Morgunblaðið - 18.04.1973, Side 28

3333333333:
28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. APRÍL 1973
sœlar, ungfrú Hardwicke og
hafið engar áhyggjur af mjólk-
inni yðar. Fuglarnir skulu ekki
fá að komast i hana. . . aldrei!
Þér getið reitt yður á mig.
Svo stikaði hann burt, blístr-
andi.
Rakel setti mjólkina inn i
kseliskápinn og gekk síðan
hægt til setustofunnar.
Hún sá, að Neil Dalziel var
rétt að fara. Hann reyndi að
kveðja hana, en hún horfði sljó-
um augum gegnum hann. Undir
eins og hann var farinn, fór
hún aftur fram í eldhús, opnaði
kæliskápinn og horfði eins og í
leiðslu á mjólkurflöskurnar,
sem hún hafði sett þar. Tvær
venjulegar merkurflöskur, full-
ar af mjólk. En að sjálf-
sögðu varð ekkert út úr þeim
lesið.
Um leið og hún lokaði skápn-
um, heyrði hún fótatak föður
síns að baki sér. Hann gekk
fast að henni og lagði arminn
um herðar henni.
— Hvað kom fyrir? spurði
hann og hafði lágt, svo að ekki
heyrðist inn í setustofuna.
Án þess að líta við, sagði hún:
— Ég er að velta einu fyrir
mér. Hvernig getur mjólkurpóst
ur þekkt sundur tvær flöskur?
Getur hann það?
Hann sneri henni að sér. —
Vertu ekki að reyna að bita mig
af þér, góða mín. Ég hef ekki
séð þennan svip á þér síðan. . .
Æ, ég veit ekki síðan hvenær.
Segðu mér, hvað kom fyrir.
Hún bar vinstri höndina upp
að andlitinu, rétt eins og til þess
að strjúka burt þennan svip,
sem hann hafði séð. Rödd henn
ar var fullkomlega róleg. — Ég
var ekkert að reyna að slá þig
út af laginu. Ég var raunveru-
lega að hugleiða, hvernig mað-
urinn gæti þekkt tvær mjólkur-
flöskur í sundur.
— Ég held bara, að það sé
útilokað, sagði Paul. — Hvaða
reyfarasögu var hann að segja
þér?
— Eitthvað, sem ég get ekk-
ert botnað í. Hann sagði, að
Gower hefði setzt að sér i morg-
un, viðvíkjandi mjólkinni, sem
hann skildi eftir handa ungfrú
Dalziel á laugardaginn. Gower
vildi fá að vita, hvort hann
hefði fundið tómu flöskuna þar
á tröppunum í gær. Það sagðist
hann ekki hafa gert, en hins
vegar hefði hann fundið hana
við dyrnar hjá Brian.
Paul hafði ekki ætlað að láta
hönd sina falla af öxlinni á
henni, en það virtist einhvern
veginn gerast af sjálfu sér, þeg-
ar hún nefndi nafn Brians. Og
á næsta andartaki stóð hann
þarna einn og Rakel var tekin
Samkomur
i Aðventkirkjunni
um hátiðarnar.
Miðvikudagur, samkoma kl. 20.30. Alf Lohne frá Lon-
don predikar.
Skírdagur, samkomur kl. 20.30. Alf Lohne predikar.
Föstudagurinn langi. Samkoma kl. 20.30. Dr. L. G.
White talar um krossfestingu Krists kséða með aug-
um læknis.
Laugardagur, Biblíurannsókn kl. 9.45. Guðsþjónusta
kl. 11. Alf Lohne predikar. Samkoma kl. 15. Dr. L. G.
White ræðir um heilbrigðismál. Æskulýðssamkoma
kl. 20.30.
Páskadagur. Guðsþjónusta kl. 20.30. Alf Lohne pre-
dikar.
Allir eru hjartanlega velkomnir að sækja þessar
samkomur.
velvakandi
Velvakandi svarar í síma
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
q Að vita að hverju
verið er að leita
Steinar Guðmimdsson skrif-
ar:
„Velvakandi minn!
Viltu vera svo vænn að birta
þetta sem framlaig í baráttuinni
fyrir bættri áfengisimeniniingu
okkar íslendinga.
Ef við leitum og gefumst ekki
upp vdð að leita, þá fininum við.
Ef við leitum vandræða þá
finnium við vandræði. Ef við
leitum galla í fari náumgans þá
finnum við galla í fiari náung-
ans, en ef við leitum sömu galla

AL. KSKERNES
REDSKAPSFABRIKK
Noregi.
Heildsölubirgðir:
Þ. Skaftason hf., Reykjavík,
sími 15750,
Netaverkstæði Suðurnesja,
Keflavík, sími 2270,
Veiðarfæragerð Hornafjarðar,
simi 8293,
Seifur hf.,
Kirkjuhvoli, Reykjavík,
sími 21915.

