Morgunblaðið - 11.03.1977, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. MARZ 1977
Vllf)
■W:
MORö-dN-
KAFf INU
S-J.
GRANI göslari
Þa«) er btTsýnilega komin í það sýking!
Það heppilega við svona ein-
kennisbúninga er að við lftum
allar eins út!
F.g ætla að fá það sama og þessi
með hattinn!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
I SÉRSTÖKU mótsblaði, sem út
kom daglega meðan evrópumeist-
aramót ungs fólks stóð yfir í Sví-
þjóð, sfðastliðið sumar, var ís-
Iensku spilaranna oft getið og birt
spil eftir þá.
Spilið í dag var birt í blaði
þessu og sagt jafnframt, að íslend-
ingarnir gætu greinilega leikið
allar listir spilsins — þrátt fyrir
heldur slakan árangur á mötinu.
í spili þessu var spilaður lauf-
samningur, í suður, á 11 borðum
af 18. En aðeins í leiknum ítalía
— ísland tókst varparspilurun-
um, Sigurði Sverrissyni og Sverri
Ármannssyni, að fá7 slagi.
Suður gefur, allir utan.
Norður
S. K875
II. DG54
T. Á1095
L 4
Vestur Austur
Hvað stendur þá á skiltinu?
Niður-
felling
zetunnar
van-
hugsuð?
Borist hefur bréf um mál-
efni sem fremur lítið hefur verið
til umfjöllunar að undanförnu, en
það er um stafsetningu, einkum
um zetuna.
„Heiðraði Velvakandi!
Löngum hefur það verið aðal
allra islendinga að taka öllum
breytingum með varúð. Jón Þor-
láksson, þáverandi formaður
íhaldsflokksins, sagði árið 1926,
að ,,íhaldsmaðurinn“ sé „venju-
lega aðgætnari, og þess vegna oft
seinlátari til nýjunganna en um-
rótsmaðúrinn. En af þessu leióir
lika einatt það, að þegar íhalds-
maðurinn eftir sina nákvæmari
athugun, er orðinn sannfærður
um gildi og gagnsemi einhverrar
nýjungar, þá fylgir hann henni
fram með meiri festu en umróts-
maðurihn, sem ekki hefur gert
eins miklar kröfur til sjálfs sín
um rök fyrir nýbreytninni."
Að mínum dómi var stafsetn-
ingarbreytingin sem framkvæmd
var síðsumars 1973 vanhugsuð.
Rökin fyrir því að leggja niður
zetuna voru alls ekki nægilega
sterk til að réttlæta þá ringulreið
sem alltaf skapast þegar hróflað
er við stafsetningu. Ef við tökum
t.d. barnaskólanemendur, þá er
e.t.v. helmingur kennsluefnisins
með zetu-stafsetningu, en hinn
helmingurinn með essi. 4 dagblað-
anna nota z en tvö ekki og fjöl-
mörgum bókaútgefendum dettur
ekki í hug að leggja niður zetuna.
Eina afleiðing þessarar breyting-
ar er ringulreið en það er einmitt
hlutverk stafsetningarreglna að
koma í veg fyrir slíkt.
Eina hugsanlega réttlætingin
fyrir afnámi zetunnar væri, að
þessi breyting hafi verið nauðsyn-
leg og óumflýjanleg. En því fer
fjarri! í fyrsta lagi sýnir zetan
ákaflega glöggt uppruna orða og i
öðru lagi er hún ákaflega auð-
lærð. Nei, ef einfalda hefði átt
stafsetninguna hefði verið nær að
ráðast á ypsílonið, því það er
margfalt flóknara og órökréttara í
islenzkri stafsetningu en zetan.
Ég leyfi mér að skora á alla
,,ihaldssama“ þingmenn, eins og
Helga Seljan, Sverri Hermanns-
son og Gylfa Þ. Gíslason að berj-
ast fyrir inntöku zetunnar i is-
lenzka stafsetningu á ný.
Með þökk fyrir birtinguna,
Einar Örn Thorlacius".
0 Hvetur til
endurskoðunar
samræmdu
prófanna
Sextán ára nemandi í 3. bekk
grunnskóia hefur ritað eftirfar-
andi bréf og fjallar þar um sam-
ræmdu prófin, sem hafa orðið til-
efni mikilla umræðna og skoóana-
skipta.
„Mig langar til þess að koma á
framfæri minni skoðun, varðandi
hið svonefnda samræmda próf 3.
bekkjar, í stærðfræði.
Ég verð að segja að mikil
óánægja ríkti meðal nemenda í
minum skóla varðandi þetta próf.
Mörg okkar litu jafnvel i fyrsta
skipti augum ýmis tákn og annað
sem kom fyrir í sumum dæmum
prófsins. Auk þess álít ég að próf-
S. 963 S. Á1042
II. Á3 II. K10876
T. KDG2 T. 864
L. K1073 Suður L 9
S. DG II. 92 T. 73 L. ÁDG8652
I lokaða herberginu opnaði ís-
lendingurinn í suður á fjórum
laufum, fékk að spila þau, fór
þrjá niður, 150 til ítaliu.
En í opna herberginu sagði suð-
ur pass og Sverrir opnaði á einum
tígli, norður doblaði, Sigurður
sagði eitt hjarta en suður stökk i
þrjú lauf, sem hann síðan spilaði.
Sverrir fann besta útspilið, tíg-
ulkóng, sem tekinn var með ás.
Sagnhafi tók strax á trompás og
spilaði siðan trompdrottningu.
