Morgunblaðið - 19.02.1989, Qupperneq 16

T 16 nC
> ^MORGUNBLAÐJÐ J EIDNNIID AGdUR 19.' FEBRÚAR< 1989
-4
Ég hef ekki verið með
herferð til að sýna hvað
ég sé ljómandi alþýðlegur
f TBÚHAm/MARKÚS ÖRN ANTONSSON
eftir Jóhönnu Kristjónsdóttur
Á skrifstofunni eru málverk af tveimur
fyrrverandi útvarpsstjórum, Jónasi
Þorbergssyni og Vilhjálmi Þ. Gísla-
syni. Myndin af Vilhjálmi hinni langt-
um stærri. Enn vantar Andrés Björns-
son. Ef málverkin stækka svona, þarf
heilan vegg fyrir myndina af Markúsi
þegar þar að kemur. Markús hefur
verið útvarpsstjóri frá því um áramót-
in 84-85. Hann hefur verið rétt fertug-
ur og það er unguraldur miðað við
fyrirrennara hans. Ég haliast að því
að hann hafi verið býsna snemma á
ferðinni; byrjaði rétt tvítugur hjá Sjón-
varpinu og hafði þá aflað sér reynslu
sem sendill hjá Mogganum og síðar
blaðamaður í sumaraf leysingum með
íhlaupaljósmyndun — framan af í leyf-
isleysi sem aukabúgrein. Hann flaug
inn í borgarstjórn á fjölmiðlabylgjunni
1970, var ritstjóri Frjálsrar verslunar
samtímis starfi borgarfulltrúa. Hann
tók við stjórn útvarpsins um það ieyti
er samkeppni einkastöðva var að
renna úr hlaði.
Hann virkar alvörugef inn og virðist
taka sig dálítið hátíðlega. Af Morgun-
blaðinu hef ég heyrt fróða kollega
segja frá furðulegum uppátektum
hans, þegar hann var sendill og fór
að æfa sig að skrifa fréttir á kvöldin
eftir að yfirmenn voru á braut. Reynd-
ist liðtækur. Það er opið inn á skrif-
stofuna til hans. Hann er kannski að-
gengilegri en hann lítur út fyrir. Ég fæ
kaffi og segi honum frá þessari skoð-
un á aldri hans. Minnist á að málverk-
ið af honum muni þurfa heilan vegg.
Hann hlær bara og segir að veg'g-
plássið sé nóg. Ég fæ á tflfinninguna,
að hann taki sig ekki jaf n hátíðiega
og menn halda.
á verður líklega
búið að koma
málverkunum
fyrir hérna
frammi, segir
hann. Ég tala nú ekki um
ef þau verða enn fyrirferðar-
meiri. Hvað varðar aldurinn,
þá voru þeir forverar mér
snöggtum eldri, það er alveg
rétt. En þegar ég kom inn í
starfíð voru að hefjast kyn-
slóðaskipti varðandi emb-
ættaveitingar. Yngri menn
hafa átt meiri möguleika á
að komast að ef ég get sagt
sem svo. í staðinn fyrir þenn-
an klassíska biðtíma fram á
efri ár.
Hvað er eftirsóknarvert
fyrir fertugan mann að verða
útvarpsstjóri.
Ég hafði föndrað og unnið
við einhvers konar ijölmiðlun
frá blautu bamsbeini. Ég
held að sú reynsla hafi nýst
ágætlega, enda er starf út-
varpsstjóra töluvert breytt.
