Morgunblaðið - 06.12.1972, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. DESEMBER 1972
Ortgefandi hif. ÁivaJcur, RfeykiJavMc
Fra'nrvkveam da stjóri HareWur Sve'mason.
fUtatióf'ar Mattfiías Johonnessan,
Hyrfóltfur tConráO Jónsson.
Styrmír Gunnarsson,
RhsrtíómarftrfKirúi Þforbfjörri Guðrrmndason
Fréttastijóri Bjöm Jólhann®son.
Auglýsingastijón Ámi Garöar Kriatinsson.
Ritstjórn og afgraiðsia Að«lstrseti 6, ®?mi 10-100.
Augi.'ý-singar Aðotetræti ©, sámi 22-4-80
Askrrftargja-fd 225,00 kr i mémuði innonland«
f teusasöfu 15,00 ikr eintakið
f^au ánægjulegu tíðindi hafa
*- gerzt að 2. nefnd Sam-
einuðu þjóðanna hefur án
mótatkvæða samþykkt til-
lögu íslands og Perúmanna
um yfirráð ríkja yfir náttúru-
auðlindum, þar á meðal yfir
auðlindum hafsins. Tilraunir,
sem gerðar voru af andstæð-
ingum okkar í landhelgismál-
inu til að fá tillögu þessari
breytt, fóru út um þúfur. Sú
barátta, sem við íslendingar
höfum nú um aldarfjórðungs-
skeið háð fyrir viðurkenn-
ingu á yfirráðum okkar yfir
auðæfum landgrunnsins, er
þannig að bera fullnaðarár-
angur, en málinu hefur þok-
að fram jafnt og þétt eins og
alkunna er.
Allir íslendingar fagna
þessari úrlausn mála, en hins
vegar getur ekki sami fögn-
uður ríkt yfir því lánleysi
ríkisstjórnarinnar að til-
kynna Alþjóðadómstólnum
daginn áður en þessi sigur
vannst, að við mundum ekki
mæta fyrir dómnum, ekki
einu sinni til að krefjast frá-
vísunar máls þess, sem Bretar
og Þjóðverjar þar reka gegn
máls þaðan, ef þeir telja það
ekki heyra undir lögsögu
hans. Þetta gerist bæði í inn-
anríkis- og utanríkismálum,
en engu að síður hefur nú
öðru sinni verið tilkynnt, að
málsvari íslands mæti ekki.
Þegar úrskurður Alþjóða-
dómstólsins var kveðinn upp
17. ágúst sl. sagði alþjóða-
dómarinn Padella Nervo m.a.
í forcpndum fyrir sératkvæði
sínu í orðréttri þýðingu, sem
ríkisstjórnin hefur látið gera:
„Samkvæmt erindaskiptun-
um frá 11. marz 1961 var í
samningnum þegar gert ráð
fyrir, að í vændum væri, að
Lýðveldið ísland mundi færa
lögsögu sína út fyrir 12 mílna
mörkin.
Ef það var andstætt al-
þjóðalögum að telja slíka út-
færslu í vændum, þá mundi
hvorki Hið sameinaða kon-
sinnar á hinu óvenju mikla
mikilvægi strandveiðanna
fyrir lífs- og efnahagsafkomu
íslenzku þjóðarinnar, gengið
að tillögum, settum fram af
íslenzku ríkisstjórninni, þar
á meðal tillögu þeirri, sem
næst síðasta málsgrein geym-
ir, en í henni segir, að „ríkis-
stjórn íslands mun halda
áfram að vinna að fram-
kvæmd ályktunar Alþingis
frá 5. maí 1959 varðandi út-
færslu fiskveiðilögsögunnar
við ísland“, sem lýsir því, að
viðurkenningar á rétti þess
til alls landgrunnsins skuli
leita, svo sem kveðið er á í
lögunum frá 1948 um vísinda-
lega verndun fiskimiða land-
grunnsins.
Hið sameinaða konungsríki
andmælti ekki tilvist slíks
réttar. Það gekk að tillög-
unni, sem hafði að geyma
SIGURINN HJÁ S.Þ.
okkur. Sömu afglöpin á sem
sagt að fremja nú eins og
gert var á síðastliðnu sumri,
rödd íslands má ekki heyrast
fyrir Alþjóðadómstólnum, og
þess vegna er hættara við því
en ella, að afstaða hans geti
orðið okkur andsnúin. Hvert
mannsbarn veit, að lögmenn
mæta fyrir dómi til þess að
gera kröfu um brottvísun
ungsríki né Sambandslýð-
veldið Þýzkaland hafa geng-
ið að því, að slík ummæli
væru tekin upp í hin form-
legu erindaskipti.
