Morgunblaðið - 06.08.1993, Blaðsíða 7

6 B
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. ÁGÚST 1993
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. ÁGÚST 1993
B 7
Einn af unglingunum í bambusskóginum
Morgunblaðið/JK
Gfirillur oo lannsíknarliö
er á ný í hættu í Röanda
í FERÐABLAÐI Wexas-ferðaklúbbsins í Bretlandi segir að rannsókn-
armenn og starfsfólk við Karisokestöðina í Rúanda hafi orðið að
fara þaJan af því bardagar brutust út á nýjan leik milli skæruliða
og stjórnarhermanna. Stöðin var sett á laggimar fyrir fmmkvæði
Dian Fossey til að fylgjast með lifnaðarháttum fjallagórillanna sem
lifa í bambusskóginum á Vimngafjallgarðinum.
Sælir eru einfaldir; aldrei
missltildir fyrir annaó en
það sem þeir eru
SIGFÚS BJARTMARSSON
í „Heimspekingur æðrast"
Fjallagórillumar þekkjast
hvergi villtar í heiminum nema
á Virunga sem nær einnig inn í
Zaire. Hefur mikið starf verið
unnið til að rannsaka lifnaðar-
háttu þeirra og vemda þær fyrir
veiðiþjófum.
Nú hefur enn dregið til tíðinda
á þessu svæði og sáu menn sér
ekki annað fært en fara um sinn.
Górillumar hafa verið mikið að-
dráttarafl fyrir ferðamenn og
hefur verið reynt að gæta þess
að takmarka fjölda sem fer dag-
lega og verður að fá til þess sér-
stök og rándýr leyfi. Undanfarið
hafa ferðamenn varla sést í land-
inu.
í óeirðunum í fyrra drapst
einn fárra silfurbaka- sem er
uppkomin karlgórilla - þegar
skothríð var á þessum slóðum.
Fjölskylda hans hefur ekki sést
síðan og er talið að hún hafi forð-
að sér yfir landamærin til Zaire.
Húsbílaeigendur á ferð
FÉLAG íslenskra húsbílaeigenda fór nýlega í 10 daga ferð og var
byijað á að fara norður Kjöl og vora 19 bílar í þeirri lest en fleiri
bættust við í Húnaveri. Síðan var haldið áfram og í Vaglaskóg.
Gunnar Jónsson, formaður félagsins, sagði að 400 væm í félaginu
og væm þeir misjafnlega virkir eins og gengur og gerist. Húsbílaeig-
endur fara í 4 ferðir á ári og þar af eina langa ferð. Gunnar sagði
að ferðin nú hefði tekist vel. Var farið yfir Kjalveg og komið við í
Hvítanesskála og á Hveravöllum og síðan áfram norður. ■
LeyfiíCancun
kemiv á óvart
CANCÚN í Mexíkó er nýjasta sumarleyfisparadís íslendinga en þang-
að hófst beint leiguflug fyrr í sumar. Staðinn má með sanni kalla
paradís fyrir þá sem hafa hug á að flatmaga á frábærri strönd við
Karíbahafið. Hvítur sandurinn og tær sjórinn er yndislegur og alls
ekki hægt að líkja saman við flestar strendur í Evrópu. Þetta út af
fyrir sig er nóg til að mæla með því fyrir íslendinga að fara til Canc-
ún, en þar fyrir utan hefur staðurinn fjölmarga kosti. Cancún er þó
ekki fullkominn staður. Verðlag er hærra en flestir Islendingar búast
við og staðurinn hefur ekki yfir sér þá rómantísku menningu sem
víða hvílir yfir borgum í Evrópu. Þrátt fyrir þetta er Cancún óumdeil-
anlega besti staður á sólarströnd sem ég hef farið á og veit ég um
marga á sama máli.
Ég kom til Cancún seint í maí, í
þann mund sem regntíminn var að
hefjast, og bjóst við stuttum skúr
seinnipart hvers dags líkt og varað
hafði verið við. Regnguðimir voru
um of hressir. Fyrstu dagana rigndi
samfleytt og regnkápa hefði komið
að betri notum en ósnert sólarvörnin.
