Morgunblaðið - 28.05.1991, Side 5

MORGUNBLAÐIÐ IÞROTTIRÞRIÐJUDAGUR 28. MAÍ 1991
B 5
KNATTSPYRNA / EVROPUKEPPNI LANDSLIÐA
Reiðarslag í Albaníu
Oskiljanlegt óöryggi og deyfð
í ósamstilltu íslensku liði
TAPIÐ í Tirana, 0:1 gegn Albaníu í Evrópukeppninni á sunnudag-
inn, var reiðarslag fyrir íslenska knattspyrnulandsliðið, vegna
þess hve illa liðið lék. Þetta hlýtur að teljast með allra lélegustu
leikjum íslensks landsliðs í mörg ár. Fyrri hálfleikur var í nokkuð
góðu lagi, liðið var þá nokkrum sinnum nálægt því að skora en
sfðari hálfleikur var hræðilegur. Þá var langtímum saman nánast
ekkert um að vera, kraft vantaði í flesta leikmenn liðsins. Þeir
léku eins og ellefu einstaklingar en orðið liðsheild kom sjaldan
upp í hugann — ekki þá nema sem slæm liðsheild. Sundurlaus,
óörugg og hugmyndasnauð. Og jaf nvel eftir að besta manni Al-
bana, Demoliari, var vikið af velli 20 mín. fyrir leikslok, náðu
íslendingar ekki að komast neitt áleiðis. ísland hefur nú enn
aðeins tvö stig að fimm leikjum loknum, jafn mörg og Albanir
eftir sex leiki. Þetta mun hafa verið fyrsti sigur Albaníu í knatt-
spyrnulandsleik síðan 1984.
Reuter
Sævar Jónsson, fyrirliði landsliðsins, gefur ekkert eftir gegn albanska leikmanninum Millo.
Leikurinn byrjaði alls ekki illa.
Lofaði raunar góðu fyrstu
10-15 mínútumar. Liðin sóttu á
víxl og sköpuðu sér ágætis tæki-
g^HI færi til að _ skora.
Skapti Kantmenn íslands,
Hallgrímsson Sigurður og Þor-
skrífarfrá valdur, voru frískir,
en mikið var lagt
upp úr því fyrir leikinn að nýta
kantana. En síðan fjaraði leikur
liðsins út. Eyjólfur barðist vel og
reyndi að skapa hættu, aðallega upp
á eigin spýtur, Þoi-valdur var frískur
og átti góða spretti, en þá er nán-
ast upp talið.
íslendingar léku undan léttum
vindi í fyrri hálfleik. Strax á upp-
hafsmínútunum átti Þorvaldur gott
skot framhjá yst úr teig eftir send-
ingu Sigurðar og fijótlega varði
Bjarni vel skalla frá Albana í ákjós-
anlegu færi. Rúnar var síðan klippt-
ur niður aftan frá nokkrum metrum
utan teigs hinum megin eftir góða
rispu, en Sævar skaut yfir úr auka-
spymunni. Rúnar meiddist lítils
háttar þegar þetta gerðist, það virt-
ist há honum en var þó ekki skipt
út af fyrr en í seinni hálfleik.
ísland ógnaði marki Albaníu
nokkrum sinnum til viðbótar í fyrri
hálfleiknum; Eyjólfur skaut naum-
lega framhjá frá vítateigshorninu
vinstra megin um miðjan hálfleikinn
eftir að hafa unnið knöttinn með
mikilli baráttu og var stuttu síðar
felldur gróflega er hann var að
komast framhjá aftasta varnar-
manni. Þorvaldur átti síðan annað
gott skot, aftur eftir sendingu frá
Sigurði, en það var vel varið. Ólaf-
ur var nálægt því að fá boltann í
góðu færi eftir sendingu frá Sig-
urði en markvörðurinn var aðeins
á undan honum, og rétt fyrir leik-
hlé var ísland tvívegis til viðbótar
ekki langt frá því að skora. Eyjólf-
ur skallaði glæsilega að marki en
yfír eftir snarpa sókn og Antony
Karl skaut rétt framhjá frá víta-
teig. Á þessari upptalningu má sjá
að Island átti að geta skorað í fyrri
hálfleiknum, en heimamenn ógnuðu
sjaldan. Samt var alltaf eins og
vantaði einhvern örlítinn neista í
íslenska liðið. En miðað við það sem
kom á eftir var fyrri hálfleikinn í
la».