í slíkum erindaskiptum
felst óbein viðurkenning á
rétti íslands til að færa út
fiskveiðilögsögu sína.
Hið sameinaða konungsríki
hefur, sökum viðurkenningar
sem mótvægi eða endurgjald
þá skuldbindingu íslands að
tilkynna með sex mánaða
fyrirvara hverja slíka út-
færslu.
Ef deila skyldi koma upp
um slíka útfærslu, mundi það
ekki hafa áhrif á hina áður
gefnu óbeinu viðurkenningu
á rétti Íslands til að færa. út
fiskveiðilögsögu sína.“
Þessi ummæli eru einhver
mikilvægasti stuðningur við
stefnu íslands, en þó hefur
enginn af ráðherrunum feng-
izt til að taka þau upp á al-
þjóðavettvangi og vekja
rækilega á þeim athygli.
Byggist það á því, að hér er
undirstrikað, hve mikla þýð-
ingu samkomulagið frá 1961
hafði. En það fást núverandi
ráðherrar ekki til að viður-
kenna, þótt hagsmunir ís-
lands byggist einmitt á því,
að þeir haldi þessum sjónar-
miðum fram.
Því miður hefur illa verið
haldið á landhelgismálinu.
En hins vegar er máístaður
okkar að sigra á alþjóðavett-
vangi, sú stefna að fylgja
fram landgrunnskenningunni
eins og Sjálfstæðisflokkurinn
hefur barizt fyrir fyrr og síð-
ar. Ef vinstri stjórnin hefði
verið tilleiðanleg til að fylgja
þeirri stefnu, væri landhelg-
ismálið nú ekki komið í það
óefni, sem raun ber vitni. En
þar er þó sem betur fer að-
eins um tímabundið vanda-
mál að ræða. Strax og aðrir
menn taka við völdum á ís-
landi en þeir, sem nú fara
með þau, mun verða gerð
gangskör að því að bjarga
landhelgismálinu heilu í höfn
og tryggja íslendingum yfir-
ráð yfir fiskimiðum alls land-
grunnsins.
Morð og aftökur
í nafni
hugmyndafræði
„Rauði hermn“
í Japan
„RAUÐI HERINN" komst á
forsíftur heimsblaðanna í
byrjun april 1970 þegar níu
meðlimir úr samtökunum
hertóku JAL-farþegaþotu á
fiugi yfir hiniu heilaga fjaild
Fuji-san i Japan og stefndu
henni tiil Norður-Kóreu.
— Heimurinn mun standa i
björtu báli og byltíngin skal
fara eins og logi yfir akur
um öli lönd, sögðu félagarnir
níu, se<m báru samurajsverð
og handsprengjur.
FLUGVÉLARRÁNIÐ
OG LEITIN AÐ
RAUÐA HERNUM
Nokkru eftir að félagarnir
niu hertóku flugvélina þving-
uðu suður-kóreanskar herþot-
ur flugvéllna tii að lenda í
Seoul. Flugvöllurinn þar hafði
verið skreyttur með risa-
myndum af Kim II Sumg, ein-
ræðisherra í Norður-Kóreu, til
að likjast Pyongyangs. Á síð-
ustu stundu uppgötvuðu stúd-
entamir að ekki væri allt með
felldu, þegar þeir ráku aug-
un í amerískam munaðarbíl.
Á áttunda tíma biðu 108 far-
þegar og sjö flugmenn
sem gisiar, þar til stúdent-
amir skiptu á farþegunum
og japönskum ráðherra, sem
flaug með ræningjunum til
Nbr ður-Kóreu.
Lögreglan í Japan hóf
strax leit að Rauða hemum,
og tílkynnti hin stoltasta eftir
22 fangelisanir: — Rauði her-
inn er upprættur og horfinn
úr sögunni.
RAITÐI HERINN
LIFÐI ÁFRAM
>að liðu ekki margar vik-
ur þar til lögregian breytti
um skoðun. Fjöidi bankarána,
árásir á lögreglnstöðvar og
herstöðvar bám einkenni
Rauða hersins. — Drottning
Rauða hersins, Hiroko Nag-
aita, var nú hundelt sem
hættulegasti glæpamaður Jap
ans. Nagiata var sögð feimin
stúlka, sem hefði komplexa
vegna eigin útlits og lirti á
sjálfa sig sem „ljóta andar-
ungann".