Það stytti upp um síðir og heit sólin
naut sín til fullnustu. Hitinn var al-
mennt um og yfir 30 gráður en var
ekki óþægilegur þar sem svalandi
goian barst af hafí.
Horfið aldir aftur í tímann
Cancún sjálf skiptist í tvennt, ann-
ars vegar eru það hótelbyggingamar
og þjónusta fyrir ferðamenn og hins
vegar er miðbærinn þar sem inn-
fæddir búa. Auðvelt er að rata um
borgina og eru samgöngur mjög
greiðar, en nóg er bæði af strætis-
vögnum og leigubílum, sem ekki eru
dýrir.
Ýmislegt má gera sér til dægra-
styttingar og sérstaklega má geta
þess að aðstaða til hverslags vatna-
íþrótta er frábær. Boðið er upp á
köfun, sjóskíðaleigu, seglbrettaleigu
o.fl. auk þess sem fjölbreytt úrval
siglinga er á boðstólum. Ein áhuga-
verðasta siglingin er eflaust til Isla
Mujeres, í nágrenni Cancún. Þar er
boðið upp á köfun og farið er um
eyjuna, m.a. í miðbæinn þar sem
hægt að kaupa ýmiss konar minja-
gripi. Þeir sem á annað borð fara til
Cancún geta ekki látið þessa ferð
fram hjá sér fara.
Þeir sem vilja fræðast um merki-
lega sögu Maya geta leitað til ferða-
skrifstofa með skipulagðar dagsferð-
ir til Chichen Itza. Eg fór í þessa
ferð ásamt öðrum íslendingum og
að öllu öðru ólöstuðu var sá dagur
sá alskemmtilegasti í ferðinni. Undir
frábærri fararstjóm Guðmundar V.
Karlssonar hjá Heimsferðum skoðum
við frægustu fornmenjar Mayanna.
Þær voru það áhrifaríkar að enginn
getur gengið þar um ósnortinn, bæði
vegna hryllings yfir hroðaverkum
sem þar höfðu verið framin og einn-
ig aðdáunar yfir hversu langt Mayar
voru komnir á vegi vísindanna langt
á undan öðrum þjóðum.
SkyndlbitastaAir í meirihluta
Ég var undrandi á því hversu áhrif
Bandaríkjamanna eru mikil. Cancún
er mjög vinsæll staður hjá Banda-
ríkjamönnum og margt er gert til
að þeir geti fundið ýmislegt við sitt
hæfi. Risastór auglýsingaskilti frá
skyndibitastöðum líkt og McDonalds,
Burger King, Domino Pizzas, Hard
Rock o.fl. blasa við.
Eitt bakarí var í nágrenni við mitt
hótel. Þar voru til tvær tegundir af
brauði en u.þ.b. 30 tegundir af
kleinuhringum með mismiklu súkku-
laði og öðru gómsæti. Að sama skapi,
þótt einkennilegt megi virðast, var
meiri fyrirhöfn að finna góða ferska
ávexti en hamborgara og franskar.
Matur á þessum skyndibitastöðum
er ekki dýr og töluvert ódýrari en
hér. Annað hljóð kemur í strokkinn
ef áform eru um að fá eitthvað meira
spennandi en skyndibita. Ég fór á
nokkra mjög góða veitingastaði og
þar má nefna Ei Mortero og E1
Mexicano. Maturinn var frábær, úr-
val ýmiss konar mexíkóskra rétta
mikið og sérstaklega ber að taka
fram að þjónustan á þessum betri
stöðum var einstök. Reikningurinn
endurspeglaði það en máltíðin kost-
aði mun meira en sambærilegar
máltíðir sem ég hef fengið mér er-
lendis.
Minibarinn varhugaverður
íslensku ferðaskrifstofurnar bjóða
Á Yucatan-skaganum em frægustu minnismerki frá
Mayamenningunni t.d. E1 castillo de Kukulkan,
snákapýramídinn, en á hverri hlið hans em 91 þrep
upp á toppinn. Það gerir samtals 365, en Mayarnir
em þekkir fyrir nákvæmt tímatal sitt.
