Morgunblaðið - 08.04.1976, Side 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 8. APRlL 1976
t
Eiginmaður minn,
JÓN SVEINSSON.
fyrrum bóndi að Skárastóðum
i Miðfirði. V-Hún.,
lézt að heimili sínu Torfufelli 35, þann 6 apríl
Jenný Guðmundsdóttir.
t
Sonur okkar og bróðir,
ÞORSTEINN BJARKAN
andaðist þann 6 apríl
Sigríður Þorsteinsdóttir,
Skúli Bjarkan,
Margrét Konráðsdóttir.
t
ÞORSTEINN V. FJELDSTED,
bóndi, Vatnshömrum, Andakflshreppi,
sem lézt 1 apríl sl verður jarðsunginn frá Hvanneyrarkirkju, laugar-
daginn 1 0 apríl kl 2
Helga Björnsdóttir.
+ Eiginmaður minn.
HÖRÐUR EYDAL.
Hlíðargötu 8.
Akureyri,
andaðist laugardaginn 3 april Jarðarförin fer fram frá Akureyrarkirkju,
mánudaginn 1 2 apríl kl 1 3 30 Fyrir mina hönd og annarra vandamanna
Pállna Eydal
t
Móðir okkar,
MATTHILDUR M. GÍSLADÓTTIR,
Skólaveg 27,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin föstudaginn 9 apríl frá Landakirkju kl 2
Börnin.
t
Móðir mín, tengdamóðir og amma okkar,
SIGRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
frá ísafirði,
verður jarðsett frá Fossvogkirkju, föstudaginn 9. apríl kl 1.30 síð-
degis
Guðmundur Ludvigsson,
Guðbjörg Guðjónsdóttir
og börnin.
t
Þakka auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarðarför,
ÞÓRU ÞÓROARDÓTTUR,
Viggó Bachmann.
Innilegar þakkir vottum við öllum þeim, sem sýnt hafa samúð og
vinarhug I veikindum og við fráfall,
SIGÞÓRS GUÐJÓNSSONAR.
fyrrv. verkstjóra,
Miðtúni 86.
Sérstakar þakkir færum við öllu starfsfólki á deild-3 á Vifilsstaðaspitala
Bjarnfríður Guðjónsdóttir
og fjölskylda.
t
Þökkum auðsýnda samúð vegna andláts og jarðarfarar eiginkonu
minnar,
ÞÓRU BJÖRNSDÓTTUR.
F h vandamanna,
Guðlaugur Gottskálksson.
Guðmundur Kristins-
son — Minningarorð
Fæddur 22. janúar 1906
Dáinn 1. aprfl 1976
I dag verður til moldar borinn
frá Fríkirkjunni í Reykjavík,
Guðmundur Kristinsson verka-
maður, Kóngsbakka 11 hér í borg,
en hann andaðist í Borgar-
spítalanum aðfaranótt hins 1.
apríl síðast liðins eftir langa og
stranga sjúkdómslegu.
Guðmundur var borinn og barn-
fæddur Reykvíkingur og ól allan
sinn aldur í Reykjavík og i ná-
grannabyggðinni Seltjarnarnesi;
hann var fæddur 22. janúar 1906
að Hverfisgötu 66, er þá var i
daglegu tali nefnd „Rimma",
sonur hjónanna Kristínar Guð-
mundsdóttur, frá Leifsstöðum í
Axarfirði og Kristins Gislasonar
trésmiðs, frá Gröf í Hrunamanna-
hreppi, Arnessýslu. Var hann
elztur sex systkina, systranna
Guðrúnar, Jórunnar og Kristínar
og bræðranna Þorgríms og
Sigurðar, er öll lifa nú bróður
sinn, nema Guðrún, sem lézt árið
1935.
Guðmundur kynntist snemma
kröppum kjörum á uppvaxtar-
árum sinum, sem voru ein þau
erfiðustu, er yfir þjóðina hafa
gengið á síðari tímum. Alþýða
manna hafði vart til hnífs og
skeiðar, atvinna var stopul og
ómegð víðast hvar mikil. Námfús-
ir unglingar af alþýðufólki urðu
að láta sér nægja skammvinna
skólagöngu, og þegar að loknu
prófi í barnaskóla hóf Guð-
mundur ýmis algeng verka-
mannastörf, er þá tiðkuðust við
sjávarsíðuna.
