Morgunblaðið - 02.02.1982, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. FEBRÚAR 1982
,/Eli Qum
vicS -T/ein' pOikl<23. a-P
rúsínum r>"
Ast er...
mCo
... að leggja hanskana
á hilluna.
TM Rog U.S. Pat Oft.—all rlghts reservod
* 1981L ' ‘ -----------
© 1981 Los Angetos Times Syndicate
1230
ODRV
Það kemur málinu ekki við hvern
drengurinn hefur barið. En ég segi
hann hér með úr þessum karate-
skóla.
Mamma. — Þú hefur gleymt að
tæma vasana þína.
HÖGNI HREKKVÍSI
,, £#t>SAST*L94- MÓS?/ /TA> r/?fAASTUR / *
„Kaninn44 á opin-
berum stöðum
Við erum þrjár stelpur sem
langar að koma á framfæri kvötun
til sumra opinberra staða o« vilj-
um í því sambandi nefna Stræt-
isvagna Reykjavíkur sérstaklega.
Við notum mjög mikið strætis-
vagna og rekum okkur óþarflega
oft á að stætisvagnastjórar hafa
stillt á kanaútvarp og kemur það
óþægilega við okkur þar sem við
erum miklu hlynntari íslenska út-
varpinu. Sem dæmi má nefna eitt
atvik sem henti okkur fyrir stuttu:
Við vorum sestar upp í vagninn
og tókum þá allt í einu eftir því að
Leiðrétt-
ing við af-
mælisvísur
I afmælisvísum Asgeirs Jóns-
sonar eftir Valdemar Benónýsson
er birtar voru í Velvakanda 31.
janúar sl. varð sú prentvilla að
„gjarðamar" varð að „gjarðirnar".
Er þriðja vísa kvæðisins rétt
þannig:
Geiri sezt á gjarðamar
gjöfum hrestur Bakkusar,
sýnist flestum saman þar
sveinn og hestur fornaldar.
Biðst Velvakandi velvirðingar á
þessum mistökum.
kaninn hafði verið stilltur á fullt
svo að glumdi í strætó. Við tökum
okkur til tvær og löbbum fram til
stætisvagnstjórans og spyrjum
hann hvort hann geti ekki verið
með íslenska útvarpið á. Þá svarar
hann voða hvumpinn: „Hvers
vegna?" „Það væri nú kannski
svolítið íslenskara fyrirbæri,"
svörum við og spyrjum hann svo
hvort að þetta sé íslenskur stræt-
isvagn eða amerískur. Þá svarar
hann: „Ferlega eru þið leiðinlegar,
stelpur.“ Við fórum þá bara og
settumst. En allt í einu hrökkvum
við við því að nú glymur íslenska
útvarpið á allra hæsta einhvern
píanókonsert. Við urðum guðslif-
andi fegnar, en þá allt í einu var
kanagaulið komið á aftur.
Við spyrjum: Er hægt að koma
svona fram við fólk á opinberum
stöðum? Er ekkert tillit tekið til
skoðana fólks? Við erum fólk líka
þótt við séum unglingar og höfum
meira að segja skoðanir. Að lokum
ein tillaga: Ef strætisvagnastjór-
um þykir islenska útvarpið svona
leiðinlegt er þá ekki hægt að leyfa
þeim að hafa kassettutæki í bíln-
um og skipta yfir á blandaða mús-
ík, íslenska og erlenda, þegar þeir
gefast upp á búnaðarþætti og sin-
fóníum? Eða þá að útvega þeim
heyrnartæki svo þeir geti hlustað
á kanagaulið án þess að raska ró
okkar sem viljum frekar íslenska
þögn, heldur en kanaútvarp.
Arna, Margrét og Anna.
... og hann sýrid-
ur drottningunni
„Kæri Velvakandi!
Til þess að íslendingar þurfi
ekki að hafa komplex gagnvart
Dönum eins og svo oft vill við
brenna á þeim bæ ættu andans
jöfrar Norræna þýðingarsjóðsins
að beita sér fyrir því að kynfæra-
romsa Dags Sigurðarsonar, sem
lesin var upp í útvarpið um kvöld-
matarleytið í gær verði snöruð á
dönsku hið bráðasta með kæru
þakklæti fyrir framlag Vitu And-
ersen á því sviði og honum síðan
boðið til Danmerkur og hann
sýndur drottingunni.
Útvarpshlustandi 23. janúar.“
Þessir hringdu . . .
Hvaða „sér-
trúarsöfnuði“
átti prestur-
inn við?
2311—5182 hringdi og kvaðst
hafa hlustað á messu frá
Langholtskirkju siðastliðinn
sunnudag. Hún óskar eftir
því að presturinn geri betri
grein fyrir því, hvað hann
átti við með því að líkja
„sértrúarsöfnuðum" við eit-
urlyfjaneytendur. „Vill hann
gera svo vel að nefna þá
söfnuði sem hann teiur álíka
hættulega og eiturlyfjanotk-
un. Ef hann gerir það ekki
liggja allir þeir trúflokkar
sem ekki tilheyra þjóðkirkj-
unni undir þessum þunga
dómi.
Hann hlýtur þó að vita að
ritningin segir: „Dæmið ekki
svo þér verðið ekki dæmdir."
Allir vita að eiturlyfjaneyzla
er mesta böl þjóðarinnar
með ofdrykkju. Auðvitað eru
til andkristilegir söfnuðir
víðsvegar í heiminum. Von-
andi eru það þeir sem prest-
urinn á við.
I öllum löndum er kristið
fólk sem hefur gengið úr
kirkjunni vegna þess að það
hefur haft opin augu fyrir
því að kirkjan hefur brugðist
kalli sínu. Það starfar eigi að
síður að málefnum kristn-
innar með kærleiksfórnum
og fyrirbænum fyrir málefn-
um málefnanna — og biður
jafnvel fyrir ofsækjendum
sínum."
Þakkir til
dr. Benjamíns
fyrir góda grein
Sigurður Vigfússon hringdi og
las fyrir eftirfarandi bréf:
„Heiðraði Velvakandi!
Mig langar að biðja þig að
flytja dr. Benjamín H.J. Ei-
rikssyni kæra þökk fyrir grein
hans, „Trú og verk“ sem birt-
ist í dáikum þínum 31. janúar
sl. Sannarlega þarf þjóð vor
að taka undir og segja með
orðum Lúters: „Guð helgur
andi heyr oss nú, ó heyr vér
biðjum, veit oss rétta trú.“