í eigim fari þá hættir okkur til
að daga uppi í heilagleikanum.
Tollarar leita í Lagganum og
finma smyglið af því að þeir
leita til að finma. Læknir leitar
meinsíns og finnur mein, ef
mein er að finma. Bókhaldarinn
leitar villunnar og finnur vill-
una af því að hann veit að hún
er. En þegar við leitum galla í
eigin fari þá þykjumst við ekki
finna neitt. Við látum blekking-
una ríða skymsemánni berbakt
— við þykjumst ekkert finna
og sættum ofckur við það. Ef
við teljum oklkuir þurfa að leita
orsaka fyrir drykkjuskap ann-
arra þá erum við fljót að fimna
það sem við leitum að. En or-
sakanna eigin drykkjuskapar?
— Ned, enda hliðrum við okkur
hjá að leita þeirra. Við viljum
efldd finna þá.
Maður sér ekki það sem mað-
ur vilM ekki sjá, en réttlætir sdg
svo með eimihverjum asnaspörk-
um — samanber áráttu drykkju
mannsins til að „borga borðið“
þótt fjölsikylda hans svelti. Ég
get ekki stiilt miilg um að Mta á
væntanlega múrblokk á Vífils-
staðatúni sem slíkt Potemkin-
tjald — sivo ógeðfelit sem útsýn-
ið er yfir akur íslenzkra of-
drykkjuvama.
0 Afreksfólkið
Fyrir tveimur árum lofuðu
nýir húsbændur í stjómarráð-
inu að sinma áfengiismálum ís-
lendinga. Það hafa þeir gert.
Þeir útveguðu 20 milljónir og
notuðu átján þeirra til að láta
teikna drykkjumannahæld, en
tvær hafa semnilega þétzt út í
laggir. Þessi framitakasemi er
lofsverð. En, það er með þau
þarna í stjómanráðinu eins og
oklkur drykkjumennina, að þeg-
ar ekki er horfzt í augu við
staðreyndir er hætt við að til-
raunir til úrbóta renmi út í
sandlmm. Ef trúa á sjónvarps-
skerminum þá hafði Adda Bára
mikið fyrir því að stinga hnaus
inin úr Vífilsistaðatúninu — bet-
ur væiri, að hún hefði neytt upp
smænrd snuddur úr fleiri skák-
um. Að vísu hefði erill hennar
þá orðdð meiri, en vonin um ár-
angur hefðd margfaldazt. Ég
álasa Öddu ekki sérstaklega,
því að ég held, að hún haldi, að
hún sé að gera rétt — ég held,
að henni haiffl gleymzt að leita
meinsins, sem henni var ætlað
að vinna á. Húsbændum hemmar
álasa ég ekki heldur — nema
þá fyrir roluskapinn, Þeir ættu
að vilta það, menimirmir, að þeir
eru ekki ábyrgðarlausdr. Sökin
er okkar, þjóðarinnar, sem
sættír sig við það sjónarmið
drykkj umannsins, að vilja ekki
sjá það óþægilega, en þykjast
leysa hulámn vanda með yfflr-
drepsskap og flottiræfilshætti.
miðvikudaginn 18. apríl í félagsheimilinu,
Háaleitisbraut.
DAGSKRA:
Kvikmynd frá laxveiði.
Happdrætti: Veiðileyfi í Elliðaám.
Húsið opnað kl. 8.
Hús- og skemmtinefnd.
Eliszabet Ferrars:
Samíeríia i dsLdain
að hamast við eitthvað í hinum
enda eldhússins. Hún virt-
ist vera að athuga matvælin í
skápnum.
Hún sneri enn við hon-
um baki og talaði jafnróleg og
endranær: — Og þess vegna var
ég að velta þvd fyrir mér, hvem
ig hann gat þekkt þessa
sérstöku flösku frá öllum öðr-
um. Hvernig gat hann vitað að
þetta væri ekki bara flaska,
sem Brian hefði gleymt að setja
út, fyrr i vikunni? Ekki set ég
flöskurnar mínar út daglega. Ef
einhver þeirra tæmist ekki,
geymi ég hana til næsta dags.
Paul hlustaði á hana, en hann
var líka að hugsa um, hvað hann
hefði komið bjánalega upp
um sjálfan sig. 1 þöglum hryll-
ingi gerði hann sér ljóst,
að enda þótt hann hefði aldrei
getað hugsað sér þann mögu-
leika, að Rakel gæti orðið hon-
um fjandsamleg, þá var það ein-
mitt það, sem gerzt hafði, fannst
honum. Verið gat, að hún hefði
enn ekki orðið vör þessarar til-
finningar, eða væri að reyna að
bæla hana niður, en þessi óhugn
anlega staðreynd lá í loftinu og
beið þess eins að verða lífguð
við á hættulegan hátt, ef hann
hlypi enn einu sinni eða tvisvar
á sig á sama hátt og hann hafði
gert.
