Alþýðublaðið - 08.02.1959, Blaðsíða 7

Mikið úrval af ódýrum
ao
m sé
5 f
gangi hjá
«:gar við
u og fal-
úð tókurn'
ís, -að hún
illettskólá
var á leio.
fskaplegu
n heyrði,
aðamenn,
i fengum
íeð henni
ð og taka
. æíingu.
ildur Inga
ára göm-
í í Gagn-
'bæjar.
u stundað
r átta ára
Sigríði Ár-
■n síðan í
ðieikhúss-
■ auðvitað
i, 3 mó, 4
10 álmur,
A kím, 16
r manna.
pp í sæti
sagði:
nar getið
ið er eina
flugur í
tlla þetta
VAL. Þa
X KJAK-
■íkisbubb-
■ dansað í ieikritum Þjóðleik-
hússins?
— Jú, jú. Við erum ailtaf
að dansa, — Dimmalimm,
J ónsmessunæturdraumur-
inn, Ferðin til tunglsins, —
Kysstu mig Kata, Ég bið að
heilsa og.. . . æ, ég man ekki
meira.
.. Við höfum ekki við að líta
í kringum okkur, því að
ballettdömurnar voru hver
af annarri að koma í tíma.
Þær voru farnar að skríkja
og stinga saman nefjum, og
við heyrðum eina segja: —
„Hvað skyldi Inga nú hafa
gert af sér?“
— Er ekki ballettnám erf-
itt? héldum við áfram.
— Jú, það er mjög erfitt.
Það eru að vísu ekki nema
fjórír tímar á viku, en ef
Ietikast kemur í mann og
maður skrópar einu sinni,
þá stirðnar maður á auga-
bragði og verður að byrja
upp, á nýtt.
— Ætlarðu að leggja fyr-
ir þig ballett í framtíðinni?
— Ég veit ekki. Mig lang-
ar til þess, en maður veit
aldrei hvað á fyrir manni
að liggja. Það sem mestu
gildir er, að áhuginn sé ó-
bilandi. Ef maður hættir um
stundarsakir — þá er maður
fallin úr leik. Mig langar
mjög mikið til þess aS fara
út og læra meira, þegar ég
hef lokið námi hér, en sem
sagt — maður veit ekkert.
Nú var Bidsted sjálfur
kominn á vettvang og farinn
að safna saman stúlkunum
sínum. Við spurðum að lok-
um:
— Líkar þér ekki vel við
Bidsted?
— Jú, rnjög vel, — sér-
staklega þegar hann er í
góðu skapi. En stundum er
hann ógurlega strangur, en
á því lærir maður víst mest.
Og þar með kvaddi Ást-
hildur Inga og skauzt inn í
æfingarsalinn.
Þegar við gengum niður
stigann, heyrðum við rödd
Bidsteds:
— Einn . . . tveir . . . þrír.
Einn . . . tveir . . . þrír.

vopnaður — að hana feliur meðvitund
lar á síð- arlaua til jarðar. En nú er
að um er, Júah aftur kominn til sjálfs
Lar nú að sín, hann berst um og reyn-
ans gefur ir af öllum kröftum að losna
látiðhögg úr fjötrunum. Hann getur
losag, sig við keflið og hróp-
ar á hjálp. Yfirmaðurinn og
fylginautar hans heyra hróp
ig og koma að vörmu spori
og losa kauða. „Hvar eru
hin“, nærri æpir yfirmaður
inn. „Ég veit það ekki . . .
þau hafa . . . þau ætluðu . . “
Mennirnir leita í flugvél-
inni en finna ekkert. Hvað
getur verið orðið af Georg,
Frans og sfcúlkunni?

MOCO
CopyriqWf P. f. B. Bo* 6 Cop.erthogen
50 ára afmælisfagnaSur félagsins varður haldinn að
Hótel Bor.g föstud. 20. sfefer. og lisfst með borðhaldi
kl 19. — Sanikvæmisklæfíúáður.
Félagar tilkynnið þáttöku sem fyrst.
SKEMMTINEFNDIN.
vantar að Bifröst á komandi sumri, Þeir, sein
áhuga hafa á starfi þessu, eru góðfúslega beðn-
ir að hafa samhand við Skipadeild SÍS fyrir
21. febr. næst komandi.
Bamiir
Flesk
og
Guirófur
Snorrabraut 56. Símar 12853 og 10255*
í Frankfurt am Main verður haírlin 1.—5. macz n k.
Allar upplýsingar gefur umboðshafimi fyrir ísland
FerSaskrifstefa ríidsiois
Lækjarg. 3 — Sími 115 40.
Reglusamur. laghentur maður óskast. Æsk legt væri,
að viðkomandi hafi lokið námi í rafvirkjun, útvprps-
virkjun éða hafj unnið hliðstæð störf. E.nnig' gæti
komið til grsina loftskeytamaðar. Vinnan mun aSal-
lega ver,a fólgin í viðgerðum og v ðhaldi á raiknúnum
tækjum.
Tilboðum ásamt upplýsingym um menntun og fyrri
störf, sé skilað í pósthólf 377 fyrii- 15. febrúar næsl
komandi.
AlþýðublaðiS — 8. febr. 1959 7
nl