Morgunblaðið - 12.10.1986, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. OKTÓBER 1986
B 23
Ellert Björnsson
eftir Pétur Blöndal
Heimsókn Reagans og Gorbach-
evs er nú í brennidepli. Menn velta
því fyrir sér hvort þessar viðræður
geti skipt sköpum um samskipti
Sovétríkjanna og Bandaríkjanna í
náinni framtíð. Æskufólkið er engin
undantekning í þessu tilviki, það
ræðir mál þessi af engu minni
áhuga en þeir eldri. Pétur Blöndal,
nemandi í 9. bekk Valhúsaskóla,
brá sér því vestur í bæ og út á
Seltjamames og spurði nokkra
unglinga um álit þeirra á þessum
stórviðburði.
Fylgistu með stjórnmálum?
Ellert Björnsson, Verzlunar-
skólanum: Já, en aðeins þvi helsta
sem er á döfínni á hveijum tíma.
Konstantín Mikaelsson, 9.
bekk Valhúsaskóla: Ne-hei, alls
ekki. Engan áhuga.
Kristrún Heimisdóttir, 3. bekk
Menntaskólanum í Reykjavík: Já,
ég geri það.
Pétur Matthíasson, 1. bekk
Menntaskólanum við Hamrahlíð:
Ég hef fylgst nokkuð vel með mál-
um sem hafa verið í brennidepli
hveiju sinni, eins og leiðtogafundin-
um í Reykjavík, en ég hef ekki
almennan áhuga.
Þorsteinn Davíðsson, 9. bekk
Hagaskóla: Já, ég geri það.
Hver er afstaða þín til kjarn-
orkuvígbúnaðarkapphlaups
stórveldanna?
Ellert: Mér fínnst það gjörsam-
lega út í hött. Það þjónar engum
tilgangi að framleiða sífellt fleiri
og öflugri kjamorkuvopn þar sem
til eru nægar birgðir til að tortíma
öllu lífi á jörðinni og vel það. Og
þó einhver lifði af kjamorkustyijöld
yrði hans hlutskipti jafnvel enn
hræðilegra en þess sem léti lífið
þegar í stað.
Konstantín: Mér fínnst allt of
mikið af kjamorkuvígbúnaði í heim-
inum en samt hef ég engar
áhyggjur af því að það bijótist út
kjamorkustyijöld.
Kristrún: Eg álít að það stríði á
allan hátt gegn almennri skynsemi
og verði að stöðva.
Pétur: Mér fínnst vígbúnaðar-
kapphlaupið vera komið út í öfgar
út af tortryggni milli stórveldanna.
Þorsteinn: Ég tel nú ekki að
heimsfriðnum stafi mikil hætta af
því. Gagnkvæmur árásarmáttur
stórveldanna ætti að fæla hvort frá
öðm.
Hvort telurðu Reagan eða
Gorbachev hafa sýnt meiri vilja
Konstantín Mikaelsson
til afvopnunar i samningavið-
ræðum stórveldanna?
EUert: Gorbachev virðist hafa
sýnt meiri samningavilja, t.d. átti
hann hugmyndina að Reykjavíkur-
fundinum. Þó miðast sumar af
tillögum hans meira að því að vinna
áróðursstríð það sem þeir Reagan
heyja á Vesturlöndum heldur en að
ná árangri í átt til afvopnunar.
Reagan sýnist ekki eins samninga-
fús vegna þess að hann heldur fast
við hina svokölluðu stjömustríðs-
áætlun sína og hefur hafnað öllum
tilboðum Sovétmanna sem miðast
að því að Bandaríkjamenn hætti við
áætlunina.
Konstantín: Gorbachev tvímæla-
laust. Hann vill hætta með tilrauna-
kjamorkusprengingar og fleira.
Kristrún: Ég álít að Gorbachev
hafi komið fram með markvissari
tillögur og hafi kannski meiri vilja
til samninga. En aftur á móti held
ég að Reagan hafí ekki mikinn vilja
til þess að semja um þessi mál.
Mér fínnst sumt af því sem hann
gerir minna meira á stríðsæsinga-
mann en mann friðarins. En aftur
á móti má deila um það hversu ein-
lægur Gorbachev er í þessum
málflutningi sinum og hvert mark-
mið hans er með honum.
Pétur: Mér virðist Rússar hafa
komið með fleiri tillögur til af-
vopnunar en ég er ósáttur við margt
hjá þeim.
Þorsteinn: Ég tel að svokölluð
tilboð Gorbachevs séu einungis
áróðursbrögð þar sem þau eru sett
fram þannig að þau eru óaðgengileg
fyrir Bandaríkjastjóm.
Nú koma þeir hingað rneð
miklu fylgdarliði og ugglaust um'
tvö til þrjú þúsund blaðamönn-
um. Heldurðu að viðræðumar
beri einhvem árangur?
Ellert: Tilgangur Gorbachevs
með Reykjvíkurfundinum er vafa-
laust sá að athuga hvort fyrir-
hugaður fundur leiðtoganna í
Bandarílqunum hafí einhvem
árangur í för með sér. Komi í ljós
að of mikið beri í milli f skoðunum
stórveldanna og augljóst sé að eng-
inn árangur náist vestra þá hættir
hann við þann fund. Reagan mun
að öllum líkindum ekki hætta á það
því að slíkt kæmi sér illa fyrir repú-
blikana f komandi þingkosningum.
Ég held því að einhver árangur
náist hér, enginn sögulegur árang-
ur, en þó nægur til þess að gmnd-
völlur verði fyrir fundinum í
Bandaríkjunum og samningum þar.
