Morgunblaðið - 18.04.1973, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVTKUDAGUR 18. APRlL 1973
Guðrún Ólafsdóttir
— Minning
Fædd 9. júli 1899.
Dáin 8. apríl 1973.
1 dag verður Guðrún Ólals-
dóttir borin til moldar frá Þjóð-
kirkjunni í Hafnaríirði. Guðrún
var fædd á Álftanesi, en ólst
upp í Hafnarfirði og þar átti
hún heimili æ siðan. Foreldrar
hennar voru Ólafur Þorkelsson
skipstjóri og kona hans Herdís
Hannesdóttir. Ólafur dó langt
um aldur fram árið 1917, en Her
dis komst á tíræðisaldur.
Árið 1924 giftist Guðrún Eyj-
ólfi Kristinssyni. Hann er ætt-
aður úr uppsveitum Árnesþings,
en búsettur hefur hann verið öll
sin manndómsár í Hafnarfirði.
Sjómennska varð hans ævistarf
rrieðan aldur og heilsa leyfði. Sjó
mannsferli sínum lauk Eyjólfur
sem togaraskipstjóri.
Eyjólfur og Guðrún eignuðust
sex börn. Fimm komust á legg og
eru þau þessi: Ragnheiður, Ólaf-
ur, Þórunn, Eyrún og Inga Maja.
ÖM hafa þau löngu staðfest ráð
sitt og eiga böm og eizta dótt-
irin barnabörn. Ættbogi þeirra
t
Eigiinimaður mirm,
Jón Bjarnason,
bifvélavirki,
Skúlagötu 76,
aindiaðist 17. þ.m.
Fyrir hönd aðstandenda,
Aðalheiður Eggertsdóttir.
Eyjólfs og Guðrúnar er þvi orð
inn ærið stór.
Guðrún átti eina systur á lífi.
Hún er Þórhiidur, ekkja Páls
Sigfússonar togaraskipstjóra í
Reykjavík. Mikil og einlæg vin-
áttubönd tengdu þær systur til
hinztu stundar.
Oddrún Þorkelsdóttir föður
systir Guðrúnar, dvelst nú í
sjúkraheimili í Hafnarfirði, hátt
á tíræðisaldri. Oddrún var fyrr
um húsvörður Alþingishússins.
Hún varð fyrir þeim meinlegu
örlögum að lifa bæði einkason
og tengdadóttur bamlaus. Guð-
rún gleymdi ekki þessari föður-
systur, þegar hún stóð sem hrörn
uð þöll þorpi á. Daprast nú dag-
ar þessarar öldnu konu, þegar
heimsóknum Guðrúnar er lokið.
Heimili þeirra Eyjólfs og Guð-
rúnar var lengst af á Selvogs-
götu 2. Handan við götuna átti
föðursystir Eyjólfs, Sigríður
Grímsdóttir, sitt heimili. Sig-
ríður hafði misst mann sinn, Þórð
Þórðarson, í miklu sjóslysi
skömmu eftir að þau Eyjólfur
og Guðrún stofnuðu til hjúskap
ar. Sigríður átti fyrir tíu börn-
um að sjá, flestum þá í ómegð.
Allur þessi systkinahópur svo og
makar þeirra minnast Guðrúnar
með miklúm trega, því að vinátta
hennar var ætíð fölskvalaus.
Glaðlyndi hennar, hlýja og um*
burðarlyndi verður löngum í
minni haft. Hún var aufúsugest-
ur, hvort sem að steðjaði sorg
eða gleði.
Jón Á. Gissurarson.
í dag verður lögð til hinztu
hvílu frú Guðrún Ólafsdóttir,
Selvogsgötu 2, Hafnarfirði.
t
Eigmmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN SNOflRI GUÐMUNDSSON,
bakarameistari,
Hverfisgötu 61, Hafnarfirði,
andaðist í Landspítalanum 16. apríl.
Guðný Ótafsdóttir,
böm, tengdadætur og
bamaböm.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
jarðarför sonar okkar og bróður,
SIGURGEIRS ARNARS SIGURGEIRSSONAR.
Sigurgeir Kristjánsson, Pernilla Olsen
og systkini.
t
Eíginkona mín og móðir okkar,
GUÐRÚN ÓLAFSDÓTTIR,
Selvogsgötu 2, Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju, miðvikudaginn 18. april
(d. 13.30. — Blóm afþökkuð.
Eyjólfur Kristinsson,
Ragnheiður Eygló Eyjóffsdóttir, Þórunn Eyjólfsdóttir,
Eyrún Eyjólfsdóttir, Inga María Eyjólfsdóttir,
Ólafur Eyjólfsson.
t
Við sendum öllum þeim einlægar þakkir, sem sýndu okkur
aamúð sína með kveðjum, góðhug og hlýjum handtökum við
fráfafi hjónanna
GRÉTU ÞÓR ARIN SDÓTTUR
og
ENGILBERTS KOLBEINSSONAR skipstjóra,
sem fórust með Sjöstjörnunni 11. febrúar siðastliðinn.
Aðstandendur.
