sögunn- ar 1969 var byrjað að stinga saman nefjum í röðum stór- glæpamanna um allt land um þessa sérstæðu bók um „samfé liag heiðursins". Þetta var „For- syte-saga" þessara manna. Hún var full af gróusögum úr und- irheimun'um og finna mátti hlið stæður persóna bökarinnar í Mafíuforingjum, söngvurum og kvikmyndafrömuóum, sem enn lifðu góðu lífi. Bðkin fjallaði ekki aðeins um þá, heldur greindi líka frá konum þeirra og börnum, óvinum og vinum. Hún lagði fremur áherzlu á gildi heiðursins i röðum þeirra, en á vafasamt gróðabrölt þeirra. Hún fjallaði um þýð- ingu fjölskyld'utengslanna og óhagganlega hollustu þeirra. Eins hóf hún til 9kýjanna og ýkti pólitísk völd þeirra, auð og áhrif innan hins löglega við skiptalífs. En þyngst var þó á metunum, að bókin dró fremur fram mannlegar hliðar þeirra en að hún fordæmdi þá. Til að mynda er guðfaðirinn skotinn vegna þess að hann neitar þátt töku i eiturlyfjabraski. Sonny Oorleone, sonur hans, er myrt- ur í skotárás vegna þess að hann reynir að bjarga þung- aðri systur sinni frá ruddaleg- um eiginmanni hennar. Og Michael Corleone, hinn há- skólamenntaði sonur guðföður ins, tekur við stjóminni eftir lát föður síns — ekki vegna ágirndar eða valdagræðgi, heldur vegna ábyrgðartilfinn- ingar, sem hann taldi föður sinn eiga inni hjá sér. Þrátt fyrir alla sína ólöglegu starf- semi verður guðfaðirinn mun heiðarlegri maður í meðförum höfundarins en vafasamir lög- reglumenn, mútuþægir dómar- ar og spilltir stjómmálamenn, sem hann þarf að ei'ga skipti við. Þó að ýmsir ítalsk-ameriskir stjórnmálamenn og samtök hafi fordæmt Puzo fyrir að ófrægja alla Itali, hefur höfundi aldrei borizt til eyma slík gagnrýni frá samfélagi því, sem hann helgaði bók sína. Sannleikur- inn er sá, að fljótlega eftir út- komu bókarinnar varð Puzo var við að ýmsir Maffiósar höfðu míkinn áhuga á að hitta hann. Þeir vildu gjarnan skipt ast á skoðunum við hann um Guðföðurinn, og lí'kt og aðrir lesendur neituðu þeir að trúa því að bókin væri skáldskapur í einu og öll'U. Puzo varð þess allt i einu var að skrýtin at- vik tóku að gerast. 1 Las Veg- as uppgötvaði hann, að spila- skuld hans hafði verið greidd af einhverjum ónefndum aðila. Við önnur tækifæri fór að bera á þvi, að kampavínsflösk ur birtust óumbeðið á borði hans á veitingastöðum, yfir- þjónninn hrvislaði dularfullum nöfnum 1 eyra hans og menn með sólgleraugu og demants- hringi veifuðu til hans þvert yfir dimman salinn. • ÓVINSEMD 1 FYRSTU Sex vikum áður en skotárás in á Brando var kivikmynduð i Mott-stræti, var fram'eiðandi myndarinnar, Albert Ruddy, farinn að óttast að honum yrði gert ókleift að gera myndina. Bréfum rigndi yfír Paramount, þar sem gerð myndarinnar var lýst sem and-ítölsku fyrirtæki, og ýmsum mótmælaaðgerðum hótað, svo sem verkföllum í ýmsum greinum tæknimanna, er vinna áttu við myndina, en án þeirra hefði gerð myndar- innar verið óframkvæmanleg. deildarþingmönnum í New York, New Jersey, Connecti- cut, Louisiana og Pennsylvan- ia og frá tugum lögfræðinga og dlómara, viðskiptafrömuðum og áhrifamönnum i opinberri þjónustu. Allir voru á einu máli um að myndin yrði hinn mesti skaðvaldur í þeirra bar- áttu að eyða þeim ðhróðri um ameríska Itali —- að þeir væru meira eða minna tengdir skipu lagðri glæpastarfsemi í Banda rikjunum. Ruddy hafði þegar fengið að kenna á þvi, að hótanirn- ar voru annað og meira en orð in tóm. Hann hafði reynt að semja við hverfisyfirvöld Manhasset i New York um leigu á villu I líkingu við bú- stað Guðföðurins í sögunni, en hann komst brátt að raun um að allt hverfið og starfs- menn þess voru staðráðnir í þvi að gera honum lífið eins leitt og þeim var kostur. T.d. átti bústaður Guðföðurins að vera umkringdur háum stein- vegg, og með tilliti til kvik- myndatökunnar þurfti að gera vegginn þannig úr garði, að færa mátti hann úr stað eða taka úr honum vmsa parta til að kvikmyndavélarnar kæmust að. Einn daginn birtist svo starfsmaður hverfisyfirvalda og kvað óiöglegt að byggja hærri "arð en 3 fet i Manhass- et, er ekki ætti að standa til frambúðar. „Ég reyndi að benda honum á,“ segir Ruddy, „að ýms'r partar í veggnum yrðu að vera færanlegir vegna þess að be'ta þyrfti tökuvél- inni frá ýmsum sjónarhornum, svo ekki væri nú ta’að um kostnað'nn og vinnuna, sem færi í að byggja og rifa 12 feta háan steinvegg. En ekkert fékk haggað honum. Svona rák um við okkur á !