I seinni hálfieik gerðist nánast
ekki neitt. Nema hvað Albanir
gerðu auðvitað mark; laglegt mark,
sem þó hefði átt að vera hægt að
koma í veg fyrir. Eins og svo oft í
seinni hálfleik myndaðist allt of
mikið bil milli varnar og miðju,
Albanir komust fimm gegn fjórum
varnarmönnum eftir að boltinn tap-
aðist við miðlínu. En þeir voru sein-
ir að átta sig og ekkert virtist ætla
að verð^, úr. Islenska liðið náði bolt-
anum en glataði honum strax aftur
fyrir utan teig. Þaðan kom falleg
sending inn á Abazi, leikmann
Hajduk Split í Júgóslavíu, sem skor-
aði með fallegu skoti vinstra megin
úr teignum. Gunnar Gíslason virtist
eiga möguleika á að komast fyrir
hann en var of seinn. Þetta er fyrsta
mark Albana í keppninni til þess.
Fyrir utan markið gerðist ákaf-
lega lítið í seinni hálfleik; það minn-
isstæðasta er brottrekstur Demoll-
aris. Gunnar Gíslason braut á hon-
um, fékk gult spjald fyrir, en Alban-
inn gerði sér lítið fyrir og hrækti
kröftuglega beint framan í Gunnar
og fékk að líta rauða spjaldið.
Ég fékk væna slummu frá hon-
um,“ sagði Gunnar á eftir. Einu
sinni munaði að vísu litlu að íslandi
tækist að skora — Ólafur Kristjáns-
son átti góða sendingu inn í teig á
Eyjólf sem negldi fyrir markið en
Antony Karl náði ekki til knattar-
ins.
Eins og áður sagði var leikurinn
5 heild ákaflega slakur. Það var
óskiljanleg deyfð yfir íslenska lið-
inu. Menn voru ósamstilltir, náðu
alls ekki að leika eins og þeir eiga
að geta. Bjarni hafði ekki-mikið að
gera í markinu, en gerði svo sem
vel það sem þurfti og átti varla
möguleika á að koma í veg fyrir
markið. Gunnar Gíslason lék af
miklum krafti sem oft áður, varðist
vel en byggði ekki mikið upp. Það
mæddi ekki mikið á Guðna en hann
skilaði sínu ágætlega. Sarna má
sega um Sævar, en Ólafur Krist-
jánsson, vinstri bakvörður, skilaði
vamarhlutverki sínu ekki nægilega
vel. Sóknarhliðin á greinilega betur
við hann. Vörnin var sem sagt í
nokkuð góðu lagi, en .það sama
verður eki sagt um miðjumennina.
Þorvaldur lék reyndar vel, var
hreyfanlegur og skapaði usla en
hinir náðu sér alls ekki á strik og
það veit auðvitað ekki á gott þegar
slíkt hendir svo marga í einu. Þetta
var örugglega lélegasti landsleikur
Ólafs Þórðarsonar, hann var nánast
úti á þekju. Sendingar mistókust,
baráttan var ekki til staðar nema
í byrjun — allt það sem hann er
þekktur fyrir vantaði. Rúnar byrj-
aði vel en fjaraði út og sama má
segja um Sigurð Grétarsson. Hann
var frískur í byijun en síðan ekki
söguna meir. Sendingar hans voru
slæmar eins og margra annarra.
Eyjólfur barðist mjög vel sem fyrr
segir og skapaði nokkrum sinnum
mikla hættu í fyrri hálfleiknum.
Ántony náði hins vegar ekki að
sýna hvað í honum býr.
í albanska liðinu voru nokkrir
mjög góðir leikmenn. Demollari er
ákaflega flinkur, dreifði boltanum
Ólafur Þórðarson
1 C£ini98'i i
með glæsilegum sendingum og Lek-
bello, frá Aris Saloniki í Grikk-
landi, er firnasterkur varnarmaður.
Hann hélt Antony Karli í skefjum.
