Alþýðublaðið - 19.07.1958, Qupperneq 5
AlþýðnltlaSið
7
Laugardagur 19. júlí 1958’
VETTMM6UR WAGS/áfS
KAUPMENN hafa komið að
máli við mig- af tilefni ummæla
Ktinna í pistli mínum í gær um
©Istríðið svokallaða, eða cleil-
rana milli matvörukaupmanna
fflg fleiri annars vegar og Öl-
gerðarinnar Egils Skallagríms-
sonar hins vegar. Kaupmennirn
ir segja, að deilan standi um
Jtað hvort taka skuli upp nýtt
greiffslufyrirkomulag í slíkum
viffskiptum effa ekki. Það
greiðslufyrirkomulag, sem verið
hefur, að menn greiddu mánað-
arlega eða eftir tvo mánuði,
sumir greiða meira að segja
kontant, hefur staðið frá upp-
foafi. En allt í einu krafðist öl-
gerðin þess að kaupmenn
greicldu vöruna við móttöku.
1 ÞETTA segjast kau.pmennirn-
ir ekki geta við unað, enda væri
leiðin um leið opin fyrir alla þá,
sem selja framleiðsluvörur sín-
ar til dreifingar megal almenn-'
ings, að krefjast hins sania.
Kaupmerm fara ekkj fram á
annaS en að haldið verði áfram
jmeð sama fyrirkomulag ,sem
gilt hefur. Þeir geta ekkj fallizt
á þá skoðun ölgerðarinnar,. að
ihún eigi verra með en þeir að
Btanda skil á þeim greiðslurn,
eem lögboðnar eru, enda greiða
íramleiðendur ekkj söiuskatt og
framleiðslusjóðsgjald fyrr en
tveimur tíl þremur rr.ánuðum
eftir að varan er seld og pen-
fngarnir komnir í þeirra hend-
ur.
TIINS VEGAR geymast vör-
ijirnar oft lengi í búðum kaup-
StríSið milli ölgerðarinnar
og kaupmanna.
Krafist breyttra .verzlun-
• ' J
arhátta.
I
Hætta á að margir myndu !
gefast upp.
í
I
Skemmdu matvörurnar
og skrifstofa borgarlæknis !
manna. Þoir verða alltaf að I
liggja með lager, og ef þeim er !
lögð sú skylda á hérðar að borga !
þær við móttöku, þá mundi það
fyrirkomuiag kippa fótunum
undan atvinnu allra þeirra,
sem ekki liggja með mikið fjár-
magn, en þannig er um allan
þorrann af smásöluverzlunum
eins og skiljanlegt er.
„VIB ÓSKUM aðeins eftir
status quo, óbrejútu fyrirkomu-
lagi," segja kaupmennirnir.
„Við höfum ekki hafið neitt
verkfall eða sölubann. Þegar
ölgerðin tilkynnir okkur, að
framvegis skulum við greiða
vörur hennar við móttöku, og
við svörum, að við getum þaö
ekki, þá hættir sala framleiðslu
hennar af sjálfu sér í verzlun-
unum.“
! FULLTRÚI frá borgarlæknis-
i embættinu hringdi til mín af til
I efni bréfs Klóthildar u.m matar-
kaup -hennar — og alla þá
í raunasögu, í pistli mínum á mið
. vikudaginn. Fuiltrúinn sagði:
„Okkur hér væri það mjög kært
j ef fólk, sem verður fyrir öðru
eins og því, sem bréfritarinn
lýsti vildj koma til okkar með
hina skemmdu matvöru. Við
myndum þegar snúa okkur að
því að rannsaka málið og
hjálpa til þess &ÉS kaupandinn
sijrppi að minnsta kosti skað-
laus.
ÞAÐ ER SLÆMT yfirleitt
hvað fólk virðist vera hlédrægt
í þessu efni. Það verða víst
margir fyrir svona kaupum, en
tiltölulega fáir koma til okkar.