Ósjálfrátt seildist hann eftir
kexdósinni og fékk sér eina
köku.
— Þetta er meiri bölvuð vitleys-
an í honum, sagði hann. — Og
auðvitað hefur þú á réttu að
standa. Jafnvel þótt einni flösk-
unni fleira hafi verið á tröpp-
unum hjá Brian á sunnudaginn,
í þýáingu
Páls Skúlasonar.
þá er engin vissa fyrir þvl, að
það hafi verið sú flaska, sem var
skilin eftir Iianda ungfrú Dalzi-
el á laugardag. Það væri ekki
einu sinni hægt að sjá það af
fingraförum, af þvi að hún hefur
farið í hreinsun, einhvern tíma
í gærdag.
— Já . . . já, auðvitað sagði
Rakel með svo mikilli áherzlu,
að Paul róaðist nokkuð, enda
þótt hann fyndi samtimis blý-
þunga fyrir hjarta sínu, sem tók
hann nokkra stund að þekkja
sem fyrstu sporin til uppgjafar
fyrir hinu óumflýjanlega. — Mér
hafði nú ekkert dottið í hug varð
andi fingraför eða neitt þess hátt
ar. Svo að lögreglan þarf ekki
að trúa honum, eða hvað?
Paul maulaði í rólegheitum og
hugsaði sem svo, að mikilvægara
væri hitt, hvort hún sjálf tryði
honum eða ekki.
— Svo að við komum aftur að
þeirri spurningu, hvers
vegna þeir séu að spyrja um
þessa flösku, sagði hann, — þá
man ég ekki almennilega, hvort
0 Ekki annað en
líknarstofnanir
Guðsteinn Þengilsson læknir
sagðii i útvarpserindi í vetur,
að engin meiriháttar styrjöld
hefði uninizt með ein.u voptni
eingöngu, heldur fyrst þegar
þeim hefði verið beitt miörgum
samrtímis. Miikið vildii ég að þau
þarna í heálbrigðisméliaráðu-
neytimu, hefðu hlustað á lækn-
inn og tekið hann alvarlega.
Þá væru þau ekki að reyna að
kjassa sjáif sig tii að trúa því,
að þrjátíu og tveggja manna
ofdrykkjuhæli á Vífilsstöðum
ásamt elMhedlmiili drykkjumanna
í Víðtoiesi og ruslakistu upp-
gefinna drykkjumanna að Akur
hóli væru undiirstöðupuinlktar í
ofdrykkjuvömum okkar. Með
orðaleik má að vísu réttlæta
þessar stöðvar sem umdirstöðu-
punkta, en án annarra hjálpar-
tækja verða þær aldrei annað
en líknarstofnanir. Það mætti
líkja þeim við nýja olíupramm-
ann, sem á að veira tíl taks til
að koma í veg fyrir memgun ef
ventlar bila eða tankar leka. Til-
vera olíuprammans léttír ekki
þeirri ábyrgð atf vélstjórunum,
að hafa alt í lagii. En ef vélstjór-
arniir fífluðu sig til að trúa því,
að mengunarhættan væri ekki
uimitalsins verð efttr ttlkomu
pramimans þá væri verr af stað
farið en heima setíð.
Hvers eiga þeir drykkju-
menn að gjalda, siem sjálfir
viija reyna að bjarga sér og
ætlia mó að gætu það með svo-
littuim sifcuðningi, en ekki án
hans, — hvers eiga þeir að
gjalda? Af hverju loka þeir,
sem aðstöðuna hafa til að veita
þennan stuðning, augunum
fyrir því, að einatefnuáráfcta
þefirra í áfengisnaiálunum kippir
fófcunum varanlega undan
möngum góðuim drenignum? —
„Engin meiriháltltar styrjöld hef-
ur u.nnizt með einiu vopnd ein-
gön.gti," sagir Guðsteinn Þeng-
Msson. Góði Guðsteinn farðu
niður í ráðumeyti og reyndu að
sannfæra þau.
Með beztu kveðjum,
Steinar Guðmundsson."
0 Leiðrétting
Þau mistök urðu, að nafn
Gunnars Jónssonar, stýrimanns
sem skrifaði um fiskveiðar í
Faxaflóa hér í dálkunuim í gær,
misritaðisrt á einum stað og er
hann hér með beðinn velvirð-
ingar á því.

VEITINGAHÚSIÐ GLÆSIBÆ
(Útgarður) siml 85660
MATUR
„er mannsins megin,,
Munid okkar vinsælu
köldu borö og hinn
skemmtilega „kabarett”
Leigjum út sali fyrir
fjölmenna og fámenna
mannfagnaöi.