Hún fæddist á Hliði á Álfta-
nesi 9. júlí 1899, dóttir hjónanna
Herdisar Hanniesdóttur, ættaðrar
af Álftanesi og Ólafs Þorkels-
sonar stýrimanns. Hann átti ætt-
ir sínar að rekja austan úr
Grimsnesi (Bergsætt).
Guðrún ólst upp i Hafnarfirði,
oft við fremur þröngan kost,
eins og algengt var um aldcimóta
bömin. Faðir hennar dó meðan
hún var enn barn að aldri, en
móðir hennar vann oft hörðum
höndum til að hafa ofan í sig og
börnin sín fjögur.
5. júlí 1924 giftist hún eftirlif-
andi eiginmanni sínum, Eyjólfi
Kristinssyni skipstjóra i Hafn-
arfirði og eignuðust þau 6 börn,
sem öll nema eitt lifa móð-
ur sína.
Það má með sanni segja að
Guðrún var hamingjukona. Hún
átti góðan mann, hún sá bömin
sín vaxa upp og verða að sér-
legu sómafólki.
í hendi Guðs, er hver ein tíð,
í hendi Guðs er allt vort stríð,
hið minnsta happ, hið mesta fár,
hið mikla djúp, hið litla tár.
Matth. Jochumsson.
Þetta vers úr hinum göfuga
sálmi þjóðskáldsins okkar finnst
mér lýsa bezt hvað Guðrún var
sterktrúuð kona. Mér er það í
bamsminni þegar Gunna var að
tala um fólk, sem löngu var far-
ið héðan úr þessum heimi rétt
eins og það væri hér enn. Hún
var sannfærð um að lífið héldi
áfram þó þessari jarðvist væri
lokið í bili. Æðrulaus tók hún
jafnan mótlæti, sterkari í trúnni
við hverja raun.
Guðrún var eftirminnileg ÖM-
um, sem henni kynntust, aMtaf
var hún kátust af öMum, hinn
dMlandi hlátur hennar hafði aMt
af sín góðu áhrif.
Mér finnst daufara yfir Hafn-
arfirði þegar Gunna frænka er
flutt úr húsin i sinu á Selvogs-
götu, ég er sannfærð um endur-
fundi og það ekki sízt vegna
þess hvað þú sagðir mér af þinni
reynslu. Hafðu mikla þökk fyrir
góða samleið.
Þín frænka Sirrý.
Kvcðja frá tengdabörnum
EUi, þú ert ekki þung
anda Guði kæmm.
Fögur sál er ávaUt ung
undir silfurhærum.
Þessar Ijóðlínur koma í hug-
ann, er minnzt er Guðrúnar Ól-
afsdóttur. Hún var til hinztu
stundar leitandi sál, rómantísk í
sinni og hlúandi að öllu lifi í
kringum sig.
Guðrún fæddist að Hliði
á Álftanesi, dóttir hjónanna
Ólafs Þorkelssonar, stýrimanns,
og Herdísar Hannesdóttur, sem
síðar áttu heima að Kirkjuvegi
13, Hafnarfirði. Sautján ára
missti hún föður sinn og reyndi
þá á dugnað hennar, þar sem
hún var elzt fjögurra systkina.
Næstu ár vann hún ýmis störf,
sem jafnframt reyndust drjúgur
undirbúningur fyrir hús-
móðurstarfið. Árið 1924
gekk hún að eiga eftirlifandi eig
inmann sinn, Eyjólf Kristinsson,
sem um áratuga skeið var stýri-
maður og skipstjóri, og áttu þau
eftir það heima að Selvogsgötu
2, Hafnarfirði. Þau eignuðust sex
böm, fimm dætur og einn son, en
urðu fyrir þeirri miklu sorg að
missa eina dætranna, sem var af
ar bráðþroska og efnilegt barn,
aðeins þriggja ára að aldri. For-
eldrar Evjólfs voru á heimili
þeirra til dánardægurs og lét
Guðrún sér mjög annt um þau.
Þannig er í fáum orðum um-
gjörðin um líf konu, sem að
mörgu var mjög sérstæður per-
sónuleiki og minnisstæður öMum,
sem henni kynntust.
Hlutverk sjómannskonunnar
er margþætt og oft örðugt, en
þvi skilaði Guðrún með miklum
ágætum. Heimilið var fjölmennt
og gestkvæmt, og þar leið ÖM-
um vel, enda hjónin fágætlega
samhent. Á heimilinu var ríkj-
andi hlýja og gestrisni. Þar
hljómaði söngur á gleðistundum
og samheldni fjölskyldunnar var
tM fyrirmyndar. Húsfreyjunni
var eðliiegt að vera veitandi og
til hennar sóttu margir uppörv-
un og huggun, en eigin þreytu,
sjúkleika og sorg fól hún fyrir
öðrum. Hún var ávallt glaðlynd
og hláturinn hjartanlegur, en
undir bjó mikil alvara lífs-
reyndrar konu.
