Morgunblaðið - 05.07.1981, Side 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. JÚLÍ1981
Móöir okkar,
JÓHANNA DAÐEY GÍSLADÓTTIR,
IrA Þingayri,
andaöist í Landspítalanum 3. júlí.
Guömunda Pálmdóttir,
Þórdís Pálsdóttir,
Páll H. Pálsson,
Sigurður H. Pálsson.
Faöir okkar, afi og tengdafaöir,
GUÐMUNDUR GUDMUNDSSON,
sem andaöist aö Sólvangi, Hafnarfiröi 26. júní, veröur jarösunginn
frá Þjóökirkjunni Hafnarfiröi, mánudaginn 6. júlí kl. 2.00 e.h.
Guörún Guómundsdóttir,
Páll Guðmundsson,
Gunnar Guómundsson,
barnabörn og tengdabörn.
Útför mannsins míns,
DADA EYLEIFSSONAR,
veröur gerö frá Fossvogskirkju mánudaginn 6. júlí kl. 3.
Guölaug Guömundsdóttir.
+
Útför eiginmanns míns og fööur okkar,
INGÓLFS ASMUNDSSONAR,
Smáragötu 8 A,
fer fram frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 7. júlí kl. 10.30 fh.
Guörún Pálsdóttir,
Edda Ingólfsdóttir, Kolbeinn Ingólfsson.
Jaröarför móöur okkar,
SVANFRÍDAR HERMANNSDÓTTUR,
frá Hellissandi,
til heimilis aö Skeiöarvogi 7,
sem lést í Landakotsspítala 28. júní, fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 6. júlí kl. 13.30.
Fyrir mína hönd og systkina okkar,
Bjarnveig Valdimarsdóttir.
+
Hjartkær móöir okkar, tengdamóöir og amma,
ÞÓRDÍS FJÓLA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hraunbas 38,
veröur jarösungin þriöjudaginn 7. Júlí í Dómkirkjunni kl. 3.00.
Jónína Þorsteinsdóttir, Júlíus R. Júlíusson,
Rut Þorsteinsdóttir, Erling Jóhannsson,
Guömunda Þorsteinsdóttir, Jón Kristjánsson
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum hlýjan hug og vinsemd viö andlát og jaröarför,
GUÐRUNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Hamrahlíö 35.
Guömundur Pátursson,
Anna Pétursdóttir, Eiríkur Haraldsson
og barnabörn.
+ Þökkum Innilega auösýnda samúö jarAarför, og hlýhug viö fráfall og
GUNNARSSORENSEN, útvarpsvirkjameistara, Skipholti 28, Raykjavík.
Judith Jónsdóttir,
Jón S. Gunnarsson, Eygló Magnúsdóttir,
Gunnar S. Gunnarsson, Krístjana Stefánsdóttir,
Helen Gunnarsdóttir, og barnabörn. Páll Sigurósson
Minning:
Karl Helgason fyrr-
verandi póst- og
símstöðvarstjóri
Föstudaginn 26. júní sl. lést
Karl Helgason á Borgarspítalan-
um í Reykjavík, eftir stutta legu
en nokkuð langa vanheilsu. Hann
náði aldrei fullri heilsu eftir að
hann varð fyrir bíl í Reykjavík
fyrir um 20 árum og slasaðist þá
mjög illa, svo honum varð vart
hugað líf. Með harðfylgi og þrot-
lausri þjálfun náði hann þó fullri
vinnugetu að nýju.
Síðan var það í fárviðri í vetur,
er hann var á leið til vinnu sinnar
niður í Alþingishús, að heljarmik-
ill vindsveipur þeytti honum í loft
upp og feykti honum nokkra
metra. Við þetta fékk hann slæmt
áfall. Afleiðingar þessa lömuðu
lífsþróttinn og hafa líklega flýtt
för hans til næsta tilverustigs —
þangað, sem leið okkar allra
liggur. Og þó að Karl hafi svo
mjög viljað vera hér lengur meðal
vina og vandamanna veit ég að
hann var viðbúinn þeirri ferð.