Rétt utan við Cancún búa Mexíkóar í húsum sem
varla halda vatni. Víðast em leirgólf, hengirúm
og opinn eldur.
Á meðal þeirra skipulögðu ferða sem hægt er að
fara i er bátsferð til Isla Mujeres sem er yndisleg
eyja í um 20 mínútna fjarlægð frá Cancún.
upp á nokkur mismunandi hótel á
Cancún og almennt var látið nokkuð
vel af þessum hótelum, ekki síst Kin
Ha hótelinu en fólk sem dvaldi þar
var í alla staði mjög ánægt með dvöl-
ina.
Ég gisti á Melia Turqesa sem er
fímm stjömu giæsilegt hótel við
ströndina. Herbergin eru rúmgóð,
fullkomið hreinlæti og ýmiss konar
þjónusta fyrir hendi á hótelinu.
Þrátt fyrir alla kosti hótelsins varð
ég því miður fyrir nokkrum vonbrigð-
um. Annars vegar vegna þess hversu
stífar reglur giltu á hótelinu og hins
vegar vegna þjónustu minibarsins.
Algjörlega var bannað að fara með
mat sem keyptur var utan hótelsins
eða drykki inn á herbergin. íslend-
ingarnir tóku þessum reglum mishá-
tíðlega og íslensk hjón voru stöðvuð
í anddyrinu þar sem þau voru á leið
með innkaupapoka á herbergi sitt.
Þetta kostaði nokkurt þref við starfs-
mann hótelsins en á endanum fóru
þau með pokann inn á herbergið.
Ég forðast yfírleitt að eiga við-
skipti við „minibari" en vegna hinna
ströngu reglna og þar sem um viður-
kennt fímm stjömu hótel var að
ræða keypti fjölskyldan þaðan nokkr-
ar gosdósir og ölflöskur. Það kom á
óvart þegar hótelreikningurinn var
greiddur að við vorum rukkuð um
verulegt magn af gosi og öli, ávaxta-
safa og tvær hvítvínsflöskur. Eftir
nokkurt strögl tók starfsmaður hót-
elsins þá ákvörðun að sleppa okkur
við að greiða fyrir ávaxtasafann og
hvítvínið. Að því loknu tókum við þá
ákvörðun að gera ekki frekara veður
út af þessu þrátt fyrir að augljóslega
værum við rukkuð um allt of mikið
af gosi og öli.
Fleiri kostir en gallar
Þrátt fyrir að hafa talið upp
nokkra galla á Cancún get ég hik-
laust mælt með því að Islendingar
heimsæki þennan sumarleyfísstað.
Hann er frábmgðinn þeim almennu
ferðamannastöðum sem við þekkjum
frá Evrópu og virtist það mál flestra
íslendinganna að Cancún væri besti
sumardvalarstaðurinn sem þeir
hefðu verið á. ■
Ásdís Ha.Ua. Bragadóttir
HVERNIG VAR
FLUGIÐ
London-LissabQii-London
með TAP Air Portugal
AIR Portugal hefur aðsetur á Terminal 2 á Heathrow svo ég skund-
aði frá númer 3 og fékk brottfararpjald. Var sagt þegar ég innritaði
mig að það yrði tveggja tíma seinkun og ég fékk afhenta nótu upp á
tíu pund svo ég gæti fengið mér veitingar eða drykki og það fannst
mér til fyrirmyndar. Vélin var Airbus 310 og ekki nema reitingur á
Y-farrými svo allir gátu breitt vel úr sér.
Blöðum og heyrnartækjum var
dreift, öryggisleiðbeiningar fóru
fram á skjá og svo var tekið á loft.
Áður en matur var fram borinn var
sýnd kvikmynd frá Portúgal á skján-
um, falleg en dálítið klisjukennd
mynd. Eftir klukkutíma var komið
með kvöldverð, ávaxtasalat nokkuð
gott, þurrt, kalt kjöt og þurra súkku-
laðiköku. Vín er ókeypis svo og koní-
ak eða líkjör með kaffinu. Ég bað
um portúgalskan appelsínulíkjör sem
heitir Beirao og er bragðgóður en
hann var ekki til. Hins vegar óx>ég
skyndilega i áliti hjá flugfreyjunum
að ég skyldi þekkja líkjör þeirra.
