Alþýðublaðið - 05.02.1959, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið - 05.02.1959, Blaðsíða 6
HVExi ricxur ekki gaman af ævmtýrum? Er ekki þrátt fyrir hraðskreið farartæki nútímans nokkuð langt til Japans, þar sem konurnar ganga í síðum silkikuflum milli rósabeðanna í garðin- um? Og eru ekki einhverjir sérstakir töfrar yfír ástinni í Japan, sérstakiega ef við hugsum okkur, að það sé m.iöúr ágúst með heitu rökkri . . . Það var einmitt í ágúst, sem krónprinsinn Akihito / Thirhitosson hitti rnalara- f dótturina Michiko Shoda. — 1 Hann hafði áöur lýst því yf- ' ir, að hann vissi hvernig hann vildi að konan sín yrði. Hann vildi, að hún væri glaðleg nútímastúlka, sem gæti verið félagi hans og vinur. Hún átti að vera grönn og vingjarnleg með ríka kýmnígáfu. Við brosum of lítið hérna í Japan, sagði prinsinn. Hún átti að vera elsk að íþrottum einkum átti hún að vera góður tennisleik ari. Henni átti að geðjast að sígildri tónlist, en einnig varð hún að hafa garnan af að dansa nýtízku dansa eins og prinsinn sjáifur. Hún átti ag vera heilbrigð í hugsun, en ekki þræíl eða veikbyggt blóm, háð vilja herra síns. Og í ágúst á hárjailahoteli í Karuizawa fann prinsirm undurfagra, unga stúUtu, sem virtist uppíylla allar óskir hans. Hún var meira að segja svo snjöll í tennis, að hún sigraði prmsinn með yfirburðum. Akhito varð ógurlega stfanginn, og auð- vitað befur Michito orðið vör við það, en hún kunni ævaforn brögð konunnar og lét sem ekkert væri. En einmitt þetta kæru- leysi kynti auðvitað undir kærleiksbál Akihitos, sem var því vanari, að siúJturn- ar mændu á hann vonaraug- um, því öllum aðalsmeyjum leyfðist að vona, enda þótt samkeppnin væri hörð og hundruð kvenna með blátt blóð í æðum kæmu til greina. En Akihito vissi hvað hann vildi, og hann bað leyfis að fá að bjóða stúikunni út, því leyfis varð hann auðvitað að biðja hjá föður sínum, þar eð um var að ræð'a rétta og siétta mai- aradóttur, enda þótt hún að vísu væri nokkuð ioðin um lófana. Og leyfið fékk hann. Krókastígir ástarinnar eru margvíslegir, og hvern- ig sem þau fóru að því prins inn og malaradóttirin, í við- urvist ráðgjaía keisarans, — sem alltaf fylgdi þeim hvert sem þau föru, þá ko.nust þau að því að þau elskuðu hvort annað. bægi heitt og innilega, líklega þessari einu og sönnu ást, sem end- ist allt lífið. En þar með var sögunni ekki lokið. — Það er nefni- lega ekki til siðs í Japan, að elskhuginn biðji ástmeyjar- innar. Hvort um sig fer til síns föður og þeir semja síðan um málið sín á milli karlarnir. 26. október stanzaði bíli fyrir utan hús föður meyj- arinnar, malarans Shoda. — Út úr bílnum steig æðsti ráðgjafi keisarans, Takhesi Usami. Ég kem frá keisaran um, sagði ráðgjafinn bátíð- lega og hann var leiddur inn í fínustu stofuna í húsi Shoda. Hans htign, krónprinsinn, óskar að giftast dóttur yðar, Michiko. Eins og vera ber steig herra Shoda eitt skref aftur á bak um leið og hann setti A'FAR hafa löngum hamp að barnabörnum sínum, en nú á dögum er ekki gott að segja, hvort þeir eru afar barnanna eða feður. Þýzka biaðið Constanze heimsótti nýlega gamla feður í