Morgunblaðið - 16.09.1972, Síða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 1972
Harka eða samningar?
Spjallaö við menn á
bryggjunum um stöðuna
í landhelgismálinu
— sitt sýnist hverjum
ÞAB er ávallt margt skrafað
og spjallað á brygrgjununi og
í gær lölluðiim við niður á
bryggju til þess að ræða við
sjómenn og landmemn tun álit
wm
\ *, if- -f i t
þeirra á stöðunni í sambandi
við útfærslu landhelginnar. —
Sýndist þar hverjum sitt eins
og fram kemur í viðtölunum
hér á eiftir:
Kristjáh Kristjánsson
,Fara með gát‘
Kristján Kristjánsson hafn
arvörður sagðist telja að land
heígisgæzlan ætti að halida á-
fram að ýta við brezkiu toig'ur-
unuim, einis og hún væri byrj-
uð á, en fara samit að öllu
með gát. Hann taldi ól'íklegt
að brezk herskip yrðu kölluð
til aðstoðar brezku togurun-
um, en þó taldi hann ekki
æskilegt að varðskip teeki
brezkan togara í landheligi
nemia öruggt væri að ekk/
hilytust nein vandræði af eða
slys. „Enda veit mað'ur", sagði
Kristján að lokum, „að þeir
fara með gát“.
og kjassað. Einhver kröfu-
ganga var um það að gliugigar
á skólahúsnæði voru of stórir
eða litlir og í rakastigi mun-
aði einhwerri lúsarögn. Ég hef
9 mánaða barnaslkólanám, en
satt bezt að segja get ég ekki
séð að ég sé noklkuð verr
staddiur en þeir sem hafa al-
mennt 9 ára nám eða að þeir
komi til með að verða betur
staddir en ég svona almennt.
Þannig er nú hægt að ramba I
þessu hjali fram og afbur, en
hins vegvar tel éig sjálfsagt að
kippa í troll'n hjá þeim við og
við. Ég huigsa að tjallinn þreyt
ist fyrr en seinna á því“.
,fHörku eða
samninga"
Ólafur Bjarnason háseti á
Baldiri RE 2 sagðist telija að Is
lendingar æittu fljótlega að á
kveða hvort sýna ætti hörku
„Þreyta tjallann"
„Landheilgin var færð út
minnst 5 áruim of seint", sagði
Hörður Ivarsson skipstjóri á
Kópanesinu RE 8, þegar við
röbbuðum stuttlega við hann,
„en hetra er seint en aldirei".
„Ég helid", hél't hann áifram,
„að það sé sikynsamiiegt að
hleypa ekki hörku í þetta mál,
ef það á að fiara samningaleið
ina á annað borð. Annars held
ég að enginn brezkur togara-
maðuir fáist til að fara á Vest-
fjarðamið i vetur, ef ekki er
hægt að lieita vars án vand-
ræða og hræddur er óg um að
það yrði smátt skaimmtað ef
allur breziki fllotinn ætlaði að
toga á suðauisfiurmiðunum í
vetur. Annars þurfum við lík
lega að fara að reyna að fá
brezka sjómenn á oíkikar fiski
skip, því við erum í manna-
hraki og nú þegar skólafófflkið
fer af-tur tii sinna verkefna
þrengisit enn í mögiuleikum á
ráðningu mannskaps. Þó held
ég að það stefni í eitthvert ó-
efni eins og látið er í kring
um unga fólkið í dag í ökkar
þjóðfélagi að minnsta kosti.
Það er talað um ungt fódk og
ekki fólk og afflt er gerf til
þess að skiij'a þarna á mifliM og
einhvemveginn miðar alit að
því að unga fóikið og skóla-
fólkið sé rétthærra en eldra
fðlkið. Og þó að unga fóllkið
geri siig sekt um skamimarlegt
aKhæfi eins og til dæmis náms
fólkið I Svíþjóð á dögunum
þá er mönnum bara klappað
Haraldur Jónsson
varasamt að sýna mikia und
anlátssemi i þessu máli, en
annars er aðstaðan erfið eins
til vemdar brezku toigurunium
færsla hefði verið hyiggilegri,
því að þá hefði fremur verið
hægt að gefa efitir í samning
gera þegar tveir deila og á-
lausnar".
