Morgunblaðið - 04.08.1979, Síða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. ÁGÚST 1979
Minning — Pálína
Margrét Ólafsdóttir
Fædd 28. júní 1939.
Dáin 24. júlí 1979.
Vegir Guðs eru óransakanlegir.
Við finnum það best hvað við
erum vanmáttug er við stöndum
frammi fyrir þeirri staðreynd, að
ung kona er kölluð burt frá okkur
héðan úr þessum heimi, tekin burt
frá eiginmanni, ungum börnum,
móður og öðrum ástvinum, og
ósjálfrátt vaknar sú spurning: Af
hverju hún? Hún sem alltaf var
svo hraust.
Pálína Margrét var fædd 28.
júní 1939, dóttir hjónanna Magn-
hildar Rögnu Sigurjónsdóttur og
Ólafs Jónssonar er bjuggu í
Traðarholti í Stokkseyrarhreppi.
Margrét eða Magga eins og hún
var ætíð kölluð var elst af fimm
börnum þeirra hjóna, hin eru Jón,
Sigurður, Þórdís og Katrín. Magga
fluttist til Þorlákshafnar með
foreldrum sínum árið 1961, og átti
heima þar síðan. Margrét giftist
24. nóvember 1963 Sigurði Þ.
Steindórssyni frá Haugi í Gaul-
verjabæjarhreppi. Þau bjuggu
fyrst hjá foreldrum hennar þar til
þau fluttust í eigið hús er þau
höfðu reist af miklum dugnaði og
myndarskap.
Magga og Siggi eignuðust fjögur
börn og eru þau Ragnheiður, 17
ára, Ármann, 14 ára, Guðrún, 8
ára, og Þráinn, 4 ára.
Þau hjón áttu fallegt heimili
sem sýndi best samheldni þeirra,
þar ríkti gleði. En svo syrti að.
Fyrir rúmum þremur árum
kenndi hún þess sjúkdóms sem
leiddi hana til dauða. Ég get ekki
látið hjá líða að dást að þeirri
hörku og þeim dugnaði sem hún
sýndi í erfiðum veikindum og
aldrei missti hún trúna, trúna á að
sér mundi batna og hún komast
heim. Öðru hvoru virtist sem von
væri um bata, en síðustu átta
mánuði dvaldist hún nær sam-
fleytt á sjúkrahúsi. Magga átti
góðan mann sem studdi hana og
styrkti í erfiðum veikindum til
hins síðasta dags. Og er aðdáunar-
vert hvað hann sýndi mikið þrek
því oft voru erfiðir dagar.
Magga kvaddi þetta líf á einum
fegursta degi sem komið hefur á
þessu sumri. Og við trúum því, að
það verði tekið á móti henni í
nýjum heimkynnum, þar sem allt-
af ríkir sól og fegurð. Ég vil þakka
Möggu góða vináttu bæði sem
vinkona og mágkona, einnig þá
hlýju og góðvild sem hún sýndi
börnunum mínum.
Læknum og sjúkraliði á D-4 á
Landspítalanum færi ég þakkir
fyrir alla þá vináttu og umhyggju
sem þau veittu henni er hún svo
oft og lengi dvaidi þar.
Siggi minn, sorgin er sár og
söknuðurinn mikill, ég bið algóðan
Guð að styrkja þig og börnin þín í
ykkar miklu sorg, einnig móður
hennar, systkini, tengdamóður svo
og aðra ástvini. Og minningin um
elskulega konu verði ykkur hugg-
un í harmi.
Blessuð sé minning hennar.
Margg «r að minnaat.
marxt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tfð.