1 meira en ár fór Nagata
huldu höfði i malbiks-fmm-
skógum Tokyo, en haustið
1971 gaf hún út nýja dág-
Skipun: — Við höldum tii
fjiaiHa og undirbúum bylting-
una þaðan!
Útilegumanmarómanitíkin
tók fljófct á sig furðulega
mynd. Nagata kom á jám-
aga. Hún myndaði byltingar-
ráð, og ráðið negldi upp refsi-
lög sín. Lögin voru aðeins ein
setning. Öllum svikum við
byltimguma verður refsað með
dauðanum.
ÞRÆLDÓMIR OG
OFBELDI
Þröunin varð hægt og sig-
andi sú, að hiniir venjuiegu
félagar voru hnepptir i þræl-
dóm og liátnir strita dag og
nótt, en byirtingarráðið sat á
fundum, drakk kaffi og lét
fara vel um sig. Matur var
af skomum skammrti og
sultu venjulegir fél'agar heilu
og hálfu hungri, en Nagata
lifði á bezrta mat sem hægt
var að fá.
1 byltimgarsjóðnum lágu
nokkrar milijónir (i íslenzk-
um krómuim) sem safnazt
höfðu við bankarán, en þær
átti að geyma til byltingar-
innar.
Þegai' leið á veturinn óx
kuldinn, en venjuiiegir félag-
ar fengu ekki að klæðast
næi-fötum. Það var borgara-
legt og ekki í anda byltinigar-
innar. Menn áttu að vinna sér
til hita. Sjálf sat Naigata í
helli siinurn, hituðum með
olíuofni og ræddi hugsjónir
Maós og kenmingar Che Guev-
aras.
Smám sairman fóru óánægju
raddir að heyrast í hópnum.
Nagata skipaði þá ölilum (um
30 marms) að sofa i einu her-
bergi (rúmir 30 fermetrar að
stærð) til að koma í veg fyr-
ir svik og flótta.
1 hópnum voru tíu stúllk-
ur. Nagatia bannaði allt kyn-
Hf og kalaði sMkt borgara-
legt þukl. En ekweram og
harðneskjan ýtti kynjunum
saman á laun. Þetta varð til
þess að hatur Nagata beind-
ist í æ ríkara mæli að kyn-
systrum sínum í hópnum.
Stúlkurnar voru undantekn-
ingarlaust fríðari og betur
vaxnar en hún. Afbrýði
hennar og kynkomplexar
náðu hámarki, og hún kom
á iaggimar , alþýðudómstól.
DómstóMinn Skj'ldi tryggja
aga í herbúðum byltingar-
inniar.
MOItf) OG AFTÖKUR
BVR.IA
AlþýðudómiStóilinn hóf starf
sitt. Á hverri nóttu klukkan
tvö voru hinir óbreytitu fé-
iagar hersiinis vaktir upp og
lesnir yfir þeiim dómar bylt-
ingarráðsins. í skin’i brenn-
andi kyndla var fórnarlamb-
ið dregið út i frostið og mis-
þyrmt hrottalega með eldi og
barsmíðum. Að lokinni mis-
þyrmimgunni var hinn dæmdi
bundinn nakinn upp við tré
og liátinn frjósa í hel.
ÞRÆLSÓTTINN OG
DAUÐINN
Skelfiingin hertók meðlimi
Rauða hersins. Enginn þorði
að mót.mæla orðurn Naigata,
því sMkit gat þýtt hrortitaleg-
an dauða. Til að sýna vaid
sitt svart á hvirtu dæmdi Nag-
ata tvo bræður til að drepa
þann þriðja. „Þið verðið að
drepa svikaranm, byltingin
krefst þess að þið stíngið
hvor sinuim hnífnum i brjóst
hans.“
Bræðumir gerðu það sem
þeiim var sagt. Við yfinheyrsl-
ur sögðu þeir: — Hann var
borgaralegur svikari og trúði
ekki á byl'tiniguna.
Framhald á bls. 25
Síðari grein
Hiroko Nagata, . dioftning Rauða hersins, Dreptu bróður þinn, skipaði Nagata. Þessi ungri
öargadýr í mannsmynd. ninður lilýddi og stakk bróðnr sinn á hol.