Morgunblaðið - 20.02.1990, Qupperneq 36

36
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. FEBRÚAR 1990

Nú þegar bíllinn ykkar fer
á verkstæði, er hann settur
í gang áður en þið takið
við, ekki rétt?
HÖGNI HREKKVÍSI
'-u
„ fcAP VAR HÉR SB/H SÆROI BINKI
i VIKUNMI SÐM UE)P. "
„Sálina“ eiga landsmenn allir
Ekki verður annað- séð en að
þátturinn þjóðarsálin í útvarpinu sé
þokkalega vinsæll, og að þeir sem
þar um sjá geri sitt besta. Lengd
þáttarins maetti þó gjarnan ná fram
að veðurfregnatíma kl. 18.45.
Nú er svo komið að aðeins Sunn-
lendingar hafa „sál“ en aðrir lands-
menn telja í mörgum tilfellum að
svokölluðum svæðisútvörpum hafi
verið þröngvað upp á þá á sama
tíma og „sálin“ sé í gangi sunnan-
lands, og sé nú pumpað upp í þá
allskonar milli-húsa-svæðiskjaft-
æði, svo og rollu og krossablaðri,
sem þá varði bara hreint'ekkert um
(hvernig væri að senda „sálina“
einnig út á langbylgju og reyna
þannig að koma til móts við hlust-
endur á þessum svæðum), margt
hefir borið á góma í „sálinni“ og
ekki alltaf fullkomin niðurstaða svo
sem ekki er von. Nokkuð hefir bor-
ið á því undanfarið að konur hafi
kvartað undan því að í hryllings-
og bláskinnu-bókabúðinni, hafi þær
fest óvart hendur á hræðilegum
líkamsstellingabókum og telja að
tilskipaðir klámsóparar, hafi eigi
hafst að sem skyldi. Þá sé nú einn-
ig tæpast hægt fyrir konur að fara
lengur á bílaverkstæði þar sem upp
um alla veggi hangi stór plaköt af
Skrifið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 10 og 12, mánu-
daga til föstudaga, ef þeir koma
því ekki við að skrifa. Meðal efnis,
sem vel er þegið, eru ábendingar
og orðaskiptingar, fyrirspurnir og
frásagnir, auk pistla og stuttra
greina. Bréf þurfa ekki að vera
vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og
heimilisföng verða að fylgja öllu
efni til þáttarins, þó að höfundur
óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
stallsystrum þeirra vægast sagt
fremur fáklæddum þar sem þær
beri aðeins þríhyrningsmottur skap-
arans.
Þá fari einnig í vöxt að ýmsir
læðist laumulega í Stöð 2, er líður
á nóttina, og sanki að sér til við-
bótar ýmsum viðsjárverðum mynd-
bandsspólum. Auðvitað er hér um
nokkurn misskilning að ræða í flest-
um tilfellum, þar sem ekki verður
annað séð en að í gegnum tíðina
hafi karlmenn dýrkað konuna og
reist henni minnisvarða í máli og
myndum, enda væri líklega jarðvist-
in karlmönnum nokkuð dauf án
hennar. Og því varla ástæða til að
vanmeta þótt eitthvað sé um til-
brygði í myndlistinni. í þessu
myndastússi öllu mun vera nokkur
hvatning til dáða, að vísu verður
að gæta varúðar þar sem þjóðinni
má tæpast fjölga nú um sinn, ef
hún á að hafa ofan í sig og á þar
sem hún lifri nú að stórum hluta á
erlendum lánum. Það sýndi sig á
sl. ári að fljótlegt er að fjölga þjóð-
inni ef_ þörf krefur, og aðstæður
leyfa. Ótrúlega auðveld og árang-
ursrík aðferð;: taka rafmagnið af
öllu landinu í 2 sólarhringa og ef
rækta skal upp úrvals harðan
kjarna getum við t.d. tekið sérstak-
lega rafmagn af Þingeyjarsýslum,
Vestfjörðum og Vestmannaeyjum,
svona annað slagið! Nú ýmislegt
fleira mætti nú reyndar taka til
athugunar, í þessu sambandi sólar
og lands.
Undirritaður er ákveðið á þeim
skoðunum að „sálin“ góða eigi ekki
að vera til einkanota okkur sem
búum á Suðurlandi: veit ekki betur
en að allir aðrir landsmenn eigi
útvarpið líka.
J. Gunnarsson
Blessuð ijúpan hvíta
Ég las það í blaði nýlega, að
tíundi hver Húsvíkingur hefði farið
til fjalla sunnudaginn 15. október
1989. 0g erindið á fjöllin var að
skjóta einn af fegurstu fuglum okk-
ar, ijúpuna. Þegar skotið er á
ijúpnahóp úr haglabyssu, deyr ekki
alltaf allur hópurinn, sumar særast,
vængbrotna og geta ekki flogið.
