Morgunblaðið - 20.03.1994, Síða 24

24 B
MORGUNBLAÐIÐ VELVAKANDI SUNNUDAGUR 20. MARZ 1994
HÖGNI HREKKVÍSI
/M^\
Ferðamálaráð íslands
Ráðstefna um ferðamanna-
aðstöðu utan þéttbýlis.
í tengslum við opnun nýrrar skrifstofu Ferðamálaráðs á Akureyri verður
haldin ráðstefna um ferðamál á Hótel KEA laugardaginn 9. apríl 1994.
Dagskrá:
10.00 Halldór Blöndal: Setning.
10.10 Valtýr Sigurbjarnarson, forstöðum. Byggðastofnunar á Akureyri:
Uppbygging ferðaþjónustu utan þéttbýlis.
10.25 Sigurður Rúnar Ragnarsson, sveitarstj. Mývatnssveit:
Hlutverk sveitarfélaga í uppbyggingu ferðaþjónustu.
10.40 Vilþorg Guðnadóttir, ferðamálafulltrúi í A-Barð. og Dalasýslu: Hvernig
nýtist ferðamálafulltrúi aðilum sem vilja hefja rekstur í ferðaþjónustu?
11.05 Ingi Tryggvason, bóndi á Narfastöðum í Reykjadal:
Ferðaþjónusta sem búgrein.
11.20 Umræður og fyrirsþurnir.
12.00 Matarhlé.
13.30 Ögmundur Skarphéðinsson, arkitekt: Mannvirki í náttúrunni.
14.00 Sigurður Jónsson, formaður Ferðfélags Akureyrar:
Hvað ákvarðar staðsetningu sæluhúsa?
14.10 Kristbjörg Þórhallsdóttir, leiðsögumaður:
Hvernig mannvirki þarf á ferðamannstöðum?
14.20 Drífa Hjartardóttir, bóndi á Keldum, Rangárvöllum:
Að búa á sögufrægum stað.
14.30 Halldór Jóhannsson, landslagsarkitekt: Upplýsingagjöf og merkingar.
14.45 Umræður og fyrirspurnir.
16.00 Ráðstefnuslit.
Skráning þátttakenda á ráðstefnuna fer fram á skrifstofu Ferða-
málaráðs á Akureyri í síma 96-12915. Ráðstefnugjald er kr. 1.000.
BREF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Lítið þorna krókódílatárin
Frá Ásmundi U. Guðmundssyni:
Ekki hafði ég hugsað mér að
blanda mér í umræðuna um Ríkisút-
varp/sjónvarp sem af og til hafa
verið í umfjöllun fjölmiðla nú um
skeið og allt á einn veg.
Eftir lestur á klausu frá Samtök-
unum „Fijálst val“, sem birtist þann
17. feb. sl., fannst mér tímabært
að pára nokkrar línur, ef vera
mætti til varnar ríkisfjölmiðlunum.
Frá Halldóri M. Baidvinssyni:
Það er ekki öll vitleysan eins þeg-
ar Verslunarráð íslands er annars
vegar. Nú síðast hefur heyrst í fjöl-
miðlum að það ætli að fara hringla
í klukku okkar landsmanna, öllum
til ama og leiðinda og engum til
gagns. Ráðið vill taka upp svokallað-
an sumartíma og er ástæðan sú
samkvæmt framkomnum „rökum“
Vilhjálms Egilssonar framkvæmda-
stjóra ráðsins, að þegar helstu við-
skiptaþjóðir okkar taka upp sumar-
tíma á vorin þá henti okkar tími illa
í samskiptum við þær. M.a. hefur
verið látið í veðri vaka hjá Vilhjálmi
hinum Vísa, að þegar „við“ erum
að fara á stjá á morgnana þá séu
okkar viðskiptamenn í V-Evrópu að
fara í mat. Síðan þegar „við“ komum
úr mat séu þeir að fara á fund og
þar fram eftir götunum. Það má
vera að framangreindar fyrirætlanir
séu byggðar á prívat-skoðunum Vil-
hjálms Egilssonar sjálfs, sem hlýtur
eiginlega að vera því meiri líkur eru
á því að einn maður sé svo vitlaus
heldur en allt Verslunarráðið! Skyldi
Vilhjáimi nokkum tíma hafa dottið
í hug að vakna eins og klukkutíma
fyrr á sumrin? Skyldi honum nokkuð
hafa dottið í hug að stundum taka
Það er mikill munur á afnota-
gjöldum RÚV fyrir 3 rásir annars-
vegar og rásum íslenska útvarpsfé-
lagsins hinsvegar, kr. 2.000 til
handa RÚV á mánuði eru smáir á
móti gjaldtöku hinna á mánuði.
