Morgunblaðið - 16.05.1981, Qupperneq 8

8
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. MAÍ1981
DÓMKIRKJAN: Sunnud. kl. 11.
messa. Sr. Hjaltl Guömundsson. Kl. 2
messa. Sr. Þórlr Stephensen. Dóm-
kórinn syngur. Organleikari Marteinn
H. Friöriksson
ÁRBÆJARPRESTAKALL: Guösþjón-
usta í safnaöarheimili Árbæjarsóknar
kl. 11. árd. Sr. Guömundur Þorsteins-
son.
ÁSPRESTAKALL: Messa aö Norður-
brún 1 kl. 2. Sr. Árni Bergur Sigur-
björnsson.
BREIOHOLTSPRESTAK ALL: Messa í
Br.eiöholtsskóla kl. 2 e.h. Aöalfundur
safnaöarins. Sr. Lárus Halldórsson.
BÚSTAÐAKIRKJA: Guösþjónusta kl.
2 síöd. Messuheimsókn úr Keflavík.
Séra Ólafur Oddur Jónsson predikar,
kórar Keflavíkur- og Bústaöakirkna
syngja. Organistar Siguróli Geirsson
og Guöni Þ. Guömundsson. Séra
Ólafur Skúlason dómprófastur.
DIGRANESPRESTAKALL: Guösþjón-
usta í Kópavogskirkju kl. 2. Sr.
Þorbergur Kristjánsson.
ELLIHEIMILIÐ GRUND: Messa kl. 2
e.h. Prestur sr. Óskur J. Þortáksson
fyrrv. dómprófastur. Félag fyrrverandi
sóknarpresta.
FELLA- OG HÓLAPRESTAKALL:
Guösþjónusta i safnaöarheimilinu aö
Keilufelli 1 kl. 2 e.h. Sr. Hreinn
Hjartarson.
GRENSÁSKIRKJA: Guösþjónusta kl.
11. Organleikari Jón G. Þórarinsson.
Almenn samkoma nk. fimmtudags-
Guðspjall dagsins:
Jóh. 16: Sending heilags anda.
kvöld kl. 20.30. Sr. Halldór S. Grönd-
al.
HALLGRÍMSKIRKJA: Messa kl. 11.
Sr. Karl Sigurbjörnsson. Messa kl. 2.
Sr. Ragnar Fjalar Lárusson. Kaffisala
Kvenfélags Hallgrímskirkju veröur aö
lokinni messu kl. 2. Þriöjudagur 19.
maí: Fyrirbaenaguösþjónusta kl.
10.30. Beðið fyrir sjúkum. Laugardag-
ur 16. maí: Tónleikar kl. 2. Kór
Tónskóla Rangæinga. Landspítalinn:
Messa kl. 10. Sr. Ragnar Fjalar
Lárusson.
HATEIGSKIRKJA: Messa kl. 11 árd.
Organleikari Ulf Prunner. Sr. Tómas
Sveinsson. Sr. Arngrímur Jónsson
veröur fjarverandi til 31. maí. Sr.
Tómas Sveinsson gegnir störfum í
fjarveru hans.
KÁRSNESPRESTAKALL: Guðsþjón-
usta í Kópavogskirkju kl. 11 árd. Sr.
Árni Pálsson.
LANGHOLTSPRESTAK ALL: GuöS-
þjónusta kl. 1. Organleikari Jón Stef-
ánsson. Prestur sr. Sig. Haukur Guö-
jónsson. íbúar við Baröa-, Dreka- og
Eikjuvog, að ógleymdu Efstasundi,
veröa heiöursgestir okkar aö þessu
sinni. Sóknarnefndin.
LAUGARNESKIRKJA: Messa kl. 11.
Sr. Jónas Gíslason dósent messar.
Þriöjudagur 19. maí: Bænaguösþjón-
usta kl. 18. Sóknarprestur.
NESKIRKJA: Guösþjónusta kl. 2. Sr.