Það er auðvitað stjórnun og
skriffinnska, en með breyt-
ingum á allri fjölmiðlun hlaut
líka að koma nýr blær á þetta
embætti. Mér fannst kannski
umfram allt spennandi að
taka þátt í þessu skeiði, þeg-
ar tækninni er að fleygja
fram og samkeppni var að
koma til sögunnar. Kannski
ég geti orðað það svo að
Ríkisútvarpið sé ekki jafn
hreinræktuð ríkisstofnun í
almennum skilningi og það
var. Tveir fyrri útvarpsstjór-
ar höfðu verið meira áber-
andi í dagskránni en ég hef
verið, ég telst ekki virkur
þátttakandi í dagskránni
þótt það sé í mínum verka-
hring að hafa með höndum
yfirstjóm hennar. En verka-
skipting deilda er skýr, hlut-
verk framkvæmdastjóra og
deildarstjóra fastmótað og
ég vil hafa samráð og sam-
vinnu við þá sem aðra en
best er að þeir hafi frjálsar
hendur eftir því sem við verð-
ur komið.
Skyldur Ríkisútvarpsins
hafa ekki minnkað þótt aðrar
stöðvar hafi komið til. Þær
hafa kannski orðið enn skýr-
ari. En nútíminn kallar á
nýtt skipulag og ný vinnu-
brögð. Og það felst fleira í
stjórnun útvarps en huga að
dagskrá, það eru alls kyns
tæknileg mál sem þarf að
leysa, samskipti við stjórn-
völd og stofnanir og sam-
vinna við erlendar útvarps-
stöðvar. Samband við ótal
manns í tengslum við þetta.
Fólk hringir með alls konar
erindi og ég reyni að gefa
mér góðan tíma að ræða við
það. Svo hef ég fasta við-
talstíma hér auk samráðs-
funda við yfirmenn deild-
anna. Skriffinnska og slíkt
er hluti af þessu, en það
færir mann ekki í kaf. Mér
finnst spennandi þessi sam-
keppni, viðfangsefnin eru
óþijótandi og maður verður
mjög afdráttarlaust var við
áhuga fólks á vexti og við-
gangi Útvarpsins og.Sjón-
varpsins, hvað sem öllum
nýjum stöðvum líður. Það er
gleðilegt að við getum nú
orðið boðið sambærileg kjör
og aðrir ijölmiðlar og það
var líka eins gott því að ella
hefði blasað við fólksflótti frá
stofnuninni. í öllum fyrir-
tækjum verður að vera kjöl-
festa reyndra starfsmanna.
Það vill brenna við að nýliðar
sjást ekki fyrir, vita ekki um
baksvið og liðna atburði eins
og æskilegt væri til að vinna
ýmis málefni.
Ætli hann sé mjúkur
stjórnandi?
Já, þetta með mýktina,
segir hann. Ég hef lesið og
kynnt mér efni um þennan
nýja stjómanda, manneskju-
legri og áhugasamari. Félagi
meira en silkihúfa. Að afköst
aukist af því að starfsliðið
er glaðara og því líður betur.
Ég vil ekki dæma um það
sjálfur, hvort ég sé mjúkur
stjórnandi. En ég vil milli-
liðalausan samgang við
starfsmenn. Annað er svo
hvað þetta nýja stjórnunar-
form, mýktin, er raunhæft í
framkvæmd í stórum fyrir-
tækjum. Ég skal ekki segja'
hvort það er hægt að koma
við þessum stöðugu sam-
skiptum. Og ég hef ekki
haldið uppi herferð um hvað
ég sé ljómandi alþýðlegur!
En margir koma, sumir
gleymast kannski úti í horni,
eða telja sig ekki eiga við
mig nein sérstök erindi. En
þægileg og áreynslulaus
samskipti er það sem ég
kysi helst. Þá geta spunnist
alls konar umræður, leifr- __
andi hugmyndir kviknað. Ég
vil það fremur en eitthvert
tilbúið fijálslyndi.
Þú virkar svo alvörugefinn
og settlegur, segi ég.
Ætli það sé ekki partur
af uppeldinu, segir hann
strákslega. Annars var ég
talinn ósköp uppátektarsam-
ur krakki. Sumir hafa sagt
mér seinna að ég hafi verið
bæði hrekkjóttur og stríðinn.
En ég var dálítið gefinn fyr-
ir sprell, fann upp á ýmsu.
