Alþýðublaðið - 14.02.1959, Blaðsíða 10

Keflvíkingar’
Smðurnes j amenm!
Innlánsdeild Kaupfélags
Suðurnesja greiðir yður
hæstu fáanlega vexti af
innstæðu yðar.
Þér getið verið örugg um
sparifé yðar hjá oss.
Kaupfélag
SuSurnesja,
Faxabraut 27.
lieiðir allra, sem ætla a®
kaupa eða selja
BÍL
liggja til okkar
B i 8 a s a I a n
Klapparstíg 37. Sími 19032.
iúsnæBismðSluiiln
Bíla og fasteignasalan
Vítastíg 8A. Sími 16205.
SigurHur ðlason
hæstaréttarlðgmaður,
og
fN»rvaldur
LúSviksson
héraðsdómslögmaður
Anstnrcrtræti 14.
Sámj 1 55 35.
LEIGUBÍLAR
Bifreiðastöð Steindórs
Sími 1-15-80
ISifmðastðð Rejkjavfkur
Sími 1-17-20
fkkl Jakobsson
og
IMrfstján Eiriksson
hæstaréttar- og Mra®a-
ðémslögmenn.
Málflutningur, iimheimta,
samningagerðir, fasteigna-
Og skipasala.
Laugaveg 27. Sími 1-14-83,
Bifreiðasalan
og leigan
Ingólfsstræii 9
Sími 19092 og 18966
Kynnið yður hið stóra úr
val sem við höfum af alls
konar bifreiðum.
Stðrt og rúmgott
sýningarsvæði,
Bifreiðasalan
Ingólfsstræti 9
og leigan
Sími 19092 og 18966
Sandblástur
Sandblástur og málmhúð
un, mynztrun á gler og
legsteinagerð.
S. Helgason,
Súðavogi 20.
Sími 36177.
AAinningarsplöld
DAS
má hjé Hapj>dnætö DÁS, Ye*t-
íscveri, símí 17767 — Vetófartæra
'^erzL VerOanda, sámi 13788 —
S^ómaimafélagi Reykjavlkxir,
*Éaai 11918 — Guðm. Andrée-
gullsniO, Laugavegi 50,
áhsnl 13769. — f Hafnarfh-ai í
)Póethúsinu, aómí S0267.
Lifii okkur
aðstoða yð% við kaup og
sölu bifreiðarinnar.
Úrvalið er hjá okkur.
AÐSfOÐ
við Kalkofnsveg og
Laugaveg 92.
Sími 15812 og 1065Ö,
R,
IVSálflutnings-
skrffstofa
Lúðvík
Gizurarson
héraðsdómslögmaðtir.
Klapparstíg 29.
Sími 17677.
Húseigendur.
Önnumst allskonar vatns-
og hitalagnir.
HITALAGNIR h.f
Símar 33712 og 32844.
SamúÖarkort
Slysavarnafélags íslands kaupa
flestir. Fást hjá slysavarnadeild-
am um land a-llt. f Reykjavík í
Hannyrðaverzl. Bankastræti 6,
Verzl. Gunnþórunnar Halldórs-
ióttur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Afgreidd í síma 14897.
Heitið á Slysavarnafélagið. —
t>að bregst ekki.
lÚMT ÁR er liðið síðan
pólski rithöfundurinn Marek
Hlasko stakk af frá Póllandi \
og settist að í Þýzkalandi. Þar
eirði hann ekki lengi en fór
til Parísar, varð fljótt þreytt-
ur á næturlífinu í borg gleð-
innar og hélt til ísraels í boði
vinar síns, skáldsins Jan Rov-
inski, sem flutti til ísraels frá
Póllandi fyrir nokkrum árum
og starfar nú á kibbutz
skammit frá Tel A/viv.
Ekki alls fyrir löngu hafði
Flasko tal af blaðamönnum
og kvaðst ætla heim til Pól-
lands við fyrsta tækifæri, —
hann ætti ritlaun í ísrael, sem
hann þyrfti að eyða áður en
hann sneri til föðurhúsanna.
Hann néitaði með öllu að ræða
pólsk stjórnmál eða álit sitt
á Sovétríkjunum né neitt það,
er snerti byltingar eða marx-
isma. En Hlasko var ófeiminn
við að láta í ljós álit sitt á
þeim Evrópulöndum, sem
hann hefur gist síðan hann
hljóp heiman að.
Hvað um Þjóðverja?
Þeir eru smámunasamir
boi’garar, agaðir og leiðinleg-
ir. Þeir elska ekkert nema
sparnað og dettur aldi'ei neitt
í hug.
Hlasko skemnxti sér vel í
París, en Frakkland féll hon-
um ekki.
Hótel og aftur hótel. Göm-
ul hús, sem enginn þorir að
rífa af því þau eru svo gömul.
Hlátur og kæti, tóm uppgerð.
Þetta er allt ein leiksýning,
gerð til að skemmta túristum.
Hlasko var spurður hvort
hann ynni að nýrri bók, svar-
aði hann því til, að skriftir
væru ekki sitt starf. — Ég
verð að kynnast heiminum og
fólkinu, ég þekki hvorugt
ennbá.