Frank M. Halldórsson.
SELJASÓKN: Guösþjónusta aö Selja-
braut 54 kl. 2. Sr. Valgeir Ástráösson.
FRÍKIRKJAN í REYKJAVÍK: Messa kl.
2. Organleikari Birgir Ás Guömunds-
son. Prestur sr. Kristján Róberlsson.
DÓMKIRKJA KRISTS konungs
Landakoti: Lágmessa kl. 8.30 árd.
Hámessa kl. 10.30 árd. Lágmessa kl.
2 síöd. Alla rúmhelga daga er lág-
messa kl. 6 síðd. nema á laugardög-
um, þá kl. 2 síöd. í þessum mánuöi er
lesin Rósakransbæn eftir lágmessu kl.
6 síöd.
FELLAHELLIR: Kaþólsk messa kl. 11
árd.
KIRKJA ÓHÁDA safnaöarins: Messa
kl. 11 árd. Sr. Emil Björnsson.
FÍLADELFÍUKIRKJAN: Almenn guös-
þjónusta kl. 20. Ræöumaöur Sam
Glad. Hljómsveitin The Masters Clay
frá Kanada leikur og syngur.
HJÁLPRÆDISHERINN: Þjóöhátíöar-
dagur Norömanna. Hátíöarsamkoma
kl. 20.30. Sr. Jónas Gíslason talar.
KFUM & K, Amtmannsstíg 2B:
Söngsamkoma á vegum Æskulýös-
ráös KFUM & K kl. 20.30. Kórar,
söngflokkur og einsöngvarar koma
fram. Fjölbreytt söngdagskrá.
FÆREYSKA Sjómannaheimiliö:
Samkoma kl. 17.
MORMÓNAKIRKJAN, Skólavöröu-
stig 46: Sakramentissamkoma kl. 2
síöd. og sunnudagaskóli kl. 3 síöd.
KAPELLA St. Jósefssystra í Garóa-
bæ: Hámessa kl. 14.
VÍÐISTADASÓKN: Guösþjónusta kl.
11 árd. Sr. Siguröur H. Guömundss-
on.
HAFNARFJARDARKIRKJA: Fjöl-
skylduguösþjónusta kl. 2 síöd. í umsjá
æskulýösfélags kirkjunnar og „Ungs
fólks meö hlutverk". Björn Ingi Stef-
ánsson predikar. Sóknarprestur.
KAPELLA St. Jósefsspítala: Messa
kl. 10 árd.
KARMELKLAUSTUR: Hámessa kl.
8.30 árd. Rúmhelga daga messa kl. 8
árd.
KÁLFATJARNARKIRKJA: Messa kl. 2
síöd. Ferming. Altarisganga. Organisti
Jón Guönason. Sr. Bragi Friöriksson.
YTRI-NJARÐVÍKURKIRKJA: Tón-
leikar veröa í dag kl. 17. Kór Tónlist-
arskóla Rangæinga undir stjórn Sig-
ríðar Siguröardóttur. Aögangur er
ókeypis. Menningardögum í maí lýkur
meö guösþjónustu (sunnudag) kl. 14.
Sr. Þorv. Karl Helgason.
KOTSTRANDARKIRKJA: Messa kl. 2
síöd. Sóknarprestur.
AKRANESKIRKJA: Messa kl. 10.30
árd. Sr. Björn Jónsson.
L|osm.: s t g r.
99
Þar sem er gleði,
þar er sólskin ...
Spjallad vid Árna Gardar, sem sýnir um
þessar mundir í Galerie
U
Á Reykjavíkurflugvelli er sitt-
hvað á seyði allan ársins hring.
Flugvélar koma og fara og þar er
tæpast eitt dáutt augnablik og á
ekki heldur að vera fremur en í
sjálfu lífinu, sem krefst hreyfingar.