Ég las flugblaðið Átlantis með
sómaefni, vörur voru seldar og úrval
ágætt, verð ekki áberandi hagstætt.
Flugliðar komu snarlega ef hringt
var á þá. Snurðulaust flug en enginn
sálaðist úr almennilegheitum fluglið-
anna.
Þegar að því kom að fljúga aftur
til London hafði ég litið kolvitlaust
á flugmiðann, var mætt út á völl
fyrir allar aldir, morgunverðarlaus.
Þá kom í ljós að mitt flug var fjórum
klukkutímum seinna og annað sem
var eftir tvær klst. var fullt. Þar af
leiddi að ég gat ekki skráð mig inn
nærri strax, en kom dótinu í geymslu
og fékk mér leigubíl í klukkutíma
fyrir um 1.500 eskútos sem eru um
750 kr. og við rússuðum til og frá
um úthverfín.
Þegar innritun var loks búin skoð-
aði ég mig um í flughöfninni sem
er myndarleg og hreinleg með mörg-
um góðum búðum, en mér fannst
vanta verslun með portúgölsk vin og
osta sem hvorttveggja er hið mesta
lostæti.
Að þessu sinni var vélin fullsetin,
hálftíma seinkun var ekki skýrð en
annað gekk fyrir sig á svipaðan hátt.
Í þessari ferð var eins konar mið-far-
rými auk Navigators sem er Saga
class og svo Y. Á miðfarrýminu virt-
ist munurinn á Y vera að sæti voru
breiðari og betra bil milli sæta. Mat-
urinn var langtum betri í þessari
ferð eða ég svengri. Reyktur lax í
forrétt og unghæna með hrísgijónum
og góðri sveppasósu. Appelsínu-
3P
AIRPORTUGAL
kakan var gæfuiegri á bragðið en
útlit benti til. Þjónustan var hæg
enda ekki nema flórir flugliðar að
þjóna yfir 200 manns.
Flugið tekur um 2 klst og 10-20
mín. Samkvæmt upplýsingum Busi-
ness Traveller er ódýrasta fargjald á
þessari flugleið um 170 pund. Það
kom ekki heim og saman við það sem
skráð var í miðann minn og hlýtur
að vera rangt. Samkvæmt sama blaði
kostar farmiðinn Lissabon-London-
Lissabon um 108 þús. eskúta sem
má deila í með tveimur og er nærri
lagi.
Gárungarnir segja að skammstöf-
unin TAP standi fyrir Take Another
Plane. Ég hef oft flogið með TAP
og hefur yfírleitt hugnast það ágæt-
lega og svo var einnig í þessari ferð.
■
Jóhanna Kristjónsdóttir
Fleiri Hong Kong-
búar til Ástralíu
INNFLYTJENDASTOFNUN
Ástralía hefur birt tölur um inn-
flytjendur til landsins 1991-1992
þar sem kemur fram að mest
aukning varð frá Hong Kong eða
11%. Dregið hefur úr heildarinn-
flyljendafjölda um 12%. Augljós
ástæða er að stjórnin í Peking
tekur senn við Hong Kong.
Þá segir að flestir innflytjendur
hafi verið breskir, 13.5%, þá Hong
Kong með 12% 8.9% komu frá Víet-
nam og 6.7 frá Nýja Sjálandi.
Filippseyingar voru 5.5% innflytj-
enda og Indveijar 5.2%. ■
GENGISSKRÁNING
Argentína austral 71,7259
Ástralía dollar 48,4692
Egyptaland pund 21,7403
Filippseyjar peso 2,6218
Fílabeinsstr. CFA-franki 0,2462
Hong Kong dollar 9,2369
Indland rúpía 2,2927
ísrael sikill 25,7892
Jóndanía dinar 101,2364
Kambódía riel 0,0205
Kenya sillingur 0,966
Kína yuan 12,4212
Líbanon pund 0,0416
Malasía ringgit 27,8729
Óman rial 186,8223
Taiwan NT-dollar 2,0732
Thailand baht 2,8261
Venesuela bolivar 0,7883
Víetnam dong 0,0067
FRÁ
markað-
inum á
Flúðum
Morgunblaðið/Sigurður Jónsson
Markaður haldinn á Flnðnm
Á FLÚÐUM hefur undanfarnar helgar verið starfræktur markaður
á laugardögum. Hann er í tjaldi sem sett er upp við grunnskólann á
Flúðum.
