Morgunblaðið - 02.08.1980, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. ÁGÚST 1980
grein/ÁRNI JOHNSEN myndir/ SIGURGEIR JONASSON
Við flytjum ferðamenn í kring um
Vestmannaeyjar og segjum þeim
frá ýmsu sem hefur skeð í sambandi
við náttúruna og mannlífið í Eyjum
og það er af mörgu að taka í þessum
efnum, en fyrst og fremst lítum við á bátinn sem
trúboð, því á ferðum okkar höfum við tækifæri til
þess að vitna fyrir fólkið um það sem Drottinn
hefur gert fyrir okkur og hvað á dagana hefur
drifið í sambandi við útgerðina, gosið og svo
margt fleira, sagði Hjálmar Guðnason skipstjóri
á Bravó þegar við sigldum út Víkina í Eyjum einn
góðviðrisdaginn fyrir skömmu.
Þeir Hjálmar og Ólafur Gránz eru útvegs-
bændur á fiski- og skemmtisiglinga- og trúboðs-
bátnum Bravó og þeir hafa á lífsleiðinni, þótt
ungir séu, gengið í gegn um þykkt og þunnt. Þeir
búa báðir yfir sérstæðum stíl og hafa löngum séð
hlutina í víðara ljósi en gengur og gerist í önn
hversdagsins.
Sigling í kring um Vestmannaeyjar, inn í
sjávarhella, undir snarbröttum hamraveggjum
eða milli úteyja, er mjög sérstæð því hvergi á
jarðarkringlunni er svipaða náttúru að finna.
Eins og birtan skiptir sífellt litum á þessum
hamraeyjum vegna endurkastsins frá hafinu þá
skiptir einnig sífellt um sjónarhorn í landslaginu
þegar farið er um.
Milljónir sjávarfugla byggja björg Vestmanna-
eyja og einnig eru þar nokkrar tegundir mófugla,
en þegar sumarbúskapurinn er í fullum gangi er
ævintýri að sigla með björgum og kynnast lífinu
þar. Menn geta allt að því heilsað upp á
bjargfuglinn eins og granna sinn.
Það var ládauður sjór, létt yfir öllu og lífsglatt
fólk um borð þegar dólað var undir Heimakletti.
Á Klettsvíkinni var slegið af og Hjalli fór með
sjóferðabæn eins og ávallt, bað þann sem öllu
ræður að halda verndarhendi sinni yfir sjóferða-
mönnunum og þakkaði allt gott gjört.
Sunnanmegin í innsiglingunni gnæfir hið unga
klettabelti síðan í eldgosinu 1973. Áður var
innsiglingin 1200 metra breið, en nú er hún
liðlega 100 metrar. Broderí almættisins er
fíngert og ótrúlega nákvæmt. Nóg var nú samt
sem fór af grónasta og einum fegursta hluta
Heimaeyjar þótt innsiglingin færi ekki einnig,
dyr mannlífsins í Eyjum.
„Guð hélt verndarhendi sinni yfir gosinu,"
sagði Hjalli," og hann gaf okkur mikla náð í því,
varðveitti byggðina frá tortímingu. Það er
magnað að sjá hvernig hver hrauntungan af
annarri hefur stöðvast við innsiglinguna og þótt
margir góðir menn hafi unnið björgunarstörf hér
í eldgosinu þá segir í Biblíunni að sérhver góð
gáfa komi að ofan.“
Á Klettsvíkinni sátu þúsundir lunda, svartfugl
á skerjum og álka og rita í bjargi. Við stöldruðum
við í Litla-Klettshelli þar sem stórt álkubæli
lúrir og það er skemmtilegt að sjá þessa tegund
svartfuglaættarinnar dudda við búskapinn í
bjarginu með sínum fjölbreytilegu hljóðum í
söng og tali.
„Eitt sinn þegar við vorum komnir út á
Klettsvíkina," sagði Hjalli, „var hvíslað að mér
að ég ætti eftir að biðja fyrir ferðinni. Ég hneigði
höfuð og bað Jesús að vera meö okkur. Síðan
sigldum við áfram til þess að mynda álkubælið
þar sem ég stöðva bátinn alltaf á sama stað.