Þýzka- landi o" Wr--: bað Boris Pasternak hoðið til Bandaríkjanna Gamli kennarinn heyrði óttaleg læti inni hjá ná- granna sínum. Hann fór inn til hans og spurði hvað gengi eiginlega á. ' — Sjáðu hérna, hrópaði nágranninn og rétti honum bréf,---þetta hefur konan mín skilið eftir. Hún skrifar að hún hafi stungið af með fhigmanni. Gamli kennarinn leit á bréfið. — Þetta er hræðilegt, — stundi hann. Hún skrifar flugmaður með tveimur g-um. Rússnesku hermönnunum í Póllandi líkar ágætlega við biöðin þar i landi. Rússneskur dáti var spurð ur hvernig honum líkaði kommúnistablaðið. — Ágætiega. -— En óháða blagið? — Prýðilega. — Og bændablaðið? — Veit það ekki, hef ekki reykt það ennþá. Eldri lcona kom inn í klef- ann til innbrotsþjófsins. —Þegar þér sleppið út vil ég gjarnan hjálpa yður. — Guð veri með mér! — hrópaði þjófurinn. — Það BORIS PASTERNAK hef ur verið boðið til Banda- ríkjanna og eru taidar sterk ar líkur tii þess að liann geti þegið boðiö. Það er hinn kunni, spænski skáldsagna- höfundur, José Villallonga, sem býður skáidinu, og mun hann eftir tvær vikur á- sa”-’t 'n'' i0 prófess- or í heimspeki við Vander- bilt-háskólann, taka sér ferð á hendur til Moskvu til þess að æða við Pasternak um væntaiilegt ferðalag. Svo sem menn rekur minni til, létu rúsnesk stjórnarvöld þess getið, þeg- ar hávaðinn út af Nóbels- verðlaunum var hvað mest- ur, að Pasternak væri heim- ilt að fara frjáls ferða sinna, hvert sem hann vildi. Mikoj an var einnig á ferð sinni í Bandai'íkjunum spurður að þessu sama atriði og svar- aði hann því til, að sér þætti líklegt að Pasternak væri heimilt að yfirgefa Sov étríkin, ef hann vildi. Villallonga, sem er 39 ára gamall, hefur að undan- förnu verið í miklum vin- áttutengsluin við Pasternak. Hann fullyrðir, að sér hafi tekizt að halda sambandi við hann í gegnum ítalskan sendifulltrúa í Moskvu, — jafnvel þegar hafður var strangur vörður um skáldið í desember s. 1. Vilallonga skýrir svo frá. að strax og Pasternak hafi tekið boði sínu líklega, hafi hann gert ráðstafanir til þess að líftryggja skáldið fyrir hvorki meira né minna en 45 milljónir króna. — Tryggingin verður gerð hjá Lloyds í London. immi'iiiiiiiiiiHiiuuiiuuuii í IRÚLOFU r | ÞVÍ MIÐUl 1 umst við til | kynna þaS, er 1 það efalaust = táraflóð hjá = ungpíunni, ai = Presley, hinr = rokkkóngur < = maður er sagð = - tr úlofaður : 1 ungu stulku. : = heitir hún. — | miður — það = ast fyrir ungn = ar að fá sér 1 draumaprins. = er fyrir bí. -iiiiiiiiiiiaiiiiiiin11111111111111 getur aldrei bless Það þarf mikla að verða góður ir ur. upp undrunarsvip. I því hann hneigði sig djúpt tuldr aði hann. Þetta er allt of mikill heiður fyrir mitt auma hús. Ég get alls ekki tekið á móti þessu. Ráðgjaf- inn stóð á fætur hneigði sig jafndjúpt og sagði. Mér þyk ir mjög fyrir því, að þér verðið að hafna tilboðinu. —- Einu sinni enn hneigði hann sig, en sneri sér síðan við og hélt til dyra. — Herra efni. Blaðið skýrir svo frá, að árlega fæðist þar í landi 5000 börn, sem eigi feður, sem eru 60 ára eða eldri. — Flestum mun finnast þetta heldur undarleg þróun og í fyJista máta oeolileg. En heimsókn biaðsins til fjöl- margra gamalla feðra sann- ar, að fá hjónabönd virðast hamingjúsamari, þótt aldurs munur hjónanna sé.40 ár eða jafnvel meira. Ef mæð- urnar eru spurðar að því, hvort þær berí ekki kvíð- boga fyrir xrarntíðinni, —- svara þær undantekningar- laust néitahdi. Og ekki hef- ur kornið í ijós, að börn gamalla manna væru á nieinn hátt miður efnileg, en önnur born. I þessu sambandi væri ekkí .