Morgunblaðið - 16.12.1979, Síða 28

92
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. DESEMBER 1979
Mffinu \ \ S &
GRANI GÖSLARI
OHÍ5- 1103
Þvi velur þú þennan banka.
pabbi?
Honum virðist um mei;n að siappa af i kaffitímanum!
Ég kem á vegum starfsíólksins
til að láta í ljós mikla óánæKjui
yfir vinnuaðstöðunni hér!
Því ekki sleppa
jólagjöfum alveg?
„Mér líst mjög vel á þessa
söfnun, sem hafin er til bág-
staddra í Kampútseu, en ekki
finnst mér nóg að hún standi
aðeins fram að jólum. Myndin,
sem sýnd var um Kampútseu,
hefur óefað haft mikil áhrif á
þjóðina.
Því ættum við að spara jóla-
gjafapeningana og láta þá í sam-
skotabaukana. ísland er menning-
arþjóð, sárafáir eru allslausir, (ef
þá nokkur) a.m.k. tvisvar á ári
fáum við hrúgu af gjöfum.
Því þá ekki að sleppa jólagjöf-
unum einu sinni nú á ári barnsins
? Því ekki sleppa þessum hégóma
og þess í stað bjarga mannslífum ?
Erum við of eigingjörn til að láta
okkur ekki nægja eina litla gjöf?
Jólin eru nú í minningu Jesú
Krists.
18 ára.“
Nokkrir fleiri hafa haft sam-
band við Velvakanda vegna þessa
máls og mætti minna hér á
nokkur atriði er fram hafa komið í
bréfum og menn nefnt í samtölum.
Viljum við
fórna ?
Margir tala um að við ættum
að taka einhverja ákveðna stefnu í
þessum efnum og eiga þá við
heimilin. Fjölskyldur ættu að
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Staðsetning háspila á höndum
andstæðinga er atriði, sem oft er
rabbað um i þessum pistli. Enda
ekkert skrítið, þar sem þetta er
einn af flóknustu þáttum spilsins
og erfitt að búa til ákveðnar
reglur eða formúiur til að fara
eftir. En i þessu efni má þó segja
með sanni, að eitt leiði af öðru.
Vestur gefur, allir á hættu.
Norður
S. K9
H. G82
T. ÁG864
L. 974
Vestur Austur
S. 5 S. ÁDG8764
H. KD1076 H. 3
T. K1032 T. D7
L. K103 L. DG5
Suður
S. 1032
H. Á954
T. 95
L. Á863
Austur var sagnhafi í fjórum
spöðum og suður spilaði út
tígulníu. Eðlilega bjóst spilarinn
við tígulásnum á hendi norðurs og
umhugsunarlítið lét hann lágt frá
blindum og þegar norður gerði það
einnig fékk hann slaginn á drottn-
inguna.
Ef einhver vinningsvon átti að
vera fyrir hendi varð norður að
eiga trompkónginn og nákvæm-
lega eitt spil mátti vera með
honum. Útspilið benti til, að tígul-
ásinn væri j norður og af þessu
tvennu leiddi, að heldur líklegra
var, að ásarnir í laufi og hjarta
væru í suður.
í von um að geta stolið slag
spilaði austur hjarta en suður
hoppaði upp með ásinn og spilaði
aftur tígli. Norður tók tíuna með
gosa og tryggði vörninni fjóra
slagi með því að spila þriðja tígli.
Tromptían varð þá öruggur slagur
og austur tapaði spilinu.
Já, vissulega var vörnin góð.
Fann einu leiðina til að ná fjórum
slögum. En austur gat gert betur
eftir, að hann hafði gert sér ljósa
sennilega og um leið nauðsynlega
skiptingu háspilanna og tígullitar-
ins. Tígulkóngurinn frá blindum í
fyrsta slag hefði leyst málið. Gæfi
norður gerði trompsvíning út um
spilið þegar kóngurinn kæmi síðan
í ásinn og tæki hann á tígulásinn
færi um leið hans eina innkoma.
COSPER

COSPER 8199
Eru þetta ekki örugglega kertin á afmælistertuna
þína?
