Morgunblaðið - 22.10.1982, Qupperneq 22

54
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 22. OKTÓBER 1982
« \M2 umwml Pnii Snadtcili_____________________________
v) jp&tta. er heimAtxxko^ h'íOdxb ! l/iltu fet
-h/aer sneiSar?**
Ást er...
.. að dreifa huga hans
frá áhyggjum.
TM hg. UX hl M,—■( rtgMs rwnwd
• MZ Lm «M*a TIm tvntatt
Gíraskiptingin? — Nei hún er
sjálfvirk!
Ekki snerta mig, ég hef gleypt
plastsprengju!
Hjúkrunarmálin eru
okkur ofarlega í huga
llans Jörgensson skrifar f.h.
Samtaka aldraðra:
„Vegna fyrirspurna um starf-
semi Samtaka aldraðra, sem komið
hafa fram í Velvakanda, óska ég
eftir birtingu þessarar greinar sem
svari við þeim.
Samtök aldraðra voru stofnuð
árið 1973. I upphafi var tilgangur
þessa félags aðallega sá, að sam-
einast í því að byggja litlar íbúðir
með félagslegri þjónustu fyrir aldr-
aða. Vinna með þessu m.a. gegn
einangrun ellinnar í óþægilegum
eða of stórum íbúðum, og til að
tryKRja þjónustuöryggi með eftir-
liti og læknisaðstoð. Samtökin voru
hugsuð sem byggingarsamvinnufé-
lag, og þau fóru því fljótt af stað
með byggingaráætlanir og svo
langt var komið, að búið var að
ákveða stað og teikna fyrstu íbúð-
irnar, en ýmsar samverkandi
ástæður urðu til þess að hætta varð
við framkvæmdir, sem urðu félag-
inu dýrar, félagssjóður tæmdur og
tiltrú á félaginu slokknaði hjá
mörgum.
Það kom því nokkur lægð í fé-
lagsstarfið við þessi umsvif og
margir trúðu því að félagið risi
ekki upp aftur.
Nú er þó svo komið, að fyrsti
áfangi félagsbygginga fyrir Sam-
tök aldraðra er að rísa við Akra-
land í Fossvoginum. Hjá okkur
sitja þeir fyrir íbúðum sem lengst
hafa verið í félaginu, eru 65 ára eða
eldri og treysta sér fjárhagslega til
þess að leggja í þetta fyrirtæki,
sem óneitanlega er erfitt að fram-
kvæma eins og aðstæður eru núna
með lán og fjármögnun á bygg-
ingartimanum. Þarna vantar lána-
möguleika til eins eða tveggja ára
fyrir slíkar byggingar sem þessar,
en þetta stendur vonandi allt til
bóta, erfiðast er að byrja, og við
vonumst til að geta byrjað á næsta
áfanga fljótlega, e.t.v. á næsta ári.
Núna tvö síðustu árin höfum við
getað aukið starfsemi félagsins
vegna nokkurs fjárframlags frá Al-
þingi í tengslum við félagsmála-
ráðuneytið. Við höfum getað starf-
rækt skrifstofu, sem er núna á
Laugavegi 103. Þessi skrifstofa
annast öll þau umsvif sem samtök-
in þurfa á að halda viðvíkjandi
:
llans Jörgensson
starfi sínu, og hún er opin alla 5
virku dagana frá klukkan 10—12 og
13-15.
Auk venjulegra félagsstarfa, þá
er þarna upplýsingaþjónusta um
félagsaðstöðu og réttindamál aldr-
aðra og vinnumiðlun fyrir aldraða
hefur þarna aðstöðu.
Hjúkrunarmál aldraðra eru
okkur ofarlega í huga, og ein hug-
detta okkar var að taka eina íbúð-
ina við Akraland (í þessum 1. bygg-
ingaráfanga okkar) til hjúkrunar-
og hvíldaraðstöðu fyrir félaga
okkar og e.t.v. fleiri. Með þetta í
huga fórum við af stað meþ smá-
miðahappdrætti, sem nú er í gangi.
En við sáum fljótt, að þessi
draumsýn okkar þyrfti meira fé en
happdrættið og okkar litlu sjóðir
höfðu yfir að ráða. Happdrættið er
hvorki stórt né viðamikið.
Ágóði happamiðanna fer í
Styrktar- og hjúkrunarsjóð félags-
ins eins og áætlað var, þó að fram-
kvæmdaáætlunin hafi breyst, en
þrátt fyrir allt er hugmyndin um
hjúkrunar- og hvíldaraðstöðu að
komast i framkvæmd í breyttu
formi og í samvinnu með okkur
sterkari aðilum.
