Morgunblaðið - 29.04.1983, Blaðsíða 22
54
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. APRÍL 1983
ást er...
o $31
... að fylgjast með matar-
æði hans.
TM Rag U.S. Pat. Otf -ill ligfits reMrvad
*1963 L0* Ana*1— Tltnaa Syn«Hcate
Jú við skulum með ánægju athuga
um launahækkunina í næsta mán-
uði ef þú verður þá hér hjá okkur?
HÖGNI HREKKVÍSI
3'%) 5 - ö - Q -Q- Q - Q- q"
„£6 séAÐOK<AR MlSUKAfZ'"
Ábending til yfirvalda um-
ferðarmála og Umferðarráðs
1546—5980 skrifar:
„Mig langar til að koma á fram-
færi ábendingu til yfirvalda um-
ferðarmála og Umferðarráðs í
sambandi við gangbrautarljós og
einnig mörg umferðarljós: Þau eru
of há.
Þessi ljós þurfa að vera það lág,
að bílstjóri, sem situr undir stýri,
komist ekki hjá því að taka eftir
þeim. Ég hef staðið sjálfan mig að
því að gera það ekki, af fyrr-
nefndri ástæðu.
Þá vil ég einnig koma því að í
leiðinni, að mér finnst það lág-
markskrafa vegna allra skóla-
barna, að gangbrautarljós séu við
alla barnaskóla, þar sem þannig
háttar, að það geti stuðlað að því
að tryggja öryggi barnanna."
Neyðaráætlunin og
„sigur“ álráðherrans
Hneykslaður kjósandi skrifar:
„Ég get ekki orða bundist vegna
kosningaúrslitanna. Sá flokkur sem
á mesta sök á 100% verðbólgu, yfir-
vofandi atvinnuleysi og gegndar-
lausri skuldasöfnun erlendis, þ.e.
veðsetningu barna okkar og barna-
barna, Alþýðubandalagið, tapaði
ekki nema örlitlu af fylgi sínu.
Já, þeir eru slyngir áróðursmeist-
arar flokksins, sem tókst að telja
kjósendum trú um, að þeir hefðu
allt í einu fundið kínalífseleksír,
sem hét ýmist skipulagsuppgjör eða
uppgjörsleið, þótt gárungarnir
nefndu það styttingu eftir ógleym-
anlegar kennslustundir Ragnars
Arnalds, fjármálaráðherra, í sjón-
varpinu, þar sem hann útlistaði,
hvernig hægt væri að setja verð-
bólguna upp á brotastrik og stytta
hana út. En ábyrgðarsvipurinn á
mönnunum, þegar þeir koma fram
með sínar þokukenndu framtíðar-
lausnir, virðist svo traustvekjandi,
að fólk gleymir neyðaráætlun Svav-
ars Gestssonar, flokksformanns, frá
í haust, og Ólafur Ragnar Grímsson,
fráfarandi þingflokksformaður,
gengur meira að segja svo langt að
belgja sig út í sjónvarpinu og kalla
hana „Morgunblaðslygi". Fylgis-
menn flokksins hafa líklega trúað
þessu, þótt Albert Guðmundsson
hafi verið svo forsjáll að taka með
sér ljósrit úr Þjóðviljanum, þar sem
neyðaráætlunin var kynnt.
Trú alþýðubandalagsmanna á eig-
in áróðursmátt og fákunnáttu al-
mennings virðist takmarkalaus.
Skömmu fyrir kosningar var borinn
í hvert hús í höfuðborginni, og lík-
lega á landinu öllu, bæklingur til að
auka traust manna á álráðherra Al-
þýðubandalagsins, Hjörleifi Gutt-
ormssyni. Mig minnir, að þar hafi
staðið stórletrað á forsíðu „Að sigra
eða semja af sér“, og mætti ætla að
Hjörleifur hefði gert annað hvort,
líklega sigrað. En þegar litið er inn-
an í bækling þennan, kemur f Ijós,
að eftir fjögurra ára tilraunir iðnað-
arráðherra til að sigra, greiðir ál-
verið í Straumsvík helmingi lægra
raforkuverð en álver í nágranna-
löndum okkar. Þetta kallar Alþýðu-
bandalagið að sigra. Og þessu
gleypa kjósendur við. Er nema von,
að maður hneykslist?
P.S. Væri ekki nær fyrir gáfumenn-
ina, sem kalla samtök sín „Ný sjón-
armið“, að gefa fé til líknarmála í
stað þess að ausa því í heimskulegar
útvarpsauglýsingar og aulafyndni?
Sæmundur Klemensson
Guðmundur A. Finnbogason
skrifar:
„Velvakandi.
Laugardagskvöldið 9. apríl sl.
var kynntur í sjónvarpinu
skemmtiþáttur á vegum SÁÁ-
manna. Meðal efnis þar var að
Háskólakórinn söng lag er ég
hafði aldrei heyrt áður, en textann
við lagið þekkti ég, og vissi til að
lag og texti hefðu oft verið sungin
og að gerður hefði verð ballett um
lag og erindi. í auglýsingum hafði
ég heyrt að lag og texti væru til-
einkuð andláti (grafskrift) Sæ-
mundar Klemenssonar frá Stapa-
koti í Njarðvíkum. Hafði ég fyrir
nokkrum árum eignast blað með
lagi og texta og þótti því gaman að
heyra það sungið. Ég hefi aldrei
heyrt þess getið frá þeim er hafa
með ballettinn og sönginn um
Sæmund að gera, hver hann var,
aðeins sagt um Sæmund Klem-
ensson að hann væri frá Stapakoti
í Njarðvíkum.
Þar er ekki rétt með farið. Sæ-
mundur Klemensson og Ingibjörg
Sæmundsdóttir kona hans fluttust
vorið 1806 frá Þingholti, Reykja-
víkursókn, að Narfakoti í Innra-
Njarðvíkurhverfi og átti Sæmund-
ur þar heima til dánardags. Sæ-
mundur Klemensson var fæddur
24. október 1763 í Skildinganeskoti
við Reykjavík. Foreldrar Sæ-
mundar voru Klemens Bjarnason,
bóndi í Skildinganeskoti 1750 til
1785, og kona hans, Þuríður Sig-
urðardóttir frá Króki í Grafningi.
Bjarni faðir Klemensar (afi Sæ-
mundar í Narfakoti) var sonur
Bergsveins Sólmundssonar, lög-
réttumanns í Gullbringusýslu
1670 til 1725.
Ingibjörg Sæmundsdóttir, kona
Sæmundar Klemenssonar, var
fædd í Mýdal í Mosfellssveit 1.
september 1757. Tveir voru synir
þeirra hjóna, er báðir voru stór-
bændur í Innra-Njarðvíkurhverfi
á fyrstu tugum 19. aldar, Jón Sæ-
mundsson, bóndi í Narfakoti, og
Klemens Sæmundsson, bóndi í
Stapakoti.
Sæmundur Klemensson, bóndi í
Narfakoti, dó þar 1. júlí 1821. Var
jarðsettur í kirkjugarðinum í
Innri-Njarðvík þann 14. júlí. Ingi-
björg Sæmundsdóttir, kona hans,
dó hjá Klemens syni sínum í
Stapakoti 3. júnt 1837.
Séra Bjarni Þorsteinsson, prest-
ur í Siglufirði 1889 til 1935, var
eins og vitað er, hinn mikli þjóð-
lagasafnari. Var þetta lag og þessi
texti einn af hans mörgu safngrip-
um, þökk sé honum: