Morgunblaðið - 22.07.1983, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 22. JÚLÍ 1983
55
svo af öllu saman í heimalandi
sínu, sem er kannski ekki nein
furða, þar sem löggjafarvaldið,
með öllu sínu liði, sér og skilur
minna en ekki neitt, hvað er að
gerast.
Þó að einhverjum verði það á að
kvarta, þora þeir sem völdin hafa,
ekki að gera neitt af óstöðvandi
snobbhætti við þá er flagga dýrum
vindlum, þó að þeir séu kannski
lítið annað en ókrýndir mafíumeð-
limir, sem í rettu lagi ætti án um-
hugsunar að senda til síns heima
með næstu ferð.
Fátt af því er hér hefur verið
minnst á, til verndar okkur fjöl-
skrúðuga lífríki hefðum við þorað
að framkvæma, af þeim undir-
lægjuhætti sem er svo ríkjandi
hjá okkur við þá er mæla á er-
lenda tungu.
Það er eitt enn, sennilega al-
stærsti þátturinn, það er allar þær
matar- og bensínbirgðir sem út-
lendingarnir koma með í bílum
sínum hingað, sem duga að öðru
jöfnu allan túrinn, hversu langur
sem hann er, eða í 4 til 6 vikur.
Fyrir vikið er lítið sem ekki neitt
keypt af matvörum og bensíni hér
í verslunum, og tapast því drjúgur
skildingur í gjaldeyri. Það er verð-
ugt umhugsunarefni hvers vegna
erlendir ferðamenn mega koma
með inn í landið ómælt magn af
matvörum í alls konar umbúðum,
án þess að nokkuð sé amast við
því, en samlöndum okkar er verð-
ur það á að koma með lítið eitt af
niðursoðnum matvörum með sér
heim frá útlöndum, vegna þess að
slíkt er billegra, sé meinað að gera
það og dæmdir fyrir; sagt að þeir
séu að koma með til landsins
ósækilega sníkjusjúkdóma. Þá
gilda lögin.
Til áréttingar á því, er hér á
undan er drepið á, má minna á að
bílaleigur eru til hér, þar sem út-
lendingar geta tekið bíl á leigu
sem landsmenn. Þannig fengist
gjaldeyrir, sem okkur veitir svo
sannarlega ekki af. Þá má ekki
gleyma BSÍ. Þar verður landinn að
vera við stjórn, og það í tvennum
skilningi, það er bílstjóri og farar-
stjóri. Það er með öllu ótækt að
erlendir fararstjórar séu að lýsa
staðháttum á landi hér, og jafnvel
rangtúlka alit svo að skaði sé að.
Það er hægt að halda miklu
lengur áfram, en hér læt ég staðar
numið að sinni."
J.Á.G. skrifar:
„Velvakandi.
Við síðasta biskupskjör reynd-
ust nokkrir prestar vanhæfir að
greiða atkvæði svo að gilt mætti
teljast. Eiga þeir þó manna mest
undir atkvæði að sækja. Dr. Sigur-
björn Einarsson, biskup, telur
prestum ofraun að beygja nafnið
Jesús rétt, sérstaklega nýgræðing-
um. Ýmsir prestar hafa yfir hend-
ingar úr Sólarljóðum við greftran-
ir, en brengla þeim svo að sker í
eyru, segja: Drottinn minn gef þú
dánum ró í stað Drottinn minn gefi
dauðum ró ... Von er að minni
spámönnum verði hér „fótaskort-
ur á tungunni" þegar sjálfur bisk-
upinn yfir ísiandi tekur sér þetta í
munn.
ráðherra, ætti að setja þrjú skil-
yrði fyrir auknu fjármagni til Há-
skóla íslands:
1) Guðfræðingum yrði kennt að
útfylla kjörseðla og ganga frá
þeim á lögformlegan hátt.
2) Þeim yrði gert að skyldu að
beygja nafnið Jesús. Þá þyrft-
um við ekki að iáta fyrir róða
orðmyndir þær sem ömmur
okkar kenndu okkur fyrr meir,
né yrði þörf á að yrkja upp
sálma Hallgríms. Uppyrkingar
sálma hafa ekki ætíð orðið til
bóta.
3) Þeim yrði gert að skyldu að
hafa rétt yfir hinar dýrlegu
ljóðlínur Sólarljóða, annars
hlytu þeir kárínur þessa heims
og annars."
Albert Guðmundsson, fjármála-
Þessir hringdu . . .
Virðist ekkert
þurfa að spara
milliliðakostnað
H.SJ. hringdi og hafði eftir-
farandi að segja: — Mig langar
til að spyrja, hvort nokkurt
fyrirtæki á landinu eyði öðru
eins í auglýsingar og Mjólkur-
samsalan. Svona einokunarfyrir-
tæki virðast ekkert þurfa að
spara milliliðakostnaðinn og
geta þó ráðist í byggingar, sem
sagt er að muni kosta allt að því
eins mikið og nýja flugstöðin í
Keflavík. Hvaðan koma allir þeir
peningar, sem þetta fyrirtæki
malar inn? Væri ekki nær að
selja okkur heldur ódýrari
mjólkurafurðir, meðan kreppan
stendur yfir, svo að við neyð-
umst ekki til að hætta að kaupa
mjólk og smjör? Ég þekki hag-
sýnar húsmæður, sem þegar eru
hættar að kaupa smjör og nota
smjörlíki í staðinn.
