Morgunblaðið - 19.07.1973, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. JÚLÍ 1973
BILALEIGA
CAR RENTAL
V 21190 21188
/&\kkkk
&
Z5555
mmfíoiH
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
eORGARTÚN 29
SIMI 24460
BÍLALEIGAN
EYSIR
CAR RENTAL
CAR RENTAl TpAIICTI
BÍLALEIGA (KAU5II
ÞVERHOLT 15ATEL 25780
eíLALEIGA
Kveldúlfsgötu 19,
sími 93-7298.
FEREABfLAR HF.
Bílaleiga. - Simi 81260.
Tveggja manna Citroen Mehari.
Fimm manna Cítroen G.S.
8—22 manna Mercedes benz
hópferðabílar (m. bílstjórum).
SKODA EYÐIR MINNA.
Shodh
LEIGAN
AUÐBREKKU 44-46.
SÍMI 42600.
Hvar eru
úlfseyrun
frá því í vor?
Málgögn stjórnarflokkanna
hafa jafnan frá því að stjórn-
in var mynduð fyrir tveimur
árum, stundað þá iðju á vixl
að vega að forystumönnum
samstarfsflokkanna og ausa
þá lofi. Þetta fer eftir því
hvernig' vindar blása hverju
sinni í stjórnarsamstarfínu,
eftir því hvort ríkisstjórnin
er að því >.omin að fa’la eða
útlit er fyrir að hún sitji á-
fram um stund. Sviptingar af
þessu tagi eru sérlega tíðar í
stjórnarherbúðunum.
Skýrt dæmi hér um eru
skrif dagblaðsins Þjóðviljans
um Björn Jónsson. Á liðnum
vetri var ríMsstjórnin að falli
komin, er Björn Jónsson stóð
oftar en einu sinni fastur á
sínum skoðunum. Vegna þessa
skrifaði Þjóðviljinn forystu-
grein í vor sem leið, þar sem
sagði:
„Samkvæmt frásögn Alþýðu
blaðsins og Morgimblaðsins
hefur Bjöm nýlega setið fund
í flokki dr. Gylfa og skorað
þar á þetta útibú íhaldsins að
gerast varnarlið verkalýðsins
gegn ríkisstjórninni. Skýri
blöðin rétt frá hefur Björn
á sama fundi lýst sig ábyrg-
an fyrir því ásamt liði Jó-
hanns Hafstein og dr. Gylfa,
að hleypa verðbólgunni lausri
1. marz — og reyndar fylgir
með, að eitt árásarefni Bjöms
á ríkisstjórnina hafi verið það,
að gengið hafi átt að fella
mun meira en gert var.
Þessi ganga Björns Jónsson-
ar á vit dr. Gylfa og lags-
bræðra hans sætir vissulega
nokkrum tíðindum. Vilji
menn komast eins langt og
kostur er til að verja eða
bæta kjör íslenzks verkafólks,
þá ber að knýja á urn róttæk-
ar þjóðfélagsbreytingar með
samtakamætti verkalýðshreyf
ingarinnar. Tii slíkra verka
er ekki liðs að vænta þar sem
dr. Gylfi er. Það veit forseti
Alþýðusambandsins jafn vel
og aðrir landsmenn.
Vissuiega ber ísienzkri
verkalýðshreyfingu að veita
sérhverri ríkisstjórn aðhald
og vera jafnan á verði. En
margar hættur eru við veginn
á iangri götu verkalýðshreyf-
ingarinnar, og er sú hættan
þó mest fyrir þá sem trúnað-
arstörfum gegna að hlaupa
vitandi eða óafvitandi í fang
stéttaróvinarins.
Það giidir enn sem fyrr, að
lendi menn i þoku, og Morg-
unblaðið bjóði þá veikomna,
þegar komið er út úr þokunni
— þá hafa menn villzt af
leið.
Þess vegna er auðveit að
þekkja úlfinn á eyrunum.“
Með öðrum orðum var
Björn Jónsson úlfur undir
sauðargæru, er sat á svikráð-
um við ríkisstjórnina og verka
lýðshreyfinguna.
Nú hefur Björn Jónsson
hins vegar tekið sæti í ríkis-
stjórninni, og sl. þriðjudag
sér Þjóðviijinn ekki lengur
úlfseyrun frá því i vor: „Þjóð-
viljinn býður Björn Jónsson
velkominn til starfa í ríkis-
stjórninni. Það er von okkar,
að stjórnmálahæfni Bjöms og
mikil reynsla hans í verkalýðs
hreyfingunni verði stefnumið
um rikisstjórnarinnar til auk-
ins framdráttar.“ Þannig
hljómar rödd fagurgalans, þeg
ar mikið liggur við að hafa
Bjöm mildan.
I þessu sanibandi er rétt að
minna á, að á hátíðisdegi
verkalýðsins svaraði Bjöm
þeim fúkyrðum Þjóðviljans,
sem vitnað er til hér að fram-
an, með þessum orðum: „Ég
er nú ekki vanur að segja
mikið, þegar ég er skammað-
ur. Þessir menn hafa ósjaldan
verið á öðru máli en ég.“

&SBÞ spurt og svarað Lesendaþjónusta MORGUNBLAÐSINS Hringdð i síma 10100 kl. 10—11 frá mántidegi til föstudags og biðjið um Lesendaþjónustn Morg- unblaðsins.
Tómas Einarsson, Skafta-
hlíð 10, spyr:
í Árbók Ferðafélags íslands
1936 á hls. 87 stendur:
„Mosfellssveitm er nú lok-
að land fyrir göngumenn, því
Dómsmálaráðuneytið hefur
fyrir nokkrum árum staðfest
samþykkt sem leggur allt að
1000 kr. sekt við því að ganga
utan vegar án leyfis landráð-
enda. Gildir það jafnt uppi á
heiði sem niðri í byggð og
jafnt að sumri sem vetri“.