Albanir stilltu nú upp sterkasta liði
sínu, en það hafa þeir ekki gert
lengi. Vitað mál var að þeir yrðu
erfiðir heim að sækja, sterk lið hafa
unnið nauma sigra hér að undan-
förnu en samt var gríðarlega
svekkjandi að verða vitni að þessu
tapi. Því augljóst var að ísland gat
unnið leikinn. Menn ætluðu sér
það, varla hefur verið um vanmat
að ræða, en enginn lék af eðlilegri
ÓLAFUR Þórðarson fékk gult
spjald fyrir að öskra að dóm-
aranum í síðari hálfleik —
hver andsk... er eiginlega um
að vera hér? kallaði Ólafur,
svo hátt að það heyrðist um
allan leikvang.
getu og því var ekki von á góðu.
Og það er auðvitað áhyggjuefni
hversu erfiðlega liðinu gengur að
skora. Nú verða menn að gjöra svo
vel að taka sig saman í andlitinu
og sýna landanum í leiknum gegn
Tékkum á Laugardalsvelii 5. júní
að liðið er í raun ekki jafn grútmátt-
laust og það var í Tirana. Að
frammistaðan hér hafi verið slys
sem eigi sér ekki stað aftur. Til
þess þarf margt að breytast en
verður að gera það. Það þýðir ekki
að bjóða íslenskum áhorfendum upp
á svona leik.
Astæða þess að Ólafur reiddist
var að hann vildi fá dæmda
vítaspyrnu, en fékk ekki.
„Einn Álbaninn stökk bara á
mig aftan frá þar sem ég var með
boltann í teignum. Svona bak-
hrinding á að vera víti. Það er
engin spurning, þó svo mjög sjald-
an sé dæmt á þetta,“ sagði Ölafur.
Einar í 23 daga knatt-
spymutöm eriendis
Einar Jónsson, læknir frá Vestmannaeyjum, kemur til landsins í
dag með íslenska hópnum, en hann hefur verið erlendis á vegum
KSÍ síðan 5. maí — i 23 daga.
Einar fór með landsliði 16 ára og yngri á úrslitakeppni Evrópumóts-
ins í Sviss og síðan beint tii móts við lið 18 ára og yngri, sem var í
keppnisferð í Austurríki og Tékkóslóvakíu. Þegar sá hópur fór heim
hélt Einar með honum til Lúxemborgar, gisti þar í eina nótt, og kom
síðan til Zúrich þar sem hann hitti landsliðshópinn sem hann þjónaði
nú síðast.
„Ég hef verið með um hundrað kíló af dóti með mér. Alla lyfja-
flokka, vðkva í æð, allan saumaskap, gifs og fleira,“ sagði Einar, og
bætti við að eins gott væri að hafa þetta allt með sér til Albaníu.
„Maður fer ekki að leggja neinn inn hér. Ef einhver veiktist alvarlega
yrðum við að koma honum yfir til Ítalíu,“ sagði læknirinn við Morgun-
blaðið í Durres. \
Albanía - ísland 1:0
Quemal Stafa leikvangurinn í Tirana, Evrópukeppni landsliða í knattspymu, sunnu-
daginn 26. maí 1990.
Mark Albaníu: Abazi (56.)
Gult spjald: Ólafur Þórðarson (71.) og Gunnar Gíslason (75.) íslandi, Ocelli (23.)
og Abazi (64.) Albaníu.
Rautt spjald: Demolari (75.)
Dómari: Vargas frá Ungveqalandi. Dæmdi að mörgu leyti ekki illa, en gerði þó
nokkur glappaskot. M.a. það að gefa Abazi aðeins gult spjald eftir að hann spark-
að( viljandi í Ólaf Kristjánsson er boltinn var víðs fjarri. Linuvörðurinn sá atvikið,
tilkynnti það samviskusamlega en Vargas hafði ekki kjark til að veifa rauða spjaldinu.
Áhorfendur: 5.000.
Lið Albaníu: Nallbani, Memushi (Josa 17.), Shiuza, Daja, Ocelli, Lekbello, Kushta,
Micori, Millo, Demollari, Abazi.
Lið íslands: Bjami Sigurðsson, Gunnar Gíslason, Ólafur Kristjánsson, Rúnar Krist-
insson (Hlynur Stefánsson 67.), Sigurður Grétarsson, Sævar Jónsson, Guðni Bergs-
son, Þorvaldur Örlygsson, Eyjólfur Kristjánsson, Ólafur Þórðarson, Antony Karl
Gregory (Andri Marteinsson 75.)
Ólafur Þórðar-
son vildi fá víti
Fékk að sjá gula spjaldið í staðinn
tit