Karl var fæddur 16. september
1904 að Kveingrjóti í Saurbæ í
Dalasýslu. Foreldrar hans voru
hjónin Helgi Helgason og Ingi-
björg Friðgeirsdóttir, sem þar
bjuggu, en síðar fluttu að Gauts-
dal í Geiradal í Barðastrandar-
sýslu. Þar ólst Karl upp á fjöl-
mennu barnaheimili og má því
ljóst vera að hann hefur ungur
orðið að taka sér verk í hönd, eins
og tíðkaðist um börn á stórum
sveitaheimilum í þá daga. Atorka
og vinnugleði hlaut þó ekki hnekk
af þeim sökum heldur jókst svo
sem manndómur hans stóð til.
Mestan hluta æfinnar þjónaði
hann sem stöðvarstjóri Pósts- og
síma, fyrst á Blönduósi í 17 ár og
síðar 26 ár á Akranesi.
Karl var verslunarmaður á
Blönduósi er stöðvarstjórastarfið
losnaði. Hann hafði unnið sér gott
orð, var kunnugur öllum aðstæð-
um og var því hvattur til að taka
að sér stöðvarstjórastarfið.
Simstöðin á Blönduósi var i
þjóðbraut og miðdepill sam-
gangna í héraðinu. Þar mættist
fólk, ýmist á suður- eða norður-
leið. Þangað komu því margir á
öllum árstíðum, kunnugir og
ókunnugir, úr öllum áttum.
Margir áttu þá í ýmiskonar
erfiðleikum og margra vanda varð
að leysa. Það var þá oft leitað til
Karls. Hann var líklegastur til að
þekkja lausnarorðið — hvort held-
ur var innan hans verkahrings eða
alls óskyld vandamál, sem þurfti
að leysa. Þá var ekki spurt um það
hvort vinnuvikan væri 36 stundir
eða 72, en oft varð hún þó mun
lengri.
A Blönduósi kynntist Karl eftir-
lifandi konu sinni, Ástu Sighvats-
dóttur, bankastjóradóttur úr
Reykjavík, sem þá var kennari við
Kvennaskólann á Blönduósi. Þau
eignuðust tvö börn, Sighvat og
Sigrúnu.
Þá, eins og oft endranær, kom
sér vel að eiga sér við hlið
samhenta, trausta, raungóða og
kjarkmikla konu. Ásta Sighvats,
kona Karls, brást hvergi þrátt
fyrir mjög mikla gestanauð á
heimili þeirra, sem oft var undir-
lagt af þjökuðu og hröktu ferða-
fólki, sem hreppt hafði storma,
bylji og frosthörkur í erfiðum
vetrarferðum. Dyr þeirra Ástu og
Karls stóðu opnar öllum er á
aðstoð þurftu að halda. Slík fyrir-
greiðsla er sjaldan launuð, enda
ekki til þess ætlast — stundum
ekki þökkuð. Ég held því að Karl
hafi ekki átt gilda sjóði er hann
flutti suður til Akraness. En á
sumarferð þar nyrðra, með þeim
hjónum, fékk ég staðfestingu á
þeim miklu vinsældum, er ég hefði
heyrt að þau hefðu notið, er þau
störfuðu á Blönduósi. Það var eins
og Húnvetningar ættu í þeim
hvert bein, hlýjan, vinahótin og
móttökurnar urðu ekki misskild-
ar.
Ef skráð hefði verið saga Karls
+
Þakka hlýjan hug og vinsemd við andlát og útför eiginmanns míns,
JÓNS SIGURDSSONAR,
frá Maríubakka.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sólvangs, frændfólks og vina.
Margrát Magnúsdóttir.
+
Þökkum samúö viö andlát og útför móöur okkar, tengdamóöur og
ömmu,
SIGURBJARGAR SIGMUNDSDÓTTUR,
Svignaskaröi.
Valdís Kristjónsdóttir, Skúli Kristjónsson,
Rósa Guömundsdóttir, GuAbjörg Skúladóttir,
GuAmundur Skúlason, Sigríöur Helga Skúladóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og hlýju viö andlát og útför
konu minnar, móöur, tengdamóöir og ömmu,
HERMÍNU INGVARSDÓTTUR,
frá Gillastöóum,
Hverfisgötu 102 A.