Fyrir utan það, að efni RÚV hefur
verið menningarfyllra í alla staði á
móti því æsingarefni sem flutt er á
öðrum stöðvum.
Það hefur hingað til verið stór
varasamt að stara í blindri trú á
fyrirtæki og stofnanir upp á því að
breyta opnunartíma hjá sér yfír sum-
artímann?
Ekki er ein báran stök því Vil-
hjálmur vill einnig færa lögboðna
frídaga eins og uppstigningardag
og sumardaginn fyrsta fram á sum-
ar. Maður er eiginlega hissa á því
að Vilhjálmur vilji ekki stíga skref-
ið til fulls með því að færa jólin og
páskana fram á sumar svo hægt
sé að skeyta þeim við sumarfríið!
Allir vita hversu mikla röskun
það hafði í för með sér hringlið
með klukkuna fyrir svo sem 25
árum og ætti það mál að vera fyrir
löngu afgreitt. Nema að vinkonur
Vilhjálms, beljurnar í Skagafirði,
búi yfir svo góðu tímaskyni!
Nei, það er líklega- betra fyrir
Vilhjálm og Verslunarráðið að ein-
beita sér að verslun og viðskiptum,
en láta aðra sjá um klukkumál.
Vilhjálmur minn, stilltu klukkuna
þína á sumrin, kallinn, og hættu
þessu drolli fram eftir öllu! Annars
er hætta á því að kollegar þínir út
í Evrópu séu farnir heim að grilla
þegar þú loksins kemst á fætur.
HALLDÓR M. BALDVINSSON,
Æsufelli 2,
Reykjavík.
óheft frjálsræði, eins og æði marg-
ir gera í dag. Eftir að landið var
svo gott sem gefið EES tapaði stór
hópur landsmanna glórunni, og það
svo rækilega, að Ingjaldsundrið í
Gísla sögu Súrssonar er stórgáfað
í öllum sínum ömurleik, á móti þeim
ósköpum sem geysast nú um stræti
staflaust.
Það er tiltölulega einfalt að losa
þessar óánægðu sálir, sem umrædd-
an fund sóttu, plús þá sem undirrit-
uðu áskorunarlistana, um að rugla
ríkisfjölmiðilinn sem í gangi var
síðastliðið haust, við afnotagjald
RÚV. Til þess þarf ríkisvaldið að
sýna rögg og festu og framkvæma
aðgerð, sem miðar að því að loka
ríkisrásunum 3, jafnvel að taka þær
úr hjá þessu fólki sem óánægt er
með afnotagjaldið. Nöfnin eru á
undirskriftarblöðunum og vitað er
hveijir sóttu fundinn 27. feb. sl.
Ef þeim óánægðu finnst að sér
vegið, geta þeir sjálfum sér um
kennt. Þeir vilja og ætla sér að
meðtaka efni sem flutt er á ríkisrás-
unum, án þess að greiða fyrir það
til RUV.
Eftirleikurinn ætti að vera auð-
veldur, er kemur að viðtækjaversl-
unum. Þær afhenda engin viðtæki
fyrr en búið er að loka ríkisrásun-
um, er andstæðingar RÚV eiga í
hlut.
Það er staðreynd að gamla gufan
hefur staðið sig með ágætum í
tímans rás við að fræða og miðla
menningarefni til landsmanna bæði
til sjós og lands frá upphafi útvarps-
útsendinga fyrir röskri hálfri öld
gagnstætt glaumorðafroðu þeirra
sem sjá einkavæðingarfijálshyggju-
stjörnur í hveiju horni.
Með fyrirfram þökk fyrir birting-
ÁSMUNDUR U.
GUÐMUNDSSON,
Suðurgötu 124,
Akranesi.
Vitleysuráð íslands
Víkverji skrifar
Sumardagurinn fyrsti, fyrsti
fimmtudagur eftir 18. apríl,
er elzti og trúlega ástsælasti hátíð-
isdagur þjóðarinnar. Til þess liggja
ærnar ástæður, runnar okkur í blóð
og merg. Raunar þær sömu og lágu
til grundvallar miðsvetrar- og vor-
blótum forfeðra okkar og formæðra
í heiðnum sið, fyrir rúmum þúsund
árum.