Það er ekki út í bláinn gjört að
efna þar til listsýninga eins og
nokkrir forkólfar og andlega sinn-
aðir menn hjá Flugleiðum, Þórar-
inn Stefánsson, afgreiðslustjóri
hjá innanlandsflugi og Örn Eir-
íksson, fyrrum siglingafræðingur
og núverandi flugumsjónarmaður,
hafa beitt sér fyrir með ráðum og
dáð undanfarin ár í matstofu
innanlandsflugsins.
Það lék birta yfir flugvellinum
einn morguninn nýverið og ný
málverkasýning risin upp. Herra
Þórarinn, sá fransk-austfirzki, var
kominn í vetrarfrí til að slappa af
eftir erilinn, en örn, náfrændi að
norðan, var mættur í öllum her-
klæðum og gaf greinargóð svör við
hverju, sem spurt var um, í þaula.
„Við Þórarinn erum akademían
hér,“ segir hann hress í bragði,
„við gerum allt, sem í okkar valdi
stendur, til að fá ákveðnar list-
persónur til að sýna hér hjá okkur.
Þetta er gjört til að lífga upp á
staðinn. Hér borða 150—200
manns á hverjum degi...“ Maður-
inn, sem er að sýna um þessar
mundir á Galerie Airport, var og
staddur þarna. Það er hann Árni
Garðar, gamall og nýr starfskraft-
ur Morgunblaðsins allar götur frá
árinu 1945, eða frá því að hann
sagði skilið við laganám í Háskóla
íslands og varð að halda út í
lífsbaráttuna.
í þessari andrá var ljósmynda-
vélin munduð og skotið af mynd á
þá tvímenninga þar sem þeir stóðu
við tvær myndir — aðra af fiski-
bátum, sem er algengt viðfangsefni
hjá Árna Garöari, enda ekki kyn
þótt svo sé, af því að hann er úr
Hrísey við Eyjafjörð og alinn upp
við sjó og sjómennsku. Strákarnir
tóku sig bara furðu vel út og vöktu
upp gamlar minningar úr leik frá
iiðnum árum. Örn virðist varðveita
prakkarasvipinn úr Bótinni á Ak-
ureyri, sem betur fer, og Árni eins
og hann var alltaf i gamla daga,
eldhress og með þá lífstíðni sem
þeir einir hafa til að bera sem eru
hart þjálfaðir til sjós. Hann byrj-
aði að stunda sjóinn tólf vetra
gamall frá Hrísey og var á síldar-
bátum öll sín menntaskólaár. Ný-
lega hitti greinarhöfundur einn
ungan efnilegan frænda sinn, full-
trúa svokallaðrar gjörningastefnu
eða nýlistatízkufyrirbæra á götu (í
Bankastræti eða Laugavegi), efn-
ispilt, sem ætlar að stunda mynd-
list að atvinnu í framtíðinni, og
sagði við unglinginn, að hann
skyldi prófa að fara á sjóinn, bæði
hann og hans líkar, svo að það væri
kannski möguleiki á því, að list
þeirra og þeir sjálfir breyttust úr
amöbum yfir í manneskjur.
Stráksi snerist á hæli og hvarf inn
í mannþröngina. Þetta var hins
vegar vel meint.
Þetta atvik rifjaðist upp, þegar
gengið var um matstofu innan-
landsflugsins á Reykjavíkurflug-
velli og skoðuð hin manneskjulegu
viðfangsefni málarans, beint úr
sjálfu lífinu og hinni gjöfulu nátt-
úru lands og lofts og sjávar — það
var hressandi og eitthvað langt frá
aumingjadóm og tilgerð, sem alltaf
er verið að troða upp á hrekklaust
fólk með öllum tiltækum ráðum og
leiðum.
