Morgunblaðið - 28.06.1974, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 28. JÚNÍ 1974
— Ræða
Gunnars
Franihald af bls. 4 0
þá vantar ekki, aö ráðherrarnir
séu sjálfhælnir og grobbnir af
afrekum sfnum.
Tökum t.d. orkumálin, eftir að
olíuskortur hófst er það enn rík-
ari nauðsyn en áður að virkja og
fullnýta svo fljótt sem verða má
fallvötn og hveraorku. I þeim efn-
um hefur Reykjavíkurborg undir
stjórn sjálfstæðismanna haft for-
ystu frá upphafi. En fáir menn
hafa stært sig eins af framgöngu
sinni f orkumálum og Magnús
Kjartansson. Að dómi Þjóðviljans
hefur enginn maður á ísa lögðu
landi áorkað öðru eins f orkumál-
um og þessi orkumikli orkumála-
ráðherra. En þegar litið er yfir
afrekaskrána þessi þrjú ár verður
næsta lítið áþreifanlegt og sýni-
legt. Það er helzt háspennulínan
milli Eyjafjarðar og Skagafjarðar
til þess að flytja þar orku á milli.
En nú vill svo til, að í báðum
héruðum er þegar orðinn eða yfir-
vofandi orkuskortur. Afrek ráð-
herrans er því þetta: Honum hef-
ur tekizt fyrir nær 200 milljónir
króna að tengja saman rafmagns-
leysið í tveimur héruðum fyrir
norðan.
Því getum við með sanni sagt
við orkumálaráðherrann eins og
húsfreyjan í Mörk sagði við mann
sinn: „Tröll hafi þitt skrum og
hól“.
Af fáu hefur þó verið gumað
jafn geysilega og af Lúðvfk og
Jandhelgismálinu. Hann var
maðurinn, sem færði út í 50 míl-
ur, hann var maðurinn, sem
sagði: Landhelgismálið er algjört
innanrfkismál. Við tölum ekki við
aðrar þjóðir, hvað varðar okkur
um alþjóðalög? Þetta þótti hraust-
lega mælt. Og 50 mflurnar hafa
gert sitt gagn. En þar með var lfka
Lúðvík lokið. Hann hefur staðnað
og stirðnað meðan meirihluti
allra þjóða styður og stefnir að
200 mflum. Hindraði hann á síð-
asta þingi, að samþykkt yrði til-
laga sjálfstæðismanna um 200
mflur fyrir lok þessa árs. Þó að
erlendir flotar herji á fiskimiðin
milli 50 og 200 mílna, þá segir
landhelgiskempan Lúðvík Jóseps-
son: Ekki 200 mílur í ár, kannski
einhvern tíma seinna, þegar
alþjóðalög leyfa og þegar samn-
ingurinn við Breta er útrunninn
og þegar hafréttarráðstefnunni er
lokið!
En á hafréttarráðstefnunni í
Venezuela snýst allt um 200
mflur. Þegar Lúðvík og lið hans
berst fyrir sínum 50 mflum munu
menn brosa góðlátlega að þessu
gamaldags fólki, sem fylgist ekki
með tímanum. Og þó að mörgum
þyki gaman að gömlu dönsunum,
er ég ekki viss um, að Lúðvfk geri
lukku með sínum 50 mílna sóló-
dansi f Suður-Ameríku.
Og ekki hafa þeir stært sig lítið
af félagshyggjunni sinni og ást-
inni á jöfnuði. Hvernig hefur öll
þessi umhyggja reynzt f fram-
kvæmd? Óstjórnin I efnahags-
málum hefur leitt til þess, að þeir,
sem lægst höfðu launin, hafa
fengið minnstar kjarabætur, en
þeir fengu margfalt meiri, sem
höfðu hærra kaup fyrir. Magnús
Torfi lýsti því yfir á Alþingi, að
nú ríkti meiri ójöfnuður en áður í
þjóðfélaginu. Þokkalegur árang-
ur af þriggja ára basli þeirra fyrir
meiri jöfnuði. Verðbólgan, sem að
miklum meirihluta er verk vinstri
stjórnarinnar, eykur misréttið,
gerir þá ríku ríkari og þá snauðu
snauðari. En um leið og reynt er
að hæla sér af því, sem ekki er, þá
er reynt að fela og blekkja. öng-
þveitið allt í efnahagsmálum
þjóðarinnar heitir á máli Magnús-
ar Kjartanssonar, velferðarvand-
ræði, framkvæmdagleði og nú síð-
ast bókhaldsvandkvæði. Og
gengislækkun heitir ekki lengur
sínu rétta nafni. Þó að stjórnin
hafi framkvæmt hverja gengis-
lækkunina á eftir annarri, þá síð-
ustu fyrir fjórum vikum, þá segist
hún ekki hafa lækkað gengið, hún
hefur bara lofað því að síga svo-
lítið. En eitt er víst, að gengi
stjórnarinnar á eftir að síga og
það svo, að upp á yfirborð
fslenzkra stjórnmála komist hún
ekki framar. Það munu kjósendur
sjá um á sunnudaginn.