Miðsvetrarblót, jólablót, var hald-
ið í dimmasta skammdeginu, þegar
dagur var stytztur og vetrarríkið
hvað mest. Tilefnið var hækkandi
sól, vaxandi birta, lengri dagar,
vorið framundan; vissan um nýja
lífdaga gróðurríkisins, sem svaf í
klakaböndum. Það var þessi vissa
um sumar og sól og gróanda, er
bændur og búsmali sóttu líf sitt til,
sem hjálpaði fólki til að þreyja þorra
og góu kuldans, myrkursins og
stundum skortsins. Mergurinn
málsins var að líf og afkoma kyn-
slóðanna byggðist á lífríki umhverf-
isins og lífríki umhverfisins á sól
og regni sumarsins.
Sumardagurinn fyrsti, tákn þess
að vorið var komið í hlaðvarpa þjóð-
arinnar, var hin raunverulega þjóð-
hátíð í þúsund ár. Það er misráðið,
að dómi Víkverja dagsins, að hrófla
við þessum þjóðhelga hátíðisdegi
landsmanna. Sama gildir raunar um
skírdag og uppstigningardag, sem
einnig ber upp á fimmtudaga, og
hafa mikið trúarlegt gildi fyrir
kristið fólk. Víkveiji dagsins er
þeirrar skoðunar að þjóðþingið hafí
ýmsum þarfari hlutum að sinna,
þegar grannt er gáð, en að breyta
fimmtudögum í föstudaga.
XXX
að léttist brúnin á landanum
þegar vorið nálgast. Það á
ekkert síður við um borgarbúa en
bændur, sem eiga allt sitt undir sól
og regni. Þéttbýlisbúar hafa ekki
síður þörf fyrir tengsl og snertingu
við umhverfið og náttúruna. .
Þetta sanna margar þúsundir
karla og kvenna sem stunda fjöl-
breytt gróðurstörf á lóðum við hús
sín sumarlangt, eða sinna matjurta-
görðum, af þeirri þörf einni saman,
að sjá lífjurtir vaxa úr moldu, svo
að segja í höndum sér. Sama máli
gegnir um þúsundir sumarhúsaeig-
enda, sem „klætt“ hafa nágrenni
sitt tijágróðri margvíslegum, sem
og mikinn fjölda annars skógrækt-
arfólks, sem lyft hefur gróður-
grettistökum vítt og breitt um land-
ið. Þetta sannar einnig sá vaxandi
Jjöldi, sem leggur leið sína um há-
lendið, ekkert síður en sveitir lands-
ins, sem og vaxandi ásókn landans
í „íslenzkt orlof“ og „bændagist-
ingu“ yfir sumarmánuðina.
Þörfin fyrir tengsl við landið og
náttúruna segir og tii sín í hesta-
mennsku, fuglaskoðun, veiðum í
vötnum og ám, stangveiði á sjó,
gönguferðum um fáfarnar slóðir og
þannig mætti lengi telja.
Þörf mannsins fyrir tengsl við
land sitt, umhverfið og náttúruna
er heilbrigð þörf. Sumardagurinn
fyrsti er tákn þessarar þarfar í þjóð-
arsálinni.
xxx
Yétur konungur býr trúlega enn
að einhveijum fjörbrotum,
sem bitna munu á landslýðnum
næstu vikur. Hans hátign gufar
ekki upp’ í lítillætinu einu saman.
Hún á eftir að hrista úr sér hret
yfir annes og innsveitir. Það breyt-
ir því hins vegar ekki að dagar
hátignarinnar eru taldir. Vorið er
komið í hlaðvarpann. Sól og regn
vekja senn fræin til lífs, vaxtar, lita
og anganar.
Sumardagurinn fyrsti heilsar eft-
ir um það bil mánuð, fímmtudaginn
21. apríl næstkomandi. Enginn veit
fyrir fram hvern veg viðrar hér
þann dag. íslenzk verðrátta tví-
mennir með almenningsálitinu á
óstöðugleikanum. Hér geta verið
mörg veður sama daginn; hér snýst
vindátt almenningsálitsins á auga-
bragði. En hvern veg sem viðrar á
sumardaginn fyrsta, fimmtudag
næstan eftir 18. apríl, er hann sá
boðberi gróandans sem hann hefur
verið þjóðinni í þúsund ár. Þann
þjóðhelga dag rís sól í huga okkar
og fyllir hann tilhlökkun.