Kannski er ég ekki alveg
laus við það.
Jæja?
Ja, ég hef alltaf haft gam-
an af svona smátiltektum.
Sumt af því er svo strákslegt
að ég ætti ekki að nefna það
... finnst þér það? Maður
hefur ekki ærlega sleppt
fram af sér beislinu frá því
að við tróðum upp með ýmis
hrikaleg uppátækí í kvik-
myndun ASA-film á Sjón-
varpinu í gamla daga. Þær
myndir voru einvörðungu
sýndar á árshátíðum og
bannaðar fullorðnum. Þetta
var svo bráðungt lið. Stund-
um dettur í mig að hringja
í vini og kunníngja og gefa
mig út fýrir að vera einhver
annar. Hef gaman af að
herma eftir. Nei, nei, ég hef
ekki umtalsverða hæfileika
og það hefur ekki komið til
tals að ég og Jóhannes eftir-
herma slægjum okkur sam-
an. Kannski hef ég bara á
þennan hátt þurft að fá útrás
fyrir leiklistaráhugann. Því
að ég hef alltaf haft gaman
af leiklist og eins og margir
aðrir lék ég í menntaskóla
og hafði óskaplega mikla
ánægju af því. Þá var ég að
íhuga um hríð, í fullri alvöru
að fara í nám til Banda-
ríkjanna, í leiklist. Eða í
kvikmyndagerð og sjón-
varpsfræðum. En þá var ég
líka búinn að vera að vasast
í fjölmiðlun frá unglings-
aldri. Þessi áhugi kviknaði
strax í bamaskóla. En fyrir
alvöru á Mogganum, þegar
ég var sendill. Og stalst í
græjurnar hans Ola K. því
að ég hafði mikinn áhuga á
ljósmyndun. Og á kvöldin
leyfðu fréttamenn á vakt
mérað grípa í að skrifa frétt-
ir. Mér fannst ég mikill mað-
ur, eins og þú getur ímyndað
þér. Bjarni Benediktsson ku
hafa sagt einu sinni á rit-
stjórnarfundi með blaða-
mönnum:,, Ef þið þurfið að
láta sendilinn skrifa fyrir
ykkur fréttir í blaðið er lág-
mark að þið lesið þær yfir.“
Þá hafði Mogginn birt frétt
eftir sendilinn sem veittist
með háðsyrðum að íslensk-
um útgerðarmönnum fyrir
ódugnað þeirra. Það linnti
ekki símhringingum hjá rit-
stjóra blaðsins þann daginn.
Svo hélt ég áfram á Morgun-
blaðinu, innritaði mig að
sönnu í lögfræði en það varð
nú lítið úr laganámi. Um
þetta leyti ræddi ég við Vil-
hjálm Þ. Gíslason, þáverandi
útvarpsstjóra, en umræður
um íslenskt sjónvarp voru
að hefjast fyrir alvöru. Það
varð úr að ég fór yfir á Sjón-
varpið og var þar í nokkur
ár. Þetta var ótrúlega spenn-
andi tími. Vinnan var yfir-
gengileg en metnaður okkar,
þessara fáu sem þama hófu
störf, var ekki lítill. Þá var
Keflavíkursjónvarpið enn við
LEYSUMOLL
LEKAVANDAMÁL
Leggjum þakdúka á flöt þök.
Þéttum svalir yfir íbúðum.
Þéttum bárujárnsþök sem leka.
HFTTVII#1 lir Símar 651710 og
MtKm A A AHV III ■ 685350, bílas. 985-23838.
DTSALA - ÚTSALA
Peysur, blússur, pils.
Stór númer.
20-50% afsláttur.
Glugginn,
Laugavegi 40,
Kúnsthúsinu.
Gódan daginn!
LITGREINING
IVIEÐ
CROSFIELD
ER
LYKILLINN
AÐ VANDAÐRI
LITPRENTUN
MYNDAMÓT HF