Morgunblaðið - 30.10.1988, Síða 25

ooor docroTMO o<? crTTf>aottw/ttp otoa TífT/nrrcTA¥
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. OKTOBER 1988
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691282 KL. 10—12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
Elskum lífið
Kæri Velvakandi.
Við erum hérna tvær stelpur,
aðeins 9 og 10 ára, en þó nógu
gamlar til að gera okkur ljóst að
almenningur hugsar ekki nógu vel
um dýrin sín. Við höfum fundið
fjölda fugla og smádýra er bera ljós
einkenni um að kettir hafi náð til
þeirra. Við höfum reynt að bjarga
þeim en greinilega ekki komið nógu
fljótt. Auðvitaða er ómögulegt að
uppræta drápsfýsn katta en fólk á
að gera sitt besta og setja bjöllur
á kettina.
Við viljum einnig beijast gegn
mengun og gróðureyðingu, jafnt á
sjó sem landi. Kjörorð okkar er á
þessa leið:
„Að vemda náttúruna er að elska
lífið í kringum okkur, að virða dýr-
in og jurtimar. Og það er líka að
vera hreinlegur. Við megum ekki
sóða út og menga jörðina, vatnið
eða loftið sem við öndum að okkur.
Magga og Mæja
Tísku-
óskapnaður
í ljóðagerð
Til Velvakanda.
Fýrir nokkrum dögum birti
Morgunblaðið ágæta grein eftir
Guðmund Guðmundarson, fram-
kvæmdastjóra. Tók hann þar til
umfjöllunar tískuóskapnað
íslenskrar ljóðagerðar og val nefnd-
ar þeirrar sem sá um að safna efni
í þá bók er Almenna bókafélagið
lét frá sér fara, sér til lítils sóma.
Sannar fregnir hafa mér borist
að eynim um að kvæði, sem viður-
kennd íslensk skáld sendu til birt-
ingar í bókina, hafi nefndin ekki
talið hæf til prentunar þar. Hver
ljóðelskur Islendingur hlýtur að
hryggjast yfir því hvernig komið
er fyrir þjóðlegum kveðskap yfir-
standandi tíma. Nefndin sem valdi
efnið í bókina hefur sendi Guð-
mundi miður kurteisislegt svar og
ádrepur. Ættum við ekki öll að
reyna að mætast á miðri leið með
kurteisi og tillitsemi? Mér finnst að
Guðmundur hefði átt að fá þakk-
læti, jafnvel frá nefndinni sjálfri.
Víst geta margar perlur leynst í
lausu ljóðaformi en það þarf þó að
vera einhver vitglóra í efninu, svo
menn geti skilið hvað verið er að
fjalla um, og fella ætti niður þessar
sífelldu endurtekningar.
Sigurlaug Tryggvadóttir
Ofbeldismenn lofsungnir
Til Velvakanda.
Maður er nefndur Andrés
Magnússon og er blaðamaður við
Morgunblaðið. Þessi maður er
iðinn við að réttlæta gerðir mestu
ofbeldismanna er nú fyrirfinnast
og fara verður langt aftur í mann-
kynssöguna til að finna hliðstæð-
ur, slík er grimmd þessara
ómenna. Vitanlega á ég hér við
ísraelsmenn. Fólk hér á landi eins
og annars staðar hefur til skamms
tíma getað séð á sjónvarpsskerm-
inum heima í stofu hjá sér hvernig
farið er með Palestínufólkið á vest-
urbakka Jórdanárinnar og á Gaza-
svæðinu en þetta eru einu svæðin
sem eftir eru af Palestínu og vafa-
laust er stutt í að ísraelsmenn
innlimi þau formlega og þar með
er Palestína endanlega horfin af
landakortinu. Það sem hefur gerst
í Palestínu er einn mesti harmleik-
urinn í gervallri mannkynssög-
unni. Ranglætið sem það fólk, er
landið byggði, hefur mátt þola er
alveg með ólíkindum. I Mbl. 16.
október sl. er löng grein eftir
nefndan Andrés og eins og alltaf
þegar hann festir eitthvað á blað
um ísraelsmenn þá er um einn
allsheijar lofsöng að ræða. Það
er svo yfirgengilegt sem maðurinn
lætur frá sér fara að engu líkara
er en honum sé bara alls ekki
sjálfrátt. Hann vogar sér að lýsa
hundruð blaðamanna, frétta-
manna útvarps og sjónvarps,
starfsmanna SÞ og fulltrúa Am-
nesty Intemational-samtakanna
ósannindamenn, allar fréttir stór-
lega ýktar ef ekki hreinn uppspuni
og þá myndimar sem sýndar eru
í sjónvarpinu líklega leiknar. Beiti
Israelsmenn ströngum aga við að
halda uppi „lögum og reglu“ eins
og hann kallar það þá er það fólk-
inu sjálfu að kenna þar eð Ara-
baríkin hafi ráðist á ísrael árið
1967 og það hafi leitt til þess að
Israelsmenn tóku þessi landsvæði.
