Morgunblaðið - 21.05.1989, Síða 38

MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 21. MAÍ 1989
38 C
ÆSKUMYNDIN...
ER AF HERMANNl GUNNARSSYNI,
DAGSKRÁRGERÐARMANNI
Klemmi leðurbuxna
„Ekki nema níu mánaða og strax farinn að vera til leiðinda,"
segir Hemmi um myndina sem Loftur tók af honum. Og átta
árum síðar birti Morgunblaðið mynd af systrasonunum Kolbeini
Pálssyni og Hermanni Gunnarssyni að selja Morgunblaðið í
miðbænum á góðviðrisdegi. Hemmi er í týrólabuxunum, sem
hann hlaut uppnefnið af.
ÚR MVNDASAFNINU
ÓLAFURK. MAGNÚSSON
Hvíti kollurinn
Frískurog
fiörugur
fótbolta-
kappi
Litli og ljóshærði snáðinn var ekki
hár í loftinu þegar hann sýndi
strákunum í hverfinu, sem flestir
voru einum fjórurn árum eldri, list-
ir sínar. Fjögurra ára aldursmun-
ur þykir mikill á þessum hluta
ævinnar en Hemmi Gunn náði að
brúa það bil með leikni sinni með
knöttinn. Hann fékk að leika með
fótboltaliðinu Geysi, sem þá spilaði
á Zoega-túni fyrir neðan Landa-
kot, þar sem nú er hluti sovéska
sendiráðsins.
ermann er fæddur og uppalinn
á Bárugötunni í Reykjavík, son-
ur Gunnars Gíslasonar vélstjóra og
Bjargar Hermannsdóttur, sauma-
konu. Hann er eistur fjögurra syst-
kina, Sigrúnar, Ragnars og Kolbrún-
ar og var þegar á unga aldri hrókur
alls fagnaðar í fjölskyldunni. Það var
ekki lítils virði fyrir yngri systkinin
sem litu mjög upp til stóra bróður.
Þau þóttu afskaplega ólík og menn
voru á því að Hemmi líktist einna
helst móðurbróður sínum og nafna,
Hermanni. Sá lék fótbolta með Vai
og var landsliðsmarkvörður. Hemmi
ieit mjög upp til hans og varð eld-
heitur Valsari þegar á unga aldri,
þrátt fyrir mikinn þrýsting frá félög-
um hans og föður, sem allir voru í
k%ft. Hemmi var níu ára þegar fjöl-
skyldan flutti í Smáíbúðahverfið og
lék þá í stuttan tíma með Víkingi
en flutti sig fljótlega yfir í Val.
Snaggaralegur
í hverfinu bjó flöldi barna og var
Hemmi fljótt áberandi í þeim hópi.
Hann þótti léttur og kátur strákur,
snaggaralegur og eftirtektarsamur.
Hann var fljótur að hlaupa og leikinn
með fótbolta, svo að honum eldri
strákar sóttu í að fá hann með í fót-
boltann. Þegar boltanum sleppti, var
gjaman legið á maganum niðri á
höfn og dorgað. Ekki þótti Hemmi
sérlega fiskinn en það gerði minnst
til þar sem aflinn kom fáum að not-
um. Þá var vísir að dýragarði í
Örfirisey og þangað sóttu krakkarnir
úr hverfinu til að skoða apa, seli og
aðrar kynjaskepnur. Hemmi hafði
mjög gaman af skák og gekk stund-
um langan veg til að tefla.
Týróla-buxurnar
Hemmi hlaut viðumefnið „Klemmi
leðurbuxna" þegar hann var ekki hár
í loftinu. Faðir hans, sem var þá í
siglingum, hafði keypt handa honum
forláta týróla-stuttbuxur úr leðri.
Hemmi vakti verðskuldaða athygli í
buxunum og gekk oftast í þeim, ef
gott var veður.
Hemmmi þótti snemma kvensam-
ur og fyrirferðarmikill á stundum.
Hann var ekki nema níu ára þegar
stelpa á aldur við hann flutti í hverf-
ið og heillaði hann upp úr skónum.
Æðsti draumur Hemma var að fá
að kyssa draumadísina og beitti hann
öllum brögðum til þess að það mætti
takast. Stúlkan var afturámóti lítið
fyrir svoleiðis flangs. Honum tókst
þó um síðir að kyssa hana bak við
tré við litla hrifningu hennar.
Utskrift nýstúdenta á vorin var
fastur punktur í tilverunni,
enda þekktist ekki hér á árum
áður að kennarar færu
í verkfall. Það hefur
jafnan þótt mikill við-
burður í lífi þeirra sem
þreytt hafa stúdents-
próf að setja upp hvíta
kollinn, sem tákn um
að nú sé langþráðu
takmarki náð og
ákveðinn kaflaskipti í lífinu. Ljós-
myndarar blaðanna voru þá gjarn-
an viðstaddir og í myndasafni Ól-
afs K. Magnússonar er að finna
fjölmargar myndir frá útskrift
nýstúdenta allt frá því fyrir 1950.
Þessar myndir eru
valdar af handahófi og
eru allar frá því á árun-
um milli 1950 og 1960.