— Fram
til sóknar
Framhald af bls. 1
I lög, er draga dug og kjark úr lands-
mönnum. Bo8 og bönn verSa rá8-
andi, er nærri munu ganga persónu-
frelsi og lýSræSi i landinu.
VerSi vinstri stjórn myndu8 á ný
eftir kosningar verSur landiS gert
varnarlaust og ekki lengur sá Ii8s-
kostur i landinu, ,,a8 þa8 væri ekki
uppnæmt fyrir einni hleypiskútu e8a
fáeinum vopnuSum bófum", svo
orSalag Jóns Sigurðssonar sé notaS.
Eigi yrSi lengur fylgzt meS umferS
vlgvéla I nágrenni landsins, sem
unnt er a8 beita i höndum óhlut-
vands aSila til þess a8 hafa áhrif á
gerSir okkar og skerða sjálfsákvörð
unarrétt okkar.
Skorið yrði á tengsl og samvinnu
við nágranna- og bandalagsríki okk-
ar i Vestur-Evrópu og tekið fyrir
framlag okkar til friðargæzlu i eigin
þágu og annarra.
ViBskilnaður vinstri stjórnar er og
slikur á öllum sviðum. að hún á ekki
traust skilið.
Eftir mesta góðæri í manna minn-
um segja eigin orð vinstri stjórnar-
innar: ,,Við blasir háskaleg verð-
bólguþróun, sem stefnir atvinnu-
öryggi, lánstrausti þjóðarinnar er-
lendis og hagvexti I framtíðinni i
hættu."
Sundruð og sundurlaus vinstri öfl
ráða ekki við lausn vandans.
Reykvikingar skildu það og sýndu
i borgarstjórnarkosningunum.
í alþingiskosningum munu Reyk-
vikingar ekki siður ganga á undan
öðrum landsmönnum með góðu for-
dæmi og efla Sjálfstæðisflokkinn.
Trúir þeirri arfleifð, sem feður
Reykjavikur hafa skilað borgarbúum
og landsmönnum öllum í hendur til
varðveizlu og ávöxtunar, munu
Reykvikingar fylkja liði og eiga sam-
leið á sunnudaginn kemur til að
tryggja sjálfstæði landsins, frelsi ein-
staklinganna og lýðræðið i landinu.
Fram til sóknar og sigurs, Reykvík-
ingar.
— Kirkjan
Framhald af bls. 2
Reykjavík. Þar væri mesta fjöl-
mennið, en kirkjuleg þjónusta
samt lökust. Söfnuðirnir hefðu
aðeins fjármagn til að greiða
nauðsynlegustu útgjöld, en ekk-
ert væri afgangs til að greiða við-
hald á kirkjum, byggingu nýrra
kirkna né til að ráða sérhæft
starfsfólk til æskulýðs-, félags- og
fræðslustarfa.
Þá hafði Mbl. einnig samband
við Hjört Hjartarson gjaldkera
Dómkirkjusafnaðarins í Reykja-
vík. Staðfesti hann, að fjárhags-
ástand kirkjunnar væri ákaflega
bágborið og fjármagn entist ein-
ungis til að greiða laun kirkju-
varðar, organista, kórfélaga og
hreingerningafólks. Fjármagn
umfram það væri ekki fyrir
hendi, t.d. til að hafa sérhæft
starfsfólk á launum, svo sem
æskulýðsfulltrúa. Þá sagði Hjört-
ur, að f fyrra hefði söfnuðurinn
þurft að greiða mikið fé vegna
viðhalds á kirkjunni og hefði í því
sambandi reynzt nauðsynlegt að
gripa til allra þeirra varasjóða,
sem tiltækir voru.
— Orlof
Framhald af bls. 40
orlofsfé, sem hún samkvæmt nýj-
um orlofslögum hefur tekið við.
Greiðsluhalli Pósts og sima á sl.
ári var um 200 millj. kr. Stofnun-
in hefur tekið á móti 1200 millj.
kr. í orlofsfé og hefur það fjár-
magn verið notað til þess að
standa undir greiðsluhallanum og
til þess að fjármagna starfsemi
stofnunarinnar að öðru leyti.
Nú stendur Póstur og sími
frammi fyrir þvi að þurfa að
greiða orlofsfé út i vaxandi mæli í
júlímánuði og þá sérstaklega sjó-
mannaorlofið, sem mun nema
300—400 millj. kr. Þeir peningar
eru ekki til og afar hæpið, að
Póstur og sími geti fengið þá að
láni nokkurs staðar. Við þessu
ríkisfyrirtæki virðist því blasa
greiðsluþrot í sumar, sem mundi
koma harkalega niður á þeim,
sem eiga orlofsfé inni hjá stofn-
uninni.
39
- Afávöxtunum..
Framhald af bls. 26
að f tfð vinstri stjórnar hafa
fleiri Islendingar flutzt búferl-
um úr landi á ári hverju, en
raun var á árin 1961—1967, eða
1166 árið 1971 og 881 árið 1972,
en meðaltalið var sem fyrr seg-
ir 370 á árabilinu 1961—1967.