Að sögn Þorbjargar Grímsdóttur,
upphafskonu markaðsins, er á boð-'
stólum ýmiss konar grænmeti,
sveppir, kartöflur og einnig listmun-
ir sem fólk í sveitinni býr til og fram-
leiðsla fyrirtækja á svæðinu. Hún
sagði að aðsókn hefði verið mjög
góð í sumar og einnig einnig hefði
gengið vel að fá fólk til leigja borð
í tjaldinu, en það hefði verið eitt
helsta áhyggjuefnið til að byija með.
Tjaldið er sérhannað fyrir þennan
rekstur og er í eigu 16 kvenna.
Þorbjörg segir að hún hafi byijað á
að fá Sigríði Magnúsdóttur með sér
og síðan hafí þær safnað hluthöfum
til að kaupa tjaldið.
Stefnt er að því að hafa markað-
inn opinn á laugardögum út ágúst-
mánuð. ■
Persónulegt og heimilislegt
FIMM ÁR em nú liðin frá því að hjónin Ingibjörg Sigurðardóttir og
Kristján Karl Guðjónsson gerðust hótelhaldarar í Grevenmacher í her-
togadæminu Lúxemborg. Islendingar em að vonum aufúsugestir hjá
þeim Ingu og Kalla enda leggja þau megináherslu á persónulega og
heimilislega þjónustu fyrir utan huggulegheit og rólegheit.
■■J Hótel Le Roi Dagobert, eða
[U Dagobert konungur, er sér-
5T stæð og falleg bygging frá
'Jgj| 1911 og hefur alltaf verið rek-
HB Íð sem hótel nema á stríðs-
árunum þegar nasistar hertóku það
og gerðu að aðsetri sínu. Hótelið
eyðilagðist í skriðdrekaárás, en var
endurbyggt eftir stríð. Á hótelinu
eru 18 rúmgóð herbergi, öll með
baði, síma og sjónvarpi, vinalegur
bar og setustofa fyrir utan auðvitað
upplýsingamiðlun á íslensku, sem
þau segja að hafí mikla þýðingu
fyrir fólk sem er óvant ferðalögum
og sé því sem næst mállaust á er-
lenda tungu. Næg bflastæði eru við
og aðeins um fímm mínútna gangur
í útisundlaugar sem opnar eru á
sumrin.
Vel I svelt sett
Hótelið er fagurlega í sveit sett
á vínræktarsvæði í Móseldalnum
við Móselána. Frá því er fimm mín-
útna akstur til Þýskalands, hálftími
til Belgíu og Frakklands og tveggja
tíma akstur til Hollands. Gre-
venmacher er þijú þúsund manna
„svefnbær" mitt á milli Findel-
alþjóðaflugvallarins í Lúxemborg
og hinnar sögufrægu borgar Trier
sem margir íslendingar kannast
við, en aðeins er um hálftíma akst-
ur á milli flugvallarins og Trier.
„Bærinn er eins konar samnefnari
fyrir litlu þorpin í kring, en hér er
öll sú þjónusta sem fólk þarf á að
halda, s.s. skólar, sjúkrahús, póst-
hús, bankar og búðir,“ segja þau
Inga og Kalli um leið og við fáum
okkur sæti í setustofunni þeirra
eftir höfðinglegar móttökur nokk-
urra íslendinga sem áttu leið um
Grevenmacher ekki alls fyrir löngu.
Og ég spyr: Hvernig datt ykkur í
hug að fara út í hótelrekstur í Lúx-
emborg?
