Morgunblaðið - 01.07.1972, Qupperneq 22

22
Mf«GUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUK 1. JULl 1972
Minning:
Jón Halldórsson
útgerðarmaður
Fæddnr 29. nóvember 1894.
Dáinn 24. júni 1972.
JÓN Halldórsson, útgerðarmað-
ur, er látinn. Það kom engum á
óvart, sem íylgdust með löng-
um og erfiðum veikindum hans
síðustu mánuðina. Um ættir
Jóns er mér ekki kunnugt.
Okkar kynni hófust, þegar
hann kvæntist systur minni, Ást-
ríði Hannesdóttur frá Stykkis-
hólmi. Síðan voni liðin 25 ár
7. júni sl. Jón var þá á miðjum
aldri, Mfsglaður, geislandi augun
og léttur í spori. Þannig var
hann alla tið þar til veikindin
herjuðu hann. En hann lét sig
ekki fyrr en hann gat ekki stað-
ið lengur, og allan timamn var
hann með hugann við vinnuna
og sina nánustu.
Nú, þegar ég lít yfir farinn
veg, þá lamgar mig að minnast
góðs manns. Jón var hvers
manns hugljúfi er honum kynnt-
ust, hjálpsamur og greiðvikinn
svo af bar. Ef einhver átti bágt,
sem hann þekkti, þá var hann
ávallt fyrstur til að hjálpa.
Þetta tel ég að hafi verið að-
alsmerki Jóns.
Hann lagði á sig mikla vinnu,
lagði oft saman nótt og dag til
að afla sér og sinum lífsviður-
væris og jafraframt að láta aðra
njóta góðs af.
Jón fór unglingur að stunda
sjóinn í Ólafsfirði, sem var hans
heimabyggð. Ungur að árum fór
hann að hugsa um að eigraast
bát sjálfur og gera út, og það
urðu annað og meira en draum-
órar. Haran keypti fyrst vélbát-
iran Mars, síðan Kára Söimund-
arson og hefir hann átt þrjá
Kára, miklar happafleytur, enda
var honum s&gt í draumi, að
hann skyldi láta bátinn heita
Kára Sölmundarson. Haim átti
eimnig hiut í Græði frá ÓAafs-
firði.
Jón var mikill dugnaðaar- og
athafnamaður, en hann vissi af
reynslunni að það þurfti að
vinna til að fá ánægju út úr líf-
inu og sararaaðist á honum máis-
t
Móðir okkar,
Rannveig Majasdóttrr,
Birkimel 10,
amdaðist 29. júní.
Fyrir hönd systkinanna,
María Hildur Guðmundsd.
t
Sonur minn og bróðir okkar,
Björn Jónsson,
Litlu-Drageyri,
Skorradal,
andaðist í Borgarspítalanum
30. júnL
Jarðarförin auglýst síðar.
hátturinn góði: „Vinnan göfgar
manninn."
Hann bjó systur minni og börn
um hennar fallegt heimiid. Þar
var ekkert til sparað. Þá reynd-
ist hann ekki síður bamabömum
konu sinnar. Hann 61 upp
frá fæðingu nafna sinn, Jón
Ómar, og var hann í miklu dá-
læti hjá honum. Erarafremur sá
hann um uppeldi Margrétar Jó-
hannsdóttur í Ólafsfirði. Öllum
þessum bömum reyndist hann
sem bezti. faðir og hafa þau
raiikið misst og munu geyma
minninguna um afa og fóstra.
Jón minn, nú er kveðjustund-
in komin. Þín er sárt saknað af
ölium þínum nánustu. Við, mág-
fólk þitt, þökkum þér samfylgd-
ina. Þú reyndist okkur ávallt
sem traustur vinur, jafnt í blíðu
sem strtðu. Við biðjum Guð að
blessa þér heimkomuna handan
við móðuna miklu. Ég trúi því,
að þú uppskerir þar, eins og þú
sáðir hér á jörð.
Flýt þér vinur í fegri heima,
krjúptu að fótum friðarboðans
og fljúgðu á vængjum morgun-
roðans,
meira að starfa Guðs um geim.
J.H.