Þegar við komum að pzetinu flaug allur fuglinn
út, aldrei þessu vant og ég hélt einnig áfram.
Þegar við vorum komin bátslengd frá þeim stað
sem ég stöðva venjulega á hrundi stór steinn úr
berginu og það er ekki að sökum að spyrja ef
varðveizlan hefði ekki verið til staðar."
í Klettshelli sem opnast úr Yztakletti til
suðurs var vél Bravó stöðvuð og Hjalli sem er
einn af betri trompettleikurum lék nokkur sígild
lög inni í hellinum sem skilaði ótrúlegum hljóm
og fyllingu. Tónleikar sem óvíða er unnt að
sækja.
Á leiðinni fyrir Klettinn heilsuðum við upp á
ritu í bjarginu og unga hennar, síðan var siglt
hjá kórum og bælum í bergi og hvarvetna var nóg
að sjá sem augað vildi staldra við. Úteyjarnar
risu eins og steinmenn úr hafi, fulltrúar áttatíu
eldgosa á Eyjasvæðinu, klæddar skikkjum gróð-
urs með síbreytilegu mynstri iðandi fuglalífs.
Á hverri bátslengd er hægt að segja nafn og
sögu úr mannlífi eða náttúru og þannig leið
ferðin þennan sumardag, en þessi siglingarleið er
ein af þeim leiðum sem ekki er hægt að lýsa í
orðum, þar sem sjón virkilega sögu ríkari og ný
reynzla fyrir ferðalanga.
Sólbrotin tipluðu á sænum og Bravó öslaði mót
birtunni. Um borð var fólk á öllum aldri og þegar
slegið var upp vínarbrauðsveizlu með forláta
Magnúsarbakaríisbakkelsi var kátt á hjalla um
borð.
Bravó fer daglega í siglingu með ferðamenn
kring um Vestmannaeyjar, bæði styttri og lengri
ferðir og er unnt að panta ferð hjá eigendunum,
Flugleiðum í Eyjum eða hjá Páli Helgasyni sem
er með skoðunarferðir á landi og rekur víðtæka
ferðaþjónustu með gistiaðstöðu.
í Kafhelli var staldrað við, sjávarhelli í eynni
Hænu sem þykir slá við hinum rómaða Bláa helli
á Caprí, en í hvelfingu hellisins eru ótrúlegar
litasamsetningar svo jafnvel regnboginn virkar
eins og sýnishorn. Rennt var út af Ægisdyrum,
inn í Kaplagjótu og þannig sporaði Bravó
hafflötinn og safnaði um leið fegurð í huga
feröalanganna.
Þeir Hjalli og Óli áttu áður bát sem hét
Blautur, en það var á þeim árum sem þeir áttu of
mikla aðild að „bleytunni" eins og þeir segja
sjálfir, en þegar Jesús Kristur kom inn í líf
þeirra þá opnaðist þeim nýtt ljós yfir allt sem
þeir voru að gera og þeir skírðu bátinn upp með
nafninu Bravó.
„Þetta var stórkostlegur tími," sagði Hjalli,
„bænin, trúin og Guð hafa gefið lífi okkar
tækifæri til þess að vaxa og springa út, fá
fyllingu sem skiptir öllu máli. Ég fann jafnvel
annað bragð af vatninu og litirnir í klettunum
eru dýpri. Slík er náð Drottins.,,
I Kafhelli í Hænu. Kafhellir er
einhver fegursti sjávarhellir sem
um getur með ótrúlegri litadýrð í
bergi. Siglt er á bátum inn í hellinn
en þarna sést til Hamarsbyggðar-
innar og yfir henni tróna Helgafell
til hægri og Eldfell til vinstri.
Hjalli blæs í trompetinn í
Klettshelli.
Hjálmar Guðnason m«u
kapteinshúfuna.
Sjóferöabæn beðin á Klettsvíkinni