Unnið hefur verið að því með
Rauða krossi Reykjavíkur og Sam-
bandi íslenskra berklasjúklinga að
setja á stofn dagvistar- og hvíld-
arheimili fyrir aldraða og öryrkja í
fyrrverandi húsakynnum Múla-
lundar í Reykjavík og verður þetta
heimili að líkindum opnað í nóv-
ember nk. Segja má að hlutur
okkar í undirbúningi þessa verks
hafi verið lítill á móti hinum
starfsaðilunum, en fyrir rekstur
heimilisins munum við greiða
okkar hluta og þar er Styrktar- og
hjúkrunarsjóðnum ætlað hlutverk
á næstunni.
Allar félagsíbúðir okkar eru
hugsaðar sem verndaðar íbúðir
fyrir aldraða og þar verðum við að
hafa eftirlitsmann, sem fylgist með
daglegri líðan íbúanna og hann
verður að annast útvegun eða
framkvæmd á þeim nauðsynja-
verkum sem þar þarf að vinna.
Þama þarf að líkindum að grípa til
framlags úr Styrktarsjóðnum.
Vonandi á þessi sjóður okkar eft-
ir að stækka og gera gagn í hjúkr-
unarmálum aldraðra bæði innan
félags og í samvinnu með öðrum.
I sumar kom kona, sem ekki vill
lát nafns síns getið, á skrifstofuna
til okkar og gaf kr. 1000 í þennan
sjóð og tveir flokkar barna komu í
sumar og gáfu í sjóðinn nokkur
hundruð krónur, sem voru ágóði af
hlutaveltum þeirra. Þetta þökkum
við innilega fyrir og ef svona held-
ur áfram er okkur borgið. Rétt er
líka að geta þess hérna, að samtök-
in gefa út minningarkort og þau
fást í Bókabúð Braga við Lækjar-
götu og einnig á skrifstofu samtak-
anna. Dálítið hafa þessi kort gefið í
aðra hönd, þó að betur mætti vera.
Ég vil endurtaka að hjúkrunar-
málin eru okkur hugstæð, og að
þeim verður unnið áfram bæði
sjálfstætt og í samvinnu við aðra.
Virkir félagsmenn eru núna 285,
og allar nánari upplýsingar um
störf og tilgang félagsins Samtaka
aldraðra eru veittar á skrifstof-
unni. Síminn er 26410, og fólki er
velkomið að líta inn og tala við
okkur.“
HÖGNI HREKKVlSI
jo, GOTT AÐ þO FAKIST <3»€LU KRÓKÍDDÍl/NN MINN.'“
Þessir hringdu . .
Kvæði og gam-
anbragir frá
síldarárunum
Björn Dúason á ólafsfirði
hringdi og hafði eftirfarandi að
segja: — Mig langar til að leita
liðsinnis hjá þér, Velvakandi, og
lesendum. gvoleiðis er, að ég hef
tekið mér fyrir hendur að reyna
að safna saman kvæðum og
gamanbrögum, ortum bæði til
söngs og lestrar, frá gömlu síld-
arárunum. Ef það tækist, yrði
þar um þó nokkurn fróðleik að
ræða frá þessum góðu og líflegu
dögum. Þessir kviðlingar eru ör-
ugglega til um allt land, í munni
fólks eða á blöðum. Það fólk sem
kynni að eiga þetta í fórum sín-
um langar mig að fá til liðs við
mig. Ég bið það vinsamlegast að
senda mér línu sem fyrst, en ég
mun svara öllum bréfum tafar-
laust.
Eins og hvolpur
sem er að eltast
við skottið á sér
Aldamótamaðui hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Á
ég að segja þér, hvað mér fyndist
réttast af því, sem þingið gæti
gert í byrjun? Það er að banna
verðhækkanir, kauphækkanir og
verkföll. Þetta fyndist mér mest
aðkallandi fyrir hag þjóðarinnar
ef hún á að njóta góðs af verkum
þingmannanna. Það liggur ekk-
ert á kosningum. Það liggur
miklu meira á hinu sem ég
nefndi. Ég er nú orðinn aldraður
og hef dálitla reynslu af lífinu,
hvernig það er. Þessi eltingaleik-
ur milli kaups og vöruverðs er
löngu orðinn ber að tilgangsleysi
sínu. Ég skil ekkert í mönnum
sem hafa fengið aðra eins
menntun og tíðkast nú til dags,
að vera ekki fyrir lifandislöngu
búnir að sjá hversu þýðingar-
laust þetta er. Þetta er eins og
hvolpur sem er að eltast við
skottið á sér og nær aldrei í það.