Sverrir tók á kónginn, tók einn
tígulslag og skipti síðan í hjarta
Tók á ásinn og spilaði aftur
hjarta, sem Sigurður tók með
kóngnum. Og þegar hann spilaði
enn hjarta voru þrír slagir á
tromp orðnir öruggir.
Trompi sagnhafi með gosa,
verða 10—7 Sverris slagir. En
hann trompaði réttilega með lágu,
Sverrir yfirtrompaði og spilaði
Sigurði inn á Spaðaásinn. Og þeg-
ar hann spilaði fjórða hjartanu
sínu fékk Sverrir á lauftíuna.
Þrír niður og spilið féll. Vel
spiluð vörn, sem bjargaði tveggja
impa tapi.
ROSIR - KOSSAR - 0G DAUÐI
Framhaldssaga eftir Mariu
Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir
þýddi
52
óhugsandi? spurði Christer
seinlega
Björn hrökk við og ég sá að
hann varð að beita sig afli til að
rjúka ekki upp og gefa Christer
duglega á 'ann. En svo kaus
hann þá leið að vera spaug-
samur og kaldhæðinn.
—.Iá, herra lögregluforingi,
þér hafið náttúrlega miklu
meiri revnslu en ég. Þér eruð
kannski vanur þvf að fólk gangi
um eins og ekkert sé eðlilegra
og myrði aðra án þess að hafa
til þess minstu ástæðu.
—Tja, hvað því viðkemur þá
. . Eg hef haft afskipti af all-
mörgum mönnum, sem hafa
orðið morðingjar fyrir miklu
minni upphæð en þá sem þér
eigið f vændum að fá ...
— Hver? Ég? Hvaða peningar
eru það?
I þetta skiptið hefði ég na*st-
um getað svarið að undrun
hans væri ósvikin.
—Viljið þér ekki vera svo
eiskulegur að skýra fyrir mér
um hvað þér eruð eiginlega að
tala, áður en ég ..
—Svona, svona. Svo að þér
vissuð bara ekkert að þér eruð
einn af aðalerfingjunum að
auða*fum Malmers gamla. Nú,
já, þér skuluð nú ekki fara að
hlakka til of snemma. Margt
getur gerzt áður en arfurinn
verður borgaður út ... Ég skil
reyndar ekki að þér skuluð
verða svona hissa. Ég veit ekki
betur en forstjórinn hafi alla
tfð verið sérstaklega rausnar-
legur við vður.
Én ungi kennarinn virtist
sem hann hefði misst málið.
—Júú. Jú, jú. En það er allt
annað mál. . . Hann hjálpaði
miirgum ... mörgum öðrum en
mér, sem honum fannst ástæða
til að styrkja .. .En.. . . en. . . að
arfleiða mig! Ég skil það ekki
....ég skil það hara alls ekki.
Og moira gat Christer ekki
togað upp úr honum. Hann
fékk leyfi til að fara og reikaði
f burtu eins og utan við sig. Við
fórum aftur niður f kjallarann,
en ekkert okkar gat fengið
neinn botn f það hvað Björn
Udgren hafði verið að vilja þar.
Samtal Einar og Christer varð
heldur ekki til að varpa neinu
frekara Ijósi á þetta dularfulla
mál...
Reyndar fannst mér eins og
rannsóknin öll byrjaði smátt og
smátt að staðna eða hjakka f
sama farinu næstu daga og hún
einkenndist af ringlureið og
óvissu. Starfsmenn rfkislög-
reglunnar komu og fóru, hver
einasta manneskja var vfir-
heyrð hvað eftir annað. Anders
Löving vann og stritaði frá
morgni tii kvölds, en árangur-
inn var svo magur að það var
ekki einu sinni nægjanlegt til
að halda áhuga blaðanna.
Krufningin leiddi að siinnu f
Ijós að Frederik Malmer hafði
dáið af of stórum skammti af
nitroglyserini, rannsóknin á
kaffinu sem var í kaffinkönn-
unni leiddi ekkert í Ijós — en
hvorug þessara niðurstaðna
hafði neitt fréttagildi fyrirokk-
ur. Aftur á móti var hanzkamál
Ottos mun áhugaverðara.
Þegar Otto Malmer varað
fara út f garðinn til að klippa
visnaðar rósir á miðvikudags-
kvöldið uppgötvaði hann að
hanzkar sem hann notaði
venjulega, voru horfnir af sfn-
um venjulega stað — á hillu við
eldhúsdyrnar. Hann lýsti ræki-
lega þessum gúmmfhönzkum
og það virtist flest benda til að
einmitt þessa hanzka hefði
morðinginn notað hina örlaga-
rfku nótt. En þó að Anders
Löving léti ffnkemba allt
nágrennið reyndist
ógjörningur að finna hanzkana.
Kannað var af mikilli
nákvæmni hvað allir
viðkomandi höfðu verið aðgera
sfðdegis á sunnudag, þegar við
töldum að Malmer forstjóri
hefði tekið á móti hinum dular-
fuila gesti sfnum. En tfminn
var langur — frá klukkan sex
til átta eða jafnvel nfu, þegar
forstjórinn var byrjaður að
skrifa nýju erfðaskrána — og
þvf var eðlilegt að ekki hefðu
allir getað fylgst með öllum á
þessum tfma. Sá listi sem
Löving gerði varðandi þetta
mál leit svona út.
ATH. Allir nema Björn
Udgren voru á hlaðinu klukkan
18.30. Flestir voru saman-
komnir f eldhúsinu kl. 20.15.