Hann kvaðst ekki óttast
mó+tökurnar í Póllandi. —
Rithöfundur án fððurlands
núllpunkturinn, ekkert.
Og allt bendir til að Hlasko
verði ekki tekið illa þegar
hann lætur svo lítið að heiðra
Pólverja með nærveru sinni.
Kvikmyndin, sem gerð var eft
ir bók hans Sjöundi dagur vik
unnar er að vísu ennþá bönn-
uð í Póllandi, um þessar
mundir er verið að frumsýna
nýja mynd eftir bókinni í leit
að paradís, en hún fjallar um
svipað efni og kvikmyndin
Laun óttans, sem margir hér
kannast við.
Hlasko er hirðuleysislegur,
fagur eins og fallinn engill og
eini fulltrúi þess fyrirbæris,
sem Bandai'íkjamenn kalla
„beat genei’ation“ og Englend
ingar angry young men, sem
á hefur borið í Póllandi.
Hlasko neitar algerlega að
skrifa eftir forskrift neo-real-
iste-sosíalistanna, sem reynt
er að þvinga rithöfunda aust-
an járntjalds til að taka upp.
En Hlasko á áhrifamikla
vini meðal pólskra rithöfunda
og vitað er að formaður rit-
höfundasambandsins pólska
fór til Moskvu og' talaði máli
hans við sovézka stai’fsbræð-
ur sína, sem líta forustu menm
ingarmála í Póllandi illu
auga. Og vinir Hlaskos segjaP
að hann hafi al'ls ekki haft í
hyggju að gerast pólitískur
flóttamaður. Hann hafi elt
leikkonu eina til Bei’línar yf-
irkominn af ást og rómantík
og síðan notað tækifæríð til
þess að sjá sig svolítið um íi
heiminum.
Fi’amihald af 5. síðu.
stríða um nokkurt skeið og
sigldi sér til hressingar, en án
árangurs. Eftir það var ég
nokkur ár áfram á Stað, en
vilja brenna, eru 'klofnir með
nú verið hérna á heimilinu í
um það bil fjögur ár. Ég var
svo oft Iasin og vildi því sjálf
fara hingað.
— Og hvernig er vistin hér?
— Hún er ágæt. Starfsstúlk
urnar yfirleitt ósköp alúðleg-
ar, margar erlendar.
— Hvað er helzt haft hér
fyrir tómstundaiðiu?
— Ég hannyrða ofurlítið. Ég
er bezt á kvöldin, þá hekla ég
og sauma. Héma eru dúUur,
sem és hef heklað og héma
nálanúðar, sem ég hef saum-
að. Ég gef betta svo eða sel
stundum á bazara. Svo rabba
ég oft við einhverja hérna,
en ég er annars ekki mikið
uppi í dagstofunni. sit mest
inni hiá mér.
— Hvort mundi nú gamli
tíminn betri þeim ný.ia?
— Ég elska gamla tímann.
En bægindin voru bá lítil og
erfiðleikarnir miklir. Þá var
oft erfitt fyrir manninn minn
að þjóna tveim nrestaköllum,
eins og hann gerði og þurfa
að fara allt ríðandi í misjöfn-
um veðmm. En oft var líka
gaman í góðu veðri að þeysa
með honum í skímarveizlur
eða hrúðkaunsveizlur. Þá var
oft mikið dansað. —
— Hvers er hér helzt að
sakna?
— Ég vildi að ég hefði gít-
arinn minn hérna hjá mér, era
hann er vestur á Stað. Ég
kenndi stundum stúlkum
hannyrðir og gítarspil, og ég
finn að ég' kann enn alveg
gripin, en söngröddin er fax’-
in.
— Það var hérna til dæm-
is Ó, blessuð vertu sumarsól.
Það var svo fjönxgt undirspi!
við það ... og hún leikur með>
fingrunum um svuntuna. —
En klukkan tifar, tíminn
flýgur. Mér gafst ekki lengri
tími til að staldi’a við. En þeg-
ar ég gekk út, framhjá þess-
um fjölda, sem virtist eins og
kominn langt, langt aftan úr
forneskju, heyrði ég skvndi-
lega barnsrödd kalla einhvers
staðar í húsinu. Ég hrökk við»
því ég minntist þess þá, sem
Olína sagði, að ævin væri
fljót að líða. Og mér fannst
ég geta lesið út úr skorpnum
andlitum öldunganna: „í dag
mér, á morgun þéi’“. — Vör-
Orðendíng frá
Tréiðjunni
Tökum á móti pöntunum á
tvöföMu einangrunargleri.
Tökum mál og önnumst í-
setningu. Eigum fyrirliggj-
andi venjulegt gler, allar
þykktir og þýzkt undirlags-
kítti.
TRÉIÐJAN, - Ytri-Njarðvík
Símar 680 og 744.
IÐNO.
DANSLEIKUR i kvöld
Hin vinsæla söngstjarna
G I T T A syngur í Iðnó í kvöld með
KK-sextettinum ásamt Ragnari
Bjarnasyni og Ellý Vilhjálms.
Aðgöngumiðasala kl. 4—6.
Tryggið ykkur miða tímanlega.
I® 14. febr, 1959 — AIiþýðuMaðið