^Lausnargjald í Persíu
Eftir Evelyn Anthony
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á íslenzku
I
141
skenkti te i bollana. — Ég er
mjög ánægð hér. Og Lucy er
himinlifandi.
— Hvað um Logan?
— Hann hefur ábyggilega
fullt að gera í olíunni. Þú veizt
væntanlega meira um hann en
ég.
James leit á hana.
— Þú ætlar ekki að fara til
hans aftur.
Hún brosti til hans og hristi
höfuðið.
— Nei. Því er lokið. Ég vona
hann giftist Janet Armstrong.
Ég sagði honum að mér fyndist
hann hefði komið afar iila fram
við hana.
— Þótt skrítið sé held ég að
hún vilji ekki giftast honum.
Hún er lika hætt hjá fyrirtæk-
inu.
— Honum er sjálfsagt alveg
sama. sagði Eileen. — Logan
finnur einhver ráð til að bæta
sér þetta upp.
Hann lagði höndina á öxl
henni.
— Þú lítur mjög vel út, sagði
hann. — Bridget sagði að þú
hefði breytzt. Og ég hafði
áhyggjur. En hún hefur á réttu
að standa. Þú ert önnur.
— Mér líður eins og ég sé
önnur kona, sagði Eileen. —
Það gerðist svo ólýsanlega
margt á þessum þremur vikum.
Það skilur Logan ckki. Hann
heldur að við getum bara tekið
upp þráðinn, rétt eins og ekkert
væri eðlilegra. Að við Lucy
kæmum aftur til að lifa hans
lífi.
— Og nú lifirðu þínu lifi,
sagði James hljóðlega. — I
fyrsta skipti.
— Ekki alls kostar, sagði
hún og það var eins og hún
drægi sig á ný ínn i sjálfa sig.
— Ég býst við að þú viljir
ekki segja mér hvað gerðist
undir lokin?
Hún sagði honum það sem
hún hafði sagt iögreglunni og
Interpol.
— Ég man það ekki laveg.
Við vorum í bilskúrnum. Svo
var sprenging og ég vaknaði
upp á sjúkrahúsinu.
— Þú sagðir að þetta hefðu
verið Arabar, sagði James. —
En maðurinn sem flutti þig á
sjúkrahúsið var Bandarikja-
maður.
— Svo var mér sagt. Meira
te?
— Ég vildi óska þú gætir
treyst mér, sagði James hlýrri
röddu.
— Ég vildi óska að þú vildir
segja mér sannleikann. Þeir
finna hann ekki héðan af. Hann
hefur komizt undan.
Hún svaraði ekki. Hún sat
graíkyrr og lét það ótalið að
hann tæki á ný hönd hennar.
— Ég eiska þig ákaflega
mikið, sagði James. — Ég kom
hingað til þess að ganga úr
skugga um að þig Logan hefðu
gert upp ykkar mál. Og til að
minna þig á hvað ég sagði i
Teheran. Segðu mér frá honum
vina min. Það gæti hjálpað
okkur báðum.
— Ég get það ekki, sagði Eil-
een. — Ég veit þú barðist —
barðist fyrir þvi að ég yrði leyst
úr haldi meðan Logan var að
makka og bjarga sínum hags-
munum. Ég veit hvað þú hefur
gert mikið fyrir mig. Og af þvi
að ég treysti þér skal ég segja
þér þetta: Það var maður — en
ég get ekki talað um það. Það
eina sem ég get gert er að sitja
og bíða.
James sat kyrr. Það var þögn
í herberginu. Fölt írskt sólskin
lék um garðinn.
— Þú gerir þér grein fyrir
þvi, sagði James — að kannski
kemur hann aldrei.
Hann sá blika á tár i augum
hennar.
— Ég veit það. En ég verð að
vona. Ég verð að gefa honum
tíma.
— Gott og vel ástin min.
Hann rétti henni vasaklútinn.
— Þú bíður eins lengi og þú
þarft. Ég skal bíða með þér. Ef
hann kemur ekki aftur, geturðu
kannski sætt þig við næst besta
kostinn.
Hann hallaði sér að henni og
kyssti hana létt á vangann.
— Við skulum koma. Mig
langar að hitta föður þinn. Og
mig langar lika að sjá Lucy.
SOGULOK