Nokkurs konar
framhaldssaga
Guðrún Jacobsen rithöfundur
hringdi og hafði eftirfarandi að
segja: — Sem íslenskur borgari
vil ég beina þeirri fyrirspurn til
borgaryfirvalda, hvort hundar
sendiráðsfólks njóti sömu dipló-
matréttinda og hinir gest-
komandi húsbændur þeirra — að
vera firrtir kvörtunum? Þannig
er mál með vexti, að nú er loks-
ins farin af landi brott bresk
hundtík ein, sem mánuðum sam-
an olli íslenskum nágrönnum
sínum óþægindum með gelti frá
sólarupprás til sólarlags, helg-
arnar meðtaldar. En þá tekur
ekki betra við. Franskur sendi-
ráðshundur er orðinn nokkurs
konar framhaldssaga af bresku
hundtíkinni. Það er ógaman að
geta ekki labbað fram hjá görð-
um þessa fólks án þess að mæta
einhverskonar heilaþvegnu
hreinræktuðu kvikindi með níst-
andi tennur, tryllt augu og gelt-
andi brjálæðislega að heima-
mönnum, þegar maður hefur
sjálfur lagt sig fram um að
kenna sínum innborna hundi að
taka tillit til annarra, bæði
manna og dýra.
Annars hlytu þeir kárín-
ur þessa heims og annars
Ætli skútan steyti ekki
á skeri áður en lýkur?
Jóhann Þórólfsson skrifar:
„Það er ekki von, að það sé mik-
ill peningur í ríkiskassanum.
Ráðherrar og þingmenn sjá um
það með eyðslusemi sinni og dett-
ur mér þá í hug, að ráðherrarnir
eru allir með einkabílstjóra og þá
alla á góðum launum, þótt sjálfir
séu þeir með bílpróf. Svo eru 2—3
menn á fullum launum við að opna
og loka hurðum fyrir þá. Allt
þetta borgar ríkið.
Hvernig skyldi þetta vera heima
hjá þeim? Ætli þeirra ektakvinn-
ur standi í því heima hjá þeim að
lúka upp og loka hurðum fyrir þá?
Svo eru 3 menn í því að bera inn
bréf til þeirra. Já, allt þetta borg-
ar ríkið. Já, þetta eru svo fínir
menn, að þeir geta ekkert gert
sjálfir.
Svo mega sjómenn og verka-
menn vinna að baki brotnu til þess
að sjá fjölskyldum sinum farborða
og ofan á það skerðir ríkisstjórnin
kaup þeirra um 20 til 30%. Það
ætti að láta þessa frammámenn
þjóðarinnar í framleiðslustörfin
og vita hvort þeir myndu ekki
heimta mannsæmandi kaup.
Nei, það er ekki von, að vel fari í
okkar þjóðfélagi. Á meðan við eig-
um ekki ábyrgari menn en raun
ber vitni, er ekki von á góðu.
Þó gekk alveg fram af mér, þeg-
ar þeir gerðu Steingrím ábyrgan
fyrir þjóðarskútunni. Hann sem
hugsar bara um að komast í ráð-
herrastól og snýst svo i pólitíkinni
eins og skopparakringla, eftir því
hvernig vindurinn blæs í það og
það sinn. Svona óábyrgum
mönnum trúi ég ekki fyrir þjóðar-
skútunni. Þegar við fáum 1.000
króna hækkun, skammta þeir sér
8.000 krónur. Hvar endar þetta?
Ætli skútan steyti ekki á skeri áð-
ur en lýkur?"
Slysavarnafélag íslands hvetur alla til að gæta sérstakrar
varúðar við ár og vötn. Ofhlöðum ekki bátinn. Gætum þess að
bátur og búnaður sé í fullkomnu lagi. Látum alltaf vita um
ferðir okkar, fylgjumst með veðri og vindum og teflum ekki í
tvísýnu. Klæðumst hlýjum fatnaði og góðum hlífðarfötum í
áberandi lit. Munum björgunarvesti fyrir alla bátsverja.
Ferðakynning
á morgun laugardaginn 23. júlí kl.
13.00—15.00
á Feröaskrifstofunni Atlantik, Hallveigarstíg 1,
Rvík.
Sérstök kynning veröur á fyrirhugaöri ferö eldri
landsmanna til Mallorka 27. september.
Fararstjóri verður Þórir S. Guðbergsson, félags-
ráögjafi.
Á Mallorka veröur farþegum m.a. boöið upp á
stutt fræðslunámskeið um málefni aldraðra,
heilsurækt og fl.
Allir veru velkomnir að líta inn til okkar og fá
nánari upplýsingar.
Ferðaskrifstofan
OTKMTIK
Iðnaðarmannahúsinu v/Hallveigarstíg
Símar 28388 — 28580
Gerðu Ellingsen
að föstum viðkomustað
fyrir helgarferðina
Orill, grilláhöld, grillkol og grillvökvi.
Oliulampar og luktir < miklu úrvali. Vaaaljóa, tjaldljóa og rafhlöður.
Stil-Longa ullarnmrföt
Ánanaustum
Sími 28855