Sigríður Hannesdóttir.
f DAG fer Jón Haildórsson, sjó-
maður og útgerðarmaður frá
Ólafsfirði, í síðasta róðurinn.
Hann andaðist í Borgarspitalan-
um í Reykjavík á Jónsmessu. Ég
hef aldrei ættfróð verið og fer
þvi ekki út í þá sálma hér. Þetta
verða örfá kveðjuorð og þakkir
fyrir langa vináttu, eða svo langt
sem ég man til bafea.
Fyrstu kynnd mín af Jóni voru
umtalið heima hjá mér, því all-
ir bræður mínir voru meira og
minna á bátunum hans. Hann
var orðlagður fyrir dugnað og
atorkusemi. Sem dasmi um dugn
að hans og áhuga á 50 ára sjó-
t
Jarðarför eiginkonu minnar,
Guðnýjar Þórarinsdóttur
Waage,
Ijósmóður frá Hrafnseyri,
Langholtsvegi 160, Reykjavík,
fer fram frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 4. júlí kl. 13:30.
Blóm vinsamlegast afbeðin.
Þeim, sem vildu minnast
hinnar látnu, er bent á
Krabbameinsfélag Islands eða
aðrar líknarstofnanir.
Fyrir mtna hönd og annarra
vandamanna,
mennsku- og formannsferli lang-
eir mig aðeins að nefna hér eitt,
en það var að hann var alia daga
sjóveikur. „En það þýddi ekk-
ert að vera að fást um það,“
sagði hann bara. Og svo mikill
var ákafi hans við sjósóknina,
að ég hugsa að hann hafi aldrei
munað eftir sjóveikánni, þegar
hann var í landi.
Allar minningar mínar um Jón
eru ánægjulegar. Hann var
bæði aflasæU og happasæh mað-
ur. Ég var 13 ára þegar ég byrjaði
að vinna á símstöðinni heima og
ég gleymi aldrei hve kröftuglega
Jón hringdi upp, því alltaí þurfti
hann að flýta sér mest af öllum.
En mmningamar frá þessum ár-
um eru ekki allar jafn ánægju-
legar, þvi þegar ég var 14 ára
týndist mótorbáturinn „Þorkell
Máni“ í róðri og hefur aldrei til
hans spurzt síðan. Þá fannst
mér svo erfitt að vera við sím-
aran að ég vildi hætta, því aiitaf
var verið að hringja og spyrja
hvort ekki hefði frétzt af bátn-
um, en ég varð alltaf að svara
neitandi.
En aidrei þurfti Jón að Qýta
sér svo mikið, að hann mætti
ekki vera að því að hjálpa öðr-
um. Hann flýtti sér bara að því
Uka!
Ég hitti hann einu sinni af til-
viljun í Reykjavik, þegar ég var
í húsnæðisvandræðum. Þá flutt-
umst við hjónin strax með 2 böm
heim til hans. Svo kvæntist hann
Ástu nokkru seirana, en það
breytti engu, við fengum að vera
hjá þeim samt í góðu yfirlæti
þótt þröngt væri, þangað tii við
gátum fengið annað húsnæði.
Fyrir þremur árum lenti ég
svo aftur í slæmu húsnæðis-
hraki og aftur komu Jón og
Ásta til hjálpar undir eins, ótil-
kvödd, og það svo um munaði.
Og ég er aðeins ein af þeim ótal
mörgu, sem þessi sjómaður frá
Ólafsfirði vildi gott gera.
Og frá því ég man fyrst eftir
mér heima fylgdu Jóni hlýjar
óskir og bænir um góðan x-óður,
þvi stundum voru bræður minir
tveir í einu á bátnum með hon-
um. Því biðjum við nú sjóferða-
bænina með þér, Jón minn, þeg-
ar þú ferð í síðasta róðurinn.
Þér, Ásta mín, öllum fóstur-
bömunum og öðrurn aðstandend-
um sendi ég okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Hveragerði, 1972.
Margrét Hansen
frá Öxnalæk.
JÓN Haílidórsson, útgerðarmað-
ur frá Ólafsfirði, til heimilis að
Framnesvegi 27, Reykjavík, and-
aðist aðfaramótt 24. júni sl. eft-
ir erfiða sjúkdómslegu síðustu
mánuði.
Ég kyrantist ekki Jóni fyrr en
hann fLuttist til Reykjavikur, þvi
við áttum heima sinn á hvoru
landshomi.
Ég hafði þó spumir af horaum
löngu áður, því konan min,
Jóna I. Jónsdóftir, var fóstur-
systir hans og minnist hans sem
ástriks bróður.
Við komum oft á heimdli Jóns
á Framnesveginum. Þar var gott
að una stund með honum og
eftirlifandi konu hans, Ástu
Hannesdóttur.
Orð segja svo litið og eru fá-
tækleg, en ég minnist Jóns sem
hins ágætasta drengs og er
harmur kveðinn við fráfall
hans.
Hann er nú lagður af stað í
ferðina löngu, sem við eigum öll
að fara.
Við Jóna vobtum eftirlifandi
eiginkonu hans og ölinm ástvin-
um okkar inniLegustu samúð.
Vertu blessaður, nafni minn,
og þakka sér fyrir samveruna.
Sauðárkróki, 28. júni 1972.
Jón S. Sigurðsson.
SKILTI A GRAFREITI
OG KROSSA.
Flosprent sf N ýlendogötu 14
sími 16480.
Hjartkær eiginmaður minn,
Adolf Sigurðsson,
Hellisgötu 34,
Hafnarfirðl,
lézt 29. júni í Landakotsspít-
ala.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd systur, barna og
bamabarna,
Ingibjörg Daníelsdóttlr.
Maðurinn miran,
Sigurður Snædal
Júlíusson,
Akurgerði 20,
lézt í Landakotsspitala
júní.
Fyrir hönd vandamanna,
29.
Guðrún Jónsdóttir.
Maðurinn minn og faðir okkar,
JÚLlUS H. SVANBER6,
Kirkjuteigi 17,
lézt aðfaranótt föstudags 30. þessa mánaðar.
Guðrún Gunnarsdóttir
og böm.
Móðir min,
RAGNHEHDUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hringbraut 45,
andaðist að Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 29. júní sl.
Fyrir hönd vandamanna,
Bjami Jósefsson.
Minningarathöfn um
SIGRÍÐI JÓNSDÓTTUR,
kaupkonu frá Isafirði,
fer fram frá Háteigskirkju, mánudaginn 3. júlí klukkan 14. —
Otförin verður gerð frá Isafjarðarkirkju miðvikudaginn 5. júlí
klukkan 14. Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu er bent á
Siysavamafélag Islands.
Aðstandendur.
Konan mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
INGUNN MAGNÚSDÓTTIR,
lézt í Borgarspítalanum 27. júnt.
Jarðarförin fer fram 3. jú4í klukkan 3 sídegis í Fossvogs-
kirkjugarði.
Aðstandendur.
Otför móður okkar,
SIGRlÐAR ÞORGRlMSDÓTTUR
frá Laugarnesi,
sem andaðist i Landspítalanum 25. þ. m., verður gerð frá Foss-
vogskirkju mánudaginn 3. júlí klukkan 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á Minningar-
sjóð Ragnheiðar Jónsdóttur hjá Listasafni A.S.I.
Þorgifmur Eiríksson, Þórður Valdimarsson.
Bósa Guðmunðsdóttir,
Einar Jónsson,
Oddgeir Jónsson.
Jón Waage.
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinsemd við andlát
og útför hjónanna
LILJU JÓNSDÓTTUR og
KJARTANS LARUSSONAR. bókara,
Hjarðarhaga 62, Reykjavík.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks Borgarspítalans og
Heilsuverndarstöðvarinnar fyrir góða umönnun.
Vandamenn.
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og jarðarför móður okk-
ar, tengdamóður og ömmu,
RANNVEIGAR JÓNSDÓTTUR,
Búðarstig, Eyrarbakka.
Guðrún Bjamfinnsdóttir, Jón V. ólafsson,
Sverrir Bjarnfinnsson, Guðlaug Böðvarsdóttir
Hjalti Bjamfinnsson, Auður Böðvarsdóttir
og barnabörn.