Þetta eru vitanlega ósannindi, það
voru ísraelsmenn sem fyrirvara-
laust réðust á nágranna sína, eyði-
lögðu t.d. megnið af flugher
Egypta á jörðu niðri. Og maðurinn
fyllyrðir að ógæfa Palestínumanna
yfirleitt sé þeim sjálfum að kenna
þar eð þeir sættu sig ekki við skipt-
ingu landsins á sínum tíma. Hver
átti nú þessi skipting að vera?
Þrátt fyrir stöðugan straum gyð-
inga til landsins þá vom þeir enn
í miklum minnihluta þegar SÞ
tóku ákvörðun að skipta landinu
á milli gyðinga og frumbyggjanna,
Palestínuaraba og taki menn nú
vel eftir: Gyðingar áttu að fá um
54% landsins, þó að þeir væru
ekki nema um 600.000 talsins, en
Palestínumenn sem voru um 1.200
þúsund, sem sagt helmingi fleiri,
áttu að fá restina, 46%. Menn sjá
vitanlega hvílíkt ranglæti var hér
verið að fremja. Hvernig í ósköp-
unum var hægt að ætlast til þess
að Palestínumenn sættu sig við
þetta? Fólkið sem búið hafði í
landinu mann fram af manni öld-
um saman, það átti að rýma fyrir
aðkomumönnum. Þetta er svo fár-
ánlegt að maður getur alls ekki
skilið þetta. Og ekki nóg með að
gyðingamir ættu að fá meirihluta
landsins heldur bjuggu á þeim
svæðum er þeim var ætlaður mun
fleiri Palestínumenn en gyðingar,
þannig að það er sama hvernig á
þetta er litið, óréttlætið var himin-
hrópandi. Svo vita allir er til
þekkja að þó svo að Palestínumenn
hefðu samþykkt ranglæti þá hefðu
gyðingar aldrei látið þar við sitja.
Þeir hafa frá fyrstu tíð ætlað sér
allt landið, um brottflutning
Palestínumanna og um nauðsyn
þess að beita valdi gegn heima-
mönnum var rætt hispurslaust á
þingum zíonista þegar fyrir síðari
heimsstyijöldina. Þannig að það
fór ekkert á milli mála hvað þeir
ætluðu sér og í dag er ekki einu
sinni til umræðu af bálfu ísraels-
manna að Palestínumenn fái að
stofna sitt eigið ríki á þessum
ræmum sem þeir enn byggja.
Nei, Andrés blaðamaður sér að
sjálfsögðu ekkert rangt við þessa
sorgarsögu. Ég lýk þessum pistli
á orðum Söru Roy, sem er banda-
rískur gyðingur og starfar við
Harvard-háskólann. Hún sagði
nýlega í blaðagrein meðal annars:
Sagan hefur gert okkur þann sárs-
aukafulla grikk að þau tíðindi sem
voru mikil og gleðileg mörgum
gyðingi voru stórslys flestum
Palestínumönnum. Það er brýnt
að menn séu opnir fyrir þessu ólíka
mati á sömu tíðindum og skilji
það. Alit annað er hreppasjónar-
mið og sýnir mikla vöntun á um-
burðarlyndi. Við getum ekki varð-
veitt okkar minni með því að af-
neita minningu Palestínumanna.
Um leið og við neituðum að vera
áfram fórnarlömb sögunnar gerð-
um við aðra að fórnarlömbum. Og
þegar við neitum að horfast í augu
við þetta, þá gerist ekki annað en
við verðum fórnarlömb á nýjan
leik.
Guðjón V. Guðmundsson
Spurt
og svarað
Þátturinn Spurt og svarað
mun hefja göngu sína í Vel-
vakanda innan skamms. Les-
endur geta hringt í síma
691282 frá kl. 10 til 12 frá
mánudegi til föstudags og
borið fram spurningar sem
reynt verður eftir föngum
að afla svara við.
Fullt nafn, heimilsfang og
nafnnúmer verður að fylgja öll-
um spumingum þó spyijandi
óski nafnleyndar.
Vetrarkápur og jakkar
Ný sending af vetrarkápum verð kr. 6.500,-
Alullarkápur verð kr. 8.500,-
Jakkar margar gerðir, verð frá 5.000 til 6.000,-
Dalakofinn, sími 54295.
Námskeið
Sjálf sþekking — Sjálf söryggi
Á námskeiðinu kynnast þátttakendur:
• Hvaða persónulegan stíl þeir hafa í samskiptum
• Hvernig má greina og skilja samskipti
• Hvernig ráða má við gagnrýni
• Hvernig finna má lausnir í árekstrum
• Hvemig læra má samskipti sem auka sjálfsöryggi
Leiðbeinendur
eru
sálfræðingarnir
Álfheiöur Steinþórsdóttir og Guðfinna Eydal.
Innritun og nánari upplýsingar
í símum Sálfræðistöðvarinnar:
62 30 75 og 21110 kl. 11-12.
borðviftur