Málarinn Árni Garðar var skelf-
ing yfirlætislaus allan tímann
þarna, en honum þykir auðsæilega
vænt um myndirnar sínar. Hann
ætlaði sér alltaf að helga sig
kúnstinni frá því að hann var
pottormur á Hamri í Hrísey. Öll
sín barnaskólaár fyrir norðan naut
hann tilsagnar og örvunar hjá
aðalkennara sínum, sem hét Aðal-
heiður Albertsdóttir, en hún hefur
trúlega verið ein þessara nafn-
lausu velgefnu íslenzku kvenna,
sem allt hefur leikið í hendi og allt
ósjálfrátt verið vel gefið. Hún
kenndi dans, smíðar, hannyrðir
teikningu auk bóklegu greinanna.
„Ég get trúað því, að það hafi verið
hún, sem opnaði mér þennan heim.
Ég var alltaf að teikna. Aðalheiður
hafði skemmtilegar og sérstæðar
hugmyndir í sambandi við teikn-
ingu.“
Þegar Árni Garðar kom í fyrsta
bekk í M.A. (hann varð stúdent ’42)
bar strax á honum sem dráttlist-
armanni. Hann dró upp skopmynd-
ir af kennurum og félögum og
hann var virkjaður sem slíkur í
Airport Reykjavík
sambandi við skemmtanir og hann
teiknaði myndirnar í árbók efsta
bekkjarins nokkur ár, þ.e. Carm-
inu. Sem óreglulegur nemandi í
fyrsta bekk sat sá, sem þetta ritar,
við hlið Árna ellegar Jonna heitn-
um jazzpíanista í Hamborg, og
minnisstæöar eru kennslustund-
irnar hjá Björgvin heitnum Guð-
mundssyni tónsxáldi, sem kenndi
tónfræði, sem Jonni sálugi þekkti
út í yztu æsar. Á meðan teiknaði
Árni myndir í staðinn fyrir að
skrifa nótur, sem Björgvin blessað-
ur var að reyna að kenna. Þvílík
inspírasjón.
Myndirnar hans Árna á flug-
vellinum eru gerðar í vatnslitum
og pastel og með blandaðri tækni,
en lítið sem ekkert unnið í olíu.
Það er alveg jafnverðugt að gera
aquarelle eins og olíumynd — það
virðast flestir vita nema íslend-
ingar, og sumpart er miklu vanda-
samara og krefst meiri sjálfsögun-
ar að gera hreina vatnslitamynd
en mynd í olíulit. Hið fyrrgreinda
er eins og að skjóta úr skamm-'
byssu af mjöðm iða skjóta fugl á
flugi úr bát út' á rúmsjó, eða
eitthvað þvíumlí ct. Árna virðist
ailtaf fara fram í /atnslitunum —
hann skrapp til jú >ss hér um árið
og nam myndlist . Oklahoma og
kom sterkari á svellinu þaðan,
auðsæilega. Amerísku áhrifin eru
greinileg í mynd hans Strand, sem
er eins konar sjóræningjafantasía
og minnir á atriði úr kvikmyndinni
„Island", sem verið er að sýna í
Laugarásbíói um þetta leyti.
„Af hverju sækirðu efniviðinn í
sjóinn, Árni?“
„Af því að ég er alinn upp í
Hrísey — leitar ekki laxinn alltaf í
ána, sem hann er upprunninn úr —
ekki satt?“
Á meðan gengið var um salar-
kynnin fræddi öm (alias Bassi
Eiríks) flugumann á því, að mat-
stofan þeirra Flugleiðamanna
hefði áður þjónað því hlutverki að
vera áfengisgeymsla Flugfélags ís-
lands — þar hefðu hressingarlyfin
öll handa flughræddum farþegum í
utanlandsflugi verið geymd í
sprengjuheldum, skotheldum og
mannheldum húsakynnum — allt
að sjálfsögðu undir innsigli lögum
samkvæmt — allir gluggar þannig
frágengnir, að ekki hefði verið
viðlit að komast inn um þá.