ú'r vegi að segja frá elztu feðrura í heimi. Iieims metið mun negrinn James E. Srnith írá Illinois eiga, —- Hann varð faðir í marz 1951, eitthundrað og eins árs gamall. Annar í röðinni er bandarískur læknir, J. D. Hullinger að nafni, en hann varð í júlí 1953 faðir, 92 ára að aldri. Evrópumetið á ítalinn Bauer , o Roletto. — Hann varð í desember 1953 faðir, þá ,,aðeins“ 84 ára gamall. Eiginkona hans er 22 ára að aldri. Shoda stóð og beið, hann vissi nákvæmlega hvað mundi gerasí og það gerðist. í dyrunum stanzaði ráðgjaf- inn og sneri áhyggjufullu andliti að herra Shoda. — Hans lseisaralega hátign mun taka svar yðar mjög nærri sér. Viljið þér ekki allra náðarsamlegast taka það til gaumgæfilegrar at- hugunar? Shoda lauk þess- um siðareglum með því að, snúa sér til konu sinnar, sem kinkaði samþykkjandi kolli. — Þá kinkaði Shoda einnig kolli brosandi til hins keis- aralega ráðgjafa og sagði. — Þar eð við viljum fyrir eng- an mun særa hans hátign — og við á engan hátt erum andvíg ráðahagnum, gefum við okkar samþykki. Næsta dag var gefin út opinber tilkynning um trú- lofunina. Prinsinn hafði brotið aldagamla hefð. — Hann ætlaði að giftast stúlku af borgaraættum, og þótt að hún væri eltki fá- tæk eins og flest drottning- arefnin í ævintýrunum, var þetta þó ævintýri líkast. Oy vonandi eignast þau börn og buru, börn sem hlæja og hlauþa um barnaherbergin í glæsilegu, nýju höllinni, eða leika sér við tjarnirnar í hallargarðinum. STÚLKUR! „Óska eftir að kynnast stað- fastri og trúrri stúlku með hjónaband fyr- ir augum. Hún þyrfti helzt að iíkjast Önmi, sem sagt er frá í sogunni „Hve staðíöst var Anna"', er biríist í janúarhefti tíma- ritsins Marz. — Nöfn og heimilisföng sendist afgr. Vísis fyrir laugardagskvöld merkt: „Trúnaðarmál“. (Auglýising í Vísi s. 1. mánudag). KROSSGÁTA NR. 27: Lárétt: 2 umbúðir, 6 keyr, 8 selja upp, 9 end- ir, 12 takmarkar, 15 rölt, 16 geymir, 17 tveir eins, 18 kallaði. Lóðrétt: 1 kuldi (þf.), 3 horfði, 4 erting, (þf.), 5 samþykki, 7 í hálsi, 10 hrygla, 11 bólar á, 13 hraustleg, 14 óhreinka, 16 samt. / 3. 6 7 <P. 9 ^ 'O U ■7 /$ ' • u 'I U í J Lausn á krossgátu nr. 26: juarétt: 2 klafi, 6 ás, 8 óra, 9 sjó, 12 kallari, 15 dalir, 16 kul, 71 SR, 18 varla. Lóðrétt: 1 Bas. Ár.sal, 5 fá 7 sjá 11 Sirrí, 13 lall, ká. A . meðan leggur á ráðin smiðjumönnum bezt muni vera að ur í hári Georgs og laumast þeir félagar út úi býggingunni. Myrkrið er að falla á, mónaljósið draugalegum bj.arma yfir láð og lög. Georg og Frans Iíta varkárir- í kringum sig, en enginn er sjáanlegur. „Ég málum. er háttað“, h org“, en við verð til þess að gsra. u ar við hann, en hann enn ekki v< u L I

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.