Guðmundur kvæntist hinn 16.
nóvember 1929 heitmey sinni
Guðrúnu Elimundardóttur,
ættaðri af Hellissandi á Snæfells-
nesi, hinni ágætustu konu, dóttur
hjónanna Elimundar Ögmunds-
sonar, sjómanns, og Sigurlaugar
Cýrusdóttur, er þar bjuggu alla
sina hjúskapartíð. Þau Guðrún og
Guðmundur stofnuðu heimili árið
1929 að Framnesvegi 14 í Reykja-
vík og bjuggu síðan á fleiri
stöðum í bænum. Þau eignuðust
fjögur börn og eina fósturdóttur,
sem öll hafa komizt vel til manns,
vel gefin og reglusöm, og-hina
nýtustu þjóðfélagsþegna.
Dæturnar eru Kristin, f 1/2’41 og
Margrét, f. 23/12 ’50, báðar hús-
mæður. en synirnir Sigurður,
framkvæmdastjóri, f. 18/5 ’32,
Kristinn læknir, f 14/11 ’35 og
Þorgrímur, lögreglumaður, f 1/2
’41, öll búsett í Reykjavík.
Arið 1941 hóf Guðmundur störf
hjá Oliufélaginu Shell, síðar
Skeljungi hf„ og starfaði þar við
afgreiðslu oliuskipa og vakt-
mannsstörf í tæpa þrjá áratugi,
eða allt til ársins 1969 er hann
varð að Iáta af störfum vegna
heilsubrests. Hann fékk heila-
blóðfall árið 1959 og má segja að
hann hafi ekki borið sitt barr
eftir það, en heilsu hans hnignað
jafn og þétt. Síðustu árin gekk
hann jafnan til starfa af veikum
burðum og oft á tíðum sárþjáður,
þó ekki vildi hann draga sig í hlé
fyrr en í fulla hnefana.
Guðmundur hafði snemma
mjög ákveðnar skoðanir á málefn-
um lifs og dauða, hinum verald-
legu málum og „eilifðarmálun-
um“ svonefndu, þó að ekki flíkaði
hann þeim hversdagslega né
hefði hátt um. Hann var allt frá
ungum aldri eindreginn verka-
lýðssinni og Alþýðuflokksmaður
og hvikaði aldrei frá þeirri æsku-
hugsjón sinni né skildi við flokk
sinn, þó að á ýmsu gengi og aðrir
liðsmenn brygðust á úrslita-
stundu.
Þá var hann einnig ákveðinn
Nýalssinni, trúði statt og stöðugt
á framhaldslíf á öðrum tilveru-
stigum og mat heimspekinginn og
jarðfræðinginn dr. Helga Pjeturss
öllum öðrum mönnum fremur,
sakir óvenjulegra vitsmuna hans,
yfirskilvitlegra hæfileika og ein-
stæðrar málsnilldar. Hann var
líka þrautlesinn í fræðum dr.
Helga og öðrum skyldum efn'um,
sótti fundi í félagi Nýalssinna, á
meðan heilsa hans leyfði, og velti
mjög fyrir sér ýmsum heimspeki-
legum og stjörnufræðilegum við-
fangsefnum og hætti greindra
leikmanna.
Það er jafnan óbrigðult ein-
kenni víðsýnna manna og óvil-
hallra, að taka fullt tillit til hug-
mynda og skoðana annarra, þó að
ekki séu þeir endilega á sama
máli um alla hluti. Og ein-
mitt þeim eiginleika var Guð-
mundur heitinn gæddur í
óvenjuríkum mæli. Mér er
nær að halda, að góðvild og
umburðarlyndi í garð samferða-
manna hafi verið hinir ríkj-
andi þættir skapgerðar hans og
þeir, sem öðrum fremur mótuðu
daglega framkomu hans og raun-
ar lífsstefnu yfirleitt. Hann var
einstaklega hleypidómalaus
maður og forðaðist jafnan óþarfa
dómhörku og illt umtal. Það er
áreiðanlega ekki ofsögum sagt, að
hann hafi verið gagnvandaður
maður til orðs og æðis, traustur,
trúr og samvizkusamur fjölskyldu
sinni, vinnuveitendum og þá um
leið samfélaginu öllu.
Þá var hann einnig barngóður
með afbrgiðum, hafði yndi af
börnum og átti auðvelt með að
umgangast ungt fólk og setja sig í
spor þess, enda hændust börn og
unglingar fljótt að honum, hvar
sem hann fór. Um það geta börn
hans og barnabörn, fósturdóttir
og frændalíð gerst vitnað. Þau
eiga áreiðanlega ekkert annað en
góðar minningar um föður sinn
og afa, frænda og vin. Hann var
þeim jafnan hlýr og ástúðlegur,
hollur og úrræðagóður, án óþarfr-
ar tilfinningasemi eða óskynsam-
legs ofdekurs.