Staðurinn hét þá Alkahóll, en andi
vínguðsins átti eftir að breytast í
anda kúltúrs, þegar húsið var tekið
úr notkun sem forðabúr Dyonysos-
ar á vegum FÍ. Stofnaður var
myndlistarklúbbur innan Flugfé-
lagsins, sem hefur dafnað og
blómgazt síðan, hver sýningin rek-
ið aðra. Þarna hafa þeir kynnt
verk sín málarar eins og Kristján
Davíðsson, Jónas stýrimaður, Óli
G. Jóhanns (Galerie Háhóll Ak.),
Valtýr Pjetursson, einkavinur Þór-
arins fransk-austfirzka, Sigfús
Frá sýningunni í Galerie
Airport: Arni Garðar og örn
Eiriksson við tvær mynda fyrr-
greinds.
Halldórsson, Guðmundur W. Vil-
hjálmsson (bróðir Thors rithöf-
undar) og ýmsir fleiri þekktir og
ekki má gleyma Guðmundi Snorra-
syni, flugrekstrarstjóra, sem kem-
ur mikið við sögu í starfsemi
Myndlistarklúbbsins.
Málarinn var að flýta sér og Örn
kvaddur og haldið á brott út í
japanska bílinn hans Árna.
„Hann er allur stórkrambúlerað-
ur eftir aðra bíla, við að þurfa að
parkera við Morgunblaðið — þú
þekkir aðstæður þar. Maður verður
bara að láta sig hafa það.“
Árni keyrir bíl með tempó eins
og hann verður að gera allt með
tempó. Þegar haft var orð á því,
sagði hann: „Aldrei annað en
tempó ...“ Að hafa lifað og hrærzt
á stærsta dagblaði landsins síðan
síöast í stríðinu mikla og vinna þar
margháttuð störf, allt frá auglýs-
ingavinnu og uppí eða niður í
starfsmannahald og myndasögu-
frágang — það hlýtur sko ekki að
vera allt „elsku mamma“ fremur
en að berjast við fisk á ströngum
álum fjarðarins fyrir norðan.
Og nú lá leiðin í morgunblíðuna
út á Seltjarnarnes, þar sem Árni
Garðar hreiðraði um sig með
fjölskyldu sinni fyrir einum tíu
árum, á Melabrautinni, sem er
lífæð nessins og þar með slagkraft-
urinn í fegurðinni sem ríkir, sjáv-
arloftið með öllu ómengað og sér
vítt til hafs, og öll yndislegu fjöllin
koma í fangið eins og Keilirinn og
Akrafjallið og Skarðsheiðin og svo
síðast en ekki sízt Esjan — fjöllin,
sem aldrei eru eins, fremur en
skemmtiiegar konur, sem maður
verður snögg-ástfanginn í og mæl-
ist til móts við á hverjum nýjum
degi.
Hann ók beinustu leið og varð
blíðari á svipinn eftir því sem
lengra var haldið og við Valhúsa-
hæðina segir hann: „Það er komið
sólskin. Þar sem er sólskin, þar er
gleði, og þar sem er gleði þar er
sólskin ... „Enn er lengra haldið
og sveigt inn á Melabrautina.
„Hérna er litla húsið mitt — þetta
er Hans og Grétu-hús.“ Og þarna
var húsið hans rústrautt með
kóbaltbláu mansaþaki, franskt í
arkitektúr. Áður átti það Snæ-
björn Kaldalóns, skipstjóri, bróðir
þeirra tónskáldsins og læknisins,
Sigvalda og söngvarans fræga,
Eggerts Stefánssonar.
Höfð var stutt viðstaða, en hann
sýndi aðeins í svip nokkrar olíu-
myndir á veggjum í stofunni.
Frúin var að sýsla í eldhúsinu og
óheppilegur tími til skoðunar, og
þar að auki beið vinnan niðri á
Morning Post með öllum sínum
snúningi. Á leiðinni niður í borgina
sagði hann og benti á sýnir, sem
allsstaðar blöstu við í glæsileik:
„Ef maður kemst ekki í stuð við að
horfa á þetta, er eins gott að horfa
niður á tærnar á sér og vera álútur
alla ævi...“
stgr.