(Ljósm. Mbl, Br. H)
í þessu máli eða ganga til
samninga og semja um lleyfi
til veiða á ákveðnum svæðum
innan 50 mSlnann'a. „Ég held“,
sagði hann, „að það verði að
semja um einhverja tilslötkiun
annars kemur eitthvað fram
hjá Brefum sem gerir málið
of flókið, þvi að veiðar geta
þeir ekki stundað eins og á
standið er núna“.
,,50 mílur,
of knappt11
HaraMuir Jönsson var að
vinna við uppskipun úr Þor-
keli miána þegar ókkuir bar að.
„Það hefði nú i fyirsta lagi
ekki ekki veiitt af að hafa land
heigina 100 mílur", saigði harun
um leið og landhelgismiálið
bair á góma, „mér finnst
forráðamienniirnir haifi verið
helduir knappir í þessiu úr þvi
að verið var að þessu á ann-
að borð. Einnig miá bera þetta
sama.n við það sem aðrar þjóð
ir taka, aMt upp í 200 mílur
og jafnvel meira. Mér finnst
Stefán Einarsson
sagði skipstjórinn, „og að
minnsta kosti eiga þeir að
vera eins harðir við útlending
ana eins og þeir eru við þessa
punga sem íslenzku sjómenn-
imir eru að þvælast á og
reyna að bja.rga sjálfum sér
„Landhelgi
í landhelginni'
Tómas Jóhannesson
„Skynsamlegt
hjá Landhelgis-
gæzlunni"
„Mér finnst íslenzka land-
hellgisgæzlan konma rétt fram
í landhelgismálinu eins og
hún gerir nú“, sagði Tómas
Jóhannesson vigtarmaður á
Grandanum þegar við röbbuð
um við hann. „Ég held að það
sé ekki skynsamlegrt", hélt
hann áfram, „að fara í meiri
hörku sitrax og enga ástæðu
sörstaka tel ég til að ta'ka tog
ara að sinni, heldur tefja fyrir
þeim og stríða þeim svoliítið.
Það eir það bezta sem hægrt er
að gera“.
Hörður Ivarsson
Stefán Einansson skipstjóri
á Aðalbjörgu SH sagðist telja
að aógerði.r gr gn brezk.u togur
unurn væru ekki nærri nógu
harðar. „Þeir einu, sem
brjóta", sagði Stefán „eru
Tjalllamir og það á ekkert að
vera að semja við þá. Þjóð-
verjartnir gegna þó ef þeir eru
reknir í burtu. Annars þýðir
Mtið að veira að stækka land-
hiellgina ef þeir hafa það eins
og í Stýkkishölmi, en þar fá
þeir einir að veiða slkelfiskinn
í landhiel'ginni, sem búa við
Breiðafijörðinn. Þarna er ná-
kvæmílega verið að búa land-
helgi í landlhiellgininii. Miðað við
þetta gætu til dœmis Vest-
miannaeyingar rekið alla að-
komubáta af miðunum í kring
um Eyjar og til dæmis eignað
sér Selvogsban'kann".
„Of iinar aðgerðir11
Tómias Sæmiumdsson sikip-
stjóri á Hamirabergimu og Ein
ar Jónsson stýrimaður hjá
honum voru að sötra kaffi í
Kaffivaigninum þegar við
röbbuðum víð þá. Þeir töldu
báðjr að aðgierðir igegn brezku
togurunum væru otf linar. —
„Þaö á að reyna að taka þessa
píiska, ef það er mögulegt",
Einar Jónsson
og öðrurn. Hverju lifir þjóðiin
svo sem á. Aninars er ríkis-
stjómin að ríða þessu öllu til
heívitis og segðu það eins og
það er. Maðuir var bjantsýnin í
upphafí ferilsiins, en það er nú
eittlhvað amnað sem reyinslan
hefuir leitt í ljós“.
„Klippa úr þeim
ö!luim“
Ölafur Guðmundsson war að
koma togvirum um borð í Þor
kel mána og hainin var ekkert
að myflija moðið eða Wípa uitan
af sinni skoðun: „Það ærtiti að
Framhald á bls. 20.