Þá er það venjan að skotmaðurinn
eltir þær uppi og snýr þær úr háls-
liðnum. Ef einhveijar komast særð-
ar undan kemur krummi og klófest-
ir þær, byijar á því að draga úr
þeim garnimar lifandi. Þegar skot-
hríðin stendur sem hæst á sunnu-
dag, stendur yfir guðsþjónusta víða
í kirkjum landsins og presturinn
boðar frið á jörð. í kirkjukórnum
standa eiginkonur og dætur skot-
mannanna og syngja, friðarins guð,
þín hæsta hugsjón mín, höndunum
lyfti ég í bæn til þín. En hafa þá
kannski nýlega verið að vonast til
að menn þeirra kæmu heim, með
sem flesta fugla, að minnsta kosti
nóg í jólasteikina. Það er ósk min
og bæn til allra presta landsins að
þeir skori á alþingi að sett verði
lög, þar sem bannað verði að drepa
fugla á sunnudögum. Ég hef haft
tal af mörgu fólki og meirihluti af
því vill láta alfriða ijúpuna í náinni
framtíð. Ef lítið sem ekkert verður
af ijúpu, hefur fálkinn ekki á neinu
að lifa og ekki vilja menn að hann
deyi út. Þegar ég var ungur, var
geysimikið fuglalíf við Vestmanns-
vatn í Reykjadal, nú sést þar varla
nokkur fugl, það er minkurinn sem
því veldur. Mér fínnst fátt prýða
landið eins og fögur fuglahjörð óg
hlusta á fuglasönginn. Ljóðskáldin
okkar hafa fyrr og síðar ort sín
fegurstu ljóð um fuglana og söng
þeirra. Og tónskáldin samið fögur
lög við þau.
Yfir hlíðum aftan blíða hvílir
sefur í víðirunni rótt:
Rjúpan hvíta laust og hljótt.
(Hulda)
Vinur fúglanna, Dvalarheimili
aldraðra, Hvammi, Húsavik.
Víkveiji skrifar
Fyrir einu ári voru settar nýjar
reglur um skattalega meðferð
á bílum, sem starfsmenn hins op-
inbera eða einkafyrirtækja hafa
til umráða frá vinnuveitanda.
Þessar reglur byggja á því, að
notandi bifreiðar greiði ákveðinn
skatt af þessum hlunnindum og
er skatturinn miðaður við kaup-
verð bílsins. Þegar þessar reglur
voru settar kom það skýrt fram,
að þær næðu til allra, sem hafa
slíka bíla til umráða þ.á.m. ráð-
herra.
Víkverji hefur orðið þess var,
að það hefur vakið undrun fólks,
að ráðherrar og aðrir opinberir
embættismenn, sem hafa slíka bíla
til umráða skuli ekki þá þegar
hafa byrjað skattgreiðslur skv.
þessum reglum, sem þeir sjálfir
settu. Enn meiri undrun hefur þó
vakið, að sumir í hópi ráðherra
hafa haft uppi mótmæli vegna
þessara skattgreiðslna. Jafnvel
hefur verið gefið í skyn, að í
smíðum séu nýjar reglur, sem eigi
að koma í veg fyrir, að þeir, sem
hafa bíla frá hinu opinbera þurfi
að borga slíkan skatt! Þetta er
auðvitað fáránlegt, svo að ekki sé
sterkar að orði kveðið. Þeir, sem
hafa slíka bíla á vegum opinberra
aðila eiga að sjálfsögðu að greiða
skatt af þeim hlunnindum eins og
aðrir.
Reglur þessar eru þannig úr
garði gerðar, að því dýrari sem
bíllinn er í innkaupi þeim mun
hærri skatt verða menn að borga.
Nú er það alkunna, að sumir ráð-
herrar og ýmsir aðrir opinberir
embættismenn aka um í mjög dýr-
um bílum á kostnað skattgreið-
enda. Þetta er auðvitað sveita-
mennska og molbúaháttur á hæsta
stig. Það er í raun og veru sjálf-
sagt, að setja reglur um það hjá
opinberum aðilum, að bifreiðar á
þeirra vegum megi ekki kosta
meira en ákveðna upphæð , m.ö.o.,
að sett verði þak á bílakaup þess-
ara manna. Virðing þeirra byggist
ekki á því í hvers konar bílum
þeir aka, heldur hvernig þeir
rækja embætti sín.
xxx
egar Havel forseti Tékkósló-
vakíu kom að Hótel Sögu sl.
laugardag var þar saman kominn
hópur fólks til þess að fagna hon-
um. Einn úr hópnum sagði í við-
tali við fréttamann Stöðvar 2:
Þetta er miki.ll dagur fyrir okkur
sósíalista!
Hvað var átt við? Havel er ný-
lega sloppinn úr fangelsi sósíalista
í Tékkóslóvakíu. Telur viðkomandi
að Havel sé fulltrúi sósialista í
Tékkóslóvakíu?! Það er auðvitað
fráleitt, eins og, glöggt kemur
fram í grein Björns Bjarnasonar
í Morgunblaðinu í fyrradag, en þar
sagði:“Havel vill að orðið sósíal-
ismi verði tekið út úr ríkisheiti
Tékkóslóvakíu og hann neitaði að
rita undir eiðstaf forseta, ef orðið
væri að finna í honum."
xxx
Hjalti Kristgeirsson, hagfræð-
ingur, menntaður í Ungverj-
alandi, hefur gerzt eindreginn
stuðningsmaður breytinganna
fyrir austan járntjald eins og m.a.
kom fram í athyglisverðu viðtali
við hann í Þjóðviljanum sl. föstu-
dag og raunar einnig í greinum
hér í Morgunblaðinu sl. sumar.
Þetta er þeim mun athyglis-
verðara, þar sem Hjalti varð þjóð-
kunnur á námsárum sínum í Búda-
pest (hann var þar þegar sovézkir
skriðdrekar brunuðu inn í borgina
1956) fyrir stuðning við innrásina
þá. Hvað olli hugarfarsbreytingu
Hjalta? Víkverja er ekki kunnugt
um, að hann hafi nokkru sinni
gert opinberlega grein fyrir því.