Morgunblaðið - 01.06.1973, Blaðsíða 7

MORGUN'BLAÐIÐ, FÖSTU'DAGU'R 1. JÚm 1973
í

v'' : -
Kvöldverðarveizla á Bessastöðuin í g-aerkvöldi.
Ljósm. Kr. Ben.
beztu sjómanna sLnna. Við vor-
um bandaimemn áður fyrr og
það eruim við enn innan Atlants-
hafsbandalagsinis. í viðskipta-
máilium hafa Island og Eflnahags-
bandalaig Evrópiu undirritað
samning og ég vona að fiijóttoga
verði fuiiinægt Skilyrðum fulinað
arframikvæmda r hans. Aiulk þess
sitjum við hilið við hiið í Evrópu-
ráðin'u, í OECD (Eínahag.s- og
framifarastofiniuinmni), Samein-
uðu þjóðumum og nú nm mokJc-
urra máinaða sikeið í fjölþjóða-
undirbúiningsviðrasðum í Hels-
imki um öryggismiála- og sam-
vdnnuráðstefnu Evrópu. ísland
heflur að baiki þúsund ára lýð-
reeðishefð og henni er það að
þatóka að fu'llitrúar landisins á
þessum ýmsu sviðum eru talandi
vottur um það Mutverk sam rí8d
geta 'gagnt í heiminum án tiltits
tii stærðar þeirra eða máttar,
riiki sem er bæði umhugað utn
að halda fram sérstæði Sínu og
vera opið fyriir víðtsekiustu isairn-
vinniu.
Slií'k margþætt þátttaíka ís-
lands i alþjóðamálium á reetur í
mjög gamal'li hefð. Um áTÍÖ 1000
kom Leiflur heppni, sonur Eiri'ks
rauða, fyrstur Evrópumanna til
Nýja heiimsins, Norður-Ný-
flundnalands. Um svipað teyti
var Sœiroundur Sigflússon einn
frægasti fræðimaður sögualdar,
í París. Heirra forseti Banda-
ríikjanna, við höflum báðir þrætt
leiðir Leifls og Sæm'undar þótt
í öfiuiga átt sé 1 báðum tilvifcura,
ti'l þess að hittast í Reykjavík.
Ég býst við að þaö sé góðs viti
um árangur í viðtæðumum.
Hafvindai’nir sem léfcu um
flundi okfkar á Azoreyjum fyrir
eirnu o.g háiiftu ári og nú á Islandl
eru 'kannski aðeins andvairi vin-
áttu sem hefur sameinað lönid
ofckar um aOllangan akiur. Þessi
vinátta, sem spratt á vígvöhmm
frelsisstríðsims, var innsigliuð I
tveimui heimsstyrjöidium þegar
við vorum vopnabræður og
styrktist farsæilega í margs
konar starfsemi á flriðartímium.
flæssi vinátta ber eins ríkain
árvöxt nú og er eins nauðsyniteg
nú og hún hefur ávallt verið.
Vafala'ust mótast ásýnd heims-
ins af ýmsum og skjótum breyt-
ingum. Margar þein-ra, þar &
meðal þær sem afldiriifaríikasbajr
Framhald á bLs. 19
I kvöldverðarbooinu a Bessastöðum. Frá vinstri sitja: Óiafur Jóhannesson, forsætLsráðherra, Richard Nixon, Bandarikjafor-
seti, Kristján Eldjárn, forseti íslands, Georges Ponipidou, Frakklandsforseti, Einar Agústsson, utanríkisráðherra og George P.
Shnitz, fjámiálaráðlierra. Við liorðhornið sést túlkur.
ingar á Candide (Birtingur). Ég
get ékki farið náikvæmilega út í
sakirnar en ég vill miinna á að
á 19. öld efldust samslkipti oikk-
ar af rrnjög námum temgsium
mil'li hafnaima á íslandi og
Bretagné. Eins og þér vitið sótti
Pierre Loti efni i þessi sam-
skipti í eitna beztu bók sina.
Ekiki má heldiur láta hjá líða að
minnast Oharoot sjóliðsforimgja
og þátttöku hans í kömnun
heimsslkiau tasvæð anin a.
Nú á dögum ei-u samskipti
otókar að verða fjölbreyttari.
Þróun þeiiiTa á sviðuim efna-
hagsmála, visinda og tækni, eru
með þeim hætti, að ég fyrir mibt
leyti ósika þess eiinlæglega að þau
ha di áfram.
Vailkostir Otókar í utanríkis-
mál'um flæra ofctour einnig sam-
an. í síðasta striði misstu Is-
lendingar því miður huindruð
ísland talandi vottur
um hlutverk smáþjóða
Ávarp Pompidous forseta
á Bessastöðum í gærkvöldi
ÞAU vingjarntegu orð, sem þér
hafið látið falla, og víðtöfcumar
í Reykjavik hafa vissiulega
snortið mig, Við vissum að hjá
þjóð yðar hefur ail'taf farið
saman einlæg gesitrisni og þær
dyggðir sem henni eru samfara,
skapfesta og atorka. Við kynn-
umst þessu afltur í dag.
Jafnframt þakklæti mínu vil
ég lýsa því, að það er mér,
fyrsta franska þjóðhöfðingjan-
um seim tóemur til íslainds, milkil
ánægja og sómi að vera hér,
Vandfundið er beti'a dæmni um
eimlæga vináttu og samsikipti
sem emgan Sk.,ngga ber á en þau
samskipti sem ríkja mf'li landa
otókar. Þau hófust i fjanlægri
fortíð, eins og yður er vel tóunn-
ugt, herra forseti, þar sem þér
eruð fornleifafræðingur og sagn-
fræðimgur. Allt frá byrjun hafa
þau farið fram undir merikj'um
meniningartengsla og þannig er
það enn í dag. Er það etóki
táitónrænt i þessu sambandi að
Halldór Laxness, Nóbekssikáld
yðar, sem er mjög vinsæil fyrir
verfc sín í Fratoklandið, er eiinnig
höfundur athyglisverðrar þýð-