Morgunblaðið - 16.09.1972, Síða 21

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 1972
> 1
■ 4 X
— Landbúnaður
Framhald af bls. 11.
inn þetta vitað og þar af leið-
andi látið ramgai- itölur frá sér.
Ég var mjög hissa, þegar ég
®á þennan málfflutning. Hefði ég
búizt við, að u pplýsi ngarnar um
léHag afköst í landbúnaði hefðu
orðið til þesis, að málsvarar
bænda hefðu fengizt til að ræða
erfiðleika landbúnaðarins af ein
hverri eMægni. í sitað þess er
horfið að iþvl að a usa einitómium
vífiiLlengjium yfir talnagerð óvil-
hallra opinberra stofnana.
Það hefur atdrei verið neitt
teyndarmál, að einhver oftaln-
ing á vinnuvikum á sér stað í
landbúnaði. í ágústhefti Hagtíð
inida 1971 er gerð grein fyrir
skiptinigu vinnuvikna á atvinnu
igreinar fyrir 1969. Þar er þess
skýrt getið, að vinnuvikur í
landbúnaði geti verið oftaldar. 1
töfflu 3, bls. 166 í nefndu hefti
er landbúnaður talinn vera með
15,9% af heiildarfjölda vinnu-
vikna í þjóðarbúinu (fremsti
dállkur töflunnar), séu vinnuvik
ur eiginkvenna meðtaldar. Sé
þeim sleppt, er hlutur landbún-
aðar aðeins 12,3% (annar dálk-
ur töfflunnar). Um þetta segir í
neðanmálsathuigasemd við töffl-
una: „Fremisti dálkui' töfflu 3 er
miðaður við gkilninig slysatrygg
ingalaganna á þvi, hvað sé at-
vinnufólk. Þess ber að gæta,
eins og áður segir, að eiginkon-
ur bænda eru taldar tii atvinnu
íólks. Þar sem búskap til sveita
er nú víða hagað þannig, að hús
móðirin sinnir eingöngu innan-
hússtörfum, eins og húsmóðir á
heimili iðnaðarmanns, sjómanns
eða verzilunarmann-s í þéttbýli,
er hlutdeild landbúnaðarins í at
vinnufólkinu vafalaust oftalin
hlutfallslega á kositn-að annarra
atvinnuvega í fremsta dáiki
töfflu 3.“ Síðar se-gir i sömu at-
hiuigasemd: „Þó að litill munur sé
yfirieitt á hlutfallstölum ein-
stakra atvinnuvega í fyrs-ta og
öðrum dáiki, er munurinn mik-
Ui fyrir landbúnaðinn. Hlutur
hans í atvinnufólkinu er ein-
livers staðar þarna á niilli, þ.e.a.
s. frá 12,3% upp I 15,9%.“ (Let
urbr. mín).
Þessar tölur hetfur Fram-
kvæmdastafnunin lagt til grund
vaJllar, þegar hún taldi, að hlut-
ur landbúnaðarins í vinnuaffl-
inu hefði verið 12,9% árið 1969.
Hefur hún etftir beztu vitund
tekið fu'llt tiliit til þes-s, að
vinnuvikur i lanöbúnaði gætu
verið oftaldar.
Allajr þessar staðreyndir um
talnalega vinnslu Hagstfofunnar
og Framkvæmdastofnunarinnar
tágu opinberlega fyrir, þannig
að Inigi Tryiggvason hefði vel get
að kynnt sér þær og lesendum
sín-um, ef hann hefði kosið.
Hefði hann getað sparað sér sitt
fráleita reikningsdæmi og haft
það sem sannara reyndi-st. í stað
þess kaus hann að leyna þessum
upplýsinguim í þeirri von, að
hann gæti komið að annarri
‘hugsun með sínu mikla áróðurs-
flóði.
Sjáltfur hef ég langa reynslu
af samstarfi við embættismenn
beg.gja þessara s'tofnana. Get ég
borið það, að aldrei hef ég vit-
að neinn ásaka þá u-m að haMa
máli sínu. Öll gögn frá þessum
stofnunum eru unnin af óhfut-
drægni og samvizkusemi. Fer
því illa á, að nú er farið að
káfa á vinn-u þessara manna og
þeir beðnir að laga tölur sínar
til eftir pólití-skuim hentugleik-
um.