Hins vegar sjáum við oft skrií
um þetta í blöðunum. Fólkið á
að koma með hina skemmdu
vöru til okkar og fá okkur mál-
ið í hendur.“
ÉG VIL TAKA ÞAÐ FRAM
til viðbótar við þessi ummæli
fulltrúans, að ég hef hvað eftir
annað á undanförnum árum, í
sambandi við svona umræður,
hvatt fólk til þess að fara til
borgarlæknis með - hina
skemmdu matvöru, en til neyt-
endasamtakanna þegar um aðr-
ar vörur er að ræða. En fólk
lætur það því miður allt of
mikið undir höfuð leggjast.
Hannes á horninu.
GOÐA VEÐRIÐ
„En hváð veðrið er dásam-
Jegt.“' „Mikil er nú blessuð blíð
an.“ — Þessar setnirigar
heyrast nú á hverju götu-
horni, þar sem vinkonur hittast
eða þá yfir koffibollunum eftir
að búið er að kaupa í hádegis-
rnatinn.
Svo eru aftur á móti aðrar,
sem segja: „Þetta er nú meiri
hitinn, ég er, alveg að stikna“,
<og svo dæsa þær og blása af
vánlíðan. Þetta eru þær konur,
sem ekki geta farið út á götu
án þess- jafnvel að vera í þykk-
um kápum. Sú var nefnilega
tíðin, að konur voguðu sér varla
'út fyrir hússins dyr, nema í
jkápu og það loðir nokkuð mik-
ið við ennþá. Fátt er þó fárán-
legra fyrir konur en að vera að
klæða sig í kápur á jafnhlýjum
Bumardögum og verið hafa und-
anfarið. Líti þær bara á menn
,Sína, fara’, þeir kannske ekki
allra 'sinna ferða án þess að fara
í frakka og eru kannski ekki föt
Jþeirra hliðstæður kjólanna.
Sem betur fer er þetta mikið
Bð breytast en betur má ef duga
■•^■•^•^-•^■•^-•^-•^■•^■•^■•^-•^■•^■•.•■•^-•^-•^■•^■•^■•^'■^r-.
íslenzk og erlend úrvalsljáðs
endingar á
effir Böðvar Guðlaugsson
SPILAMENN vörir fengu flugu í kollinn,
sem fádæmum þótti sæta,
þeir bjuggu sig uppá og brugðu sér út fyrir
pollinn
á bridgemóti hugðust mæta.
Þegar hópurinn kvaddi, varð eínhverjum á að
spyrja:
æfðu þeir nokkuð í vetur?
Og til voru þeir, sem töldu. ráðlegra að byrja
með tromphund og Svartapétur.
Er þeir komu til Hafnar og fundu frændur og
vini,
tók fyrirliðinn af skarið,
mælti á dönsku og‘ brosti í bótmælaskyni:
Hann Benedikt gat ekki farið.
Þessu næst vér sjáum þá sigurglaða
sagnir við hæfi finna.
Að sigra heiminn er eins og að spil.a þrjá spaða,
(og það spillir engu að vinna).
Þeir náðu sem sagt árangri undragóðum,
því auðvitað má ekki gleyma,
að bridgemaður þykir beztur hjá öllum þjóðum
sá Benedikt, sem er heima.
Svo koma þeir heim, og enginn því andmælt
getur
að í þá sé töluvert spunnið:
Með hverju tapinu sáu þeir.betur og betur,
að Benedikt hefði unnið!
N
s
s
s
s
N
S
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
i
V
s
s:
V
s
s
s
s
\
s
s
s
s
y
s
s'
s
s
V
V
i:
s
r
V'
s'
V
s
s
s
s
s
V
1
í
I
!
s
skal. Enn er samt eínn hópur
kvenna, sem alls ekki virðist
þora að hreyfa sig nema í kápu,
en það eru vanfærar kcnur.
