Morgunblaðið - 11.03.1977, Side 5

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. MARZ 1977
5
Blak, körfubolti og
júdó í íþróttaþætti
A MORGUN, laugar-
dag, hefst dagskrá
sjónvarpsins klukk-
an 16.30 á þætti um
fþróttir. Umsjónar-
maður þáttarins er
Bjarni Felixson.
Sýnt verður frá
meistarakeppni i
'júdó, sem fram fór
um síðstu helgi. Þá
verður klukkan
17.15 sýndur lands-
leikur Islendinga og
Tékka. Einnig verð-
ur i þættinum sýnd-
ur leikur Þróttar og
I.S. i blaki og ís-
landsmót i körfu-
bolta.
Bjarni Felixson
lagði sérstaka
áherzlu á það, að
blak, körfubolti og
júdó verði sýnt í
þessum þætti.
í súrrelískum stíl og hét
L’Age d’or (Gullskeiðið)
gerð árið 1930. Margar af
hans fyrstu myndum
vöktu ólgu og reiði meðal
fólks á Spáni sérstaklega,
þar sem í þeim var fólgin
viss ádeila. Árið 1939 hélt
hann til Hollywood, eftir
að hafa starfað bæði í
Madrid og í Paris. í
Hollywood vann hann
hjá Warner Brothers og
um tímabil vann hann
einnig við „Modern Art“
safnið í New York.
Árin 1946—47 fór leik-
stjórn hans og kvik-
myndagerð þó að marka
sér eigin stíl og um það
leyti vann hann í Mexikó.
Fyrir kvikmyndina „Los
Olvidados" hlaut hann
Grand Prix verðlaunin i
Cannes árið 1951. Með
þeim verðlaunum fékk
hann viðurkenningu sem
einn fremsti kvikmynda-
leikstjóri í heiminum.
Hann hélt samt áfram
með kvikmyndagerð í
sambandi við mexi-
kanska kvikmyndaiðnað-
inn, þar sem hann stóð að
baki langri runu af frá-
bærlega vel gerðum og
karakterískum kvik-
myndum, þrátt fyrir lítil
fjárráð og tíma, og er
myndin, sem sýnd er í
sjónvarpinu í kvöld, ein
þeirra, sem hann gerði á
þessum árum.
Eitt af meistaraverk-
um hans þykir þó kvik-
myndin „Nazarin“, sem á
að sýna fram á það hve
erfitt er að vera sam-
kvæmur kristinni trú í
þessum kalda og harða
heimi. Eftir kvikmynd-
ina „The Young One“
(1960) gerði hann sína
fyrstu mynd á Spáni, þar
sem fjallað var um sama
þema og í „Nazarin”,
óhræddur við guðlast og
ósiðlæti, sem vakti frekar
furðu spánskra stjórn-
valda heldur en reiði.
Síðasta áratuginn og
rúmlega það hefur Luis
Bunuel ekki dvalizt lengi
á neinum vissum stað.
Hann hefur unnið við
kvikmyndagerð jöfnam
höndum bæði í Mexíkó og
Frakklandi. Ein hans
nýrri mynda er „Belle de
Jour“ (1967), sem varð
vinsælust þeirra allra.
Árið 1970 hélt hann svo
aftur til Spánar, en
spænsk menning hefur
ætíð verið honum hug-
stæðust og i nánustum
tengslum við verk hans.