Stjórnarsinnar vilja þá vænt-
anlega kenna um stjórnar-
stefnu vinstri stórnarinnar eða
hvað? Það væru þá fyrstu hag-
stjórnartækin, sem þess yrði
vart, að sú stjórn þekkti til.
— Missa
Framhald af bls. 40
er að borga fólkinu, en ekki leng-
ur,“ sagði hann.
I Hraðfrystihúsi Þórkötlustaða
vinna á milii 70 og 80 manns fyrir
utan þá, sem eru á bátunum.
„Það er sjálfhætt f frystihús-
unum næstu vikur,“ sagði Bene-
dikt Jónsson framkvæmdastjóri
Hraðfrystihúss Keflavfkur, og
hann bætti við, „það er ekki hægt
að standa f þessari vitleysu leng-
ur.“
Hann sagði, að með hverjum
deginum, sem liði, ættu frystihús-
in æ erfiðara með að greiða fólk-
inu kaup og eins að gera upp við
bátana. AUt f einu kviðu menn
fyrir því að þurfa að kaupa fisk
og væri það andstætt öllum lög-
málum, sem fara ætti eftir f
frystihúsarekstri.
Eins og fyrr segir er hér um að
ræða 20 frvstihús og að meðaltali
vinna um 50 manns f hverju,
þannig að 1000 manns verða at-
vinnulausir bráðlega ef ekkert
verður að gert. Hjá þessum frysti-
húsum leggur upp fjöldinn allur
af bátum og ef þau hætta móttöku
er hætt við að harðni f ári hjá
mörgum sjómanninum og fjöl-
skyldu hans, þvf að erfitt verður
vfð't að losna við aflann.
— Rætt við Jósef
Framhal'd af bls. 21
kjörið. Hvað Alþingiskosningarn-
ar varðar þá er ég bjartsýnn fyrir
hönd Sjálfstæðisflokksins. Ég
vona að hann vinni það mikinn
sigur, að hann geti myndað-stjórn,
helzt meirihlutastjórn. Það væri
ekki aðeins gott fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn, heldur einnig fyrir
þjóðina, því þá verður fylgt
ábyrgri og ákveðinni stjórnar-
stefnu. Það gæti einnig hugsan-
lega orðið vísir að tveggja flokka
kerfi, sem ég er hlynntur. Pólitísk
togstreita hentar ekki hér á
landi.“
— Rætt við Ólaf
Framhald af bls. 21
hverja sérstöðu innan Framsókn-
arflokksins í þessu máli. Hann er
eini frambjóðandinn a.m.k. þeirra
sem möguleika hafa á að ná kosn-
ingu, sem hefur opinberlega lýst
sig andstæðan uppsögn varnar-
samningsins og hinum svonefnd-
um drögum til samkomulags, sem
Einar Ágústsson utanríkisráð-
herra lagði fram f Washington.
Eg fæ ekki séð, hvernig Jón getur
vænzt þess að hafa nokkur
teljandi áhrif á afstöðu þá, sem
flokkur hans hefur haft síðasta
kjörtfmabil. Þeir, sem skilja þýð-
ingu varnarliðsins fyrir öryggi Is-
lands og hinar vestrænu þjóðir,
kjósa því Sjálfstæðisflokkinn og
engan annan.
— 140—200%
Framhald af bls. 2
pakki hefur hækkað um 109,1%,
neftóbak um 69,1%, salernispapp-
fr um 31,0%, miði í kvikmynda-
hús hefur hækkað um 77,8% og
flugmiði innanlands hefur hækk-
að um 42,7%.
Soðningin hefur einnig hækk-
að mikið á valdatíma ríkis-
stjórnarinnar. Ný ýsa, slægð og
hausuð hefur hækkað um 117,9%
og þurrkaður saltfiskur hefur
hækkað um hvorki meira né
minna en 176,9%.
Eftir þessa lesningu væri vert
að glugga sem snöggvast í mál-
efnasamning rikisstjómar Ölafs
Jóhannessonar frá 14. júlí 1971.
Þar segir: „Ríkisstjórnin leggur
rfka áherzlu á, að takast megi að
koma í veg fyrir þá háskalegu
verðlagsþróun, sem átt hefur sér
stað í efnahagsmálum undanfarin
ár og leitt hefur til síendurtek-
inna gengislækkana og óðaverð-
bólgu. Hún mun leitast við að
tryggja, að hækkun verðlags hér á
landi verði ekki meiri en í helztu
nágranna- og viðskiptalöndum. I
þvf skyni mun hún beita aðgerð-
um í peninga- og fjárfestingamál-
um og ströngu verðlagseftirliti.
Til að ná þessu marki vill stjórnin
hafa sem nánast samstarf við sam-
tök launafólks og atvinnurekenda
um ráðstafanir í efnahagsmál-
um“.
BUXUR
BUXUR
URVAL
Opið til kl. 10
í kvöld *
o
og til hádegis
á morgun
Bergstaðastræti sími 14-350