Morgunblaðið - 04.03.1983, Qupperneq 5

„íslensku þjóðsögurnar
hafa haft talsverð
áhrif á mig“
„Tók mér tveggja ára
frí frá atvinnulífinu
og sat og málaði“
„Lítið fjallað um
kvennalist og erótíska
list í listasögunni“
„Verk Fridu Kahlo höfðu
mikil áhrif á mig“
„Held að konur sjái
hlutina oft frá öðru
sjónarhorni, þótt
víðfangsefnin séu ekki
endilega onnur“
„Konur voru tæpast til
sem sjálfstæðir lista-
menn lengi framan af“
„ Jú, ég myndi segja
að myndirnar mínar
væru erótískar"
„Er ekki sagt að stein-
arnir hafi augu?“
„Allir eru sammála um
að menning sé nauð-
synleg, en það vill helst
enginn borga fyrir hana“
„Meira um að vera í
listalífinu hér en í
Svíþjóð“
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 4. MARZ 1983
37
eru þetta augu einhverrar mann-
veru, stundum er þessi vera jafnvel
meö fjögur augu, stundum eru
augun hluti af rándýri eöa þau ein-
faldlega koma elnhversstaöar úr
myndfletinum án þess aö tilheyra
dýri eöa manni. „Hvaö þessi augu
merkja? Þaö er annarra að svara
því. Þetta á kannski aö sýna aö
maðurinn er aldrei einn, eöa er
ekki sagt aö steinarnir hafi augu?“
Viö spyrjum Margréti hvort hún
haldi aö þaö sé erfiðara fyrir konu
aö vera listamaöur en fyrir karl-
mann. „Ég er ekki frá þvi aö þaö sé
erfiöara, þaö er erfiöara aö hasla
sér völl, og eflaust enn margar
konur sem eru aö mála út um allan
bæ en hafa ekki komiö verkum
sínum á framfæri. Þaö er líka erfið-
ara fyrir konur meö börn og fjöl-
skyldu aö stunda llstina, sjálf á ég
engin börn svo ég finn ekki fyrir
því. En listin er þaö sem veitir
mesta frelsið. Annars vil ég leggja
mesta áherslu á aö aöalvandamál
listamanna í dag eru fjárhags-
vandamál, þaö er nefnilega þannig
aö allir eru sammála um aö menn-
ing sé nauösynleg, en þaö vill helst
engin borga fyrir hana.
Mér finnst mjög gaman aö koma
hingaö heim og sýna, því mér
finnst allt sem er aö gerast hér
heima í listalífinu miklu nýrra og
ferskara en þaö sem um er aö vera
í Svíþjóö. Viö íslendingar erum lítil
þjóö og vitum vel aö viö getum
ekki verið okkur sjálfum nóg
menningarlega, og því fer fólk héö-
an út um allan heim og kemur til
baka meö áhrif víös vegar aö. Sví-
ar halda hinsvegar aö þeir geti séö
um sig sjálfir menningarlega og því
er ekki laust viö aö ákveðinnar
stöönunar gæti.“
Og áöur en viö kveðjum Mar-
gréti og hún fer til fyrri starfa þ.e.
aö hengja málverkin upp á vegg-
ina, þau sem enn standa eftir
óupphengd, spyrjum viö hana
hvort hún sé ekkert að hugsa um
aö flytja aftur til landsins. „Jú, ég
er umfram allt Islendingur og er
alltaf aö hugsa um aö flytja hingaö
aftur. Island er minn fasti punktur í
lífinu, en ég er enn sem komiö er á
feröalagi."
Jessica Lange í dómsalnum i
Frances.
Sally Field i aöalhlutverki i Ab-
sence of Malice.
Keaton, Sally Field, Jill Clay-
burgh, Jane Fonda, Bette Midler
og nokkrum til viöbótar. En
þrátt fyrir þaö, nær engin þeirra
meö tærnar þar sem kynbræöur
þeirra hafa hælana, og lífslíkur
þeirra i þeim hlutverkum sem
eru á boðstólum eru mun
skemmri en karlleikaranna, Paul
Newman er t d. enn gjaldgengur
í hin margvíslegustu hlutverk
hvort sem um er að ræða skap-
geröarhlutverk meö rómantísku
ívafi eða eitthvað ámóta, en þær
Clayburgh og Keaton eru á síö-
asta snúningi í því fátæklega
hlutverkavali sem kvenfólki í
kvikmyndunum stendur til boöa.
Kvikmyndaframleiöendur virö-
ast því hafa gefist upp viö aö
gefa kvenfólki tækifæri til aö
spreyta sig á öörum hlutverkum
en þeim sem kvikmyndahúsa-
gestir vilja helst sjá, en fram að
(Dessu hefur veriö gengið út frá
aö meirihluti þeirra sem sækja
kvikmyndahús séu karlmenn á
aldrinum 14—24 ára.
Hvað er til ráða spyr kvik-
myndagagnrýnandi tímaritsins
Vogue í lok greinar sinnar. Hún
gerir ráö fyrir litlum breytingum í
náinni framtíð, „þaö veröur ekki
fyrr en konur sem taka sjálf-
stæöan þátt í lífinu, án þess aö
lifa fyrir eöa gegnum karlmenn,
fara aö skrifa kvikmyndahandrit,
leikstýra þeim og leika hlutverk
sem hafa áhrif á hugsunargang
kvikmyndahúsagesta aö hægt
veröur aö búast viö einhverjum
breytingum frá því sem nú þekk-
ist“.
Einhverja von sér hún þó til
að úr þessu rætist og bendir
þeim sem áhuga hafa á aö sjá
kvikmyndir þar sem konur tak-
ast á viö veigameiri hlutverk að
sjá kvikmyndir eins og Personal
Best, Victor/Victoria, The
World According to Garp,
Mariane and Juliane og Cel-
este.
Hlutverk kvenna
í kvikmyndum
enn að miklu
leyti þau sömu
og voru á tíma-
bilinu 1940—
1950 segir
kvikmynda-
gagnrýnandi
tímaritsins
Vogue.