Hvers vegna og hvenær var
þessi samþykkt gerð? Er hún
ennþá í gi'ldi?
Baldur Möller, ráðuneytis-
stjóri I dóms og kirkjumála-
ráðuneytinu, svarar:
Lögreglusamþykkt var sett
fyrir Mosfellssveit 1 Kjósar-
sýslu 29. marz 1932 sam-
kvsemt heimild í lögum 1931
um breytingu á lögum frá
1905, um lögreglusamþykkt-
ir utan kaupstaðanna sem til
1931 höfðu fyrst og fremst
náð til þéttbýhs, þ.e. verzlun
arstaða sem voru sérstakt
hreppsfélag. — Lögin frá 1905
og siðan 1931 vísa almennt í
lögin frá 1890, um lögreglu-
samþykktir fyrir kaupstaðina
en setja ekki sérstakar regl
ur vegna óhkra iandfræði-
legra aðstæðna. — I lögreglu
samþykktir frá þessum tíma
hafa þvi slæðst ákvæði sem
hæpið er að standist gagn-
vart túlkun á lagahefð um
réttarstöðu á þessu sviði, og
slík ákvæði verða því að vílkja
fyrir lagahefðinni. Lögreglu-
samþykktin fyrir Mosfells-
hrepp var afnumin 1941 með
setningu lögreglusamþykktar
fyrir Kjósarsýslu alla, en í
þá samþykkt var tekið sam-
svarandi ákvæði fyrir sýsl-
una alla. — Umrætt ákvæði
er að vísu ekki skýrt orðað
þ.e.: bönnuð öil umferð „að
nauðsynjalausu" svo eð ekki
mun ástæða til að telja að
reynt hafi verið að framfylgja
henni meS svo strömgum skiln
imgi ,enda mundi það, eins og
áður segir, varla standast.
Eftir setningu náttúruvernd
arlaga nr. 48 1956 fór alla-
vega ekki milli mála að slík
ákvæði stóðust ekki. 1 6. gr.
þeirra laga var réttur almenn
ings til umferðar jafnvel auk
inn umfram þá túlkun á laga-
hefð sem að framan getur.
Úr þessum rétti er að vísu
nokkuð dregið í núgildandi
náttúruvemdarlögum nr. 47
1971, en ekki er fjarri lagi
að telja að þau séu í nokkru
sararæmi við hinar óskráðu,
og nokkuð óljósu, hefðbundnu
reglur um réttarstöðuna sem
áður voru nefndar. 1 11. greán
núgildandi náttúruvemdar-
laga segiir:
„Aimenningi er heimi'l för
um landsvæði utan landar-
eigna lögbýla, svo og dvöl á
þessum svæðum i lögmætum
ti'lgangi.
Gangandi fólki er því að-
eins heimil för um eignarlönd
manna, að þau séu óræktuð
og ógirt og að dvöl manmia
þar hafi ekki í för með sér
ónæði fyrir búpening né ó-
hagræði fyrir rétthafa að land
inu.
Sé land girt, þarf leyfi land
eiganda til að ferðast um það
eða dveljast á því. Sama gild-
ir um ræktuð landsvæði."
ORÐ I EYRA
Mi'kið vorum við menn-
íngarvitarnir indigneraðír
yfir frekjunni í honum Bald-
viini, þegar hann neitaði að
taka við lampaskömminni,
sem Mennínigarvarði ætlaði
að gauka að honum i Möster-
inu á dögonum. Einsog við
höfum líka hælt honum Bald-
vini, alveg uppí hástert og
vel það. Hinsvegar berum við
okkur kallmannlega, meðan
cdlir gagnrýnendur eru jafin-
snjallir og látum einsog við
séum alveg líeglað. Og lamp-
inn verður vei geymdur und-
ir rúminu mínu, þartil menn-
íngin rfs að nýju í skugga-
hverfinu.
Björtustu ljósin í hópi
okkar menningarvitanna eru
líka hundraðprósent á því að
sleppa ekki Sokka garnrniinum
lausum úr gagnrýnendafjós-
inu aftur, enda hefur gvuð-
bergur eyminginn úr grinda-
Vikinni snúið sér alfarið að
spæmskum gæðíngum og Tór
á fúltti fámgi með verðiaum og
styrki frá aðskiljanlegum
menníngarstofnunum, sem
vi'ta, hvað er alvöruskáld og
hvað plat og húmbúkk.
En svo við snúum okkur
aftur að Varða með lampann,
þá væri kanmski ekki úr vegi
að benda á, að auðvitað
höfum við all'atíð far-
ið húsaviHt og verið þar-
afleiðandii í öfugum kómediiu-
húsum með verlaunin. I>ó svo
að ýmsir leiki skítbærilega í
Mösterimu og Iðnó, þá er samt
hvergi betur leikið em í gamla
tugthúsinu við Lækjartorg.
Kanniski gefst eimkvum-
tíma tóm til að skrifa ýtar-
legan ritdóm um þau verk,
sem þar eru tekin til meðferð-
ar, en einsog stendur er ekki
annað sýnna, en Halldóre sé
i fyrsta sæti i verðbólgukapp-
leiknum. Enda sýna skatt-
skrámar, sem nú skýtur upp
úturn hvippinm og (aðallega)
hvappimn, að hann hefur
leikið á þetta svokailaða
fólk í landinu í annað sinn
og þaraðauki lei'kið heiftajr-
lega skattborgara grátt, svo
ekki sé meira sagt.
Jakob er alveg á þvi að
svo mi'kill leikaraskapur sé
íþaðminnsta eins silfurlampa
virfti