Morgunblaðið - 30.07.1989, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR sunnudai
30. JÚLÍ 1989
29
Klara Rögnvalds-
dóttir - Minning
Fædd 8. janúar 1898
Dáin 26. júlí 1989
Á morgun verður gerð frá nýju
kapellunni í Fossvogi útför Klöru
Rögnvaldsdóttur sem andaðist í
Borgarspítalanum miðvikudaginn
26. júlí sl.
Klara Rögnvaldsdóttir fæddist
8. janúar 1898 í Innri Fagradal í
Saurbæ í Dalasýslu. Foreldrar
hennar voru hjónin Rögnvaldur
Magnúsen og Anna Soffía Odds-
dóttir. Klara ólst upp í Dalasýslu,
lengst af í Tjaldanesi en fluttist til
Reykjavíkur þegar hún var nálægt
tvítugu. Þar bjó hún síðan alla tíð,
að frátaldri dvöl í Bolungarvík um
5 ára skeið. í Reykjavík kynntist
hún eiginmanni sínu, Skúla Símon
Eggertssyni og gengu þau í hjóna-
band árið 1925.
Klara og Skúli eignuðust eina
dóttur barna, Kristrúnu sem gift
er Hervald Eiríkssyni stórkaup-
manni. Dóttir þeirra er Klara Lísa
bankastarfsmaður, en auk hennar
eignaðist Kristrún tvo syni, þá
Skúla Eggert Þórðarson lögfræðing
og Gunnar Þorsteinsson rafvirkja.
Eiginmaður Klöru, Skúli, var
rakarameistari að mennt og var
einna lengst af með stofu á Lauga-
vegi 81 í Reykjavík, þar sem þau
bjuggu einnig um sautján ára skeið.
Aðeins 49 ára gamall varð Skúli
bráðkvaddur og héldu þær mæðgur
Klara og Kristrún heimili eftir það.
Á yngri árum sínum var Klara aðal-
lega við verslunarstörf, einna lengst
var hún afgreiðslustúlka í Verslun
Kristínar Sigurðardóttur á Lauga-
vegi 20 í Reykjavík. Eftir að hún
missti mann sinn vann hún ýmis
störf, stundaði saumaskap og fleira
en annaðist síðan fatagæslu hjá
Leikfélagi Reykjavíkur frá árinu
1961 til ársins 1983. Eins og flest-
ir starfsmenn Leikfélagsins bar hún
hag þess félags mikið fyrir brjósti,
einkum þegar komið var að hús-
byggingarmálum þess. Meðan á
byggingu Borgarleikhússins stóð
fór hún reglulega inn í Kringlu til
að fylgjast með byggingarfram-
kvæmdum, og fannst með ólíkind-
um að þetta takmark, bygging
Borgarleikhúss, væri að nást.
Framan af var hún ekki fyllilega
sátt við útlit hússins, en þær efa-
semdir hurfu smám saman.
Klara var orðin rúmlega áttræð
þegar ég kynntist henni, en það var
fyrir tæpum áratug þegar ég og
dóttursonur hennar gengum í
hjónaband. Hún leit alltaf á Skúla
Eggert eins og son sinn, enda hafði
hún mikið til alið hann upp og þau
haldið heimili saman þar til hann
sjálfur stofnaði heimili.
Þótt Klara væri orðin þetta full-
orðin var hún ótrúlega hress lengst
af. Hún fylgdist grannt með um-
hverfi sínu og hélt andlegum styrk
og reisn til hinstu stundar. Útivist
og silungsveiði var hennar líf og
yndi. Nálægð við vatnið og náttúr-
una fylltu hana ótrúlegum þrótti
og endurnýjaði kjark hennar. Raun-
ar eru aðeins fjögur til fimm ár frá
því hún fór í síðasta veiðitúrinn.
Fjölskylda Klöru skipti hana
miklu. Hún var umhugsunarsöm
um sína nánustu, ekki síst bama-
bamabömin og hún var ræktarleg
við fjarskylda. Hennar markmið var
að halda frið við alla menn. Þegar
ósamkomulag gerði vart við sig leit-
aðist hún við að stuðla að sáttum
og samlyndi.
Þrátt fyrir háan aldur hélt Klara
ótrúlega góðri heilsu fram til hins
síðasta. Henni fannst undanfarin
tvö ár vera erfið og þurfti margsinn-
is að fara á sjúkrahús á þeim tíma.