Ævintýraþrá hjá konunnl
„Þetta var nú bara einhver hug-
detta sem ég fékk einu sinni,“ seg-
ir Inga. Og Kalli bætir við: „Eg
hafði reyndar lítinn áhuga á hótel-
rekstri á sínum tíma svo það tók
ákveðinn tíma að sannfæra mig.
Ég starfaði sem flugmaður, fyrst
hjá Loftleiðum, síðan hjá Cargolux
og síðustu níu árin hjá Flugfélagi
Norðurlands, eða þar til við fluttum
til Lúxemborgar. Það má því segja
að þetta hafi verið ævintýraþrá hjá
konunni." Inga hafði unnið sem
hótelstýra í fimm sumur á Eddu-
hótelinu á Stóru-Tjörnum í Ljósa-
vatnshreppi og þar áður í þijú sum-
ur á Hrafnagili í Eyjafirði. „Það var
samt hálfgerð tilviljun að við fórum
til Lúxemborgar. Hótelið var ekki
komið á söluskrá þegar við fréttum
af því og ákváðum að stökkva á það.
60% nýting
Reksturinn hefur auðvitað geng-
ið bæði upp og niður. Veturnir eru
Morgunblaðið/Jóhanna Ingvarsdðttir
íslenska hótelið Le Roi Dagobert
er fagurlega í sveit sett í vín-
ræktarhéruðum Móseldalsins.
Krislján Karl Guðjónsson og
Ingibjörg Sigurðardóttir hótel-
haldarar í Grevenmacher í her-
togadæminu Lúxemborg við af-
greiðslustörf á barnum.
oft ansi daufír, en sumrin mjög
góð. Við nutum að vísu góðs af því
í vetur að hér rétt hjá er verið að
byggja upp iðnaðarhverfi og höfum
við því haft upp á síðkastið marga
gesti, sem hafa verið þar í vinnu
alls staðar að. Yfir heilt ár náum
við um 60% nýtingu og frá júlí til
október má segja að hér séu nær
eingöngu íslendingar. Þetta hefur
verið rosaleg vinna. Við búum sjálf
á hótelinu, förum aldrei neitt nema
út í búð eða í banka og þá annað
hvort okkar í einu. Við vinnum all-
an sólarhringinn og það er í raun
það eina sem gildir til þess að halda
þessu gangandi," segir Inga.
Matsalan lokuð
Yfir vetrartímann eru þau aðeins
með eina konu í vinnu sem ræstir
herbergin, en á sumrin bæta þau
við fleiri starfskröftum. Fyrstu árin
ráku þau veitingastað á hótelinu
sem þau hafa nú lokað þar sem sá
rekstur borgaði sig ekki. Þó segjast
þau jafnvel ráðgera að opna hann
á nýjan leik yfir sumarið meðan
nýting hótelsins er í hámarki. Hins
vegar bjóða þau upp á morgunmat
eftir sem áður. Tveggja manna her-
bergi á Le Roi Dagobert kostar
2.600 franka sem svarar til um
5.000 kr. í þijár nætur er veittur
15% afsláttur og ef gestir dvelja
viku, fá þeir 20% afslátt. Eins
manns herbergi kostar 3.650 kr.
og er morgunmatur innifalinn. Þess
má geta að nýlega hefur Visa-
ísland gert samning við Le Roi
Dagobert um afsláttarkjör fyrir far-
og gullkortshafa sem nema 25%
alla mánuði ársins nema á háanna-
tímanum í júlí, ágúst, september
og október þegar hann er 10%. ■
Jóhanna Ingvarsdóttir
Tjaldstæði við
Garðskagavita
TJALDSTÆÐUM hefur verið
komið upp við Garðskagavita að
fmmkvæði Gerðahrepps og er
þar ágætis hreinlætis- og eldun-
araðstaða.
Á garðskaga er fuglalíf mjög fjöl-
breytt. Margar gönguleiðir eru á
þessu svæði að ógleymdu fögru
útsýni úr vitanum. Ferðamenn sem
gista á tjaldstæðinu ættu því ekki
að vera í vandræðum með að finna
eitthvað að gera. Rétt er að taka
fram að ekkert gjald er fyrir tjald-
stæði á Garðskaga. ■