ög og reglu- gerðir Manhasset hvað eftir annað. Ég tók að lita á hverf- ið sem eins konar dý — fullt af kviksandi og því ákvað ég að leita aðstoðar á réttum stöð- um — áður en ég drukknaði í dýinu." • HJALP! Hinn 25. febrúar 1971 bað A1 Ruddy um aðstoð. Hann sneri séf be'nf til eips guðföð- uriiis. Þetta kvöld var honum ekið til Park Sheraton Hotel til fyrsta fundar við Joseph Colombo og um 1.500 fulltrúa Mannréttindasamtaka ítalsk- amerískra. Colombo var ekki einungis „húsbóndii“ einnar af 5 Mafíufjölskyldum New York og þar með haefur guð- faðir, heldur einnig stofnandi samtakanna, sem hiöfðu gert hann að mestuim álhrifamanni innan italsk-ameríska samfé- ló/gsins í New York. 1 nafni samtakanna hafði Oolombo tek izt að þvinga dómsmá 1 aráóu neytið til að má orðin „Mafia“ og „Oós* Nostra“ úr orðasafni bandarís'ku alrtkislögreglunn- ar (FBI>, þviogað Frank Sin- atra til að koma til New York í því skyni að afla fjár með tónleikum i Felt Forum og hafði loks verið valinn maður ársins í einu af vikutiímaritum New York. Bftir 48 ára felu- leik, skaut Colombo nú skyndi lega upp koHinum sem félags- frömuður í fféttúnum. Hann lét taka myndir af sér innan um almenning, kyssti lítil börn, skrifaði eiginhandaráritanir, og ræddi við Diok Cavett og Wálter Cronkite í sjónvarpin'U, og hafði raunar allt yfirbragð stjórnmálamanns á uppleið fremur en Mafiuforingja. Áður en til þessa fund ar kom, hafði Ruddy átt lanig- ar viðræður við son Colombos — Anthony, og. þeir unnið að gerð uppkasts,- sem gæti e.t.v. orðið samkomulagsigrundvöll- ur. Þar hafði Ruddy m.a. fall- izt á, að strika orðin „Ma.fia" og „Cosa Nostra“ út úr hand- ritiiiu. Hann gekk. jafnvel svo lanigt, að heita því að Mann- réttindasamtökin mættu lesa handritið yfir og strika allt það út úr því, sem samtökin telldu niðrandi um ítali í Ameríku. Loks hét hann því, að aðgangseyririnn að frum- sýningum myndarinnar í New York skyldi all'ur renna til samtakanna. • SAMKOMULAGIÐ Á fundinum með Oolombo og fulltrúunum 1500 fann Rudy fljótlega að það andaði köldu i hans garð og talsverð ól'ga í salmum, sem Anthony lægði þó Rjótlega, er hann greindi frá tilboði Ruddys. En þegar hann sagði þeim frá aðgangseyrin- um, greip Colombo eldri skyndi le>ga fram í: „Mér væri ná'kvæm lega sama þó að þeir létu okik ur fá 2 milljónir diollara. Eng- inn getur keypt ein.karéttinn á því að kasta rýrð á ítalska Ameríkana." Nú var komið að Rudidy að svana fyrir sig. Hann sagði, að myndinni væri stefnt gogn einstaklingum, eklki þjóðar- bvoti, eios og margir virtu»t hakla. Þebta væri mynd uim Bandaríkin á vorum döguni. Mynd um það hvað verður utn Sátæka innflytjendur þegar þeir 9kyndilega standa andspænis’ forréttindum og misrétti. Hann bentí. á, að hlutverkin væru mörg í myndinni ag vondu mennirnir væru alls ekiki allir Italir. „Lítið á hverjir leiika i hlut- verkunum,“ sagði Rudidy og ætlaði að fara lésa upp listann, en Colombo greip þá fram í fyr- ir hionum: „Hverjir leíka,“ spurði hann ? „Margt fólk,“ svarði Ruddy. „Hvað segirðu um að flá einn prýðispilt frá Bensinhurst?" spurði Colombo þá. Nú var Ruddy með á nótíin- um. 1 viðræðunum við Anthony Colombo hafði hlutverkaskip- anin aldrei komið til tals. Col- ombo tilnefndi nú hvem leik- arann á fætur öðrum úr röð- um fulltrúanna, Ruddy kink- aði kolli til samþykkis, og spennunni létti í salnum. Bjöm inn var unninn. Þegar samkom'ulag þeirra Ruddys og Colombos barst út, brugðust margir reiðir við. Verstur var þó Oharles Bluh- dorn, stjórnarformaður risafyr irtækisins Gulf & Western, en Paramount er aðeins eiiin hlekkurinn í fyrirtækjakeðjú þessari. Sa-gt er, að Bluhdorn hafi orðið miður sín, þegar hann frétti af samkomulaigin.u, og þegar New York Times birti forsíðufrétt um að Mafí- an yrði ekki nefnd i myndinni, er hann sagður hafa hugleitt það fyrir alvöru að sparka Ruddy. Bob Evans, aðstoðar- framkvæmdastjórí Paramounit (framleiðandi Love Story) var hins vegar raunsærri, og tókst að sefa reiði stjörnarfbmanns- ins, þannig að Ruddy hélt velli. • HEILÖG KÝR Skemmst er frá þvi að seigja, að eftir samkomulag Bréf höfðu borizt frá öldunga Veiðibann Öll veiði í Vífilsstaðavatni er stranglega bönnuð. Reykjavík, 28. apríl 1972. Skrifstofa ríkisspítalanna. Colombo, Mafíuforingi, og leiðtogi Mannréttindasamtaka. ítalskra Amerikana liggur i blóði sínn eftir morðtih-aun, en ColomlN) var einmitt sá Mafíu foringi sem kvikmyndaframleið- endur sömdu við til að fá að taka myndina í New York.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.