Hún komst þó alltaf á fætur aftur
þótt hún væri ef til vill ekki sérlega
burðug. Fyrir tæpum mánuði síðan
fór hún að hafa orð á því að þetta
færi nú að styttast hjá henni.
Greinilegt var að hún fann dauðann
nálgast, þótt hennar nánustu
merktu ekki teljandi breytingu.
Þrátt fyrir háan aldur og erfiða
heilsu kom andlát hennar mér og
öðmm aðstandendum á óvart. Hún
fékk hægt andlát 26. júli síðastlið-
inn.
Klara Rögnvaldsdóttir er gengin
til feðra sinna eftir langa dvöl í
jarðvist okkar. Hún var trúuð kona
og var sannfærð um annað líf. Á
það tilverustig hefur hún nú stigið
og verður vonandi til þess að taka
á móti okkur eftirlifandi þegar þar
að kemur. Það yrðu hlýjar móttök-
ur.
Ég þakka henni fyrir þann hlý-
hug sem hún hefur borið í minn
garð og drengjanna okkar Skúla
mannsins míns. Litlu drengirnir
vom hennar lífsljós síðustu árin.
Þeirra eftirsjá er mikil eins og hjá
okkur hinum.
Ég bið henni guðsblessunar í
nýjum heimkynnum.
Dagmar Elín Sigurðardóttir
Því að svo elskaði guð heiminn
að hann gaf son sinn eingetinn
til þess að hver sem á hann trúir
glatist ekki, heldur hafi eilíft líf.
(Jóhannes 3.16.)
Þann 26. þ.m. lést á Borgar-
spítalanum á 92. aldursári Klara
Rögnvaldsdóttir. Guð blessi minn-
ingu hennar.
Þegar Klara Lísa unnusta mín
kom heim af Ápítalanum frá ömmu
sinni og sagði mér að nú væri amma
hennar sennilega að deyja hugsaði
ég með mér að hún myndi ábyggi-
lega ná sér eins og hún hafði alltaf
gert. Um kvöldið var síðan hringt
í okkur og sagt að hún væri látin.
Manni fannst ótrúlegt að aðeins
fyrir fimm árum hafði þessi sama
kona, sem nú hafði yfirgefíð okkur,
farið að veiða, þá nýlega hætt að
vinna.
Þegar ég kynntist Klöru í gegn-
um unnustu mína, fyrir rúmlega
fjórum árum tók hún mig strax sem
einn af fjölskyldunni, og kom okkur
vel saman strax frá upphafi.
Fyrir þremur árum síðan lær-
brotnaði Klara, og upp frá þeim
degi fór heilsu hennar að hraka
mjög. Alltaf hélt maður að hún
væri að fara, en vilji hennar til að
lifa hélt henni gangandi, og and-
legri reisn hélt hún til hinsta dags.
Þann 24. þ.m. handleggsbrotnaði
Klara á spítalanum þar sem hún
var, og eftir það hrakaði henni
mjög.
Klara Rögnvaldsdóttir var ein
eftirlifandi af fímm systkinum.
Maður hennar Skúli Eggertsson
lést fyrir mörgum árum. Þau eign-
uðust eina dóttur, Kristrúnu, og er
hún gift Hervaldi Eiríkssyni. Eiga
þau eina dóttur, Klöru Lísu. Krist-
rún átti tvo syni áður, Skúla Egg-
ert Þórðarson og Gunnar Þorsteins-
son.
Guð hjálpi ástvinum Klöru í sorg
þeirra.
Gísli ívarsson
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÞORVALDUR GUÐMUNDSSON
frá Deplum,
verðurjarðsunginn frá Siglufjarðarkirkju miðvikurdaginn 2. ágúst kl. 14.
Guðmundur Þorvaldsson, Gunnhildur Davíðsdóttir,
Magnús Þorvaldsson,
Guðný Þorvaldsdóttir, Eirikur Ásgeirsson,
Hörður Þorvaldsson, Ingibjörg Hallgrímsdóttir
og barnabörn.
t
Sonur minn,
ÓSKARÖRNJÓNSSON,
Súluhólum 4,
Reykjavik,
verður jarðsunginn frá Fella- og Hólakirkju mánudaginn 31. júlí
nk. kl. 15.00.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Lilja Guðmundsdóttir.
t
Útför systur okkar og mágkonu,
HELGU MAGNÚSDÓTTUR
kennara,
fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn 31. júlí nk. kl. 13.30. Þeim
sem vildu minnast hennar er bent á sumarstarf KFUK og Kristni-
boðið.