Guðrún naut lítiMar skóla-
göngu, svo sem að Mkum lætur,
en var samt sannmenntuð og
þroskuð. Hún var söngvin og
tónelsk. Hún las mikið, einkum
ljóðabækur og bækur um trú-
t
Otför eiginmanns míns,
MAGNÚSAR GUNNARSSONAR,
Artúnum, Rangárvöllum,
er lézt 13. þ. m., fer fram frá Oddakirkju, laugardaginn 21. apríl
klukkan 2 eftir hédegi.
Auðbjörg Guðlaugsdóttir.
t
Inniliegar þakkiir fyrir auð-
sýnda samúð og viináttu við
andilét og útför móður okkar,
temigdamóður og ömimu,
Elísabetar G.
Kolbeinsdóttur.
Rannveig T. Grundtvig,
Sigríður Tómasdóttir,
Ólafur Tómasson,
Þóra Guðmnndsdóttir,
Óskar Sigtirðsson
og bamabörn.
t
Hjaírtainilegar þakkir fyrir
aiuðsýnda samúð við andlát og
jarðarför eilsku iiitla sonar
okkar og bróður,
Guðmundar Böðvarssonar,
Ásvallagötu 16.
Sérstaklega þökkum við
starfsfólki Lyngáss, iæknum
og starfsMði bamiaispí'tala
Hrinigsins fyrir frábæra um-
önnuín.
Anna Guðmundsdóttir,
Böðvar Indriðason,
Þórunn Bima Böðvarsdóttir,
Kristín Böðvarsdóttir,
Ólöf Ása Böðvarsdóttir.
og dulfræðileg efni, enda ein-
læglega trúuð og oft mátti
á henni skilja, að. hún hefði orð
ið fyrir þeirri reynslu, sem skóp
henni vissu um, að dauðinn værí
ekki endalok alls, heldur miklu
fremur upphaf.
Við tengdabömin erum þakk-
lát fyrir að hafa átt þess kost
að kynnast Guðrúnu Ólafsdótt-
ur og njóta samfylgdar hennar,
sem varð skemmri en við vænt-
um. Faðmur hennar var ætíð op-
inn fimmtán barnabörnum og
einu bamabarnabarni, sem nutu
ástríkis hennar og umhyggju í
ríkum mæli, og í uppeldi þriggja
barnabamanna átti hún mik
inn þátt.
Að leiðarlokum er söknuður
vina og aðstandenda mikiM og
því meiri sem kynnin voru nán-
ari. Einkum er söknuður eftir-
lifandi eiginmanns sár. En það
er huggun í harmi, að eftir lif-
ir dýrmæt minning um konu, sem
með lífi sinu var lýsandi fyrir-
mynd um gæzku, lífsþrótt og trú
artraust — þá eiginleika, sem
gerðu henni kleift að standast
sem bjarg allar bylgjur og hol-
skeflur lífsins. Blessuð sé minn-
ing hennar.
Sigurður Hailur Stefánsson.
I dag verður jarðsett frá Þjóð
kirkjunni í Hafnarfirði frú Guð-
rún Ólafsdóttlr. Hún fæddist
að Hliði á Álftanesi 9. júM 1899
og lézt á Landspítalanum 8. apr
il síðastliðinin.
Guðrún var dóttir hjónanna
Herdísar Hannesdóttur og Ólafs
Þorkelssonar skipstjóra. Þau
bjuggu á Kirkjuvegi 13, hér í
bæ, börn þeirra voru fjögur og
var Guðrún elzt þeirra. Ekki
eru mér frekar kunnar ættir
Guðrúnar, en móður hennar og
systur tvær þekkti ég vel, þær
eru Elín Ólafsdóttir sem gift
var Einari Sigmundssyni frá
Hamraendum. Hún fórst af slys-
förum á bezta aldri og Þórhild-
ur Ólafsdóttir er gift var Páli
Sigfússyni skipstjóra og er
hún ein eftir þeirra systkina,
bróðir þeirra systra, Þorkell Ó1
afsson lézt ungur að árum.
Guðrún giftist frænda mínum
Eyjólfi Kristinssyni skipstjóra
5. júlí 1924 og bjuggu þau mest
allan sinn búskap að Selvogs-
götu 2. Það hús reisti Eyjólf-
ur ásamt föðui sínum og bróður,
sem báðir eru látnir.
Nú þegar leiðir skilja, og Guð
rún er horfin sjónum, vinum og
vandamönnum verður mér hugs
að tU æskuára minna, en okkar
fyrstu kynni hófust er ég var
aðeins lítill drengur en hún í
blóma lífs sins, ekki munu þau
kynni hafa verið nein tilviljun,
/ Framhald á bls. 25
t
Hugheitar þakikir fyrir auð-
sýnda viné*tu vtið amdlát og
jarðarför
Jóns Bergmanns
Guðmundssonar.
Systldnin.
t
Þökkum hjartafiflega auð-
sýnda saimúð við andiát,
minninigairaitihöfn og útiför
Bjarna Guðmundssonar,
bónda
frá Hörgsbolti.
Guðmundur Bjamason,
Bjamheiður Brynjólfsdóttir
og vandamenn.
SKILTI A GRAFREITI
OG KROSSA.
Flosprent s.f. Nýlendugötu 14
sími 16480.