Hér verður ekki farið
út í að nafngreina fólk-
ið heldur getur hver
og einn dundað sér við
að finna sjálfan sig,
eða þá vini og vandamenn sem
kunna að vera á myndunum.
Hvíta kollinum fagnað í sólinni úti í garði.
Stillt upp fyrir myndatöku í garði Alþingishússins.
STARFIÐ
GUÐMUNDUR HERMANNSSON SKRAUTRITARI
Fremur teiknun
en skrift
Skrautritun er fom listgrein eins
og sjá má á handritum fora-
sagna. En skyldi vera mikið um
það að fólk leitaði til skrautritara
í dag? Guðmundur Hermannsson,
annar tveggja sem skráð eru sem
skrautritarar í símaskránni, seg-
'ir merkilega mikið um það að
leitað sé til sín og að það sé frem-
ur að aukast en hitt.
ðallega eru það bækur sem
fólk vill láta skrautrita á og
þá helst gjafabækur á merkisaf-
mælum og við fermingar. Einnig
skrautritar Guðmundur meistara-
þréf og viðurkenningarskjöl auk
þess sem stundum er leitað til hans
með gamlar myndir og hann beðinn
að rita einhvern texta undir þær.
Guðmundur byijaði að skrautrita
meistarabréf fyrir lögregluembæt-
tið fyrir 25 árum og hefur síðan
unnið við ritunina í frístundum, en
hann er í fullu starfi sem yfirlög-
regluþjónn í Reykjavík. Hann segir
betta mjög tímafrekt aukastarf sem
bitni á samskiptum hans við fjöl-
skylduna, en þörfin sé greinilega
mikil og því hafí hann haldið áfram.
Skrautritun sé fremur teiknun en
skrift og það sé skýringin á því
hversu tímafrek hún sé. Auk þess
sé þetta mikil nákvæmnisvinna þar
sem öll hlutföll og staðsetningar
þurfi að stemma.
ÞETTA SÖGDU
ÞAU ÞÁ . . .
Tryggvi Gunnars-
son bæjarfulltrúi
(1897-1908 og
1910-16), Lands-
bankastjóri
(1893-1909) ábæj-
arstjórnarfundi
10. nóv. 1913.
(Morgunblaðið 12.
nóv. 1913.)
Tryggvi Gunnarsson var
mjög áhyggjufullur út af
aukaútsvarahækkuninni...
Ásóknin í barnaskólakennurun-
um í launahækkanir væri enda-
laus. Bæjarstjórnin verður að
segja: Við höfum ekki ráð.
BÓKIN
ÁNÁTTBORÐINU
Jenný
Ágústsdóttir
tannlæknir
Fyrir utan fagtímaritin er ég að
lesa Saklaust blóð eftir P.D.
James. Þetta er spennusaga sem
ég fann á bókamarkaði. Ég gríp oft
í bækur mér til afþreyingar, jafnt
spennusögur, sem og annað sem
mér dettur í hug. Svo er ég að lesa
ævintýri H.C. Andersens með sex
ára gamalli dóttur minni.
Hulda Krist-
insdóttir
markaðs-
ráðgjafi
A
Eg keypti mér nýlega spennu-
sögu eftir danskan rithöfund,
Kirsten Holst, sem heitir Sov dukk-
elise. Bókin er alveg ágæt, ég hef
gaman af afþreyingarbókum en lít
einnig í „virðulegri“ bókmenntir inn
á milli. Ég les mikið og reyni að
fylgjast með nýjum höfundum. Það
gengur ágætlega að fá yfirsýn yfir
amerískar bækur en heldur verr
yfir þær evrópsku.
PLATAN
ÁFÓNINUM
MYNDIN
ITÆICINU
Örn Harðar-
son fyrrv. dag-
skrárgerðar-
maður
Matthew J.
Driscoll
bókmennta-
fræðingur.
A
Eg festi nýlega kaup á geisladisk
með úrvali verka eftir Smet-
ana. Eg hlusta á tónlist þegar ég
get og þá helst sígilda. Helst eru
það hljómsveitarverk og svo óperur
og aríur.
Um daginn horfði ég á mynd
með syni mínum sem mér
fannst mjög skemmtileg. Það var
Ieirkarlamynd sem heitir The
Adventures of Mark Twain. Þetta
var alveg fyrirtaksmynd um ævin-
týri Mark Twain og ekki síður fyrir
fullorðna en börn.
Guðmundur
Karl
Ásbjörnsson
listmálari
Katrín
Óskars-
dóttir auglýs-
ingateiknari.
Síðast hlustaði ég á Þúsund og
eina nótt eftir Rimsky-Kor-
sakov. Hann er í uppáhaldi hjá mér
eins og svo mörg önnur tónskáld.
Ég hlusta talsvert á tónlist, mest
þó á klassísk píanó- og hljóimsveit-
arverk. Af rokkinu fæ ég nóg í
útvarpinu.
að er sama hvort myndin sem
ég ætla að horfa á er skemmti-
leg eða leiðinleg, ég sofna alltaf
yfir henni. Um daginn svaf ég t.d.
yfir myndinni Beverly Hills Cop, en
ég held að hún hafi verið alveg
bráðskemmtileg, því í gegnum
svefninn heyrði ég hlátrasköllin í
þeim sem horfðu á hana með mér.