Kristín Magnúsdóttir Möller,
EinarTh. Magnússon, Petrína H. Steinadóttir,
Guðmundur Óli Ólafsson.
t
Þökkum innilega öllum þeim sem sýndu okkur samúð og hlýhug
við fráfall og útför móður okkar, tengdamóður, dóttur og systur,
ÖNNU SIGURBJARGAR LEÓPOLDSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks gjörgæsludeildar Landakotsspítala.
Maria Sif Gunnarsdóttir, Unnar Þór Gunnarsson,
Henný Björnsson, Þórhallur Björnsson,
Maria Magnúsdóttir, Leópold Jóhannesson
og systkini.
Nikólína Jóhanna
Olsen — Kveðjuorð
Fædd 5. nóvember 1903
Dáin 18. júlí 1989
Miðvikudaginn 26. júlí sl. var
amma mín og nafna, Nikólína Jó-
hanna Olsen, jarðsungin frá Foss-
vogskirkju í kyrrþey að ósk hinnar
látnu. Mig langar að minnast henn-
ar í örfáum orðum.
Vorið sem ég fermdist fékk ég
að fara til ömmu, sem þá bjó í
Reykjavík. Þessi tími er mér
ógleymanlegur, sem unglingur í
borginni í fyrsta skipti. Ég var svo-
lítið kvíðin því allt var svo stórt og
mikið. En amma sagði að ég þyrfti
ekkert að óttast því í Reykjavík
væri hægt að skoða eitthvað nýtt
á hverjum degi. Og hún stóð svo
sannarlega við það. Eftir að hafa
verið hjá henni í nokkra daga var
öll hræðsla horfín og við skemmtum
okkur vel saman við að grandskoða
söfn og staði sem ég hafði bara
heyrt um. Þó er mér minnisstæðast
er við fórum í Þjóðminjasafnið, þar
var amma sko í essinu sínu. Hún
kunni bókstaflega skil á öllu sem
þar var. Það var stolt dótturdóttir
sem gekk um sali safnsins og hlust-
aði á ömrnu sína segja frá. Því það
var ekki bara ég sem fylgdist með
heldur var þama inni fólk sem
fannst mikið til um fróðleik henn-
ar. Á þessum tíma urðum við góðar
vinkonur og það hélst fram á henn-
ar síðasta dag. Þó ijarlægðin væri
oft mikil á milli okkar í kílómetrum
þá var hún það í raun ekki. Því það
eru mörg bréfin sem okkur fóru á
milli. Yndislega viku áttum við sam-
an á heimili mínu hér í Reykjavík
1984, er hún gaf sér tíma til að
skreppa frá dvalarheimili aldraðra
í Borgamesi sem hún annars undi
sér vel á og fannst henni hún ekki
geta verið lengi í burtu.
Blessuð sé minning hennar.
Jóhanna nafha
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og út-
för eiginmanns mins, föður okkar, sonar, bróður og mágs,
HALLDÓRS KRISTMUNDSSONAR
vörubílstjóra,
Vesturbergi 65.
Svanhildur Jóhannesdóttir,
JóhanneS Halldórsson,
Halldóra Halldórsdóttir,
Kristmundur Halldórsson,
Hafsteinn Halldórsson,
Ingibjörg Halldórsdóttir,
Guðrún Árnadóttir,
Ástvaldur Kristmundsson,
Ellen Sveinsdóttir.
t
GUÐJÓN M. PÉTURSSON,
fiskmatsmaður,
Þykkvabæ 1, Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Árbæjarkirkju mánudaginn 31. júlí kl. 13.30.
Aðstandendur og vinir.
Lokað
Mánudaginn 31. júlí vegna jarðarfarar
KLÖRU RÖGNVALDSDÓTTUR.
Hervald Eiríksson,
Langholtsvegi 109-111.
Birting afínælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afinælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritsfjóm blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafii-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek- •
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta til-
vitnanir í ljóð eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar getið. Sama
gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar
birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar éru birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.