Morgunblaðið - 18.09.1988, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. SEPTEMBER 1988
B 11
■
ar. Að vísu var bensinstybba í
bílnum en okkur sóttist ferðin ágæt-
lega. Þegar við áttum eftir u.þ.b.
100 km til Varsjár bilaði bíllinn og
þá kom sér vel að Jenek var vél-
tæknifræðingur og gat gert við
bílinn á rúmum klukkutima. Látil
málmskinna í kveikjunni hafði losn-
að og valdið því að enginn straum-
ur komst inn á hana. Við vorum
því fegnir er bflíinn fór í gang að
nýju og skilaði okkur til Varsjár
eftir um 6 tíma ferð.
Við fórum í guðfræðistofnun lút-
hersku kirkjunnar, en þar hafði mér
verið útveguð gisting eina nótt.
Byggingin er áföst höfustöðvum
kaþólsku kirkjunnar sem kölluð er
„höll Glemps erkibiskups" og stend-
ur við Miodowa-stræti í gömlu borg-
inni. Við fórum síðan á fínasta hót-
el borgarinnar þar sem við ætluðum
að fá okkur að borða en þá var það
lokað í 5 daga vegna heimsóknar
Gorbatsjovs. Við fórum því á næsta
hótel og fengum þar mat eftir
nokkra bið í biðröð. Við pöntuðum
okkur báðir nautasteik og ég rækju-
kokteil á undan sem innihélt ekki
nema um 10 rækjur en restin var
fullt glas af kokteilsósu! En steikin
var afbragð og þjónustan ágæt.
Fyrir þessar veitingar greiddum við
samtals tæpa 8.000 zlotys sem eru
um 350 ísl. krónur. Það er ódýrt á
vestrænan mælikvarða en lætur
nærri að vera heil vikulaun fyrir
pólskan almenning.
Ég kvaddi Janek, fór til míns
heima og gekk síðan um gömlu
borgina. Þar eru margar fagrar
byggingar og §öldi kirkna. Messur
stóðu yfír í mörgum þeirra og ijöldi
fólks tók þátt í tilbeiðslunni. Við
gömlu kastalarústimar var fólk að
selja smávaming og heimagerða
minjagripi og þar vom einnig mætt-
ir boðendur austrænna trúarbragða
með vaming sinn og boðskap. Ég
gekk upp þröngan stiga í kastala-
tuminum og kom þar að sem
stjömuspekikort voru seld. Greini-
legt var að framandi menning og
hindurvitni hafði hafíð innreið sína
í þetta annars kristna land.
Ég yfírgaf Varsjá snemma morg-
uns. Pullorðinn maður frá guð-
fræðistoftiuninni ók mér út á völl.
Hann talaði einungis pólsku svo við
gátum ekkert talað saman. Við fór-
um framhjá Menningarhöllinni sem
er stór og há bygging sem „gefín"
var af Sovétmönnum eftir stríð. Á
ljósastaurum meðfram aðalgötunni
út á flugvöll vom fánar Póllands
og Sovétríkjanna og það leyndi sér
ekki að aðalritarinn frá Moskvu var
í heimsókn. Hann hafði verið í Pól-
landi f nokkra daga en var væntan-
legur til Varsjár síðar um daginn.
Augljóst var að heimsókn Gorb-
atsjovs skipti miklu máli fyrir sam-
skipti ríkjanna.
Á flugvellinum var örtröð og það
tók lengstan tíma að fara í gegnum
vegabréfaskoðun og gera grein fyr-
ir gjaldeyrismálum. Eftir það gekk
allt fljótt fyrir sig. Ég flaug með
pólska flugfélaginu Lot til Kaup-
tiiánnahafnar, í sovéskri flugvél af
gerðinni Tupolev 134. Þetta var
gömul vél en flugið var þægilegt
og þjónustan indæl um borð. Á
móti mér sátu pólskar mæðgur,
búsettar í Danmörku. Margir Pól-
verjar sælqast eftir því að flytja
erlendis en fiestir vilja væntanlega
búa heima ef efnahagur væri betri.