Konstantfn: Varla — eða a.m.k.
einhver lítill, því þetta er bara undir-
Kristrún Heimisdóttir
búningsfundur fyrir nánari sátta-
viðræður.
Kristrún: Það er erfitt að segja.
Það er þó alltaf jákvætt að þeir
hittast og tala saman, ég vona það
bara.
Pétur: Já, ég held það og hinn
litli fyrirvari á fundinum sýnir að
þeir em í meiri fríðarhug en áður.
Þorsteinn: Ætli maður verði
ekki að vona það. Annars held ég
að báðir sitji fastir við sinn keip.
Nú telja sumir að með þessu
sé verið að bjóða hættunni heim.
Nú muni verða hryðjuverkaalda
á íslandi. Hvað heldur þú um
það?
Ellert: Ég held að þótt athyglin
beinist að Islandi þessa dagana sé
landið ekki áhugavert í augum er-
lendra hryðjuverkamanna. M.a.
vegna þess að það er tiltölulega
auðvelt að fylgjast með komu út-
lendinga til landsins og nú með
hertri öryggisgæslu á Keflavíkur-
flugvelli er vart mögulegt fyrir þá
að komast í landið með tæki áin
og tól. Og ekki geta þeir haft sam-
ráð við fslenska öfgahópa, því þeir
em ekki til. Eini möguleikinn á
hryðjuverkum nú er ef einhver
óábyrgur íslendingur tæki upp á
einhveijum óskunda.
Konstantin: Ekki _ minnstu
áhyggjur. Öryggiskerfí íslendinga
verður mjög traust.
Pétur Matthíasson
Kristrún: Ég held að það sé nú
ekki mikil hætta á því að það verði
einhver hryðjuverkaalda á íslandi.
Pétur: Út af einangmn íslands
og aukinni gæslu á Keflavíkurflug-
velli held ég að lítil hætta sé á því.
Þorsteinn: Nei, ætli það sé nokk-
ur hætta á því. íslendingar em svo
friðsamir í eðli sínu.
Heldurðu að íslendingar séu í
stakk búnir til að halda svona
fund?
Ellert: Nú er búið að útvega nóg
gistirými fyrir hinn mikla §ölda
blaða- og fréttamanna sem kemur
til landsins með tilkomu farþega-
skipanna. Hvað öryggi varðar emm
við fylilega í stakk búin til að halda
fundinn því leiðtogamir sjálfir koma
með mikið lið öryggisvarða.
Skyggnir ætti að geta fullnægt
þörfum sjónvarpsstöðvanna með
útsendingu frá landinu og því ætti
lítið að fara úrskeiðis. Það væri þá
einna helst eitthvað minni háttar í
öflun tækja fyrir blaðamennina. En
að öðm leyti ætti þetta að ganga.
Konstantín: Já, aðrar þjóðir geta
það og þá ættu íslendingar að geta
það Ifka.
Kristrún: Já, það held ég.
A.m.k. vona ég það.
Pétur: Já, en fyrirvarinn er of
lítill og því verður röskun óþarflega
mikil.
Pétur Halldórsson Blöndal
Þorsteinn: Já. Gefist nægur fyr-
irvari held ég að íslendingar eigi
að vera í stakk búnir til þess.
Hvaða þýðingu telur þú að
fundurinn hér i Reykjavík hafi
fyrir ísland?
Ellert: Þetta er náttúrlega mikil
landkynning fyrir íslendinga. Bæði
ættum við að notfæra okkur þetta
til að kynna ísland sem ferða-
mannaland og kynna útflutnings-
vömr okkar. Nú, sfðan er þetta
mikii tekjulind fyrir hótel, leigubíl-
stjóra og fleiri. Ef vel tekst til
gæti það leitt til þess að fleiri slíkir
fyndir yrðu haldnir hér. Og yrði
ísland þá eins og Sviss í augum
annarra þjóða.
Konstantín: Þetta verður góð
landkynning og svo verður mikill
hagnaður af þessu.
Kristrún: Þetta hefur náttúrlega
alveg gífurlega þýðingu fyrir ísland
sem landkynning. Ég held að ímynd
íslands breytist kannski út á við,
fólk sjái kannski að við séum eitt-
hvað annað en einhveijir snjókarlar
eða fmmbyggjar.
Pétur: Þetta er mikil ferða-
mannaauglýsing en langvarandi
áhrif verða lítil.
Þorsteinn: Það verða náttúrlega
miklar gjaldeyristekjur af honum
fyrir utan þá gífurlegu landkynn-
ingu sem landið fær.
Finnst þér unglingar velta
þessum málum eitthvað fyrir
sér?
Ellert: Unglingar eins og aðrir
landsmenn velta þessu fyrir sér en
ég held að þeir hugsi meira um
umstangið og lætin sem em í kring-
um fundinn en tilgang hans og það
sem þeir Reagan og Gorbachev
ætli að semja þar um.
Konstantín: Það er mjög ein-
staklingsbundið.
Kristrún: Það er náttúrlega
ákaflega einstaklingsbundið en al-
mennt held ég að Islendingar hafí
ekki áhuga á stjómmálum.
Pétur: Ekki almennt.
Þorsteinn: Nei, mér sýnist ungl-
ingar hafa litlar áhyggjur af
heimsmálunum.
VATNSKASSAR
DRIFLIÐIR
SB
»
Miðstöðvarelement
Öxlar-liðir-hosusett-klossar
BODDIHLUTIR
LUKTIR
Aðalljós-aukaliós ™
Perur
Póstsendum. E
■hhií SKEIFUNNI 5-108 REYKJAVÍK (91) 33510-688510.
„Þeir eru í meiri
friðarhug en áður“
segja framhaldsskólanemar um leiðtogafundinn