Eg hef áður sagt álit mitt á
því hér í þáttunum, að ég tel
enga bá konu, sem ber barn
undir belti, þurfa á nokkurn
hátt að vera að fela slikt. Því
skyldu ekki einmitt þessar
Qkkar innilegustu þakkir færum við öllum næ- og fiær
fyrir auð^ýnda samúð og vinarhug við andlát og útför eigin-
jnanns míns og sonar,
i RAFNS ÁRNASONAR stýrimanns.
Férstaklega vilium við þakka H.f. Eímskipafélagi íslands
ffyrir aS heiðra minningu hins látna með því að kosta útföi
lians.
E'inTiig viljum við þakka Stýrimannafélagi Islands fyrir
sérstaka virðingu við útförina. '
) Sóley Sveinsdóttir.
! Árni Sigfússon.
ganga kápulausar í svona hit-
um, því að engar eru jafn heit-
fengar og þær', eða þurfa jafn
mikið á því að halda.að ganga
í fötum, sem. eru rúm og gefa
svala. Og. svo troða þessar kon-
ur sér í alls konar kápur í góða
' eðrinu.
RABARBARAFROMAGE
5—6 rafaarbarstilkar,
rauður ávaxtalitur,
3 eggjarauður,
4 blöð matarlím,
3 kúfaðar matsk. sykur,
Vz stöng vanilla,
3 matsk. sykur,
2 desil. rjómi.
Skolið rabarbarann og skerið
hann í bita fremur litla. Leggið
þá í skál og stráið yfir Þá sykri
og hrærið jafnframt í skálinni,
i þar til sykurinn hefur leystst
upp.
Setjið skálina j'fir skaftpott
með sjóðandi vatni. og bætið
litlu af rauðum ávaxtalit í ra-
barbarann og mulinni vanillu-
stönginni.
Setjið lok á skálina og þegar
rabarbarinn' héfur meyrnað vel,
hellið þá vökvanum hægt af.
Gætið þess að rabarbarinn soðni
ekki svo mikið að hann farj í
Framhald af 4. slðn.
vægi í byggð landsins“ og
tryggja fólkinu í Flatey skil-
yrði til að búa þar áfram, því
það er vissul'ega ósk þess og
vilji. Flateyingar heima og
heiman bera til eyjarinnar
hlýjan hug.
í Flatey er verkalýðsfélag,
sem stofnað var í apríl 1930,
og er formaður þess Friðrik
Salómonsson, var hann fyrsti
formaður þess og hefur verið
lengst af eða liðlega 20 ár.
n.
tægjur. Ef ekki kemur af þessu
ca. ÍVz desilítri af vökva, má
bæta við jarðarberjasaft eða
slíku.
Hrærið eggjarauðurnar og syk
urinn saman, þangað til hann
hefur samlagazt þeim svo, að
ekki marrar lengur undan síeif-
i.nni. Blandið safanum af rabar-
baranum í.
Bætið síðan matarlíminu, sem
brætt hefur verið yfir gufu í
þetta og rjómanum, sem hefur
verið þeyttur.
Þegar froiriagið er orðið það
þykkt, að rabarbarabitarnir
sökkva ekki í það, er þeim
stungið ofan í það af gætni og
því síðan skipt í jafn margar
skálar og framreiða á.
.,,nsc* :
SKIPAUTGtRÐ KIKISINS
Skjaldbreið
vestur um land til ísáfjarðar'
hinn 24. þ. m.
Tekið á móti flutningi til
Ólafsvíkur
Grundarfj arðar
Stykkishólms
Flateyjar
Patreksfjarðar
Tálknafjarðar
Bíldudals
Þingeyrar
Flateyrar
Súgandafjarðar —
ísafjarðar
á mánudag.
M.s. Esju.
austur um land í hringferð
hinn 25. þ. m.
Tekið á móti flutningi til
Fáskrúðsfj ar ðar3
Reyðarfjarðar
Eskifjarðar
Norðfjarðar
Seyðisfjarðar
Raufarhafnar
Kópaskers — og
Húsavíkur
á mámudag.
Farseðiar seldir ð rniö-
vikudag.
••^■•^•^•^'•^■•^■•^■•^■•^■•^•^■•Jr-t**^