MargN er að minnaat.
mariCH er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Aðalgeir Halldórsson
Stórutjörmm - Minning
Fæddur 6. desember 1904
Dáinn 28. júlí 1979
Aðalgeir Halldórsson, sem nú er
kvaddur hinstu kveðju, var fædd-
ur 6. desember 1904 og voru
foreldrar hans Halldór Bjarnason,
bóndi og smiður, fæddur að Hól-
um í Laxárdal, og kona hans,
Kristjana Kristjánsdóttir, fædd
að Hóli í Köldukinn. Þau hófu
búskap á Stórutjörnum 1885 og
þar ólst Aðalgeir upp í stórum
systkinahópi, en þau voru auk
hans Sigurveig, Bjarni, Sigurður,
Kristján Kristbjörg og Hólmfríð-
ur. Þau eru nú öll látin nema
Sigurður, sem lifir í hárri elli, en
hann varð 85 ára 23. júní s.l. og
nýtur umhyggju sinnar elskulegu
eiginkonu, Sigurfljóðar Sörens-
dóttur.
Aðalgeiri og systkinum hans
var það sameiginlegt að vera mjög
listræn og listelsk. Systurnar
saumuðu Iistsaum og aðrar falleg-
ar hannyrðir og bræðurnir voru
listasmiðir. Kristján smíðaði
klukkuverk og umgerðir, Aðalgeir
var listmálari og allir unnu þeir
meira og minna við útskurð og
smíðar, viðgerðir fornra húsmuna
og gamalla hljóðfæra.
Var heimili systkinanna orðlagt
víða um land af þessum ástæðum.
Stórutjarnir er fallegt býli og
vel í sveit sett í Ljósavatnsskarði,
í fallegu umhverfi. Þar er svo vel
húsað og snyrtilega búið að unun
er að. Ibúðarhúsið er hitað upp
með heitu vatni og raflýsing er frá
heimarafstöð. Nú er þarna ný-
byggður heimavistarskóli fyrir
nágrannasveitirnar, Stórutjarna-
skóli.
Heimilisfólkið er allt annálað
fyrir góðmennsku og elskulegheit
ásamt gestrisni svo af ber, enda er
oft gestkvæmt á þeim bæ.
Aðalgeir heitinn var listmálari
og málaði bæði andlitsmyndir og
landslag. Myndskurðarmaður var
hann mjög góður og eru verk hans
víða varðveitt.
Þau Stórutjarnarsystkini eign-
uðust ekki afkomendur, en hafa
alið upp tvö börn, Stefán Hannes-
son og Guðríði Sigurgeirsdóttur,
sem sjá nú, ásamt fjölskyldum
sínum, á bak góðum vini þar sem
Aðalgeir var, og er nú eins og áður
segir aðeins Sigurður eftirlifandi
af þessum merka systkinahópi.
Ég og fjölskylda mín þökkum af
alhug þessu afbragðsfólki, lífs og
liðnu, fyrir góða viðkynningu og
sendum aðstandendum samúð
arkveðju.
Pétur Hannesson
Far þú í friöi.
fríður Guöh þig bleroi,
hafðu þökk fyrír allt og allt.
Gekkst þú með Guði.
Guð þér nú fylgi,
han« dýrðarhno88 þú hljóta 8kalt.
V. Bríem
Ester Steindórsdóttir.
Mig langar með örfáum orðum
að minnast mágkonu minnar,
Margrétar Ólafsdóttur, sem lést
24. júlí s.l. í blóma lífsins, aðeins
fertug að aldri, af völdum krabba-
meins.
Að andláti hennar var nokkuð
langur aðdragandi, hún hafði legið
á Landspítalanum samfleytt síðan
í janúar s.l.
Við, sem að henni stóðum, átt-
um von á helfregninni jafnvel fyrr
og víst má telja, að hún hafi verið
vel að hvíldinni komin.
Hún sýndi ótrúlegt þrek og
dugnað í veikindum sínum, sem
voru bæði löng og ströng. Oftast
fjarri heimili sínu og ástvinum,
sem hún hugsaði þó stöðugt um.
Hún átti sér þann draum seinast-
an að geta verið heima nú í vor,
þegar Ármann sonur hennar var
fermdur og það var vissulega
ánægjulegt, að þessi draumur
hennar rættist, hún komst heim,
að vísu svo veik, að hún varð að
vera í sjúkrakörfu, en hún var svo
sannarlega hetja dagsins.