Starfsmenn Framkvæmda-
stofnunarinnar hafa tjáð mér, að
sk-ömmu eftir að ég vakti máls
á þessu með hin lélegu vinnu-
a-fi.safkost landbúnaðarins hafi
komið krafa frá bændasamtökun
um urn að þessar tölur yrðu
„lempaðar til“, svo þær vœru
ekki eins óhagstæðar fyrir bænd
ur og þær eru nú. Þykir mér
miður, að sJfk tilraun sé gerð til
að hafa áhrif á talnaúrvinnsilu
opinberra st.ofnana.
b.fmíaAróðitrinn
Þar sem ég hef orðið fyrir
sérstakleiga harðrí - áróðursher-
fierð, er ekki úr vegi, að ég geri
áróðursvinnubrö-gð málsvara
landbúnaðarins að umtalisefni.
Menn hafa eflaust tekið eftir
því, að hverju sinni sem einhver
segir eitthvað, sem málsvörum
landbúnaðarins fellur ekki við,
þá er hafin geysileg áróðursher
ferð, sem verða á til þess að
þagga sem fyrst niður í viðkom-
an-di, og kæfa þannig allar um-
ræður um forréttindi landbúnað
arins fram yfir aðra atvinnu-
vegi í þjóðfélaginu.
Reyn-t hefur verið að fara þá
leiðina gagnvart mér, að bera
fram kvörtun yfir skoðun-um mín
um gagnvairt ban-kastjórn Seðla-
ban-kans. Það þarf auðvitað ekki
að geta þess, að bankastjórar
Seðlabanikans skipta sér aldrei
af skoðunum starfsimanna si-nna
og mundu ekki taka þá-tt í að
setja einhverjar pólitískar þum-
alskrúfur á mi-g.
1 þessu sambandi er rétt að
rifja upp, hvað gerðist, þegar
einn kun-nasti hjartasérfræðinig-
ur landsin-s varaði fullorðið fó)k
við ofn-eyzlu á mjólkurvörum,
vegna þess að fi-tuin-nihald mjóik
ur væri skaðlegt fyrir hjartað
og aiðakerfið. Þessi læknir fékk
á sig ofstækisfulla áróðursher-
ferð. Einn af framámönnum á rit
velli málsvara landbúnaðar-
ins lét að þvi li-ggja, að læknin
um hefði verið mútað ti-1 að bera
fram þessa aðvörun!
Svo lan-gt hefur herferðin
gengið, að málsvarar la-ndbúnað
arin-s hafa ekki veigrað sér við
að nota máligögn gefin út á rík-
isins kostnað tiil að skammaist út
af þes su.
Þannig skrifar Sveinn
Tryggvason, forstöðumaður
Framleiðsluiráðis landbúnaðarins,
forystugrein í Árbók landbúnað
arins árið 1970, þar sem hann
gerir aht til að sverta þá aðvör-
-un, sem læknirin-n lét frá sér
fara. Gengur Sveinn meira að
segja svo lan.gt að segja:.......
síðari tímar munu draga þá (hér
er víst átt við læknastéttina) til
ábyrgðar, þegar hið sanna kem-
-ur i ljó-s í málinu.“ Tekið skal
fram, að Árbók landbúnaðarin-s
er gefin út af FramleiðsJuráði
landbúnaðarins, sem er rikis-
stotfnun. Kanna-st ég ekki við, að
aðrir atvin-nuvegir hafi aðstöðu
tiil áróðurs sér til framdráttar á
kostnað ríkiisins.
Síðan aðvöruni-n um hætt
una af mjólkurfit-u fyrir hjarta-
og æðakerfi fullorðin-s fólks
kom fyrst fram, hefur hoilsu-
fræðilegri þekkingu almennimgis
fleyigt s-vo fram, að stórum þorra
almennings er kunnugt um skað
semi mjólkurfitu. Þar sem Is-
land er með einna me-stu neyzlu
á mann af mjólk-urvörum í heim
inum, eru þessi vamaðarorð
læknisin-s enn í fuCíu gildi.
Ekki mun ég hafa þessa grein
lengri, en einhvern næstu daga
mun ég aftu-r láta heyra frá mér
um þessi mál.
Veitingamenn — Mötnneyti
Vil kaupa notuð tæki og áhöld fyrir veitingarekstur t. d.
eldavél, hitaborö, áleggshníf, vatnsborð, kartöfluskrælara
og fleira.
Upplýsingar í síma 15359 til kl. 5.
77/ sölu
Volkswa-gen 1300 árgerð 1970.
BÍLALEIGAN VEGALEIÐIK,
Hverfisgötu 103.
og fagrir litir
Hörpu-skipamálning
Verndar skipið gegn veðri, vindum og seltu,
á ferðum þess um höfin.
Hörpu-vinnuvélalakk
mikilvægur þáttur í verndun
og viðhaidi véia og tækja.
Þaulreynd og örugg efni, sem í áratugi hafa
staðízt, hina umhleypingásömu ísienzku veðráttu.
Verndandi — fegrandi.
EINHOLTI 8