Eyjólfur Sveinsson,
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum öllum þeim sem sýndu samúö og hlýhug vlö andlát og
jaröarfor, ELÍNAR SIGURÐARDÓTTUR,
Sundlaugavegi 28, Reykjavjk
fyrrum húsfreyju ( Áshól.
Ingivaldur Ólafsson, Ólafía Ólafsdóttir,
Samúel FriAleifsson, Erna Hákonardóttir
og börn.
og símans á Blönduósi þau 17 ár,
er hann starfaði þar, hefði það
orðið mikill og merkur þáttur í
héraðssögu þess tíma.
Á þessum árum átti Karl einnig
þátt í sköpun annarrar sögu. Með
tveimur nágrannastöðvarstjórum,
þeim Hjálmari á Hólmavík og
Þórði á Hvammstanga, lagði hann
grunninn að félagi stöðvarstjóra.
Karl var einn af hvatamönnum og
skipuleggjari þeirra samtaka.
Ásamt Andrési G. Þormar aðal-
gjaldkera, sem þá var formaður
FÍS, heimsótti hann nær allar
símstöðvar á landinu. Þeir kynntu
sér laun, vinnuaðstöðu og annað er
máli skipti fyrir starfsfólkið og
rekstur stöðvanna að öðru leyti.
Varla var völ á heppilegri
mönnum til þessa eríndreksturs.
Þetta var erfitt verk og aðstæður
slæmar, en öllum tálmum var rutt
úr vegi og samtökin urðu að
veruleika, til hagsbóta og heilla
fyrir stöðvarstjóra. Síðan átti
Stöðvarstjórafélagið mikinn þátt í
kjarabótum og bættu skipulagi
fyrir annað starfsfólk stöðvanna,
sem lengi var ófélagsbundið en er
nú allt í Félagi ísl. símamanna
(FÍS).
Þegar Karl fluttist til Akraness
var þar allt önnur aðstaða og
þjóðfélagshættir breyttir frá því
er áður var. En þar beið hans
mikið Uppbyggingarstarf í póst-
og símaþjónustu. Staðurinn var í
hröðum vexti, fólksfjölgun mikil
og margháttaðar athafnir í blóma.
Stöðvarhús Pósts og síma
reyndist fljótlega of lítið og síma-
kerfið í bænum ófullnægjandi.
Það varð því að hefja baráttu fyrir
úrbótum og þeim verulegum.
Myndarlegt stöðvarhús reis af
grunni, línukerfi um götur bæjar-
ins var komið í jörð og stóraukið
og sjálfvirkri stöð var komið upp.
Þegar svo Karl hætti störfum á
Akranesi var stöðin þar orðin með
allra stærstu stöðvum á landinu.
Fyrir sex árum flutti hann til
Reykjavíkur. Þar vann hann fyrst
á skrifstofu Landsímans, en síðan
starfaði hann sem þingvörður þar
til yfir lauk.
Karl var mikill félagshyggju-
maður. Hann var alltaf í farar-
broddi í baráttu fyrir bættum
kjörum símafólks í dreifbýlinu og
ýms önnur félagsleg málefni nutu
góðs af starfshæfni hans og
áhuga. Það má nefna Þjóðkirkj-
una — þar starfaði hann mikið,
ýmist sem meðhjálpari eða organ-
isti — en hann var mikill unnandi
góðrar tónlistar. Einnig starfaði
hann mikið í ýmsum öðrum menn-
ingar- og bræðralagsfélögum.
Við leiðarlok þakka ég Karli góð
kynni og frábært samstarf í nær
40 ár. Eins og að framan getur var
þrotlaus áhugi hans og atorka
stöðugt viðbúin til að vinna að hag
og velferð samstarfsfólks hans við
Póst og síma. í forustusveit fyrir
þessu fólki lagði hann mikið á sig.
Þar var hann tillögugóður og
harðfylginn en réttsýnn.
Frú Ástu, börnum hennar og
öðrum aðstandendum sendi ég og
fjölskylda mín innilegar samúð-
arkveðjur.
Jón Tómasson
Við ferðalok vinar míns, Karls
Helgasonar póstmeistara, langar
mig til að færa í letur nokkra
þætti úr lífsstarfi hans, sem mér
voru kunnir af eigin reynd eða
eftir frásögn hans sjálfs. Kynni