Magga var gift Sigurði Stein-
dórssyni og eignuðust þau fjögur
börn: Ragnheiði, Ármann, Guð-
rúnu og yngstan Þráin.
Það er óhætt að segja, að heim-
ilið hafi verið hennar aðalhugðar-
efni, enda ber það vott um hagar
hendur húsmóðurinnar, sem vann
fórnfúst starf við uppbyggingu
þess. Mér er til efs, að fundin verði
öllu samhentari hjón en þau
Magga og Siggi voru.
Kynni okkar Möggu hófust fyrir
tæpum 9 árum, þegar hún lá á
sæng eftir að hafa átt Guðrúnu.
Þá lá ég á sama sjúkrahúsi eftir
slys. Síðan treystust okkar vin-
áttubönd, þegar ég varð mágkona
hennar, og héldust æ síðan. Ég
kom oft til hennar á sjúkrahúsið
meðan hún lá banaleguna. Við
spjölluðum margt og ég var alltaf
jafn undrandi yfir þeim mikla
sálarstyrk sem hún hafði. Hún
gerði sér fulla grein fyrir því að
hverju stefndi, en það var samt
aldrei á henni að heyra, að hún
óttaðist neitt, framtíðin var vissu-
lega hennar. Nú er hún komin á
leiðarenda. Það er sannarlega
skarð fyrir skildi og hennar er
sárt saknað. En við verðum að
hafa það hugfast, að nú er hún
laus við allar þjáningarnar, sem
veikindunum fylgdu. Nú er hún
loksins komin heim.
Syrxja nú látna
svanna prýði
ciffinmaður, börn
og ástmcnni.
Dcyi gód kona.
er 8em daggargcÍHli
hverfi úr húsum.
Verður húm eftir. (Stgr.Th.)
Sigga og börnunum bið ég Guðs
blessunar, svo og móður hennar,
systkinum og öðrum ástvinum.
Bergþóra.
Afmœlis- og
minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast í
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfs-
formi eða bundnu máli. Þær
þurfa að vera vélritaðar og
með góðu línubili.
Sandgerdi:
Hér sést hin nýja 60 metra langa bryggja, sem eykur
viðleguplássið um 120—140 metra, sem er um 50% aukning
viðlegurýmis.
Ný bryggja eyk-
ur vidlegupláss
um 50 prósent
Sandgerði. 25. júlí 1979.
HAFNARFRÁMKVÆMDUM þeim, sem hér hafa staðið yfir sfðan
siðastliðið haust er nú að mestu lokið. Unnið var að byggingu á 60
metra langri bryggju og með tilkomu hennar eykst viðlegupláss í
höfninni um 120—140 metra, sem er um 50% aukning viðlegurýmis.
Það var nánast farið að nota hvern metra hinnar nýju bryggju um
leið og hún kom úr höndum byggingarmanna. Veitti svei mér ekki af
og voru menn búnir að bíða lengi eftir henni.
Nýja bryggjan sem byggð er úr stálþili er gerð fyrir viðlegu
báðum megin. Hún er í framtíðinni hugsuð sem aðal-löndunarbryggj-
an fyrir stærri báta og skip, en verður fyrst um sinn aðallega notuð
til viðlegu, því enn vantar á hana bæði vatns- og raflögn. Vegna
farmannaverkfallsins voru vatnsrör ófáanleg en ætlunin er að þær
Iagnir verði lagðar sfðar, f sumar eða haust.
Fjárveitingar til þessara fram-
kvæmda á árinu voru um 100
milljónir og er það fjármagn nú
nánast búið, svo frekari frágangur
þar með talin steypa á bryggju-
þekjunni, verður að bíða næsta
árs.