Þó að Guðmundi heitnum hafi
t
Maðurinn minn,
INDRIÐI HELGASON,
rafvirkjameistari,
Ráðhústorg 1,
Akureyri,
sem andaðist 25 marz sl , verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
laugardaginn 10 apríl næstkomandi klukkan 13.30 Blóm vinsam-
legast afþökkuð
Laufey Jóhannsdóttir.
t Þökkum innilega samúð og vináttu við andlát og jarðarför föður okkar,
tengdaföður og afa
STEFÁNSBJARNARSONAR,
frá Sauðafelli
Pétur M. Bjarnarson, Guðrún Helgadóttir,
Sigurður Bjarnarson. Jóna Þorláksdóttir,
Anna Bjarnarson, Páll G. Björnsson,
Björn Bjarnarson, Sigríður Stefánsdóttir,
Jón Bjarnarson, Hulda Danlelsdóttir.
og barnabörn.
verið lagður á herðar þungur
sjúkdómsbaggi hin siðari ár, svo
sem áður er að vikið, má ekki
gleyma þeirri hamingju, er hann
naut í hjónabandi sínu og barna-
láni. Hann var giftur ágætri konu
og var hjónaband þeirra gott og
gæfusamt, svo að af bar. Bar þar
aldrei neinn skugga á, svo sam-
hent voru þau hjónin og hænd
hvort að öðru. Ágætur vitnis-
burður um ást þeirra og órjúfan-
lega samstöðu var trygglyndi Guð-
rúnar, og viljaþrek, er hún dag
hvern heimsótti mann sinn á
sjúkrahúsið, þar sem hann lá
rúmfastur svo árum skipti, stund-
um oft á dag til þess að halda í
höndina á honum og sitja við hlið
hans, þó að lengst af væri hann
sviptur ráði og rænu og löngum á
milli heims og helju. Það duldist
heldur engum sem kom að sjúkra-
sæng hans, að hann fylgdist furðu
vel með hinum tiðu komum eigin-
konu sinnar allt fram á síðustu
stund, skynjaði návist hennar á
sinn hátt og fann í henni frið og
fróun í þungbærri sjúkdómsraun.
Þá veitti það Guðmundi einnig
ómælda ánægju að sjá börn sin
vaxa úr grasi og sanna það, svo að
ekki varð um villzt, að í engu eru
þau föðurverrungar.
Að loknum þessum fáu og
fátæklegu kveðjuorðum vil ég
þakka tengdaföður mínum
margar góðar og notalegar sam-
verustundir á heimili þeirra
hjóna. Það er jafnan hægur vandi
að komast vel af við menn af gerð
Guðmundar, enda ekki annars en
góðs eins að minnast frá þeim
kynnum.
Ég vona líka eindregið, að min-
um kæra vini hafi orðið að þeirri
bjargföstu trú sinni og ósk okkar
allra, að líf sé að loknu þessu, að
einhver æðri tilgangur sé i öllu
okkar undarlega ferðalagi hér á
jörð.
Guðjón Albertsson.
Guðmundur Kristinsson verka-
maður andaðist i Borgarspítalan-
um 1. april s.l. eftir langa og
erfiða sjúkdómslegu.
Guðmundur var fæddur 22.
janúar 1906 í Reykjavík. Foreldr-
ar hans voru Kristinn trésmiður
Gislason frá Högnastöðum í
Hrunamannahreppi og kona hans
Kristín Guðmundsdóttir frá Leifs-
stöðum i Axarfirði. Systkini Guð-
mundar, sem eru á lifi, eru Þor-
grímur, bifreiðarstjóri, kvæntur
Kristínu Sigurðardóttur, Sigurð-
ur, verkstjóri, kvæntur Huldu
Þorbergsdóttur, Jórunn, hús-
freyja, gift Bjarna Kristjánssyni,
vörubifreiðarstjóra, og Kristín
Unnur, húsfreyja. Guðrún, systir
Guðmundar, lézt ung að árum, en
hún var fyrri kona Bjarna Krist-
jánssonar.
Guðmundur varð snemma að
taka þátt i harðri og óvæginni
lífsbaráttu og ganga að því starfi,
sem bauðst hverju sinni, en oft
var erfitt um vik og vinna af
skornum skammti. Um all langt
skeið starfaði hann hjá Skeljungi
h.f. og með trúmennsku sinni og
árvekni ávann hann sér einróma
útlaraskreytingar
Groóurhúsið v/Sigtun simi 36770