Vitað er að Pólveijar þrá meira
frelsi og betri afkomu líkt og þekk-
ist á Vesturlöndum. En ég óttast
að um leið og þeir öðlast betri hag
og opnara þjóðfélag, fái þeir í kaup-
bæti hina neikvæðu þætti vest-
rænnar menningar sem smátt og
sttiátt munu draga úr hinum kristnu
áhrifum. Vonandi tekst Pólveijum
að bæta sinn hag, en vernda um
leið sína dýru og rótgrónu, kristnu
menningu.
Höfundur er prestur í Grinda vík-
urprestakalli.
Eigendur Ávöxtunar- og
Rekstrarbréfa
í Lögbirtingablaðinu 16. september 1988 er birt innköllun til þeirra sem telja
sig eiga kröfur á hendur Verðbréfasjóði Ávöxtunar hf. og Rekstrarsjóði Ávöxtun-
ar hf.
Athygli eigenda Ávöxtunarbréfa og Rekstrarbréfa er vakin á því að þeir þurfa
að lýsa kröfum sínum skv. bréfunum til skilanefnda sjóðanna eigi síðar en 16.
desember 1988. Ekki skiptir máli hvenær á innköllunarfrestinum kröfulýsingin
berst.
Skilanefndimar hafa opnað skrifstofu að Suðurlandsbraut 32, Reykjavík, 1.
hæð, gengið inn að austan. Skrifstofan verður opin virka daga frá 9 til 13. Sími
er 687326 og pósthólf 8869, 108 Reykjavík. Starfsmaður skilanefndanna mun
veita þeim eigendum Ávöxtunar- og Rekstrarbréfa, sem þess óska, aðstoð við
gerð kröfulýsingar. Munu eyðublöð fyrir kröfulýsingu fást á skrifstofunni.
Skilanefndimar vekja sérstaka athygli á eftirfarandi:
☆ Vanlýsing veldur því að krafa fellur niður. Þetta þýðir að réttindi skv. út-
gefnum Ávöxtunar- og Rekstrarbréfum sem ekki er lýst fyrir 16. désember
1988 falla niður. Bréfin verða því verðlaus sé þeim ekki lýst.
☆ Kröfulýsingu þurfa að fylgja fmmrit Ávöxtunar- og Rekstrarbréfa. Ljósrit
nægja ekki.
☆ Eldri beiðnir um innlausn koma ekki í stað kröfulýsinga. Þeir sem lögðu
inn beiðnir til Ávöxtunar sf. um innlausn þurfa því að senda kröfulýsingu.
☆ Engar ákvarðanir hafa verið teknar um útborganir úr sjóðunum, en þó er
ljóst að þær geta í fyrsta lagi átt sér stað að loknum innköllunarfresti.
í skilanefndum Rekstrarsjóðs Ávöxtunar hf.
og Verðbréfasjóðs Avöxtunar hf.
Gestnr Jónsson hrl.
Ólafur Axelsson hrl.
Símon Á. Gunnarsson lögg. endursk.
ímwtm im
Fylkisvöllur
í kvöld kl. 17.00
Daihatsu
SPOBTBÆR
Hraunbæ 102
BlómabúÖin
ÁRÓRA
Hraunbæ 102
HAGKAUP
BÓKABÚÐ
JÓNASAR
Hraunbæ 102
Veitingahúsið
BLÁSTEINN
Hraunbæ 102
BARNABÆR
Hraunbæ 102
STELLU
Hraunbæ 102, s: 673530
l/ERSLANAKJARNINN
Hraunbæ 102
Neil Young
ferákostum
Hljómplötur
Gunnlaugur Sigfússon
Neil Young er tvímælalaust
einn af merkari tónlistarmönn-
um siðustu tveggja áratuga, en
óneitanlega hefur ferill hans ver-
ið skrykkjóttur og oft á tíðum
undarlegur.