Hitaveita og nýtt
íþróttahús
Aðrar helstu opinberar fram-
kvæmdir hér eru lagning hitaveitu
og bygging íþróttahúss. Vinna við
lagningu dreifikerfis hitaveitunn-
ar hófst að nýju í byrjun júní en
þær framkvæmdir lágu niðri á
mesta harðindakafla vetrarins. Þá
var búið að tengja um 60% húsa í
Sandgerði við hitaveituna og nú er
áætlað að ljúka tengingum í öll
húsin í næsta mánuði. Er það um
það bil 1—2 mánuðum seinna en
áætlað var í upphafi og að sögn
var komin með 2480 lesta afla um
miðjan mánuðinn. Einnig hafa
bátarnir 3 sem eru á togveiðum
fiskað allvel. Aftur á móti var afli
tregur hjá þeim 6 bátum sem voru
að netaveiðum.
Sökum olíukostnaðar fóru færri
bátar til humarveiða héðan nú en
I og oftast áður, aðeins 4 bátar.
Hafa þeir stundað veiðarnar að
mestu á heimaslóðum og öfluðu
framanaf mun betur en búist var
við á þeim miðum en hefur heldur
tregast nú. Sá aflahæsti þeirra,
Hafnarbergið, var búinn um miðj-
an mánuðinn búinn að fá um 8
Iestir af slitnum humar og Víðir
litlu minna.
Rækjuveiðin að glæðast
Á hinu svokallaða Eldeyjarsvæð
var veitt heimild til veiða á 70(
lestum af rækju og hófust þær
Nú er að ljúka lagningu drelfikerfis hitaveitunnar i Sandgerði.
(Ljósm. Mbl. RAX.)
ráðamanna hitaveítunnar stafar
það einkum af aukningu á lögnum
frá kverklýsingu og slæmri veðr-
áttu í vetur.
Byggingu íþróttahússins sem
hófst árið 1977 hefur miðað allvel
áfram og er húsið vel á veg komið.
Það sem nú hefur verið gert er
verulega undir kostnaðaráætlun.
Vonir standa til að hægt verði að
taka húsið i notkun á komandi
hausti.
Togararnir afla vel
Atvinnuástand hefur verið gott
hér í vor og sumar, en aflabrögð
hafa verið mjög mismunandi, og
þá sérstaklega eftir veiðarfærum.
35—40 bátar hafa stundað veið-
ar héðan í sumar auk togaranna
og trillubáta. Togararnir Dag-
stjarna og Erlingur hafa landað
hér að staðaldri að undanförnu og
Ólafur Jónsson af og til. Hafa þeir
allir aflað allvel og komnir með
yfir 2000 lesta afla hver frá
áramótum. Mun Dagstjarnan vera
aflahæst Suðurnesjatogaranna og
veiðar upp úr 20. maí. Fyrstu 2
vikurnar veiddist allvel en hefur
síðan verið fremur tregt, þar til nú
síðustu daga að veiðin hefur glæðst
á ný. Átta bátar stunda rækjuveið-
arnar og leggja 4 þeirra upp hjá
Fiskvinnslu Oskars Árnasonar, sem
hóf rækjuvinnslu í fyrrasumar, en
er nú að stækka húsakost sinn
allverulega. Hinir 4 leggja upp hjá
Lagmetisiðjunni í Garði hf., sem hóf
rækjuvinnslu í vor. Nú um miðjan
mánuðinn voru bátarnir búnir að
afla um 162 tonn af rækju.
Einn bátur, Arneyjan, reyndi
fyrir sér á lúðuveiðum, en aflaði
mjög litið og er hætt veiðum. Dag-
farinn hefur verið með sandsílis- og
spærlingstroll en lítið fengið þar til
nú fyrir skömmu að hann fékk 320
tonn af sandsíli.
Fimmtán 10—50 lesta bátar
stunda handfæraveiðar héðan og
auk þess 10—15 smærri trillur.
Nokkrir þessara báta hafa fiskað
allvel, en hjá flestum hefur aflinn
verið frekar rýr. Jón.