Young vakti fyrst athygli er hann
starfaði með hljómsveitinni Buffalo
Springfíeld á árunum 1966-’68 en
heimsfrægð náði hann með Crosby,
Stills, Nash & Young í kringum
1970. Þá sendi hann frá sér mjög
vinsælar plötur á fyrstu árum átt-
unda áratugarins og ber þar helst
að nefna Harvest sem var ein af
mest seldu plötum ársins 1972 í
Bandaríkjunum og víðar. Virtist
ekkert geta komið í veg fyrir stærri
sigra á vinsældalistum. Þá steig
Young hins vegar fyrsta stóra
víxlsporíð sem gerði það að verkum
að stór hluti plötukaupenda sneri
við'honum bakinu. Hér er um að
ræða plötuna Joumey Through the
Past, sem hefur að geyma all undar-
lega suðu tónlistar, sem í heild féll
fremur fáum vel í geð. Enn færri
gátu þó fellt sig við Time Fades
Away, sem kom út árið 1973. Það
sem eftir lifði áttunda áratugarins
sendi Young frá sér nokkrar veru-
lega góðar plötur s.s. On the Be-
ach, Zuma, American Stars ’n’
Bars og Rust Never Sleeps. Aldrei
tókst honum þó betur upp en á
Tonight’s the Night, sem gefín var
út árið 1975. Það er einhver hrá-
asta en um leið tilfinningaríkasta,
já blátt áfram bara besta plata sem
Young hefur gert.
Plötur þæi sem Neil Young hefur
látið frá sér fara það sem af er
þessum áratug em ærið misjafnar.
Á heildina litið má þó segja að þær
séu fremur slakar og sumar, eins
og t.d. Trains og Landing on Water
em blátt áfram lélegar og hundleið-
inlegar. Þá hefur hann sent frá sér
þokkalega rokkabillýplötu, svo kom
kántrý-plata og raunar hefur hann
vaðið úr einu f annað. Life heitir
plata sem hann sendi frá sér í fyrra
og er það sennilega hans besta plata
á þessum áratug. Réttara væri að
segja að hún var sú besta þar til
This Note’s for You kom út.
Neil Young og ný hljómsveit hans
The Blue Notes fara hér hreinlega
á kostum í hveiju laginu á fætur
öðra. Tónlistin er fremur ólík því
sem áður hefur komið frá Young,
því að þessu sinni er viðfangsefnið
blústónlist. Það er sveiflublús, rokk-
aður blús og soulkenndur blús.
Blásturshljóðfæri em áberandi í
útsetningum og sjálfur fer Young
á kostum f gítarleik sfnum. Raunar
er allur hljóðfæraleikur til fyrir-
myndar að þvf undanskildu að blást-
urshljóðfærin em full mikið áber-
andi í lögunum Ten Men Workin’
og Married Man.
Young tekst vel upp í textagerð-
inni að þessu sinni og flestir em
þeir þeirrar gerðar að þeir ættu að
koma hlustandanum í gott skap.
Enda er ætlunin með þessari plötu
að skemmta fólki, eða eins og segir
í upphafslagi hennar: „We are men
at work/We got a job to do/We got
to keep you rockin’/To keep your
soul from the blue.“ Og gróðasjón-
armiðið er Young greinilega ekki
ofarlega í huga ef marka má eftir-
farandi orð: „Ain’t singin’ for
Pepsi/Ain’t singin’ for Coke/I don’t
sing for nobody/Makes me look lika
a joke/This note’s for you.“
Það er líklegt að blúsáhuga-
mönnum með púritanskar skoðanir
á því hvemig þessi tegund tónlistar
eigi að hljóma fínnist lítið til This
Note’s for You koma. En þeir sem
hlusta sér til ánægju á hvíta blús-
menn eins og John Mayall, Eric
Clapton, Blues Band og jafnvel
Stevie Ray Vaughan ættu að gefa
þessari plötu gaum, því það er allt
eins víst að þeir hefðu gaman af.
Það hafði ég að minnsta kosti.
Gamlir Neil Young-aðdáendur ættu
líka óhræddir að geta skriðið úr
híði sínu eftir rysjótta tíð í plötuútg-
áfu Neils Youngs undanfarin ár.